Ιστορία, Μυθολογία & Έθιμα της Νίσυρου

1. H Nίσυρος
Άννα Καρμπόγλου
Καντιώ Μαραγκού

2. Σελίδες
• Η Νίσυρος
• Γεωγραφία
• Ιστορία
• Μυθολογία
• Έθιμα

3. Η Νίσυρος
• Η Νίσυρος είναι νησί του νότιου Αιγαίου και ένα από
τα Δωδεκάνησα. Ανήκει στην ομάδα των αρχαίων Νοτίων
Σποράδων, και βρίσκεται βορειοδυτικά της Ρόδου, ανάμεσα
στην Κω, την Τήλο και την Αστυπάλαια. Συγκεκριμένα, απέχει
8 μίλια ΒΔ. της Τήλου, και 10 μίλια νότια της Κω, στην οποία και
υπάγεται διοικητικά, και 9 ναυτικά μίλια ανατολικά από το
ακρωτήρι Νάτσα της Τουρκίας. Η Νίσυρος έχει έκταση περίπου
41 τετραγωνικά χιλιόμετρα και συνολικό μήκος ακτών περίπου 24
χιλιόμετρα.
• Ο πληθυσμός της το 1950 αριθμούσε 2.516 κατοίκους. Κατά την
τελευταία απογραφή (2011), ο πληθυσμός της ανερχόταν στους
987 κατοίκους. Πρωτεύουσα του νησιού είναι το Μανδράκι. Άλλα
χωριά της Νισύρου είναι ο Εμπορειός, οι Πάλοι, τα Νικειά και τα
Λουτρά.

5. Γεωγραφία
• Η Νίσυρος είναι ένα ηφαίστειο που αποτελεί μέρος του ηφαιστειακού τόξου της
νότιας Ελλάδας. Βρίσκεται στην άκρη του τόξου του Αιγαίου, μαζί με τη Καλδέρα
της Κω και τη νήσο Γυαλί. Οι πρώτες υποθαλάσσιες εκρήξεις έλαβαν χώρα πριν
150.000 χρόνια, ενώ η κύρια δραστηριότητα συνέβη 40 με 10 χιλιάδες χρόνια πριν.
Σήμερα λαμβάνουν χώρα υδροθερμικές εκρήξεις. Η Νίσυρος αποτελείται από
ηφαιστειογενή βουνά, ενώ το κέντρο της νήσου καταλαμβάνει μία καλδέρα διαμέτρου
4 χλμ., από τον πυθμένα και μέχρι την επιφάνεια του οποίου απαντάται θείο. Μέσα
στη καλδέρα βρίσκεται ο μεγαλύτερος υδροθερμικός κρατήρας στον κόσμο, ο
Στέφανος, ο οποίος έχει διάμετρο 300 μέτρα, ενώ συνολικά η Νίσυρος έχει 5 κρατήρες.
Η τελευταία έκρηξη του ηφαιστείου έλαβε χώρα το 1888 και σήμερα στο νησί
υπάρχουν ενεργές φουμαρόλες. Λόγω της ηφαιστειακής δραστηριότητας στη Νίσυρο
υπάρχουν θερμές πηγές με θερμοκρασία από 30 μέχρι 60 °C,[1] εκ των οποίων οι
κυριότερες είναι στα Λουτρά και τους Πάλους. Ένας ηφαιστειακός δόμος υψώνεται
στα 700 περίπου μέτρα, δίνοντας και το μεγαλύτερο υψόμετρο της νήσου.
• Η μορφολογία της έχει επηρεαστεί από το ηφαίστειο και το ηφαιστειογενές της
έδαφος που είναι πολύ εύφορο και ευνοεί τη δενδροκομία και την πλούσια βλάστηση.
Έχει έκταση 41 τετραγωνικά χιλιόμετρα, υψόμετρο 698 μέτρα και μήκος ακτών 30
χιλιόμετρα. Δυτικά και βόρεια της Νισύρου βρίσκονται τέσσερις νησίδες, τα
λεγόμενα Νισύρια.

7. Ιστορία
• Κατά τους Περσικούς πολέμους η Νίσυρος
μαζί με την Κάλυμνο και την Κω υπάγονταν
στο Βασίλειο της Αλικαρνασσού υπό την
Αρτεμισία. Στη συνέχεια ακολούθησε την τύχη
των υπολοίπων πέριξ αυτής νήσων. Φαίνεται
ότι άποικοι από το νησί ίδρυσαν την Νίσυρο
στην Καρία της Μικράς Ασίας. Καταλήφθηκε
από τους Ιταλούς το 1912, οι οποίοι
εξουσίαζαν το νησί μέχρι την προσάρτησή της
στην Ελλάδα το 1948.

9. Μυθολογία
• Η γένεσή της συνδέεται με τη μυθική φαντασία των
Αρχαίων Ελλήνων. Η Νίσυρος γεννήθηκε σύμφωνα με το
μύθο της Γιγαντομαχίας. Η μητέρα των πάντων Γη, έστρεψε
τους θνητούς Γίγαντες κατά των αθάνατων θεών του
Ολύμπου. Οι θεοί καταδίωξαν τους Γίγαντες, οι οποίοι
υποχώρησαν έντρομοι. Ο θεός της θάλασσας Ποσειδώνας
είχε αναλάβει, κατόπιν εντολής του Δία, να εξαφανίσει το
Γίγαντα Πολυβώτη, ο οποίος διέσχισε φοβισμένος το
Αιγαίο προκειμένου να σωθεί. Ο Ποσειδώνας τον
πρόφτασε κοντά στην Κω. Με την τρίαινά του, απέσπασε
ένα τμήμα από την Κω και το εκσφενδόνισε εναντίον του
Πολυβώτη. Ο Ποσειδώνας πέτυχε το Γίγαντα και τον
καταπλάκωσε. Το κομμάτι αυτό της Κω έγινε η Νίσυρος.

11. Έθιμα
• Το πανηγύρι της Παναγιάς της Σπηλιανής το Δεκαπενταύγουστο είναι το
πιο γνωστό έθιμο του νησιού. Στην ακολουθία του Εσπερινού ψάλλεται
στο τέλος ένα μοιρολόι που θυμίζει Μ.Εβδομάδα και τη Μ.Παρασκευή. Οι
Νισύριοι έχουν συνθέσει δικά τους εγκώμια για τη γιορτή. Μετά την
ακολουθία του Εσπερινού προσφέρεται νηστήσιμο δείπνο και
παραδοσιακοί λουκουμάδες. Κατά την ακολουθία του Όρθρου γίνεται το
κόλλυβο της Παναγίας με τη συνοδεία μοιρολογιών από τις
εννιαμερίτισσες, οι οποίρε έχουν φέρει και τα υλικά για το κόλλυβο. Οι
εννιαμερίτισσες είναι γυναίκες που έχουν κάνει τάμα να περάσουν 9
μερόνυχτα προσευχής στα κελιά της μονής, προσφέροντας διάφορες
εργασίες για την καθαριότητα και την προετοιμασία του μοναστηριού
κατά τη διάρκεια του πανηγυριού. Μετά το τέλος της λειτουργίας το
κόλλυβο μεταφέρεται μαζί με την εικόνα της Παναγίας και με τη συνοδεία
της πομπής των πανηγυριωτών από το Ηγουμενείο στην τραπεζαρία της
μονής, όπου παρατίθεται πάνδημο γεύμα. Μετά το τέλος του γεύματος
κάθε προσκυνητής ασπάζεται τη θαυματουργή εικόνα της Παναγίας,
δέχεται από τον ιερέα κόλλυβα και αφήνει τον οβολό του για την
αντιμετώπιση των εξόδων του γεύματος.