ความล้มเหลวของการบำรุงรักษา

1. ตอนที่ 1.2 ความล้มเหลวของการบารุงรักษาแบบดั้งเดิม
ถ้ามีโอกาสได้ถามถึงผู้ที่อยู่ในโรงงานว่า ทาไมเครื่องจักรยังคงเสียอยู่
เป็นประจา และใช้เวลามากในการแก้ไข คาตอบที่ได้โดยทั่วไปมักจะเป็นคาตอบ
ในทานองว่าไม่ช่วยกันดูแลรักษา ไม่มีอะไหล่ ไม่มีเวลายกเครื่องต้องเร่งผลิต
อะไหล่ยังไม่มา วัตถุดิบไม่มีคุณภาพ เป็นต้น การจัดองค์การในการบารุงรักษาที่
การทางานของฝ่ ายต่างๆ ไม่ประสานกัน ไม่มีการวัดผล และไม่มีการวางแผนการ
บารุงรักษา ทั้งหมดคือที่มาของคาตอบเหล่านั้น
1.2.1 การจัดองค์การในการบารุงรักษา
การจัดองค์การในการบารุงรักษาแบบดั้งเดิมที่ผ่านมา เป็นการจัด
องค์การในการบารุงรักษาที่ขึ้นอยู่กับฝ่ ายซ่อมบารุงเพียงฝ่ ายเดียว ทาให้เกิด
ปัญหาอยู่เป็นประจาว่า พนักงานไม่ช่วยกันดูแลรักษาเครื่องจักร ฝ่ ายซ่อมบารุง
ไม่มีโอกาสได้ซ่อมแซมครั้งใหญ่ เพราะไม่มีเวลาหยุดเครื่อง แต่ในที่สุดก็ต้อง
หยุดจนได้เมื่อเครื่องจักรเกิดเสีย

2. 1.2.2 เป้าหมายของฝ่ ายต่างๆ ที่ไม่สอดคล้องกันในการบารุงรักษา
ฝ่ ายบริหาร (Management) มีเป้าหมายอยู่ที่ปริมาณการผลิต
ของโรงงาน เพราะนั่นหมายถึงสิ่งที่จะทาให้เกิดรายได้ให้กับบริษัท โดยไม่ได้ให้
ความสนใจกับสถิติเครื่องจักรเสีย สถิติการซ่อมบารุง จนทาให้ทุกสิ่งทุกอย่าง
ไปสู่ปริมาณการผลิต ทั้งที่ในความเป็นจริงปริมาณการผลิตจะไม่สามารถเกิดขึ้น
ได้หากเครื่องจักรเสีย
- ฝ่ ายวิจัยและพัฒนา
เมื่อมีการออกแบบผลิตภัณฑ์ใหม่ โดยปกติฝ่ ายวิจัยและพัฒนาจะได้รับ
ข้อมูลความต้องการจากลูกค้า เพื่อนาไปออกแบบให้ตรงกับความต้องการ
จากนั้นจึงส่งให้ฝ่ ายผลิต พิจารณาถึงกรรมวิธีการผลิตว่าเป็นไปได้หรือไม่ ซึ่ง
อาจจะทาให้การปรับเปลี่ยนกรรมวิธีการผลิต เพื่อให้สามารถผลิตได้จริง

3. - ฝ่ ายผลิต
โดยทั่วไปจะมีเป้าหมายการผลิตให้ได้ตามความต้องการ ซึ่งบางครั้งไม่
มีเวลาให้เครื่องจักรได้หยุดพักเพื่อการตรวจเช็ค บางครั้งใช้งานเครื่องจักรเกิน
กาลัง จนในที่สุดทาให้เครื่องจักรได้รับความเสียหาย ซึ่งในความเป็นจริงในการ
บารุงรักษาเครื่องจักรให้มีประสิทธิภาพที่ดีทางานได้อย่างเต็มกาลัง เป็น
คุณสมบัติขั้นพื้นฐานของกระบวนการผลิต
- ฝ่ ายซ่อมบารุง
ที่มักจะมีแนวคิดแบบดั้งเดิมว่า ความสามารถของฝ่ ายซ่อมบารุงอยู่ที่
ทาให้เครื่องจักรกลับมาใช้งานได้ตามปกติไม่ว่าจะเสียด้วยสาเหตุใด ทานองว่า
ขอให้เสียมาเถอะซ่อมได้ทั้งนั้น ซึ่งเป็นความเข้าใจผิด เพราะความสามารถที่
แท้จริงต้องวัดกันที่การไม่มีเครื่องจักรเสียเลยในขณะทาการผลิต และ
ความสามารถในการปรับปรุงเครื่องจักรให้ทางานได้สะดวกสบายซ่อมแซมได้
ง่าย ทาความสะอาดได้ง่าย

4. - ฝ่ ายจัดซื้อ
มักจะมีเป้าหมายอยู่ที่ความได้เปรียบของการจัดซื้อ ไม่ว่าจะในด้าน
ราคาที่ถูกปริมาณที่คุ้มค่า จนบางครั้งทาให้ขาดแคลนชิ้นส่วนหรืออุปกรณ์ต่างๆ
ที่จะใช้ในการซ่อมบารุง เราเองคงเคยพบเหตุการณ์ที่เครื่องจักรเสียหายเพียงนิด
เดียวแต่ต้องรออะไหล่เป็นเวลานานเนื่องจากระบบการจัดซื้อไม่มีประสิทธิภาพ
หรือไม่ได้คานึงถึงเวลาที่เครื่องจักรต้องรอ ดังนั้นถ้าไม่ต้องการให้เกิดปัญหาการ
ขาดแคลนอะไหล่ เครื่องมือ หรืออุปกรณ์ต่างๆ ในการบารุงรักษา ฝ่ ายจัดซื้อต้อง
คานึงถึงความสูญเสียที่เกิดจากการที่เครื่องจักรต้องรออะไหล่ด้วย
- ผู้ใช้เครื่องจักร
ตามแนวคิดการบารุงรักษาแบบดั้งเดิม จะมีเป้าหมายเพียงแค่ทาการผลิตให้ได้ตาม
แผนการผลิตในแต่ละวัน และทาความสะอาดเครื่องจักรเพียงเล็กน้อยเท่านั้น โดยไม่ได้มี
เป้าหมายทางด้านการบารุงรักษาเท่าใดนัก ทั้งที่ในความเป็นจริงผู้ใช้เครื่องจักรเป็นผู้ที่ใกล้ชิด
กับเครื่องจักรมากที่สุดดังนั้นจึงต้องรู้จักสังเกตสิ่งผิดปกติที่เกิดขึ้น รู้จักสังเกตข้อบกพร่อง
ของเครื่องจักร และรู้จักสังเกตจุดยากที่จะแก้ไขและต้นเหตุปัญหาของเครื่องจักร

5. 1.2.3 การเก็บข้อมูลและการวัดผลการบารุงรักษา
การบารุงรักษาแบบดั้งเดิมมักจะไม่มีการเก็บข้อมูลต่างๆ ในการ
บารุงรักษาไว้ เช่น จานวนครั้งที่เครื่องจักรเสีย เวลาที่ใช้ในการซ่อมบารุง
เครื่องจักร สาเหตุที่เครื่องจักรเสีย จานวนชิ้นงานที่เครื่องจักรเครื่องนั้นๆ ผลิต
เสีย กาลังการผลิตของแต่ละช่วงเวลา ปริมาณการใช้งาน ฯลฯ ซึ่งจากการขาด
ข้อมูลดังกล่าว ทาให้ไม่มีการวัดผลการบารุงรักษาตามมา และเมื่อไม่มีการวัดผล
ก็ไม่มีสิ่งที่ช่วยบอกระดับของการปรับปรุง โดยปกติการบารุงรักษาแบบดั้งเดิม
นั้น ส่วนใหญ่จะเป็นการเก็บข้อมูลเกี่ยวกับการเสียของเครื่องจักร ซึ่งยังไม่
เพียงพอ เพราะเครื่องจักรที่ดีไม่ใช้แค่เพียงเสียหรือไม่เสียเท่านั้น หากแต่ต้องมี
การเก็บข้อมูลทางด้านคุณภาพการใช้งาน ประสิทธิภาพการใช้งาน และอัตราการ
ใช้ประโยชน์ของเครื่องจักร เพื่อวัดประสิทธิผลโดยรวมของเครื่องจักร

6. 1.2.4 การบารุงรักษาตามแผน
สาเหตุอีกประการหนึ่งที่ทาให้การบารุงรักษาแบบดั้งเดิมไม่ประสบ
ผลสาเร็จ ก็คือ ไม่มีการวางแผนการบารุงรักษาอย่างเป็นระบบ และไม่มีการ
บารุงรักษาตามแผน ทาให้เครื่องจักรเสียอยู่เป็นประจา จนทาให้ฝ่ ายซ่อมบารุง
เสียเวลาทางานเป็นส่วนใหญ่ไปกับการซ่อมเครื่องจักร เมื่อเครื่องจักรขัดข้องการ
บารุงรักษาตามแผนจึงไม่สามารถดาเนินการได้ ซึ่งจะทาให้งานของฝ่ ายซ่อม
บารุงมีแต่การซ่อมเครื่องจักร โดยไม่มีเวลาที่จะทาการป้องกันการเสียหายของ
เครื่อง ปรับปรุงดัดแปลงเครื่องจักร หรือการเตรียมพร้อมหากเครื่องจักรเสียด้วย
เทคนิคการพยากรณ์ ซึ่งจะไม่ช่วยทาให้การซ่อมบารุงเมื่อเครื่องจักรขัดข้องลด
น้อยลงตามเป้าหมาย