brosur ahad pagi majlis tafsir al-quran

1. MAJLIS TAFSIR AL-QUR’AN
(MTA) PUSAT
http://www.mta.or.id e-mail : humas@mta.or.id Fax : 0271 663977
Sekretariat : Jl. Ronggowarsito No. 111A Surakarta 57131, Telp (0271)663299
Ahad, 13 Desember 2015/01 Rabi'ul awwal 1437 Brosur No. : 1780/1820/IA
Rasulullah SAW suriteladan yang baik (ke-109)
Taubat kepada Allah (4).
Allah sangat kasih sayang kepada hamba-Nya
َ
‫ﺮ‬‫ـ‬‫ـ‬‫ـ‬‫ـ‬
ْ
‫ـ‬‫ﻳ‬
َ
‫ﺮ‬
ُ
‫ﻫ‬ ِ‫ﰉ‬َ‫ا‬
ْ
‫ﻦ‬‫ـ‬‫ـ‬‫ـ‬‫ـ‬
َ
‫ﻋ‬َ‫ل‬‫ﺎ‬‫ـ‬‫ـ‬‫ـ‬‫ـ‬َ‫ﻗ‬ ‫ص‬
‫ﱠ‬
ِ‫ﱯ‬‫ـ‬‫ـ‬‫ـ‬‫ـ‬‫ﱠ‬‫ﻨ‬‫ﻟ‬‫ا‬ ‫ﱠ‬‫ن‬َ‫ا‬ َ‫ة‬:ِ‫ﰱ‬
َ
‫ﺐ‬‫ـ‬‫ـ‬‫ـ‬‫ـ‬َ‫ﺘ‬َ‫ﻛ‬
َ
‫ﻖ‬‫ـ‬‫ـ‬‫ـ‬‫ـ‬ْ‫ﻠ‬َ‫ﳋ‬ْ‫ا‬
ُ
‫ﷲ‬
َ
‫ﻖ‬‫ـ‬‫ـ‬‫ـ‬‫ـ‬َ‫ﻠ‬
َ
‫ﺧ‬ ‫ﺎ‬‫ـ‬‫ـ‬‫ـ‬‫ـ‬‫ﱠ‬‫ﻤ‬َ‫ﻟ‬
ِ‫ﱮ‬‫ـ‬‫ـ‬‫ـ‬َ‫ﻀ‬َ‫ﻏ‬
ُ
‫ﺐ‬‫ـ‬‫ـ‬‫ـ‬
ِ
‫ﻠ‬ْ‫ﻐ‬َ‫ـ‬‫ﺗ‬ ِ‫ﱴ‬‫ـ‬‫ـ‬‫ـ‬
َْ‫ﲪ‬
َ
‫ر‬ ‫ﱠ‬‫ن‬
ِ
‫ا‬ ِ‫ش‬
ْ
‫ﺮ‬‫ـ‬‫ـ‬‫ـ‬
َ
‫ﻌ‬‫ﻟ‬ْ‫ا‬ َ‫ق‬
ْ
‫ﻮ‬‫ـ‬‫ـ‬‫ـ‬َ‫ـ‬‫ﻓ‬
ُ
‫ﻩ‬َ‫ﺪ‬‫ـ‬‫ـ‬‫ـ‬ْ‫ﻨ‬
ِ
‫ﻋ‬
َ
‫ﻮ‬‫ـ‬‫ـ‬‫ـ‬
ُ
‫ﻬ‬َ‫ـ‬‫ﻓ‬
ِ
‫ﻪ‬‫ـ‬‫ـ‬‫ـ‬ِ‫ﺑ‬‫ﺎ‬َ‫ﺘ‬
ِ
‫ﻛ‬.‫ﻢ‬‫ﻠ‬‫ـ‬‫ـ‬‫ـ‬‫ﺴ‬‫ﻣ‬٤:
٢١٠٧
Dari Abu Hurairah, bahwasanya Nabi SAW bersabda, “Ketika Allah
menciptakan makhluq, Dia menulis dalam kitab-Nya yang berada di sisi-Nya di
atas ‘arsy, “Sesungguhnya rahmat-Ku mengalahkan kemurkaan-Ku”. [HR
Muslim juz 4, hal. 2107]
َ‫ل‬‫ﺎ‬َ‫ﻗ‬ َ‫ة‬
َ
‫ﺮ‬
ْ
‫ـ‬‫ﻳ‬
َ
‫ﺮ‬
ُ
‫ﻫ‬ ِ‫ﰉ‬َ‫ا‬
ْ
‫ﻦ‬
َ
‫ﻋ‬:‫ص‬
ِ
‫ﷲ‬ ُ‫ل‬
ْ
‫ﻮ‬
ُ
‫ﺳ‬
َ
‫ر‬ َ‫ل‬‫ﺎ‬َ‫ﻗ‬:
َ
‫ﺐ‬‫ـ‬َ‫ﺘ‬َ‫ﻛ‬
َ
‫ﻖ‬‫ـ‬ْ‫ﻠ‬َ‫ﳋ‬ْ‫ا‬
ُ
‫ﷲ‬ ‫ﻰ‬َ‫ﻀ‬َ‫ﻗ‬ ‫ﺎ‬‫ﱠ‬‫ﻤ‬َ‫ﻟ‬
‫ـ‬‫ـ‬
ُ
‫ﻬ‬َ‫ـ‬‫ﻓ‬
ِ
‫ﻪ‬‫ـ‬‫ـ‬
ِ
‫ﺴ‬ْ‫ﻔ‬َ‫ـ‬‫ﻧ‬ ‫ﻰ‬‫ـ‬‫ـ‬َ‫ﻠ‬
َ
‫ﻋ‬
ِ
‫ﻪ‬‫ـ‬‫ـ‬ِ‫ﺑ‬‫ﺎ‬َ‫ﺘ‬
ِ
‫ﻛ‬ ِ‫ﰱ‬ِ‫ﱮ‬‫ـ‬‫ـ‬َ‫ﻀ‬َ‫ﻏ‬
ُ
‫ﺐ‬‫ـ‬‫ـ‬
ِ
‫ﻠ‬ْ‫ﻐ‬َ‫ـ‬‫ﺗ‬ ِ‫ﱴ‬‫ـ‬‫ـ‬
َْ‫ﲪ‬
َ
‫ر‬ ‫ﱠ‬‫ن‬
ِ
‫ا‬
ُ
‫ﻩ‬َ‫ﺪ‬‫ـ‬‫ـ‬ْ‫ﻨ‬
ِ
‫ﻋ‬ ٌ‫ع‬
ْ
‫ﻮ‬‫ـ‬‫ـ‬ُ‫ﺿ‬
ْ
‫ﻮ‬
َ
‫ﻣ‬
َ
‫ﻮ‬.
‫ﻢ‬‫ﻠ‬‫ﺴ‬‫ﻣ‬٤:٢١٠٨
Dari Abu Hurairah, ia berkata : Rasulullah SAW bersabda, “Ketika Allah
menciptakan makhluq, Dia menulis dalam kitab-Nya ketentuan untuk diri-Nya
yang diletakkan di sisi-Nya, “Sesungguhnya rahmat-Ku mengalahkan
kemurkaan-Ku”. [HR. Muslim juz 4, hal. 2108]
ِ‫ب‬‫ﺎ‬‫ﱠ‬‫ﻄ‬َْ‫ﳋ‬‫ا‬ ِ‫ﻦ‬
ْ
‫ﺑ‬
َ
‫ﺮ‬
َ
‫ﻤ‬
ُ
‫ﻋ‬
ْ
‫ﻦ‬
َ
‫ﻋ‬َ‫ا‬َ‫ل‬‫ﺎ‬َ‫ﻗ‬
ُ
‫ﻪ‬‫ﱠ‬‫ﻧ‬:
ْ
‫ﻮ‬
ُ
‫ﺳ‬
َ
‫ر‬ ‫ﻰ‬َ‫ﻠ‬
َ
‫ﻋ‬
َ
‫م‬
ِ
‫ﺪ‬َ‫ﻗ‬َ‫ﻓ‬ ٍ
ْ
‫ﱮ‬
َ
‫ﺴ‬ِ‫ﺑ‬ ‫ص‬
ِ
‫ﷲ‬ ِ‫ل‬
ِ
‫ﺎ‬ً‫ذ‬‫ا‬
ِ
‫ا‬‫ﻰ‬‫ـ‬‫ـ‬‫ـ‬‫ـ‬‫ـ‬
ِ
‫ﻐ‬َ‫ﺘ‬
ْ
‫ـ‬‫ﺒ‬َ‫ـ‬‫ﺗ‬ ِ
ْ
‫ﱮ‬‫ـ‬‫ـ‬‫ـ‬‫ـ‬‫ـ‬‫ﱠ‬‫ﺴ‬‫ﻟ‬‫ا‬
َ
‫ﻦ‬‫ـ‬‫ـ‬‫ـ‬‫ـ‬‫ـ‬
ِ
‫ﻣ‬ ٌ‫ة‬َ‫أ‬
َ
‫ﺮ‬‫ـ‬‫ـ‬‫ـ‬‫ـ‬‫ـ‬
ْ
‫ﻣ‬،
ِ
‫ا‬ِ
ْ
‫ﱮ‬‫ـ‬‫ـ‬‫ـ‬‫ـ‬‫ـ‬‫ﱠ‬‫ﺴ‬‫ﻟ‬‫ا‬ ِ‫ﰱ‬ ‫ﺎ‬č‫ﻴ‬ِ‫ﺒ‬‫ـ‬‫ـ‬‫ـ‬‫ـ‬‫ـ‬
َ
‫ﺻ‬ ْ‫ت‬َ‫ﺪ‬‫ـ‬‫ـ‬‫ـ‬‫ـ‬‫ـ‬
َ
‫ﺟ‬
َ
‫و‬ ‫ا‬َ‫ذ‬،َ‫ا‬
ُ
‫ﻪ‬‫ـ‬‫ـ‬‫ـ‬‫ـ‬‫ـ‬ْ‫ﺗ‬َ‫ﺬ‬
َ
‫ﺧ‬
2
َ‫ﻓ‬َ‫ﺎ‬‫ـ‬‫ـ‬‫ـ‬
َ
‫ﺼ‬ْ‫ﻟ‬
َ
‫و‬ ‫ﺎ‬‫ـ‬‫ـ‬‫ـ‬
َ
‫ﻬ‬
ِ
‫ﻨ‬ْ‫ﻄ‬
َ
‫ﺒ‬ِ‫ﺑ‬
ُ
‫ﻪ‬ْ‫ﺘ‬َ‫ﻘ‬َ‫ا‬
ُ
‫ﻪ‬ْ‫ﺘ‬
َ
‫ﻌ‬‫ـ‬‫ـ‬‫ـ‬َ‫ﺿ‬
ْ
‫ر‬.
ْ
‫ﻮ‬‫ـ‬‫ـ‬‫ـ‬
ُ
‫ﺳ‬
َ
‫ر‬ ‫ﺎ‬‫ـ‬‫ـ‬‫ـ‬َ‫ﻨ‬َ‫ﻟ‬ َ‫ل‬‫ﺎ‬‫ـ‬‫ـ‬‫ـ‬َ‫ﻘ‬َ‫ـ‬‫ﻓ‬‫ص‬
ِ
‫ﷲ‬ ُ‫ل‬:َ‫ا‬
ِ
‫ﻩ‬
ِ
‫ﺬ‬‫ـ‬‫ـ‬‫ـ‬ ٰ‫ﻫ‬ َ‫ن‬
ْ
‫و‬
َ
‫ﺮ‬‫ـ‬‫ـ‬‫ـ‬َ‫ـ‬‫ﺗ‬
ِ‫ر‬‫ﺎ‬‫ـ‬‫ـ‬‫ﱠ‬‫ﻨ‬‫ﻟ‬‫ا‬ ِ‫ﰱ‬ ‫ﺎ‬
َ
‫ﻫ‬َ‫ﺪ‬‫ـ‬‫ـ‬َ‫ﻟ‬
َ
‫و‬ ً‫ﺔ‬‫ـ‬‫ـ‬
َ
‫ﺣ‬ِ‫ر‬‫ﺎ‬َ‫ﻃ‬ َ‫ة‬َ‫أ‬
ْ
‫ﺮ‬‫ـ‬‫ـ‬
َ
‫ﻤ‬ْ‫ﻟ‬‫ا‬.‫ﺎ‬‫ـ‬‫ـ‬َ‫ﻨ‬ْ‫ﻠ‬ُ‫ـ‬‫ﻗ‬:َ‫ﻻ‬،
َ
‫و‬
ِ
‫ﷲ‬،‫ﻰ‬‫ـ‬‫ـ‬َ‫ﻠ‬
َ
‫ﻋ‬
ُ
‫ر‬
ِ
‫ﺪ‬‫ـ‬‫ـ‬ْ‫ﻘ‬َ‫ـ‬‫ﺗ‬
َ
‫ﻰ‬‫ـ‬‫ـ‬
ِ
‫ﻫ‬
َ
‫و‬
َ‫ا‬َ‫ﻻ‬ ْ‫ن‬
ُ
‫ﻪ‬‫ـ‬‫ـ‬‫ـ‬‫ـ‬
َ
‫ﺣ‬
َ
‫ﺮ‬ْ‫ﻄ‬َ‫ﺗ‬.
ْ
‫ﻮ‬‫ـ‬‫ـ‬‫ـ‬‫ـ‬
ُ
‫ﺳ‬
َ
‫ر‬ َ‫ل‬‫ﺎ‬‫ـ‬‫ـ‬‫ـ‬‫ـ‬َ‫ﻘ‬َ‫ـ‬‫ﻓ‬‫ص‬
ِ
‫ﷲ‬ ُ‫ل‬:
ُ
ٰ
َّ
ɍَ‫ا‬
ْ
‫ﻦ‬‫ـ‬‫ـ‬‫ـ‬‫ـ‬
ِ
‫ﻣ‬
ِ
‫ﻩ‬
ِ
‫د‬‫ﺎ‬‫ـ‬‫ـ‬‫ـ‬‫ـ‬
َ
‫ﺒ‬
ِ
‫ﻌ‬ِ‫ﺑ‬
ُ
‫ﻢ‬‫ـ‬‫ـ‬‫ـ‬‫ـ‬
َ
‫ﺣ‬
ْ
‫ر‬
ِ
‫ﻩ‬
ِ
‫ﺬ‬‫ـ‬‫ـ‬‫ـ‬‫ـ‬ ٰ‫ﻫ‬
‫ﺎ‬
َ
‫ﻫ‬
ِ
‫ﺪ‬َ‫ﻟ‬
َ
‫ﻮ‬ِ‫ﺑ‬.‫ﻢ‬‫ﻠ‬‫ﺴ‬‫ﻣ‬٤:٢١٠٩
Dari 'Umar bin Al-Khaththab bahwasanya ia berkata : Pernah didatangkan
tawanan kepada Rasulullah SAW. Tiba-tiba diantara tawanan itu ada seorang
wanita yang mencari anaknya, ketika ia mendapati anak kecil dalam tawanan
itu, lalu ia mengambilnya, membuainya dan menyusuinya. Kemudian
Rasulullah SAW bersabda kepada kami, "Apakah kalian mengira bahwa wanita
itu tega melemparkan anaknya yang masih kecil ke dalam api ?". Kami (para
shahabat) menjawab, "Demi Allah, tidak mungkin selama wanita itu mampu
untuk tidak melemparkannya". Maka Rasulullah SAW bersabda, "Sungguh,
Allah lebih kasih sayang kepada para hamba-Nya daripada wanita itu kepada
anaknya". [HR. Muslim juz 4, hal. 2109]
ْ
‫ﻦ‬‫ـ‬‫ـ‬‫ـ‬
َ
‫ﻋ‬َ‫ا‬ْ‫ا‬ َ‫ﺔ‬‫ـ‬‫ـ‬‫ـ‬َ‫ﻠ‬َ‫ﻈ‬ْ‫ﻨ‬
َ
‫ﺣ‬
ْ
‫ﻦ‬‫ـ‬‫ـ‬‫ـ‬
َ
‫ﻋ‬
ّ
‫ى‬
ِ
‫ﺪ‬‫ـ‬‫ـ‬‫ـ‬
ْ
‫ﻬ‬‫ﱠ‬‫ـ‬‫ﻨ‬‫ﻟ‬‫ا‬ َ‫ن‬‫ﺎ‬‫ـ‬‫ـ‬‫ـ‬
َ
‫ﻤ‬ْ‫ﺜ‬
ُ
‫ﻋ‬ ِ‫ﰉ‬ُ‫ﻻ‬
ّ
‫ﻴ‬‫ـ‬‫ـ‬‫ـ‬
َ
‫ﺳ‬َ‫ل‬‫ﺎ‬‫ـ‬‫ـ‬‫ـ‬َ‫ﻗ‬
ّ
‫ى‬
ِ
‫ﺪ‬)
ْ
‫ﻦ‬‫ـ‬‫ـ‬‫ـ‬
ِ
‫ﻣ‬ َ‫ن‬‫ﺎ‬‫ـ‬‫ـ‬‫ـ‬َ‫ﻛ‬
َ
‫و‬
ْ
‫ﻮ‬‫ـ‬‫ـ‬
ُ
‫ﺳ‬
َ
‫ر‬ ِ‫ب‬‫ﺎ‬‫ـ‬‫ـ‬‫ﱠ‬‫ﺘ‬ُ‫ﻛ‬‫ص‬
ِ
‫ﷲ‬ ِ‫ل‬(َ‫ل‬‫ﺎ‬‫ـ‬‫ـ‬َ‫ﻗ‬:ِ‫ﲎ‬‫ـ‬‫ـ‬
َ
‫ﻴ‬
ِ
‫ﻘ‬َ‫ﻟ‬َ‫ا‬َ‫ل‬‫ﺎ‬‫ـ‬‫ـ‬َ‫ﻘ‬َ‫ـ‬‫ﻓ‬ ٍ‫ﺮ‬‫ـ‬‫ـ‬ ْ‫ﻜ‬
َ
‫ﺑ‬ ‫ﻮ‬‫ـ‬‫ـ‬
ُ
‫ﺑ‬:
َ
‫ﻒ‬‫ـ‬‫ـ‬
ْ
‫ﻴ‬َ‫ﻛ‬َ‫ا‬
َ
ʮ
َ
‫ﺖ‬‫ـ‬‫ـ‬ْ‫ﻧ‬
ُ‫ﺔ‬‫ـ‬َ‫ﻠ‬َ‫ﻈ‬ْ‫ﻨ‬
َ
‫ﺣ‬‫؟‬َ‫ل‬‫ﺎ‬‫ـ‬َ‫ﻗ‬،
ُ
‫ﺖ‬‫ـ‬‫ـ‬ْ‫ﻠ‬ُ‫ـ‬‫ﻗ‬:ُ‫ﺔ‬‫ـ‬‫ـ‬َ‫ﻠ‬َ‫ﻈ‬ْ‫ﻨ‬
َ
‫ﺣ‬
َ
‫ﻖ‬‫ـ‬َ‫ﻓ‬ َʭ.َ‫ل‬‫ﺎ‬‫ـ‬َ‫ﻗ‬:
ِ
‫ﷲ‬ َ‫ن‬‫ﺎ‬
َ
‫ﺤ‬
ْ
‫ﺒ‬‫ـ‬‫ـ‬
ُ
‫ﺳ‬،
ْ
‫ﻮ‬‫ـ‬‫ـ‬ُ‫ﻘ‬َ‫ـ‬‫ﺗ‬ ‫ﺎ‬‫ـ‬
َ
‫ﻣ‬ُ‫ل‬‫؟‬
َ‫ل‬‫ﺎ‬‫ـ‬‫ـ‬َ‫ﻗ‬،
ُ
‫ﺖ‬‫ـ‬‫ـ‬ْ‫ﻠ‬ُ‫ـ‬‫ﻗ‬:
ْ
‫ﻮ‬‫ـ‬‫ـ‬ُ‫ﻜ‬َ‫ﻧ‬
ْ
‫ﻮ‬‫ـ‬‫ـ‬
ُ
‫ﺳ‬
َ
‫ر‬ َ‫ﺪ‬‫ـ‬‫ـ‬ْ‫ﻨ‬
ِ
‫ﻋ‬ ُ‫ن‬‫ﱠ‬‫ﱴ‬‫ـ‬‫ـ‬
َ
‫ﺣ‬
ِ
‫ﺔ‬‫ـ‬‫ـ‬‫ﱠ‬‫ﻨ‬
َ
ْ‫ﳉ‬‫ا‬
َ
‫و‬ ِ‫ر‬‫ﺎ‬‫ـ‬‫ـ‬‫ﱠ‬‫ﻨ‬‫ﻟ‬ ِʪ َʭ
ُ
‫ﺮ‬ّ‫ﻛ‬َ‫ﺬ‬‫ـ‬‫ـ‬
ُ
‫ﻳ‬ ‫ص‬
ِ
‫ﷲ‬ ِ‫ل‬
‫ـ‬‫ـ‬‫ـ‬‫ـ‬‫ـ‬َ‫ﻛ‬َ‫ﺎ‬ٍ
ْ
‫ﲔ‬‫ـ‬‫ـ‬‫ـ‬‫ـ‬‫ـ‬
َ
‫ﻋ‬
َ
‫ى‬ْ‫أ‬
َ
‫ر‬ ‫ﱠ‬ʭ،‫ـ‬‫ـ‬‫ـ‬‫ـ‬‫ـ‬َ‫ﻓ‬
ِ
‫ﺎ‬
ْ
‫ﻮ‬‫ـ‬‫ـ‬‫ـ‬‫ـ‬‫ـ‬
ُ
‫ﺳ‬
َ
‫ر‬
ِ
‫ﺪ‬‫ـ‬‫ـ‬‫ـ‬‫ـ‬‫ـ‬ْ‫ﻨ‬
ِ
‫ﻋ‬
ْ
‫ﻦ‬‫ـ‬‫ـ‬‫ـ‬‫ـ‬‫ـ‬
ِ
‫ﻣ‬ ‫ﺎ‬‫ـ‬‫ـ‬‫ـ‬‫ـ‬‫ـ‬َ‫ﻨ‬
ْ
‫ﺟ‬
َ
‫ﺮ‬
َ
‫ﺧ‬ ‫ا‬َ‫ذ‬‫ﺎ‬َ‫ﻨ‬‫ـ‬‫ـ‬‫ـ‬‫ـ‬‫ـ‬
ْ
‫ﺴ‬َ‫ﻓ‬‫ﺎ‬
َ
‫ﻋ‬ ‫ص‬
ِ
‫ﷲ‬ ِ‫ل‬
ْ‫ا‬َ‫ﻻ‬ْ‫ا‬
َ
‫و‬
َ
‫ج‬‫ا‬
َ
‫و‬ْ‫ز‬َ‫ﻻ‬
ْ
‫ـ‬‫ﻴ‬‫ـ‬‫ـ‬
ِ
‫ﺴ‬َ‫ﻨ‬َ‫ـ‬‫ﻓ‬
ِ
‫ت‬‫ﺎ‬
َ
‫ﻌ‬
ْ
‫ـ‬‫ﻴ‬‫ـ‬‫ـ‬‫ﱠ‬‫ﻀ‬‫ﻟ‬‫ا‬
َ
‫و‬
َ
‫د‬َ‫ﻻ‬
ْ
‫و‬‫ـ‬‫ـ‬
ْ
‫ـ‬‫ﻴ‬
ِ
‫ﺜ‬َ‫ﻛ‬ ‫ﺎ‬َ‫ﻨ‬‫ا‬
ً
‫ﺮ‬.َ‫ل‬‫ﺎ‬‫ـ‬‫ـ‬َ‫ﻗ‬َ‫ا‬ٍ‫ﺮ‬‫ـ‬‫ـ‬ ْ‫ﻜ‬
َ
‫ﺑ‬ ‫ﻮ‬‫ـ‬‫ـ‬
ُ
‫ﺑ‬:‫ـ‬‫ـ‬َ‫ـ‬‫ﻓ‬
َ
‫ﻮ‬
ِ
‫ﷲ‬،
ِ
‫ا‬‫ا‬َ‫ﺬ‬‫ـ‬‫ـ‬‫ـ‬‫ـ‬ ٰ‫ﻫ‬
َ
‫ﻞ‬‫ـ‬‫ـ‬‫ـ‬‫ـ‬ْ‫ﺜ‬
ِ
‫ﻣ‬ ‫ﻰ‬‫ـ‬‫ـ‬‫ـ‬‫ـ‬َ‫ﻘ‬ْ‫ﻠ‬َ‫ـ‬‫ﻨ‬َ‫ﻟ‬ ‫ﱠ‬ʭ.
ُ
‫ﺖ‬‫ـ‬‫ـ‬‫ـ‬‫ـ‬ْ‫ﻘ‬َ‫ﻠ‬َ‫ﻄ‬ْ‫ﻧ‬‫ﺎ‬َ‫ﻓ‬َ‫ا‬
َ
‫و‬ َʭَ‫ا‬‫ﻰ‬‫ـ‬‫ـ‬‫ـ‬‫ـ‬َ‫ﻠ‬
َ
‫ﻋ‬ ‫ﺎ‬‫ـ‬‫ـ‬‫ـ‬‫ـ‬َ‫ﻨ‬ْ‫ﻠ‬
َ
‫ﺧ‬
َ
‫د‬ ‫ﱠ‬‫ﱴ‬‫ـ‬‫ـ‬‫ـ‬‫ـ‬
َ
‫ﺣ‬ ٍ‫ﺮ‬‫ـ‬‫ـ‬‫ـ‬‫ـ‬ ْ‫ﻜ‬
َ
‫ﺑ‬ ‫ﻮ‬‫ـ‬‫ـ‬‫ـ‬‫ـ‬
ُ
‫ﺑ‬

2. 3
ْ
‫ﻮ‬
ُ
‫ﺳ‬
َ
‫ر‬‫ص‬
ِ
‫ﷲ‬ ِ‫ل‬.
ُ
‫ﺖ‬ْ‫ﻠ‬ُ‫ـ‬‫ﻗ‬:
ْ
‫ﻮ‬‫ـ‬
ُ
‫ﺳ‬
َ
‫ر‬
َ
ʮ ُ‫ﺔ‬َ‫ﻠ‬َ‫ﻈ‬ْ‫ﻨ‬
َ
‫ﺣ‬
َ
‫ﻖ‬َ‫ﻓ‬ َʭ
ِ
‫ﷲ‬ َ‫ل‬.
ْ
‫ﻮ‬‫ـ‬
ُ
‫ﺳ‬
َ
‫ر‬ َ‫ل‬‫ﺎ‬‫ـ‬َ‫ﻘ‬َ‫ـ‬‫ﻓ‬
ِ
‫ﷲ‬ ُ‫ل‬
‫ص‬:َ‫ك‬‫ا‬َ‫ذ‬ ‫ﺎ‬‫ـ‬‫ـ‬
َ
‫ﻣ‬
َ
‫و‬‫؟‬.
ُ
‫ﺖ‬‫ـ‬‫ـ‬ْ‫ﻠ‬ُ‫ـ‬‫ﻗ‬:
ْ
‫ﻮ‬‫ـ‬‫ـ‬
ُ
‫ﺳ‬
َ
‫ر‬
َ
ʮ
ِ
‫ﷲ‬ َ‫ل‬،
ْ
‫ﻮ‬‫ـ‬‫ـ‬ُ‫ﻜ‬َ‫ﻧ‬ّ‫ﻛ‬َ‫ﺬ‬‫ـ‬‫ـ‬ُ‫ﺗ‬ َ‫ك‬َ‫ﺪ‬‫ـ‬‫ـ‬ْ‫ﻨ‬
ِ
‫ﻋ‬ ُ‫ن‬ِ‫ر‬‫ﺎ‬‫ـ‬‫ـ‬‫ﱠ‬‫ﻨ‬‫ﻟ‬ ِʪ َʭ
ُ
‫ﺮ‬
َ‫ﻛ‬ ‫ﱠ‬‫ﱴ‬
َ
‫ﺣ‬
ِ
‫ﺔ‬‫ﱠ‬‫ﻨ‬
َ
ْ‫ﳉ‬‫ا‬
َ
‫و‬َ‫ﺎ‬ٍ
ْ
‫ﲔ‬
َ
‫ﻋ‬
َ
‫ى‬ْ‫أ‬
َ
‫ر‬ ‫ﱠ‬ʭ،َ‫ﻓ‬
ِ
‫ﺎ‬ْ‫ا‬ ‫ﺎ‬َ‫ﻨ‬‫ـ‬
ْ
‫ﺴ‬َ‫ﻓ‬‫ﺎ‬
َ
‫ﻋ‬ َ‫ك‬
ِ
‫ﺪ‬‫ـ‬ْ‫ﻨ‬
ِ
‫ﻋ‬
ْ
‫ﻦ‬‫ـ‬
ِ
‫ﻣ‬ ‫ﺎ‬َ‫ﻨ‬
ْ
‫ﺟ‬
َ
‫ﺮ‬
َ
‫ﺧ‬ ‫ا‬َ‫ذ‬َ‫ﻻ‬
َ
‫ج‬‫ا‬
َ
‫و‬ْ‫ز‬
ْ‫ا‬
َ
‫و‬َ‫ﻻ‬
ْ
‫ـ‬‫ﻴ‬‫ـ‬‫ـ‬‫ـ‬‫ـ‬
ِ
‫ﺴ‬َ‫ﻧ‬
ِ
‫ت‬‫ﺎ‬
َ
‫ﻌ‬
ْ
‫ـ‬‫ﻴ‬‫ـ‬‫ـ‬‫ـ‬‫ـ‬‫ﱠ‬‫ﻀ‬‫ﻟ‬‫ا‬
َ
‫و‬
َ
‫د‬َ‫ﻻ‬
ْ
‫و‬‫ـ‬‫ـ‬‫ـ‬‫ـ‬
ْ
‫ـ‬‫ﻴ‬
ِ
‫ﺜ‬َ‫ﻛ‬ ‫ﺎ‬َ‫ﻨ‬‫ا‬
ً
‫ﺮ‬.
ْ
‫ﻮ‬‫ـ‬‫ـ‬‫ـ‬‫ـ‬
ُ
‫ﺳ‬
َ
‫ر‬ َ‫ل‬‫ﺎ‬‫ـ‬‫ـ‬‫ـ‬‫ـ‬َ‫ﻘ‬َ‫ـ‬‫ﻓ‬‫ص‬
ِ
‫ﷲ‬ ُ‫ل‬:
ِ
‫ﺬ‬‫ـ‬‫ـ‬‫ـ‬‫ـ‬‫ﱠ‬‫ﻟ‬‫ا‬
َ
‫و‬
ْ
‫ي‬
‫ـ‬‫ـ‬
ِ
‫ﺴ‬ْ‫ﻔ‬َ‫ـ‬‫ﻧ‬
ْ
‫ﻲ‬
ِ
‫ﻩ‬
ِ
‫ﺪ‬‫ـ‬‫ـ‬
َ
‫ﻴ‬ِ‫ﺑ‬،
ِ
‫ا‬
ْ
‫و‬ُ‫ﺪ‬‫ـ‬‫ـ‬َ‫ﺗ‬
ْ
‫ﻮ‬‫ـ‬‫ـ‬َ‫ﻟ‬ ْ‫ن‬
ْ
‫ﻮ‬
ُ
‫ﻣ‬‫ـ‬‫ـ‬
َ
‫ﻣ‬ ‫ﻰ‬‫ـ‬‫ـ‬َ‫ﻠ‬
َ
‫ﻋ‬ َ‫ن‬
ْ
‫ﻮ‬ُ‫ﻜ‬َ‫ﺗ‬ ‫ﺎ‬
ْ
‫ﻮ‬‫ـ‬‫ـ‬ُ‫ـ‬‫ﻧ‬
ِ
‫ﺪ‬‫ـ‬‫ـ‬ْ‫ﻨ‬
ِ
‫ﻋ‬ َ‫ن‬
ْ
‫ي‬ّ‫ﺬ‬‫ـ‬‫ـ‬‫ﻟ‬‫ا‬ ِ‫ﰱ‬
َ
‫و‬ْ‫ﻛ‬ِ‫ﺮ‬
ْ
ِ‫ﰱ‬
َ
‫و‬
ْ
‫ﻢ‬ُ‫ﻜ‬
ِ
‫ﺷ‬
ُ
‫ﺮ‬ُ‫ـ‬‫ﻓ‬ ‫ﻰ‬َ‫ﻠ‬
َ
‫ﻋ‬ ُ‫ﺔ‬َ‫ﻜ‬
ِ
‫ﺋ‬َ‫ﻼ‬
َ
‫ﻤ‬ْ‫ﻟ‬‫ا‬
ُ
‫ﻢ‬ُ‫ﻜ‬ْ‫ﺘ‬
َ
‫ﺤ‬َ‫ﻓ‬‫ﺎ‬
َ
‫ﺼ‬َ‫ﻟ‬
ْ
‫ﻢ‬ُ‫ﻜ‬
ِ
‫ﻗ‬
ُ
‫ﺮ‬ُ‫ﻃ‬،ُ‫ﺔ‬‫ـ‬َ‫ﻠ‬َ‫ﻈ‬ْ‫ﻨ‬
َ
‫ﺣ‬
َ
ʮ
ْ
‫ﻦ‬‫ـ‬
ِ
‫ﻜ‬ٰ‫ﻟ‬
َ
‫و‬،
ً‫ﺔ‬
َ
‫ﻋ‬‫ﺎ‬
َ
‫ﺳ‬
َ
‫و‬ ً‫ﺔ‬
َ
‫ﻋ‬‫ﺎ‬
َ
‫ﺳ‬.
ٍ
‫ت‬‫ا‬‫ﱠ‬‫ﺮ‬
َ
‫ﻣ‬ َ‫ث‬َ‫ﻼ‬َ‫ﺛ‬.‫ﻢ‬‫ﻠ‬‫ﺴ‬‫ﻣ‬٤:٢١٠٦
Dari Abu 'Utsman An-Nahdiy, dari Handhalah Al-Usayyidi (Handhalah ini
termasuk salah seorang penulis Rasulullah SAW) dia berkata : Abu Bakar
bertemu denganku lalu ia bertanya, "Bagaimana kamu hai Handhalah ?". Aku
(Handhalah) menjawab, "Handhalah telah berbuat munafiq". Abu Bakar
berkata, "Subhaanallooh, apa maksud ucapanmu tadi hai Handhalah ?". Saya
menjawab, "Ketika kami berada di sisi Rasulullah, beliau sering menerangkan
kepada kami tentang siksa neraka dan ni'mat surga, kami sangat yaqin
sehingga seolah-olah kami melihatnya dengan mata kepala. Akan tetapi, ketika
kami keluar dari sisi Rasulullah, lalu kami sibuk dengan isteri, anak-anak kami
dan pekerjaan, maka kami banyak melupakannya". Abu Bakar berkata, "Demi
Allah, kamipun mengalami yang seperti itu". Lalu saya dan Abu Bakar pergi
menghadap Rasulullah SAW. Aku berkata, "Ya Rasulullah, Handhalah telah
berbuat munafiq". Rasulullah SAW bertanya, "Apa maksudmu, hai Handhalah
?". Aku menjawab, "Ya Rasulullah, ketika kami berada di sisi engkau, ketika
engkau menerangkan tentang siksa neraka dan ni'mat surga kepada kami,
kami sangat yaqin seolah-olah kami betul-betul melihatnya dengan mata
kepala. Akan tetapi, ketika kami telah keluar dari sisi engkau, lalu kami sibuk
dengan isteri, anak-anak dan pekerjaan, maka kami banyak melupakannya".
Maka Rasulullah SAW bersabda, "Demi Tuhan yang jiwaku di tangan-Nya,
sungguh seandainya kalian terus-menerus seperti ketika kalian berada di
sisiku, dan tetap ingat (kepada Allah), tentu para malaikat akan menyalami
4
kalian, baik di tempat-tempat tidur kalian, maupun di jalan-jalan. Tetapi wahai
Handhalah, (bolehlah) sesaat dan sesaat". Beliau mengulangi kata-kata itu tiga
kali. [HR. Muslim juz 4, hal. 2106]
ْ
‫ﻦ‬
َ
‫ﻋ‬َ‫ا‬َ‫ل‬‫ﺎ‬‫ـ‬َ‫ﻗ‬ َ‫ﺔ‬‫ـ‬َ‫ﻠ‬َ‫ﻈ‬ْ‫ﻨ‬
َ
‫ﺣ‬
ْ
‫ﻦ‬‫ـ‬
َ
‫ﻋ‬
ّ
‫ى‬
ِ
‫ﺪ‬‫ـ‬
ْ
‫ﻬ‬‫ﱠ‬‫ـ‬‫ﻨ‬‫ﻟ‬‫ا‬ َ‫ن‬‫ﺎ‬‫ـ‬
َ
‫ﻤ‬ْ‫ﺜ‬
ُ
‫ﻋ‬ ِ‫ﰉ‬:
ْ
‫ﻮ‬‫ـ‬
ُ
‫ﺳ‬
َ
‫ر‬ َ‫ﺪ‬‫ـ‬ْ‫ﻨ‬
ِ
‫ﻋ‬ ‫ﺎ‬‫ـ‬‫ﱠ‬‫ﻨ‬ُ‫ﻛ‬‫ص‬
ِ
‫ﷲ‬ ِ‫ل‬
َ
‫ر‬‫ﺎ‬‫ـ‬‫ـ‬‫ـ‬‫ـ‬‫ـ‬‫ـ‬‫ﱠ‬‫ﻨ‬‫ﻟ‬‫ا‬
َ
‫ﺮ‬‫ﱠ‬‫ﻛ‬َ‫ﺬ‬‫ـ‬‫ـ‬‫ـ‬‫ـ‬‫ـ‬‫ـ‬َ‫ﻓ‬ ‫ﺎ‬‫ـ‬‫ـ‬‫ـ‬‫ـ‬‫ـ‬‫ـ‬َ‫ﻨ‬َ‫ﻈ‬
َ
‫ﻋ‬
َ
‫ﻮ‬َ‫ـ‬‫ﻓ‬.َ‫ل‬‫ﺎ‬‫ـ‬‫ـ‬‫ـ‬‫ـ‬‫ـ‬‫ـ‬َ‫ﻗ‬:
ُ
‫ﺖ‬‫ـ‬‫ـ‬‫ـ‬‫ـ‬‫ـ‬‫ـ‬ْ‫ﺌ‬
ِ
‫ﺟ‬ ‫ﱠ‬ُ‫ﰒ‬
ِ
‫ا‬َ‫ﱃ‬
ُ
‫ﺖ‬ ْ‫ﻜ‬
َ
‫ﺣ‬‫ﺎ‬‫ـ‬‫ـ‬‫ـ‬‫ـ‬‫ـ‬‫ـ‬َ‫ﻀ‬َ‫ﻓ‬
ِ
‫ﺖ‬‫ـ‬‫ـ‬‫ـ‬‫ـ‬‫ـ‬‫ـ‬
ْ
‫ﻴ‬
َ
‫ـ‬‫ﺒ‬ْ‫ﻟ‬‫ا‬
َ‫ة‬َ‫أ‬
ْ
‫ﺮ‬
َ
‫ﻤ‬ْ‫ﻟ‬‫ا‬
ُ
‫ﺖ‬
ْ
‫ﺒ‬
َ
‫ﻋ‬َ‫ﻻ‬
َ
‫و‬ َ‫ن‬‫ﺎ‬
َ
‫ﻴ‬
ْ
‫ـ‬‫ﺒ‬
ّ
‫ﺼ‬‫ﻟ‬‫ا‬.َ‫ل‬‫ﺎ‬َ‫ﻗ‬:
ْ
‫ﻴ‬
ِ
‫ﻘ‬َ‫ﻠ‬َ‫ـ‬‫ﻓ‬
ُ
‫ﺖ‬
ْ
‫ﺟ‬
َ
‫ﺮ‬
َ
‫ﺨ‬َ‫ﻓ‬
ُ
‫ﺖ‬َ‫ا‬ٍ‫ﺮ‬‫ـ‬ ْ‫ﻜ‬
َ
‫ﺑ‬
َ
ʪ،
ُ
‫ت‬
ْ
‫ﺮ‬َ‫ﻛ‬َ‫ﺬ‬‫ـ‬َ‫ﻓ‬
ُ
‫ﻪ‬‫ـ‬‫ـ‬َ‫ﻟ‬ َ‫ﻚ‬‫ـ‬‫ـ‬
ِ
‫ﻟ‬ٰ‫ذ‬.َ‫ل‬‫ﺎ‬‫ـ‬‫ـ‬َ‫ﻘ‬َ‫ـ‬‫ﻓ‬:
َ
‫و‬َ‫ا‬
ُ
‫ﺮ‬ُ‫ﻛ‬ْ‫ﺬ‬‫ـ‬‫ـ‬َ‫ﺗ‬ ‫ﺎ‬‫ـ‬‫ـ‬
َ
‫ﻣ‬
َ
‫ﻞ‬‫ـ‬‫ـ‬ْ‫ﺜ‬
ِ
‫ﻣ‬
ُ
‫ﺖ‬‫ـ‬‫ـ‬ْ‫ﻠ‬
َ
‫ﻌ‬َ‫ـ‬‫ﻓ‬ ْ‫ﺪ‬‫ـ‬‫ـ‬َ‫ﻗ‬ َʭ.
ْ
‫ـ‬‫ﻴ‬
ِ
‫ﻘ‬َ‫ﻠ‬َ‫ـ‬‫ﻓ‬
ْ
‫ﻮ‬‫ـ‬‫ـ‬
ُ
‫ﺳ‬
َ
‫ر‬ ‫ﺎ‬‫ـ‬‫ـ‬َ‫ﻨ‬
ِ
‫ﷲ‬ َ‫ل‬
‫ص‬،
ُ
‫ﺖ‬‫ـ‬‫ـ‬‫ـ‬‫ـ‬ْ‫ﻠ‬ُ‫ﻘ‬َ‫ـ‬‫ﻓ‬:
ْ
‫ﻮ‬‫ـ‬‫ـ‬‫ـ‬‫ـ‬
ُ
‫ﺳ‬
َ
‫ر‬
َ
ʮ
ِ
‫ﷲ‬ َ‫ل‬،‫ـ‬‫ـ‬‫ـ‬‫ـ‬َ‫ﻠ‬َ‫ﻈ‬ْ‫ﻨ‬
َ
‫ﺣ‬
َ
‫ﻖ‬‫ـ‬‫ـ‬‫ـ‬‫ـ‬َ‫ﻓ‬ َʭُ‫ﺔ‬.َ‫ل‬‫ﺎ‬‫ـ‬‫ـ‬‫ـ‬‫ـ‬َ‫ﻘ‬َ‫ـ‬‫ﻓ‬:
ْ
‫ﻪ‬‫ـ‬‫ـ‬‫ـ‬‫ـ‬
َ
‫ﻣ‬.
ُ
‫ﻪ‬‫ـ‬‫ـ‬‫ـ‬‫ـ‬ُ‫ﺘ‬ْ‫ـ‬‫ﺛ‬‫ﱠ‬‫ﺪ‬
َ
‫ﺤ‬َ‫ﻓ‬
ْ
‫ﻳ‬
ِ
‫ﺪ‬
َ
ْ‫ﳊ‬ ِʪ
ِ
‫ﺚ‬.َ‫ل‬‫ﺎ‬َ‫ﻘ‬َ‫ـ‬‫ﻓ‬َ‫ا‬ٍ‫ﺮ‬‫ـ‬ ْ‫ﻜ‬
َ
‫ﺑ‬ ‫ﻮ‬
ُ
‫ﺑ‬:
َ
‫و‬َ‫ا‬
َ
‫ﻞ‬‫ـ‬
َ
‫ﻌ‬َ‫ـ‬‫ﻓ‬ ‫ﺎ‬‫ـ‬
َ
‫ﻣ‬
َ
‫ﻞ‬‫ـ‬ْ‫ﺜ‬
ِ
‫ﻣ‬
ُ
‫ﺖ‬‫ـ‬ْ‫ﻠ‬
َ
‫ﻌ‬َ‫ـ‬‫ﻓ‬ ْ‫ﺪ‬‫ـ‬َ‫ﻗ‬ َʭ.َ‫ل‬‫ﺎ‬‫ـ‬َ‫ﻘ‬َ‫ـ‬‫ﻓ‬:
َ
ʮ
ُ‫ﺔ‬َ‫ﻠ‬َ‫ﻈ‬ْ‫ﻨ‬
َ
‫ﺣ‬،ً‫ﺔ‬
َ
‫ﻋ‬‫ﺎ‬
َ
‫ﺳ‬
َ
‫و‬ ً‫ﺔ‬
َ
‫ﻋ‬‫ﺎ‬
َ
‫ﺳ‬،
ْ
‫ﻮ‬‫ـ‬ُ‫ﻜ‬َ‫ﺗ‬
ْ
‫ﺖ‬َ‫ﻧ‬‫ﺎ‬َ‫ﻛ‬
ْ
‫ﻮ‬َ‫ﻟ‬
َ
‫و‬
ْ
‫ﻮ‬‫ـ‬ُ‫ﻠ‬ُ‫ـ‬‫ﻗ‬ ُ‫ن‬
ْ
‫ﻮ‬‫ـ‬ُ‫ﻜ‬َ‫ﺗ‬ ‫ﺎ‬‫ـ‬
َ
‫ﻤ‬َ‫ﻛ‬
ْ
‫ﻢ‬ُ‫ﻜ‬
ُ
‫ﺑ‬َ‫ﺪ‬‫ـ‬ْ‫ﻨ‬
ِ
‫ﻋ‬ ُ‫ن‬
ّ‫ﺬ‬‫ـ‬‫ـ‬‫ﻟ‬‫ا‬ْ‫ﻛ‬َ‫ﻼ‬
َ
‫ﻤ‬ْ‫ﻟ‬‫ا‬
ُ
‫ﻢ‬ُ‫ﻜ‬ْ‫ﺘ‬
َ
‫ﺤ‬َ‫ﻓ‬‫ﺎ‬‫ـ‬‫ـ‬
َ
‫ﺼ‬َ‫ﻟ‬ ِ‫ﺮ‬‫ـ‬‫ـ‬
َ
‫ﺣ‬ ُ‫ﺔ‬‫ـ‬‫ـ‬َ‫ﻜ‬
ِ
‫ﺋ‬
ِ
‫ق‬
ُ
‫ﺮ‬‫ـ‬‫ـ‬‫ﱡ‬‫ﻄ‬‫ﻟ‬‫ا‬ ِ‫ﰱ‬
ْ
‫ﻢ‬ُ‫ﻜ‬
ْ
‫ﻴ‬‫ـ‬‫ـ‬َ‫ﻠ‬
َ
‫ﻋ‬
َ
‫ﻢ‬ّ‫ﻠ‬‫ـ‬‫ـ‬
َ
‫ﺴ‬ُ‫ﺗ‬ ‫ﱠ‬‫ﱴ‬.‫ﻢ‬‫ﻠ‬‫ـ‬‫ـ‬‫ﺴ‬‫ﻣ‬
٤:٢١٠٧
Dari Abu 'Utsman An-Nahdiy dari Handhalah, ia berkata, "Ketika kami berada di
sisi Rasulullah SAW, beliau biasa mengingatkan kami dan menceritakan
tentang neraka". Handhalah berkata, "Namun ketika aku sudah kembali ke
rumah, lalu aku tertawa bersenang-senang bersama anak-anakku dan bermain-
main bersama istri. Kemudian aku keluar dan bertemu dengan Abu Bakar, lalu
aku ceritakan hal itu kepadanya". Abu Bakar berkata, "Akupun melakukan hal
seperti itu". Lalu kami menemui Rasulullah SAW, maka aku berkata, "Ya
Rasulullah, Handhalah telah berbuat munafiq". Beliau bertanya, "Apa yang
kamu katakan ?". Maka aku pun menceritakan apa yang aku alami kepada
beliau. Dan Abu Bakar pun berkata, "Akupun juga melakukan seperti yang
dialami Handhalah itu". Maka Rasulullah SAW bersabda, "Wahai Handhalah,
(bolehlah) sesaat dan sesaat. Dan seandainya keadaan hati kalian
sebagaimana keadaan ketika mendengar nasehat bersamaku, niscaya para

3. 5
malaikat akan menyalami kalian, hingga di jalan-jalan". [HR. Muslim juz 4, hal.
2107]
Allah menerima taubat hamba-Nya apabila betul-betul bertaubat
َ
‫ﻲ‬
ِ
‫ﻫ‬
َ
‫و‬ ‫ص‬
ِ
‫ﷲ‬
‫ﱠ‬
ِ‫ﱯ‬َ‫ﻧ‬
ْ
‫ﺖ‬َ‫ﺗ‬َ‫ا‬ َ‫ﺔ‬َ‫ﻨ‬
ْ
‫ـ‬‫ﻴ‬
َ
‫ﻬ‬
ُ
‫ﺟ‬
ْ
‫ﻦ‬
ِ
‫ﻣ‬ ً‫ة‬َ‫أ‬
َ
‫ﺮ‬
ْ
‫ﻣ‬‫ا‬ ‫ﱠ‬‫ن‬َ‫ا‬ ٍ
ْ
‫ﲔ‬
َ
‫ﺼ‬
ُ
‫ﺣ‬ ِ‫ﻦ‬
ْ
‫ﺑ‬ َ‫ن‬‫ا‬
َ
‫ﺮ‬
ْ
‫ﻤ‬
ِ
‫ﻋ‬
ْ
‫ﻦ‬
َ
‫ﻋ‬
ْ
‫ﺖ‬‫ـ‬‫ـ‬‫ـ‬َ‫ﻟ‬‫ﺎ‬َ‫ﻘ‬َ‫ـ‬‫ﻓ‬ ،
َ
‫ﱏ‬
ّ
‫ﺰ‬‫ـ‬‫ـ‬‫ـ‬‫ﻟ‬‫ا‬
َ
‫ﻦ‬‫ـ‬‫ـ‬‫ـ‬
ِ
‫ﻣ‬ ‫ﻰ‬‫ـ‬‫ـ‬‫ـ‬َ‫ﻠ‬
ْ
‫ـ‬‫ﺒ‬
ُ
‫ﺣ‬:،
‫ﱠ‬
‫ﻲ‬‫ـ‬‫ـ‬‫ـ‬َ‫ﻠ‬
َ
‫ﻋ‬
ُ
‫ﻪ‬‫ـ‬‫ـ‬‫ـ‬
ْ
‫ﻤ‬
ِ
‫ﻗ‬َ‫ﺄ‬َ‫ﻓ‬ ‫ا‬č‫ﺪ‬‫ـ‬‫ـ‬‫ـ‬
َ
‫ﺣ‬
ُ
‫ﺖ‬
ْ
‫ﺒ‬‫ـ‬‫ـ‬‫ـ‬
َ
‫ﺻ‬َ‫ا‬
ِ
‫ﷲ‬
‫ﱠ‬
ِ‫ﱯ‬‫ـ‬‫ـ‬‫ـ‬َ‫ﻧ‬
َ
ʮ
َ‫ل‬‫ﺎ‬‫ـ‬‫ـ‬َ‫ﻘ‬َ‫ـ‬‫ﻓ‬ ‫ﺎ‬‫ـ‬‫ـ‬
َ
‫ﻬ‬‫ﱠ‬‫ـ‬‫ﻴ‬
ِ
‫ﻟ‬
َ
‫و‬ ‫ص‬
ِ
‫ﷲ‬
‫ﱡ‬
ِ‫ﱯ‬‫ـ‬‫ـ‬َ‫ﻧ‬ ‫ﺎ‬
َ
‫ﻋ‬َ‫ﺪ‬‫ـ‬‫ـ‬َ‫ﻓ‬:
َ
‫ﻌ‬‫ـ‬‫ـ‬َ‫ﺿ‬
َ
‫و‬ ‫ا‬َ‫ذ‬
ِ
‫ﺎ‬‫ـ‬‫ـ‬َ‫ﻓ‬ ،‫ﺎ‬‫ـ‬‫ـ‬
َ
‫ﻬ‬
ْ
‫ـ‬‫ﻴ‬َ‫ﻟ‬
ِ
‫ا‬
ْ
‫ﻦ‬‫ـ‬‫ـ‬
ِ
‫ﺴ‬
ْ
‫ﺣ‬َ‫ا‬ِ‫ﲎ‬
ِ
‫ﺗ‬ْ‫ﺄ‬‫ـ‬‫ـ‬َ‫ﻓ‬
ْ
‫ﺖ‬
‫ﺎ‬‫ـ‬‫ـ‬
َ
ِ
đ
َ
‫ﺮ‬‫ـ‬‫ـ‬
َ
‫ﻣ‬َ‫ا‬ ‫ﱠ‬ُ‫ﰒ‬ ‫ﺎ‬‫ـ‬‫ـ‬
َ
‫ﻬ‬
ُ
‫ـ‬‫ﺑ‬‫ﺎ‬
َ
‫ﻴ‬
ِ
‫ﺛ‬ ‫ﺎ‬‫ـ‬‫ـ‬
َ
‫ﻬ‬
ْ
‫ـ‬‫ﻴ‬َ‫ﻠ‬
َ
‫ﻋ‬
ْ
‫ﺖ‬‫ﱠ‬‫ﻜ‬‫ـ‬‫ـ‬ُ‫ﺸ‬َ‫ﻓ‬ ‫ص‬
ِ
‫ﷲ‬
‫ﱡ‬
ِ‫ﱯ‬‫ـ‬‫ـ‬َ‫ﻧ‬ ‫ﺎ‬‫ـ‬‫ـ‬
َ
ِđ
َ
‫ﺮ‬
َ
‫ﻣ‬َ‫ﺎ‬َ‫ﻓ‬ ،
َ
‫ﻞ‬‫ـ‬‫ـ‬
َ
‫ﻌ‬َ‫ﻔ‬َ‫ـ‬‫ﻓ‬ ،‫ﺎ‬‫ـ‬‫ـ‬
َ
ِ
đ
ُ
‫ﺮ‬
َ
‫ﻤ‬
ُ
‫ﻋ‬
ُ
‫ﻪ‬َ‫ﻟ‬ َ‫ل‬‫ﺎ‬َ‫ﻘ‬َ‫ـ‬‫ﻓ‬ ،‫ﺎ‬
َ
‫ﻬ‬
ْ
‫ـ‬‫ﻴ‬َ‫ﻠ‬
َ
‫ﻋ‬ ‫ﻰ‬‫ﱠ‬‫ﻠ‬
َ
‫ﺻ‬ ‫ﱠ‬ُ‫ﰒ‬
ْ
‫ﺖ‬
َ
ِ
‫ﲨ‬
ُ
‫ﺮ‬َ‫ـ‬‫ﻓ‬:
َ
‫و‬
ِ
‫ﷲ‬
‫ﱠ‬
ِ‫ﱯ‬‫ـ‬َ‫ﻧ‬
َ
ʮ ‫ﺎ‬‫ـ‬
َ
‫ﻬ‬
ْ
‫ـ‬‫ﻴ‬َ‫ﻠ‬
َ
‫ﻋ‬ ‫ﻰ‬ّ‫ﻠ‬‫ـ‬
َ
‫ﺼ‬ُ‫ﺗ‬
َ‫ل‬‫ﺎ‬َ‫ﻘ‬َ‫ـ‬‫ﻓ‬ ‫؟‬
ْ
‫ﺖ‬َ‫ﻧ‬َ‫ز‬ ْ‫ﺪ‬َ‫ﻗ‬:
ْ
‫ﻮ‬‫ـ‬َ‫ﻟ‬ ً‫ﺔ‬
َ
‫ﺑ‬
ْ
‫ﻮ‬َ‫ـ‬‫ﺗ‬
ْ
‫ﺖ‬
َ
‫ﺑ‬ َʫ ْ‫ﺪ‬َ‫ﻘ‬َ‫ﻟ‬ِ‫ﻞ‬‫ـ‬
ْ
‫ﻫ‬َ‫ا‬
ْ
‫ﻦ‬‫ـ‬
ِ
‫ﻣ‬
َ ْ
‫ﲔ‬
ِ
‫ﻌ‬
ْ
‫ﺒ‬‫ـ‬
َ
‫ﺳ‬
َ ْ
‫ﲔ‬‫ـ‬
َ
‫ـ‬‫ﺑ‬
ْ
‫ﺖ‬
َ
‫ﻤ‬‫ـ‬
ِ
‫ﺴ‬ُ‫ﻗ‬
ْ‫ﻟ‬‫ا‬ْ‫ت‬
َ
‫د‬‫ﺎ‬‫ـ‬‫ـ‬‫ـ‬‫ـ‬‫ـ‬‫ـ‬‫ـ‬‫ـ‬
َ
‫ﺟ‬ ْ‫ن‬َ‫ا‬
ْ
‫ﻦ‬‫ـ‬‫ـ‬‫ـ‬‫ـ‬‫ـ‬‫ـ‬‫ـ‬‫ـ‬
ِ
‫ﻣ‬
َ
‫ﻞ‬‫ـ‬‫ـ‬‫ـ‬‫ـ‬‫ـ‬‫ـ‬‫ـ‬‫ـ‬َ‫ﻀ‬ْ‫ﻓ‬َ‫ا‬
َ
‫ت‬ ْ‫ﺪ‬‫ـ‬‫ـ‬‫ـ‬‫ـ‬‫ـ‬‫ـ‬‫ـ‬‫ـ‬
َ
‫ﺟ‬
َ
‫و‬
ْ
‫ﻞ‬‫ـ‬‫ـ‬‫ـ‬‫ـ‬‫ـ‬‫ـ‬‫ـ‬‫ـ‬
َ
‫ﻫ‬
َ
‫و‬ ،
ْ
‫ﻢ‬
ُ
‫ﻬ‬ْ‫ـ‬‫ﺘ‬
َ
‫ﻌ‬‫ـ‬‫ـ‬‫ـ‬‫ـ‬‫ـ‬‫ـ‬‫ـ‬‫ـ‬
ِ
‫ﺳ‬
َ
‫ﻮ‬َ‫ﻟ‬
ِ
‫ﺔ‬‫ـ‬‫ـ‬‫ـ‬‫ـ‬‫ـ‬‫ـ‬‫ـ‬‫ـ‬َ‫ﻨ‬
ْ
‫ـ‬‫ﻳ‬
ِ
‫ﺪ‬
َ
‫ﻤ‬
‫؟‬ َ‫ﱃ‬‫ﺎ‬
َ
‫ﻌ‬َ‫ـ‬‫ﺗ‬
ِ
ƅ ِ‫ﺎ‬
َ
‫ﻬ‬
ِ
‫ﺴ‬ْ‫ﻔ‬َ‫ـ‬‫ﻨ‬ِ‫ﺑ‬‫ﻢ‬‫ﻠ‬‫ﺴ‬‫ﻣ‬٣:١٣٢٤
Dari ‘Imran bin Hushain, bahwa ada seorang wanita dari Juhainah datang
kepada Nabiyyullah SAW dalam keadaan hamil karena zina. Lalu ia berkata,
“Ya Nabiyyallah, saya telah berbuat pelanggaran, maka laksanakanlah
hukuman itu atasku”. Lalu Nabiyyullah SAW memanggil walinya, lalu bersabda,
“Peliharalah wanita ini dengan baik, dan jika ia telah melahirkan, maka
bawalah ia kemari”. Kemudian walinya itu mengerjakannya. Ketika wanita itu
dibawa kepada Nabiyyullah SAW, lalu diperintahkan supaya pakaiannya diikat
rapat-rapat, lalu diperintahkan untuk dirajam, kemudian wanita itu dirajam.
Kemudian beliau menshalatkannya. Lalu Umar menegur Nabi SAW, “Mengapa
engkau menshalatkannya ya Nabiyyallah, sedang ia telah berzina ?”. Jawab
Nabiyyullah, “Sungguh dia telah bertaubat, yang andaikata taubatnya itu dibagi
kepada tujuh puluh orang penduduk Madinah, niscaya mencukupinya. Apakah
kamu pernah mendapati orang yang lebih utama dari orang yang menyerahkan
dirinya karena Allah Ta’aalaa ?”. [HR. Muslim juz 3, hal. 1324].
6
َ‫ﻗ‬
ِ
‫ﻪ‬
ْ
‫ﻴ‬ِ‫ﺑ‬َ‫ا‬
ْ
‫ﻦ‬
َ
‫ﻋ‬ َ‫ة‬َ‫ﺪ‬
ْ
‫ﻳ‬
َ
‫ﺮ‬
ُ
‫ـ‬‫ﺑ‬ ِ‫ﻦ‬
ْ
‫ﺑ‬ َ‫ن‬‫ﺎ‬
َ
‫ﻤ‬
ْ
‫ﻴ‬َ‫ﻠ‬
ُ
‫ﺳ‬
ْ
‫ﻦ‬
َ
‫ﻋ‬َ‫ل‬‫ﺎ‬…
ٍ
‫ﺪ‬‫ـ‬
ِ
‫ﻣ‬‫ﺎ‬َ‫ﻏ‬
ْ
‫ﻦ‬‫ـ‬
ِ
‫ﻣ‬ ٌ‫ة‬َ‫أ‬
َ
‫ﺮ‬‫ـ‬
ْ
‫ﻣ‬‫ا‬
ُ
‫ﻪ‬ْ‫ﺗ‬
َ
‫ء‬‫ﺎ‬
َ
‫ﺟ‬ ‫ﱠ‬ُ‫ﰒ‬
ْ
‫ﺖ‬‫ـ‬‫ـ‬‫ـ‬‫ـ‬َ‫ﻟ‬‫ﺎ‬َ‫ﻘ‬َ‫ـ‬‫ﻓ‬
ِ
‫د‬ْ‫ز‬َ‫ﻻ‬ْ‫ا‬
َ
‫ﻦ‬‫ـ‬‫ـ‬‫ـ‬‫ـ‬
ِ
‫ﻣ‬:َ‫ل‬‫ﺎ‬‫ـ‬‫ـ‬‫ـ‬‫ـ‬َ‫ﻘ‬َ‫ـ‬‫ﻓ‬ ، ِ‫ﱏ‬
ْ
‫ﺮ‬‫ـ‬‫ـ‬‫ـ‬‫ـ‬
ّ
‫ﻬ‬َ‫ﻃ‬
ِ
‫ﷲ‬ َ‫ل‬
ْ
‫ﻮ‬‫ـ‬‫ـ‬‫ـ‬‫ـ‬
ُ
‫ﺳ‬
َ
‫ر‬
َ
ʮ:‫ﻰ‬‫ـ‬‫ـ‬‫ـ‬‫ـ‬
ِ
‫ﻌ‬
ِ
‫ﺟ‬
ْ
‫ر‬‫ا‬ ِ‫ﻚ‬‫ـ‬‫ـ‬‫ـ‬‫ـ‬
َْ‫ﳛ‬
َ
‫و‬
ْ
‫ﺖ‬‫ـ‬‫ـ‬‫ـ‬‫ـ‬َ‫ﻟ‬‫ﺎ‬َ‫ﻘ‬َ‫ـ‬‫ﻓ‬ ،
ِ
‫ﻪ‬‫ـ‬‫ـ‬‫ـ‬‫ـ‬
ْ
‫ﻴ‬َ‫ﻟ‬
ِ
‫ا‬ ِ‫ﰉ‬
ْ
‫ﻮ‬‫ـ‬‫ـ‬‫ـ‬‫ـ‬ُ‫ـ‬‫ﺗ‬
َ
‫و‬
َ
‫ﷲ‬ ‫ى‬ِ‫ﺮ‬
ِ
‫ﻔ‬ْ‫ﻐ‬َ‫ـ‬‫ﺘ‬‫ـ‬‫ـ‬‫ـ‬‫ـ‬
ْ
‫ﺳ‬‫ﺎ‬َ‫ﻓ‬:‫ﺎ‬‫ـ‬‫ـ‬‫ـ‬‫ـ‬
َ
‫ﻤ‬َ‫ﻛ‬ ِ‫ﱏ‬
َ
‫د‬ّ‫د‬
َ
‫ﺮ‬‫ـ‬‫ـ‬‫ـ‬‫ـ‬ُ‫ـ‬‫ﺗ‬ ْ‫ن‬َ‫ا‬ ُ‫ﺪ‬‫ـ‬‫ـ‬‫ـ‬‫ـ‬
ْ
‫ﻳ‬ِ‫ﺮ‬ُ‫ﺗ‬ َ‫ك‬‫ا‬
َ
‫ر‬َ‫ا‬
َ
‫ﺰ‬
ِ
‫ﻋ‬‫ﺎ‬‫ـ‬‫ـ‬
َ
‫ﻣ‬
َ
‫ت‬ْ‫د‬‫ﱠ‬‫د‬
َ
‫ر‬‫ﺎ‬‫ـ‬‫ـ‬َ‫ﻗ‬ ، ٍ‫ﻚ‬‫ـ‬‫ـ‬
ِ
‫ﻟ‬‫ﺎ‬
َ
‫ﻣ‬
َ
‫ﻦ‬‫ـ‬‫ـ‬
ْ
‫ﺑ‬َ‫ل‬:
ْ
‫ﺖ‬‫ـ‬‫ـ‬َ‫ﻟ‬‫ﺎ‬َ‫ﻗ‬ ‫؟‬
ِ
‫ك‬‫ا‬َ‫ذ‬ ‫ﺎ‬‫ـ‬‫ـ‬
َ
‫ﻣ‬
َ
‫و‬:
َ
‫ﻦ‬‫ـ‬‫ـ‬
ِ
‫ﻣ‬ ‫ﻰ‬‫ـ‬‫ـ‬َ‫ﻠ‬
ْ
‫ـ‬‫ﺒ‬
ُ
‫ﺣ‬ ‫ﺎ‬‫ـ‬‫ـ‬
َ
‫ﻬ‬‫ﱠ‬‫ـ‬‫ﻧ‬
ِ
‫ا‬
َ‫ل‬‫ﺎ‬‫ـ‬‫ـ‬َ‫ﻘ‬َ‫ـ‬‫ﻓ‬ ،
َ
‫ﱏ‬
ّ
‫ﺰ‬‫ـ‬‫ـ‬‫ﻟ‬‫ا‬:
ْ
‫ﺖ‬‫ـ‬‫ـ‬َ‫ﻟ‬‫ﺎ‬َ‫ﻗ‬ ‫؟‬
ِ
‫ﺖ‬‫ـ‬‫ـ‬ْ‫ﻧ‬‫آ‬:
ْ
‫ﻢ‬‫ـ‬‫ـ‬
َ
‫ﻌ‬َ‫ـ‬‫ﻧ‬.‫ﺎ‬‫ـ‬‫ـ‬
ََ‫ﳍ‬ َ‫ل‬‫ﺎ‬‫ـ‬‫ـ‬َ‫ﻘ‬َ‫ـ‬‫ﻓ‬:ِ‫ﰱ‬ ‫ﺎ‬‫ـ‬‫ـ‬
َ
‫ﻣ‬ ‫ﻰ‬
ِ
‫ﻌ‬‫ـ‬‫ـ‬َ‫ﻀ‬َ‫ﺗ‬ ‫ﱠ‬‫ﱴ‬‫ـ‬‫ـ‬
َ
‫ﺣ‬
َ‫ل‬‫ﺎ‬َ‫ﻗ‬ ، ِ‫ﻚ‬
ِ
‫ﻨ‬ْ‫ﻄ‬
َ
‫ﺑ‬:َ‫ل‬‫ﺎ‬َ‫ﻗ‬ ،
ْ
‫ﺖ‬
َ
‫ﻌ‬َ‫ﺿ‬
َ
‫و‬ ‫ﱠ‬‫ﱴ‬
َ
‫ﺣ‬ ِ‫ر‬‫ﺎ‬
َ
‫ﺼ‬ْ‫ﻧ‬َ‫ﻻ‬ْ‫ا‬
َ
‫ﻦ‬
ِ
‫ﻣ‬
ٌ
‫ﻞ‬
ُ
‫ﺟ‬
َ
‫ر‬ ‫ﺎ‬
َ
‫ﻬ‬َ‫ﻠ‬َ‫ﻔ‬َ‫ﻜ‬َ‫ﻓ‬:‫ﻰ‬َ‫ﺗ‬َ‫ﺄ‬َ‫ﻓ‬
َ‫ل‬‫ﺎ‬َ‫ﻘ‬َ‫ـ‬‫ﻓ‬ ‫ص‬
‫ﱠ‬
ِ‫ﱯ‬‫ﱠ‬‫ﻨ‬‫ﻟ‬‫ا‬:َ‫ﻐ‬‫ﻟ‬ْ‫ا‬
ِ
‫ﺖ‬
َ
‫ﻌ‬َ‫ﺿ‬
َ
‫و‬ ْ‫ﺪ‬َ‫ﻗ‬َ‫ل‬‫ﺎ‬َ‫ﻘ‬َ‫ـ‬‫ﻓ‬ ،ُ‫ﺔ‬‫ﱠ‬‫ﻳ‬
ِ
‫ﺪ‬
ِ
‫ﻣ‬‫ﺎ‬:
َ
‫ع‬َ‫ﺪ‬َ‫ﻧ‬
َ
‫و‬ ‫ﺎ‬
َ
‫ﻬ‬
َُ‫ﲨ‬
ْ
‫ﺮ‬َ‫ـ‬‫ﻧ‬ َ‫ﻻ‬ ‫ا‬ً‫ذ‬
ِ
‫ا‬
َ‫ل‬‫ﺎ‬‫ـ‬َ‫ﻘ‬َ‫ـ‬‫ﻓ‬ ِ‫ر‬‫ﺎ‬‫ـ‬
َ
‫ﺼ‬ْ‫ﻧ‬َ‫ﻻ‬ْ‫ا‬
َ
‫ﻦ‬‫ـ‬
ِ
‫ﻣ‬
ٌ
‫ﻞ‬‫ـ‬
ُ
‫ﺟ‬
َ
‫ر‬
َ
‫م‬‫ﺎ‬‫ـ‬َ‫ﻘ‬َ‫ـ‬‫ﻓ‬ ،
ُ
‫ﻪ‬
ُ
‫ﻌ‬
ِ
‫ﺿ‬
ْ
‫ﺮ‬
ُ
‫ـ‬‫ﻳ‬
ْ
‫ﻦ‬
َ
‫ﻣ‬
ُ
‫ﻪ‬‫ـ‬َ‫ﻟ‬
َ
‫ﺲ‬
ْ
‫ﻴ‬َ‫ﻟ‬ ‫ا‬
ً
‫ﺮ‬
ْ
‫ـ‬‫ﻴ‬
ِ
‫ﻐ‬
َ
‫ﺻ‬ ‫ﺎ‬
َ
‫ﻫ‬َ‫ﺪ‬َ‫ﻟ‬
َ
‫و‬:
َ‫ل‬‫ﺎ‬َ‫ﻗ‬ ،
ِ
‫ﷲ‬
‫ﱠ‬
ِ‫ﱯ‬َ‫ﻧ‬
َ
ʮ
ُ
‫ﻪ‬
ُ
‫ﻋ‬‫ﺎ‬َ‫ﺿ‬
َ
‫ر‬ ‫ﱠ‬َ‫ﱄ‬
ِ
‫ا‬:‫ﺎ‬
َ
‫ﻬ‬
ََ‫ﲨ‬
َ
‫ﺮ‬َ‫ـ‬‫ﻓ‬.‫ﻢ‬‫ﻠ‬‫ﺴ‬‫ﻣ‬٣:١٣٢٢
Dari Sulaiman bin Buraidah, dari ayahnya, ia berkata : ……kemudian datang
(kepada Nabi SAW) seorang wanita dari Ghamid dari suku Al-Azdi, lalu ia
berkata, “Ya Rasulullah, bersihkanlah saya”. Nabi SAW bersabda, “Celaka
engkau, kembalilah dan mohon ampunlah kepada Allah serta bertaubatlah
kepada-Nya”. Lalu wanita itu berkata, “Saya menduga engkau meragukanku
sebagaimana engkau meragukan Ma’iz bin Malik”. Kemudian Nabi SAW
bertanya, “Apakah yang engkau maksud ?”. Wanita itu menjawab,
“Sesungguhnya ia kini telah hamil karena berzina”. Nabi SAW bertanya lagi,
“Engkau sendiri ?” Ia menjawab, “Ya”. Kemudian Nabi SAW bersabda,
“(Tunggulah) hingga engkau melahirkan anak yang dalam kandunganmu”.
Buraidah berkata, “Lalu wanita itu diasuh oleh seorang laki-laki Anshar sampai
ia melahirkan”. Buraidah berkata, “Kemudian laki-laki Anshar itu datang
kepada Nabi SAW untuk memberitahukan bahwa wanita Ghamidiyah tersebut
telah melahirkan”. Maka jawab Nabi SAW, “Kalau begitu kita tidak merajamnya
dulu, biarkan anaknya yang masih kecil (disusui) dulu, karena tidak ada yang

4. 7
menyusuinya”. (Setelah anak itu disapih), lalu ada seorang laki-laki Anshar
yang berdiri seraya berkata, “Serahkan saja kepadaku tentang pengasuhan
anak itu, ya Nabiyallah”. Buraidah berkata, “Lalu beliau merajamnya”. [HR.
Muslim juz 3, hal. 1322].
ْ
‫ﻦ‬‫ـ‬‫ـ‬
َ
‫ﻋ‬َ‫ل‬‫ﺎ‬‫ـ‬‫ـ‬َ‫ﻗ‬ َ‫ة‬َ‫ﺪ‬‫ـ‬‫ـ‬‫ـ‬
ْ
‫ﻳ‬
َ
‫ﺮ‬
ُ
‫ـ‬‫ﺑ‬:…
ْ
‫ﺖ‬‫ـ‬‫ـ‬‫ـ‬َ‫ﻟ‬‫ﺎ‬َ‫ﻘ‬َ‫ـ‬‫ﻓ‬ ُ‫ﺔ‬‫ـ‬‫ـ‬‫ﱠ‬‫ﻳ‬
ِ
‫ﺪ‬
ِ
‫ﻣ‬‫ﺎ‬َ‫ﻐ‬ْ‫ﻟ‬‫ا‬
ِ
‫ت‬
َ
‫ء‬‫ﺎ‬‫ـ‬‫ـ‬‫ـ‬
َ
‫ﺠ‬َ‫ﻓ‬:
ّ
‫ﱐ‬
ِ
‫ا‬
ِ
‫ﷲ‬ َ‫ل‬‫ﻮ‬‫ـ‬‫ـ‬‫ـ‬
ُ
‫ﺳ‬
َ
‫ر‬
َ
ʮ
ِ‫ﱐ‬
ْ
‫ﺮ‬‫ـ‬‫ـ‬
ّ
‫ﻬ‬َ‫ﻄ‬َ‫ﻓ‬
ُ
‫ﺖ‬‫ـ‬‫ـ‬
ْ
‫ﻴ‬َ‫ـ‬‫ﻧ‬َ‫ز‬ ْ‫ﺪ‬‫ـ‬‫ـ‬َ‫ﻗ‬.
َ
‫ر‬
ُ
‫ﻪ‬‫ـ‬‫ـ‬‫ﱠ‬‫ﻧ‬
ِ
‫ا‬
َ
‫و‬‫ﺎ‬‫ـ‬‫ـ‬
َ
‫ﻫ‬‫ﱠ‬‫د‬.
ْ
‫ﺖ‬‫ـ‬‫ـ‬َ‫ﻟ‬‫ﺎ‬َ‫ﻗ‬ ُ‫ﺪ‬‫ـ‬‫ـ‬َ‫ﻐ‬ْ‫ﻟ‬‫ا‬ َ‫ن‬‫ﺎ‬‫ـ‬‫ـ‬َ‫ﻛ‬ ‫ﺎ‬‫ـ‬‫ـ‬‫ﱠ‬‫ﻤ‬َ‫ﻠ‬َ‫ـ‬‫ﻓ‬:َ‫ل‬
ْ
‫ﻮ‬‫ـ‬‫ـ‬
ُ
‫ﺳ‬
َ
‫ر‬
َ
ʮ
ْ‫ن‬َ‫ا‬ َ‫ﻚ‬‫ـ‬‫ـ‬‫ـ‬‫ـ‬‫ـ‬‫ـ‬‫ﱠ‬‫ﻠ‬
َ
‫ﻌ‬َ‫ﻟ‬ ‫؟‬ ِ‫ﱐ‬‫ﱡ‬‫د‬
ُ
‫ﺮ‬‫ـ‬‫ـ‬‫ـ‬‫ـ‬‫ـ‬‫ـ‬َ‫ـ‬‫ﺗ‬
َ
ِ
‫ﱂ‬
ِ
‫ﷲ‬‫ا‬
ً
‫ﺰ‬
ِ
‫ﻋ‬‫ﺎ‬‫ـ‬‫ـ‬‫ـ‬‫ـ‬‫ـ‬‫ـ‬
َ
‫ﻣ‬
َ
‫ت‬ْ‫د‬
َ
‫د‬
َ
‫ر‬ ‫ﺎ‬‫ـ‬‫ـ‬‫ـ‬‫ـ‬‫ـ‬‫ـ‬
َ
‫ﻤ‬َ‫ﻛ‬ ِ‫ﱐ‬‫ﱠ‬‫د‬
ُ
‫ﺮ‬‫ـ‬‫ـ‬‫ـ‬‫ـ‬‫ـ‬‫ـ‬َ‫ـ‬‫ﺗ‬.
ِ
‫ﷲ‬
َ
‫ﻮ‬‫ـ‬‫ـ‬‫ـ‬‫ـ‬‫ـ‬‫ـ‬َ‫ـ‬‫ﻓ‬
ّ
‫ﱐ‬
ِ
‫ا‬
‫ﻰ‬َ‫ﻠ‬
ْ
‫ـ‬‫ﺒ‬
ُ
َ‫ﳊ‬.َ‫ل‬‫ﺎ‬َ‫ﻗ‬:
ْ
‫ي‬
ِ
‫ﺪ‬
ِ
‫ﻠ‬َ‫ﺗ‬ ‫ﱠ‬‫ﱴ‬
َ
‫ﺣ‬ ِ‫ﱯ‬
َ
‫ﻫ‬ْ‫ذ‬‫ﺎ‬َ‫ﻓ‬ ،َ‫ﻻ‬ ‫ﺎ‬‫ﱠ‬‫ﻣ‬
ِ
‫ا‬.
ّ
ِ‫ﱯ‬‫ﱠ‬‫ﺼ‬‫ﻟ‬ ِʪ
ُ
‫ﻪ‬ْ‫ﺘ‬َ‫ـ‬‫ﺗ‬َ‫ا‬ ْ‫ت‬َ‫ﺪ‬َ‫ﻟ‬
َ
‫و‬ ‫ﺎ‬‫ﱠ‬‫ﻤ‬َ‫ﻠ‬َ‫ـ‬‫ﻓ‬
ْ
‫ﺖ‬‫ـ‬‫ـ‬‫ـ‬‫ـ‬‫ـ‬َ‫ﻟ‬‫ﺎ‬َ‫ﻗ‬
ٍ
‫ﺔ‬‫ـ‬‫ـ‬‫ـ‬‫ـ‬‫ـ‬َ‫ﻗ‬
ْ
‫ﺮ‬
ِ
‫ﺧ‬ ِ‫ﰲ‬:‫ـ‬‫ـ‬‫ـ‬‫ـ‬‫ـ‬ ٰ‫ﻫ‬
ُ
‫ﻪ‬‫ـ‬‫ـ‬‫ـ‬‫ـ‬‫ـ‬ُ‫ﺗ‬ ْ‫ﺪ‬َ‫ﻟ‬
َ
‫و‬ ْ‫ﺪ‬‫ـ‬‫ـ‬‫ـ‬‫ـ‬‫ـ‬َ‫ﻗ‬ ‫ا‬َ‫ﺬ‬.َ‫ل‬‫ﺎ‬‫ـ‬‫ـ‬‫ـ‬‫ـ‬‫ـ‬َ‫ﻗ‬:‫ﱠ‬‫ﱴ‬‫ـ‬‫ـ‬‫ـ‬‫ـ‬‫ـ‬
َ
‫ﺣ‬
ِ
‫ﻪ‬
ْ
‫ﻴ‬
ِ
‫ﻌ‬‫ـ‬‫ـ‬‫ـ‬‫ـ‬‫ـ‬
ِ
‫ﺿ‬
ْ
‫ر‬َ‫ﺎ‬َ‫ﻓ‬ ِ‫ﱯ‬‫ـ‬‫ـ‬‫ـ‬‫ـ‬‫ـ‬
َ
‫ﻫ‬ْ‫ذ‬‫ا‬
ِ
‫ﻪ‬
ْ
‫ﻴ‬
ِ
‫ﻤ‬
ِ
‫ﻄ‬ْ‫ﻔ‬َ‫ـ‬‫ﺗ‬.
ِ
‫ﻛ‬
ِ
‫ﻩ‬
ِ
‫ﺪ‬
َ
‫ﻳ‬ ِ‫ﰲ‬
ّ
ِ‫ﱯ‬‫ﱠ‬‫ﺼ‬‫ﻟ‬ ِʪ
ُ
‫ﻪ‬ْ‫ﺘ‬َ‫ـ‬‫ﺗ‬َ‫ا‬
ُ
‫ﻪ‬ْ‫ﺘ‬
َ
‫ﻤ‬َ‫ﻄ‬َ‫ﻓ‬ ‫ﺎ‬‫ﱠ‬‫ﻤ‬َ‫ﻠ‬َ‫ـ‬‫ﻓ‬
ْ
‫ﺖ‬َ‫ﻟ‬‫ﺎ‬َ‫ﻘ‬َ‫ـ‬‫ﻓ‬ ٍ‫ﺰ‬
ْ
‫ﺒ‬
ُ
‫ﺧ‬ ُ‫ة‬
َ
‫ﺮ‬
ْ
‫ﺴ‬:ٰ‫ﻫ‬‫ا‬َ‫ﺬ‬
َ
‫م‬‫ﺎ‬
َ
‫ﻌ‬‫ﱠ‬‫ﻄ‬‫ﻟ‬‫ا‬
َ
‫ﻞ‬َ‫ﻛ‬َ‫ا‬ ْ‫ﺪ‬َ‫ﻗ‬
َ
‫و‬
ُ
‫ﻪ‬ُ‫ﺘ‬
ْ
‫ﻤ‬َ‫ﻄ‬َ‫ﻓ‬ ْ‫ﺪ‬َ‫ﻗ‬
ِ
‫ﷲ‬
‫ﱠ‬
ِ‫ﱯ‬َ‫ﻧ‬
َ
ʮ.
َ
‫ﻦ‬‫ـ‬
ِ
‫ﻣ‬ ٍ‫ﻞ‬
ُ
‫ﺟ‬
َ
‫ر‬ َ‫ﱃ‬
ِ
‫ا‬
‫ﱠ‬
ِ‫ﱯ‬‫ﱠ‬‫ﺼ‬‫ﻟ‬‫ا‬
َ
‫ﻊ‬َ‫ﻓ‬َ‫ﺪ‬َ‫ﻓ‬
‫ﺎ‬‫ـ‬‫ـ‬
َ
‫ﻫ‬
ْ
‫ﻮ‬
َُ‫ﲨ‬
َ
‫ﺮ‬َ‫ـ‬‫ﻓ‬
َ
‫س‬‫ﺎ‬‫ـ‬‫ـ‬‫ﱠ‬‫ﻨ‬‫ﻟ‬‫ا‬
َ
‫ﺮ‬‫ـ‬‫ـ‬
َ
‫ﻣ‬َ‫ا‬
َ
‫و‬ ‫ﺎ‬
َ
‫ﻫ‬ِ‫ر‬ ْ‫ﺪ‬‫ـ‬‫ـ‬
َ
‫ﺻ‬ َ‫ﱃ‬
ِ
‫ا‬ ‫ﺎ‬‫ـ‬‫ـ‬
ََ‫ﳍ‬
َ
‫ﺮ‬‫ـ‬‫ـ‬
ِ
‫ﻔ‬
ُ
‫ﺤ‬َ‫ﻓ‬ ‫ﺎ‬‫ـ‬‫ـ‬
َ
ِ
đ
َ
‫ﺮ‬‫ـ‬‫ـ‬
َ
‫ﻣ‬َ‫ا‬ ‫ﱠ‬ُ‫ﰒ‬
َ ْ
‫ﲔ‬
ِ
‫ﻤ‬
ِ
‫ﻠ‬‫ـ‬‫ـ‬
ْ
‫ﺴ‬
ُ
‫ﻤ‬ْ‫ﻟ‬‫ا‬
ْ‫ا‬
ُ
‫ﻦ‬
ْ
‫ﺑ‬ ُ‫ﺪ‬
ِ
‫ﻟ‬‫ﺎ‬
َ
‫ﺧ‬
ُ
‫ﻞ‬ِ‫ﺒ‬ْ‫ﻘ‬
ُ
‫ـ‬‫ﻴ‬َ‫ـ‬‫ﻓ‬
ِ
‫ﻪ‬‫ـ‬
ْ
‫ﺟ‬
َ
‫و‬ ‫ﻰ‬‫ـ‬َ‫ﻠ‬
َ
‫ﻋ‬
ُ
‫م‬‫ﱠ‬‫ﺪ‬‫ـ‬‫ﻟ‬‫ا‬
َ
‫ﺢ‬‫ﱠ‬‫ﻀ‬َ‫ﻨ‬َ‫ـ‬‫ﺘ‬َ‫ـ‬‫ﻓ‬ ‫ﺎ‬
َ
‫ﻬ‬
َ
‫ﺳ‬ْ‫أ‬
َ
‫ر‬ ‫ﻰ‬
َ
‫ﻣ‬
َ
‫ﺮ‬َ‫ـ‬‫ﻓ‬ ٍ‫ﺮ‬
َ
‫ﺠ‬
َ
ِ
‫ﲝ‬
ِ
‫ﺪ‬
ْ
‫ﻴ‬
ِ
‫ﻟ‬
َ
‫ﻮ‬‫ﻟ‬
َ‫ل‬‫ﺎ‬‫ـ‬َ‫ﻘ‬َ‫ـ‬‫ﻓ‬ ‫ﺎ‬‫ـ‬
َ
‫ﻫ‬ ‫ﱠ‬ʮ
ِ
‫ا‬
ُ
‫ﻪ‬‫ﱠ‬‫ﺒ‬‫ـ‬
َ
‫ﺳ‬ ‫ص‬
ِ
‫ﷲ‬
‫ﱡ‬
ِ‫ﱯ‬‫ـ‬َ‫ﻧ‬
َ
‫ﻊ‬
ِ
‫ﻤ‬
َ
‫ﺴ‬َ‫ﻓ‬ ‫ﺎ‬
َ
‫ﻬ‬‫ﱠ‬‫ـ‬‫ﺒ‬
َ
‫ﺴ‬َ‫ﻓ‬
ٍ
‫ﺪ‬
ِ
‫ﻟ‬‫ﺎ‬
َ
‫ﺧ‬:ً‫ﻼ‬‫ـ‬
ْ
‫ﻬ‬
َ
‫ﻣ‬،ُ‫ﺪ‬‫ـ‬
ِ
‫ﻟ‬‫ﺎ‬
َ
‫ﺧ‬
َ
ʮ
ٍ‫ﺲ‬‫ـ‬‫ـ‬ ْ‫ﻜ‬
َ
‫ﻣ‬
ُ
‫ﺐ‬
ِ
‫ﺣ‬‫ﺎ‬‫ـ‬‫ـ‬
َ
‫ﺻ‬ ‫ﺎ‬‫ـ‬‫ـ‬
َ
‫ﻬ‬
َ
‫ـ‬‫ﺑ‬ َʫ
ْ
‫ﻮ‬‫ـ‬‫ـ‬َ‫ﻟ‬ ً‫ﺔ‬‫ـ‬‫ـ‬
َ
‫ﺑ‬
ْ
‫ﻮ‬َ‫ـ‬‫ﺗ‬
ْ
‫ﺖ‬‫ـ‬‫ـ‬
َ
‫ﺑ‬ َʫ ْ‫ﺪ‬‫ـ‬‫ـ‬َ‫ﻘ‬َ‫ﻟ‬ ،
ِ
‫ﻩ‬
ِ
‫ﺪ‬‫ـ‬‫ـ‬
َ
‫ﻴ‬ِ‫ﺑ‬
ْ
‫ﻲ‬‫ـ‬‫ـ‬
ِ
‫ﺴ‬ْ‫ﻔ‬َ‫ـ‬‫ﻧ‬ ‫ي‬
ِ
‫ﺬ‬‫ـ‬‫ـ‬‫ﱠ‬‫ﻟ‬‫ا‬
َ
‫ﻮ‬َ‫ـ‬‫ﻓ‬
َ‫ﻟ‬
َ
‫ﺮ‬
ِ
‫ﻔ‬ُ‫ﻐ‬َ‫ﻟ‬
ُ
‫ﻪ‬،
ْ
‫ﺖ‬َ‫ﻨ‬
ِ
‫ﻓ‬
ُ
‫د‬
َ
‫و‬ ‫ﺎ‬
َ
‫ﻬ‬
ْ
‫ـ‬‫ﻴ‬َ‫ﻠ‬
َ
‫ﻋ‬ ‫ﻰ‬‫ﱠ‬‫ﻠ‬
َ
‫ﺼ‬َ‫ﻓ‬ ‫ﺎ‬
َ
ِ
đ
َ
‫ﺮ‬
َ
‫ﻣ‬َ‫ا‬ ‫ﱠ‬ُ‫ﰒ‬.‫ﻢ‬‫ﻠ‬‫ﺴ‬‫ﻣ‬٣:١٣٢٣
Dari Buraidah, ia berkata : ..… kemudian wanita Ghamidiyah itu datang kepada
Nabi SAW dan berkata, “Ya Rasulullah, sesungguhnya aku telah berzina,
maka bersihkanlah diriku”. Nabi SAW menolaknya. Setelah hari berIkutnya
8
wanita itu datang lagi dan berkata, “Ya Rasulullah, mengapa engkau
menolakku ? Mungkin engkau menolakku sebagaimana engkau menolak
kepada Ma’iz, demi Allah, sungguh aku ini telah hamil”. Nabi SAW besabda,
“Jika kamu tidak mau menerima, maka pulanglah sehingga engkau
melahirkan”. Setelah wanita itu melahirkan, lalu datang lagi kepada Nabi SAW
dengan membawa bayinya di dalam kain. Wanita itu berkata, “Ini aku telah
melahirkan anak”. Nabi SAW bersabda, “Pergilah dan susuilah dia, sehingga
engkau menyapihnya”. Setelah wanita itu menyapihnya, lalu ia datang lagi
kepada Nabi SAW dengan membawa anaknya yang memegang sepotong roti.
Wanita itu berkata, “Ya Nabiyyallah, ini anakku, saya telah menyapihnya, dan
ia sudah bisa memakan makanan”. Lalu Nabi SAW menyerahkan anak itu
kepada seorang laki-laki dari kaum muslimin. Kemudian beliau menyuruh
supaya wanita itu dirajam. Lalu wanita itu ditanam sampai ke dadanya, dan
beliau memerintahkan kepada para shahabat untuk merajamnya. Lalu Khalid
bin Walid datang dengan membawa batu, lalu melempar kepalanya sehingga
darahnya mengenai wajah Khalid. Lalu Khalid mencaci wanita itu. Setelah Nabi
SAW mendengar cacian Khalid kepada wanita itu, beliau bersabda, “Tenang
wahai Khalid, demi Tuhan yang jiwaku di tangan-Nya, sungguh wanita ini telah
bertaubat, padahal seandainya ada seorang penipu yang bertaubat tentu akan
diampuni”. Kemudian Nabi SAW memerintahkan supaya jenazah wanita itu
dirawat. Lalu beliau menshalatkannya, kemudian jenazah wanita itu diqubur.
[HR. Muslim juz 3, hal. 1323]
Bersambung ………