'Eleştirel düşünmek, her şeyi sorgulamak, hiçbir şeye ince eleyip sık dokumadan inanmamak. Bizim ailedekilerin tabu saydığı herşeyi Baha Bey sorguluyordu: Din, politik rejimler, Atatürk, herşey ve herşey." "Ancak Türk bilimi eğer bir gün gerçekten dünya çapında saygınlığa ulaşacaksa, bilimcilik oyunu olmaktan çıkıp gerçekten bilim olacaksa, Cahit Arf gibi realist olmayan, çocuk gibi davranan, ayakları yere basmayan, bilim için bas bas bağıran tutkunlara ihtiyacı olacaktır." - Karga Yumurtası (Yönetmen: M. Manikandan) - samimiyet

1. menemen
@azdacorba
“…
İhsan Ketin’den başka ölümüne ağladığımı hatırladığım tek insandı Baha Bey. Dedemin bu en sevdiği
ve saydığı arkadaşı, benim de arkadaşımdı. Her geldiğinde mutlaka benim odama da gelir, benimle
sohbet ederdi. Hem ne sohbetler: Tarih, felsefe, ilahiyat, kitaplar, resim, askerlik … Bunlar on yaşları
civarında olan bir çocukla konuşulur mu? Baha bey konuşurdu, hem de öyle bir ustalıkla ki, sonunda
beni kitap ve okuma hastası yaptı (bir de Osmanlıca öğretti!). Fakat bu hastalık Baha Bey’in bana
verdiği bir diğer, çok daha çaresiz bir hastalığın yan tezahürüydü: Eleştirel düşünmek, her şeyi
sorgulamak, hiçbir şeye ince eleyip sık dokumadan inanmamak. Bizim ailedekilerin tabu saydığı herşeyi
Baha Bey sorguluyordu: Din, politik rejimler, Atatürk, herşey ve herşey. Yazları Yeşilköy’deki köşkün
geniş bahçesinde yaptığımız akşam yemeği sonrası prömenadları (yürüyüşleri, gezintileri) birer ders
değerindeydi. Ben Baha Bey’den düşünmeyi ve araştırmayı öğrendim. Daha ileri gideyim: Baha Bey
bana, insan olmayı öğretti.
…”
(Şengör, A.M.C., 2003, Zümrüt Ayna, 1. Baskı, Yapı Kredi Yayınları, s. 28)
17 Mayıs 2021
no. 39
Baha Bey Öleli 30 Yıl Oldu

2. menemen
@azdacorba
“ Cahit Arf ölmüş! …
Türkiye Bilimler Akademisi’nin (TÜBA) İstanbul grubunun toplantılarından birindeydi. İTÜ’nün Maçka’daki sosyal
tesislerinde toplanmıştık. Yemekten önce toplanan akademisyenler arasında heyecanlı bir tartışma başladı.
Konu, sosyal bilimlerle doğa bilimleri arasında bilimsel üretimin kişisel bazda karşılaştırılmasının nasıl yapılması
gerektiği idi. Akademi’ye üye seçerken hem konseyin hem de genel kurulun başına sık sık dert olan bu konu
doğal olarak herkesin ilgisini çekiyordu. Tartışmanın heyecanlı bir noktasında, daha önce konuşmalara hiç
katılmamış olan Cahit Hoca’nın gür sesi birden bizleri kendimize getirdi: ‘Yahu, burada biraz da bilim konuşalım!’
Cahit Hoca, bilim yapmak için kurulmuş Akademi’nin bilimsel problem çözümünden çok kendi iç organizasyonu
hakkındaki konulara vakit ayırmasına tahammül edememişti. Daha önce de benzer davranışları nedeniyle onun
‘realist olmamakla’, ‘çocuk gibi davranmakla’, ‘ayakları yere basmamakla’ suçlandığını duymuştum. Ancak Türk
bilimi eğer bir gün gerçekten dünya çapında saygınlığa ulaşacaksa, bilimcilik oyunu olmaktan çıkıp gerçekten
bilim olacaksa, Cahit Arf gibi realist olmayan, çocuk gibi davranan, ayakları yere basmayan, bilim için bas bas
bağıran tutkunlara ihtiyacı olacaktır.
…”
(Şengör, A.M.C., 1999, Zümrütname, 1. Baskı, Yapı Kredi Yayınları, ss. 35-36)
17 Mayıs 2021
no. 39
Cahit’in Vasiyeti

3. menemen
@azdacorba
menemen
@azdacorba
Akla Gelenler
Bu Karga Yumurtası adlı film.
… pizza yemek isteyen bir çocuk restoranın güvenlik görevlisi
tarafından tokatlanır. TV’de bu konu gündeme gelir. Ama gündeme
gelen şeyin çocukların probleminden veya bu problemin çözümünden
ziyade; sadece birilerine haber, diğerlerine akademik ifade olanağı
bulmasını … vs. sağladığını çok güzel anlatır/gösterir.
Yani olan; bilimcilik oyunu yapmak gibi, bu çocuğun başına gelen şeyi
tartışıyorum oyunu, çözüyorum oyunu yapmaktır.
17 Mayıs 2021
no. 39
https://www.imdb.com/title/tt3973410/
Biraz sert bir filmdir, gereğinden fazla gerçekçi. Şömineli evlerde büyümüş olanlar tahammül edip, seyredemeyebilir :) (Daha sonra bu
bölgeye giden uçakları doldurmaları da ilginç bir tezattır, sanırım asıl aranan şey samimiyet. Aslında birçok irili-ufaklı problemin çözümü de
çözümsüzlüğü de burada yatar ama bedeli her anlamda ağır olabilir. Aslında her iki durumda da bedeli ağırdır. Uzun ve kısa vadeli sonuçları
gözlemlemek, nihayetinde elinde/ruhunda kalan şeye bakmak belki işe yarayabilir.)
Hintlilerin ilginç-şirin kafa sallamaları bu filmde sürekli var. Hatta her türlü duyguda bunu yapıyorlar, aynı biçimde. Küçük nüanslar varsa
sanırım bizler fark edemiyoruz :)