6. Όλα όσα γνωρίζουμε για το μινωικό πολιτισμό βασίζονται στα αρχαιολογικά ευρήματα.
Τα κτίρια, οι τάφοι, τα αντικείμενα καθημερινής χρήσης, καθώς και τα έργα τέχνης μάς
δίνουν μια εικόνα για τη ζωή και την οργάνωση της κοινωνίας.
Η ΑΝΑΣΚΑΦΗ
7.
8. Λόγοι ανάπτυξης του μινωϊκού πολιτισμού
Η σπουδαία γεωγραφική θέση του νησιού
(κοντά στην Αίγυπτο και τη Μέση Ανατολή,
την έφερε από νωρίς σε επαφή με τους
πρώιμους μεγάλους πολιτισμούς)
Οι καλές κλιματολογικές συνθήκες
( παρατηρούνται σε ελάχιστα άλλα μέρη
της γης)
Το εύφορο έδαφος
Η αύξηση του πληθυσμού
Η επικράτηση μακροχρόνιας ειρήνης
Μεταναστεύσεις πληθυσμών από αλλού
Η θαλασσοκρατία των Κρητών
10. Γύρω στα 2000 π.Χ.
οι κάτοικοι του
Αιγαίου έφτιαξαν
ένα νέο τύπο πλοίου
που χρησιμοποίησαν
και οι Μινωΐτες.Το
πλοίο αυτό ήταν
ελαφρύ, μπορούσε
να ταξιδεύει με
κουπιά και με πανί
και ήταν πολύ
σταθερό. Αυτή η
ανακάλυψη ενίσχυσε
πολύ την
επικοινωνία και το
εμπόριο ανάμεσα
στους λαούς της
Μεσογείου
Ο Μίνως είναι το αρχαιότερο από την
παράδοση πρόσωπο που απέκτησε στόλο και
κατόρθωσε να γίνει κύριος του μεγαλύτερου
μέρους της ελληνικής θάλασσας. Επέβαλε την
κυριαρχία του στις Κυκλάδες και εγκατέστησε
στις περισσότερες τις πρώτες αποικίες.
ΘουκυδίδηςΑ, 4
16. ΤΟ ΕΜΠΟΡΙΟ
οι βασιλιάδες έλεγχαν το εμπόριο
οι Mινωίτες διατηρούσαν εμπορικές
σχέσεις με πολλά μέρη
η ανάπτυξη της ναυτιλίας βοήθησε στη
μεταφορά των προϊόντων όσο και στην
αντιμετώπιση της πειρατείας
οι εμπορικοί σταθμοί ευνόησαν την
ανάπτυξη του εμπορίου
η θέση στην οποία χτίστηκε το ανάκτορο
της Ζάκρου επιλέχτηκε για εμπορικούς
λόγους
30. Δίκτυο ύδρευσης & αποχέτευσης
Το νερό μεταφερόταν μέσα σε πήλινες
σωλήνες από αρκετά μακριά στο
υδραγωγείο της πόλης και από εκεί
διανεμόταν στα σπίτια.Για πρώτη φορά
η χρήση σιφωνίου στην αποχέτευση
Ενδοδαπέδια θέρμανση
Υπήρχαν κάτω από το δάπεδο σωλήνες
μέσα από τις οποίες πέρναγε ζεστό νερό
θερμαίνοντας όλο τον χώρο.
35. Η καταστροφή και η αναγέννηση
Οι καταστροφές και οι πυρκαγιές που ακολούθησαν
οφείλονται ίσως σε εσωτερικές αναταραχές.Όμως η ζωή
δε σταμάτησε.
Αντίθετα, πολύ γρήγορα πάνω στα ερείπια των παλιών
ανακτόρων ξαναχτίζονται καινούργια.
Μάλιστα χτίζεται άλλο ένα ανάκτορο στη Ζάκρο.
Τα χρόνια ανάμεσα στο 1700 και στο 1450 π.Χ. είναι η
περίοδος της μεγάλης ακμής του μινωικού πολιτισμού.
Τότε χτίζονται νέα ανάκτορα, πολυτελείς επαύλεις αλλά
και μικρότερα ανάκτορα.
Τότε αναπτύσσονται οι οικισμοί και γίνονται μεγάλα
αστικά κέντρα.
42. ΘΡΗΣΚΕΙΑ Οι Μινωίτες
λάτρευαν θεότητες κυρίω
ς γυναικείες που
συμβόλιζαν τη βλάστηση
της φύσης, τη γονιμότητά
της και την ευφορία.
Πίστευαν στο θάνατο και
την ανάσταση του θεού,
που συμβόλιζε τον
ετήσιο μαρασμό της
φύσης (φθινόπωρο -
χειμώνα) και
το ξανάνιωμα της
φύσης (άνοιξη -
καλοκαίρι).
Οι αντρικές θεότητες
είχαν το ρόλο του γιού ή
του συζύγου της θεάς.
50. Ένα ιερό αγώνισμα με ακροβασίες πάνω
στον ταύρο ήταν τα "ταυροκαθάψια"
Έπαιρναν μέρος αγόρια -
με σκούρο χρώμα στην
επιδερμίδα και κορίτσια -
με λευκό χρώμα.
Το αγόρι - αθλητής αφού
πιάνει τον ταύρο από τα
κέρατα, τινάζεται με
άλμα πάνω από τον
ταύρο για να βρεθεί
όρθιος πίσω από αυτόν).
Το άθλημα εντυπωσίασε
άλλους λαούς, όπως
τους Αιγύπτιους.
Ο ακροβάτης
ταυροκαθάπτης σε
αγαλματίδιο
Η εξοικείωση του νότιου πληθυσμού με την θάλασσα και την ναυτιλία, ήδη από την 11η χιλιετηρίδα όπως αναφέρθηκε παραπάνω, τον βοηθά να πάρει στα χέρια του την εμπορία του χαλκού, που είναι μεν απαραίτητος για την ανάπτυξη στην νέα αυτή περίοδο αλλά δεν υπάρχει στην Ελλάδα και πρέπει να εισαχθεί από αλλού. Αυτή ακριβώς η αναζήτηση πρώτων υλών και το εμπόριο βοήθησε, κυρίως τους νησιώτες να ξεφύγουν από τα στενά όρια του Αιγαίου και να έλθουν σε επαφή με άλλους λαούς και πολιτισμούς και έδωσε το έναυσμα για την ανάπτυξη του πρώτου μεγάλου πολιτισμού του ελληνικού χώρου του Αιγαιακού.
Κατά τη Μεσομινωική II περίοδο (2000-1550 π.Χ.) η ίδρυση των ανακτόρων αντιπροσωπεύει μία νέα μορφή αστικής εγκατάστασης, που προέρχεται από την Ανατολή και εμφανίζεται για πρώτη φορά στην Ευρώπη. Τα μινωικά ανάκτορα δέσποζαν στο μέσο εύφορων πεδιάδων, όπως στην περίπτωση της Κνωσού, και σε οροπέδια, όπως η Φαιστός. Τα παραθαλάσσια ανάκτορα της Ζάκρου και των Μαλίων δείχνουν τη σημασία της γειτνίασης τέτοιων εγκαταστάσεων με τη θάλασσα.
