3. Ze kijkt afwachtend naar Pim, die onzeker de kamer door kijkt.
‘Hé, je hebt uitzicht op het park.’ zegt hij al wijzend op haar
raam, al is het alleen maar om íets te zeggen.
4. Ze lacht even nerveus, en pakt dan snel haar boeken er bij.
‘Zullen we dan maar aan dat project te beginnen?’
‘Ow, ja,’ snel gaat hij naast haar zitten, en ze voelt dat ze rood
wordt als ze zijn lichaam tegen dat van haar voelt.
5. Pim begint vrolijk te praten over wat ze allemaal wel niet in hun
werkstuk kunnen doen, en wat ze voor extra opdracht kunnen
maken, maar echt geconcentreerd is ze er niet op.
6. Het enige waar ze oog voor heeft is zijn lach als hij iets leuks
heeft bedacht, en de twinkeling in zijn ogen als hij even naar
haar kijkt om te weten wat zij er van vind.
7. Die middag lijkt in een waas voorbij te gaan. Een waas waarin
ze nauwelijks doorheeft hoe goed ze zich voelt met Pim naast
zich, druk pratend tegen haar. Zelfs al gaat het over biologie.
8. Voor ze het weet zijn er al twee uur om, en ze begint te merken
dat Pim minder praat.
‘Is er iets?’ vraagt ze daarom zachtjes.
‘Huhm, nee..’ Even kijkt hij haar aan en lijkt hij iets te willen
zeggen.
9. Het is duidelijk dat hij zich bedenkt en zegt; ‘Maar, eigenlijk
hebben we wel een pauze verdient, denk je niet?’
Ze lacht en knikt, en gaat snel naar beneden om wat te drinken
te halen.
10. Pim volgt haar echter naar de keuken en pakt het pak drinken
uit haar handen, voor ze heeft kunnen inschenken.
‘Wat?’ Verbaasd kijkt ze hem aan. ‘Laat mij als echte heer maar
inschenken,’ zegt hij breed grijnzend terwijl hij met een
gracieuze boog de ijsthee in twee glazen giet.
11. Vervolgens gaan ze niet terug naar boven, maar ploffen op de
bank neer.
Zijn blik valt op de stapel DVD’s en met grote ogen kijkt hij haar
aan.
12. ‘Zeg, Cleo, DVD’s kijken valt toch zeker onder studeren?’ vraagt
hij met nog steeds die grote ogen en een knipoog.
Met opgetrokken wenkbrauw kijkt ze hem aan, maar lijkt dan te
begrijpen wat hij bedoelt.
13. ‘Jazeker, zolang het onderwerp maar interessant is.’ antwoord
ze hem voor ze haar glas op tafel neerzet en de stapel DVD’s
voor hem neerzet.
14. Een halfuur later zitten ze allebei al helemaal in het verhaal van
Pirates of the Caribean.
‘Weetje, dit is eigenlijk helemaal niet leerzaam.’ grijnst Cleo als
er even een saai stukje is.
15. Lachend haalt Pim zijn schouders op. ‘Niemand komt het te
weten, het zal ons geheim zijn.’
Hij kijkt haar aan, en haar maag lijkt zich om te draaien. Was
het nou verbeelding of was hij ietsje opgeschoven?
16. ‘Wil je nog wat drinken?’ flapt ze er zenuwachtig uit. ‘Ow, ja, doe
maar.’ antwoord hij snel.
Ze wil de afstandsbediening pakken, die tussen hen in ligt, om
de film op pauze te zetten.
17. Echter, wanneer ze hem vast heeft, voelt ze niet het harde
plastic van de afstandsbediening, maar de zachte hand van
Pim.
‘Ow,’ met een rood hoofd trekt ze haar hand terug. ‘Zet jij hem
op pauze?’ vraagt ze terwijl ze snel op staat om drinken in te
gaan schenken.
18. Ze kan zichzelf wel voor het hoofd slaan terwijl ze de glazen
weer vult en ze Pim ongemakkelijk op de bank hoort schuiven.
Misschien was het tijd om Jeffrey uit haar hoofd te zetten en te
kiezen voor wat voor haar neus stond.
19. Met hernieuwde moed loopt ze weer naar de bank en zet de
glazen op tafel neer.
‘Ijsthee alla Cleo,’ zegt ze vrolijk terwijl ze weer gaat zitten.
‘Als dat niet speciaal is,’ grinnikt hij terwijl hij de film weer
start.
20. Ze houdt telkens haar adem in als ze denkt dat Pim weer een
‘move’ zal maken, tot ze tot haar schrik voelt dat zijn hand
tegen die van haar aan stoot.
21. Zonder iets te zeggen en met een rood hoofd, strengelen haar
vingers zich om die van hem, en in een fijne stilte kijken ze
verder.
Ze kan het niet helpen met een grijns naar het beeldscherm te
staren, zelfs als de ene na de andere piraat wordt afgeslacht.
22. Ze voelt zich opgelaten tegen het einde van de film en kijkt
telkens vanuit haar ooghoeken naar Pim.
Wanneer de aftiteling in beeld verschijnt, heeft ze niet eens
door dat het afgelopen is, tot ze merkt dat Pim de film stop zet.
23. Even blijven ze zo zitten, tot Pim als eerste zijn keel schraapt
en nog iets dichterbij komt.
Verwachtingsvol kijkt ze hem aan, en wanneer hij naar haar
lacht, lacht ze breed terug.
24. Ze merkt hoe haar hart wild klopt, als Pim’s hoofd langzaam
steeds dichterbij komt.
Ze slikt even en sluit haar ogen vast, als er plots een klik klinkt
en ze allebei verstoord opkijken.
25. Haar moeder komt met rode wangen van het fietsen en beladen
met boodschappen de kamer binnen.
Meteen verandert de sfeer in ongemakkelijk, hoewel haar
moeder dat niet door heeft.
26. ‘Zo, willen jullie daar een koekje bij?’ vrolijk houdt haar moeder
een pak chocolat chip cookies omhoog, en legt die op het
aanrecht voor ze de rest van de boodschappen begint uit te
pakken.
27. ‘Uhm, we nemen het pak wel mee naar boven.’ antwoord Cleo
snel, ze kijkt naar Pim, die knikt.
28. Eenmaal op haar kamer valt er een gespannen stilte, als Pim
zijn blik plotseling op zijn horloge valt.
‘Fack! Ik moet gaan,’ verontschuldigend kijkt hij haar aan.
‘Tot morgen dan maar.’