เห่ครวญ
- 2. ๑.นางสาวคัทลียา ช่วยชุมชาติ เลขที่ ๑๒
๒.นางสาวทอขวัญ เย็นทั่ว เลขที่ ๑๖
๓.นายกฤษฎา บาเพ็ญพงษ์ เลขที่ ๒
๔.นายหัสดินทร์ เขียวจีน เลขที่ ๖
ชั้นมัธยมศึกษาปีที่ ๖
จัดทาโดย
เสนอ
อาจารย์สุเทพ เรืองคล้าย
โรงเรียนประชาบารุง (อุทิตกิจจาทร)
- 8. กาพย์
เสียงหัวเราะนี้เสียงแก้วใจพี่หรือเสียงใคร เสียงหัวเราะเสียงของนางผู้
เป็นยอดรักเหมือนพี่ตามมา ลมแผ่ว ๆ ช่วยพัดกลิ่นหอมของน้องเรื่อยมา
จนถึงจมูก เหลือบมองเห็นเหมือนเจ้ามาพอมองหากลับไม่เห็นตีสองเสียง
ฆ้องดังบอกเวลา ทุกคืนพี่อยู่ตัวคนเดียว มีเสียงปี่บรรเลงเหมือนเสียงของ
น้องหญิงที่พี่คิดถึง ยามตีสามใกล้เช้าจนไก่ขัน เมื่อหลับไปพี่กลับฝันเห็น
น้องติดตาอยู่ในฝันของพี่ เวลาเช้าจนถึงเย็นพี่นี้ไม่วายเศร้าหมอง อดกิน
ของรสอร่อย เพราะอิ่มไปด้วยความทุกข์อิ่มไปด้วยน้าตา อิ่มความเศร้า
โศกน้าตานองหน้า เวรกรรมตามมาทันแล้ว พี่จึงต้องจากเจ้าที่พี่รัก คิดแล้ว
ก็แค้นใจนัก ที่ต้องจากน้องมาเป็นทุกข์เศร้าเสียดายยิ่งนัก นางเปรียบเป็น
ดั่งภาพวาด งามทั้งมารยาท รอยยิ้มรวมทั้งคาพูดของน้อง ไม่มีชายใดที่จะ
มาตรอมใจเหมือนพี่ที่เฝ้าแต่คิดถึงน้อง