.

3. Η ίδια η Δυτική Ευρώπη, από την πλευρά της,
συνειδητοποιεί ότι πρέπει να πάρει το μέλλον στα
χέρια της. Εμφανίζονται οι πρώτες προτάσεις για
αυτόνομη οικονομική και πολιτική πορεία.
«Δεν θα υπάρξει ειρήνη για την Ευρώπη, αν τα
κράτη συνεχίζουν να βασίζονται στην εθνική
κυριαρχία. Οι χώρες της Ευρώπης είναι πολύ
μικρές για να εγγυηθούν στους πολίτες τους την
αναγκαία ευημερία και την κοινωνική πρόοδο. Τα
κράτη της Ευρώπης θα πρέπει να επιλέξουν τη
συνεργασία και την ομοσπονδιακή μορφή»
έλεγε ο γάλλος δημόσιος υπάλληλος Ζαν Μονέ
(1888-1979), που θεωρείται ο αρχιτέκτονας της
Ευρωπαϊκής Ενοποίησης

4. Έτσι γεννιέται η Ευρωπαϊκή Κοινότητα Άνθρακα και
Χάλυβα (ΕΚΑΧ), με τη «Συνθήκη των Παρισίων», στις 18
Απριλίου 1951 και πρώτο Πρόεδρο τον Ζαν Μονέ. Οι
δύο μεγάλοι αντίπαλοι, Γερμανία και Γαλλία,
βρίσκονται μετά από αιώνες στο ίδιο στρατόπεδο.

5. Η Διακήρυξη Σουμάν,
που παρουσιάστηκε από τον Γάλλο υπουργό
Εξωτερικών Ρομπέρ Σουμάν στις 9 Μαΐου 1950,
πρότεινε τη δημιουργία μιας Ευρωπαϊκής
Κοινότητας Άνθρακα και Χάλυβα,
τα μέλη της οποίας θα διαχειρίζονταν από
κοινού
την παραγωγή άνθρακα και χάλυβα

7. Η ΕΚΑΧ,
της οποίας ιδρυτικά μέλη ήταν
η Γαλλία, η Δυτική Γερμανία, η
Ιταλία, η Ολλανδία, το Βέλγιο και
το Λουξεμβούργο,
ήταν ο πρώτος
από μια σειρά υπερεθνικών
ευρωπαϊκών θεσμών
που τελικά μετεξελίχθηκαν στη
σημερινή "Ευρωπαϊκή Ένωση"

8. Η επιτυχία της ΕΚΑΧ,
οδηγεί τις έξι συν ιδρύτριες
χώρες,
στη διεύρυνση της
συνεργασίας τους και στην
υπογραφή της
«Συνθήκης της Ρώμης»,
στις 25 Μαρτίου του 1957

10. Με τη συνθήκη αυτή εγκαθιδρύονται δύο νέοι
θεσμοί:
-η «Ευρωπαϊκή Κοινότητα Ατομικής Ενέργειας –
(ΕΚΑΕ)», η οποία θέτει υπό κοινό έλεγχο την
ειρηνική χρήση της ατομικής ενέργειας
και
-η «Ευρωπαϊκή Οικονομική Κοινότητα – (ΕΟΚ)»,
η οποία αποτελεί την πρώτη μορφή τελωνειακής
ένωσης, μεταξύ των έξι χωρών που συμμετέχουν,
καθώς, βασίζεται σε ελεύθερες διασυνοριακές
συναλλαγές με την κατοχύρωση “τεσσάρων
ελευθεριών”, όπως ελεύθερη διακίνηση αγαθών,
υπηρεσιών, κεφαλαίων και ανθρώπων

11.  8 Ιουνίου: Η Ελλάδα υποβάλλει αίτηση
σύνδεσης με την ΕΟΚ (Κυβέρνηση
Κωνσταντίνου Γ. Καραμανλή)
 31 Ιουλίου: Η Τουρκία υποβάλλει αίτηση
σύνδεσης με την ΕΟΚ.
 10 Σεπτεμβρίου: Αρχίζουν διαπραγματεύσεις
για τη σύνδεση της Ελλάδας με την ΕΟΚ
(Κυβέρνηση Κωνσταντίνου Γ. Καραμανλή)
 27 Σεπτεμβρίου: Αρχίζουν διαπραγματεύσεις
για τη σύνδεση της Τουρκίας με την ΕΟΚ

12. Οι τρεις παραπάνω «Κοινότητες»,
ΕΟΚ, ΕΚΑΕ και ΕΚΑΧ,
συγχωνεύτηκαν στις 8 Απριλίου του
1965, στην «Ευρωπαϊκή Κοινότητα»,
η οποία στη συνέχεια διευρύνθηκε με τη
συμμετοχή και άλλων κρατών – μελών
και
από την 1η Ιανουαρίου του 1993,
τίθεται σε ισχύ
η «Ενιαία Αγορά»

14. Για πρώτη φορά
τα μέλη του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου εκλέγονται με άμεση και
καθολική ψηφοφορία
από τους πολίτες
των 9 κρατών - μελών

16. Στις 7 Φεβρουαρίου του 1992, υπογράφεται
η «Συνθήκη του Μάαστριχ»
Πρόκειται για ένα από τα σημαντικότερα ορόσημα
στην ιστορία της ΕΕ,
με το οποίο θεσπίζονται σαφείς κανόνες για το
μελλοντικό ενιαίο νόμισμα, την κοινή εξωτερική
πολιτική και την πολιτική ασφάλειας, καθώς και τη
στενότερη συνεργασία σε θέματα δικαιοσύνης και
εσωτερικών υποθέσεων.
Σύμφωνα με τη «Συνθήκη του Μάαστριχ», η
«Ευρωπαϊκή Κοινότητα»,
μετονομάζεται σε «Ευρωπαϊκή Ένωση»

19. 1 Ιανουαρίου: Αυστρία, Φιλανδία και Σουηδία
εισέρχονται στην Ε.Ε, που αριθμεί 15 κράτη -
μέλη.
26 Μαρτίου: Τίθεται σε ισχύ η «Συμφωνία
του Σένγκεν».
Η συμφωνία θωρακίζει τα εξωτερικά σύνορα
της Ε.Ε. και επιτρέπει στους πολίτες όλων
των κρατών - μελών να ταξιδεύουν εντός
των εσωτερικών συνόρων της Ε.Ε. χωρίς
έλεγχο διαβατηρίων.

20.  1 Ιανουαρίου: 11 χώρες - μέλη (Αυστρία,
Βέλγιο, Φιλανδία, Γαλλία, Γερμανία,
Ιρλανδία, Λουξεμβούργο, Ολλανδία,
Πορτογαλία, Ιταλία και Ισπανία)
αποφασίζουν να αντικαταστήσουν τα
εθνικά τους νομίσματα με το ευρώ
(«Ευρωζώνη»)
 Αρχίζει το τρίτο στάδιο της Οικονομικής
και Νομισματικής Ενοποίησης (ΟΝΕ)

22. 1 Μαΐου: 10 νέες χώρες εισέρχονται στην Ε.Ε.
(Κύπρος, Τσεχία, Εσθονία, Ουγγαρία, Λετονία, Λιθουανία,
Μάλτα, Πολωνία, Σλοβακία και Σλοβενία).
Η Ε.Ε. αριθμεί 25 κράτη - μέλη.
29 Οκτωβρίου: Τα 25 κράτη - μέλη υπογράφουν τη «Συνθήκη
για τη θέσπιση Συντάγματος της Ευρώπης».
Σκοπός της είναι η απλούστευση των διαδικασιών για τη
λήψη των αποφάσεων και τη διαχείριση της πολυμελούς
πλέον Ε.Ε, ενώ προβλέπει τη δημιουργία του αξιώματος του
ευρωπαίου υπουργού Εξωτερικών.
Για να τεθεί σε ισχύ το Ευρω σύνταγμα θα πρέπει να
κυρωθεί από το σύνολο των 25 κρατών - μελών.