Isn't it strange, the place that feels like home is your embrace...
TwIwit 14
1.
2. Met rode ogen van het huilen, staart Cleo naar haar
computerscherm.
Het eerste wat ze had gedaan, een week geleden, was Jeffrey
blokkeren en gespreksgeschiedenis verwijderen.
3. Al een week lang was ze “ziek” thuis geweest, en had ze
nauwelijks wat gegeten.
4. Ze knippert wat met haar ogen, waardoor een overgebleven
traan ook van haar wang glijd, en laat zich dan in het
raamkozijn neerzakken.
5. Met een treurige blik kijkt ze tussen de bomen door, naar het
bankje waar altijd wel een stelletje zit.
Dit keer zit er echter alleen een jongen, hij zal wel wachten op
iemand.
6. Met een schuin hoofd bekijkt ze hem beter, en beseft dan dat
het Pim is.
Zonder er bij na te denken begint ze zich aan te kleden, ze weet
zeker dat hij daar niet zomaar zit.
7. „Ben weg!‟ roept ze in het voorbijgaan tegen haar moeder,
terwijl ze naar de voordeur rent.
Ze heeft niet eens de tijd om haar na te roepen, “Cleo, je bent
ziek, blijf nou in bed liggen!” want Cleo is de deur al uit.
8. Ze besluit dat er aan komen rennen een béetje dramatisch is,
dus loopt ze rustig het park in.
Met heel haar hart hoopt ze dat hij niet op niemand wacht.
9. „Hé,‟ het is er uit voor ze er erg in heeft, en ze besluit dan ook
maar meteen naast hem te gaan zitten.
„Hé,‟ antwoord hij verbaasd. „Gaat het goed?‟ vraagt hij dan.
10. Ze beseft dat ze al een week niet op school is geweest, wallen
en rood behuilde ogen heeft. „Prima,‟ antwoord ze met een lach.
Hij knikt even, en kijkt haar dan aan.
11. „Ik dacht dat het aan mij lag.‟ mompelt hij dan, terwijl hij haar
hand vast pakt en haar hoopvol aan kijkt.
Ze schudt snel haar hoofd. „Tuurlijk niet.‟ Even knijpt ze in zijn
hand.
12. Hij grijnst, en veegt een lok haar uit haar gezicht achter haar
oor.
„Weet jij nog wat we deden toen je moeder binnen kwam?‟
vraagt hij dan zachtjes.
13. Ze snapt wat hij bedoelt, en schuift nog wat dichter bij.
„Geen idee, kun je me even helpen herinneren?‟ mompelt ze
dan, waardoor hij moet lachen.
14. „Zo vaak als nodig is,‟ fluistert hij dan, voor zijn lippen zachtjes
die van haar raken.