Ένα παραμύθι που έγραψε η β τάξη για την Κοκκινοσκουφίτσα. Το παραμύθι αφορά τη στάση μας απέναντι στο μεγάλο μας σπίτι που είναι το περιβάλλον.

1. Η Κοκκινοσκουφίτσα
και ο λύκος
της β΄ τάξης Αμαραντείου Σχολής

2. Μια φορά κι έναν καιρό ήταν ένα
κοριτσάκι που το έλεγαν
Κοκκινοσκουφίτσα.
Η Κοκκινοσκουφίτσα ήταν πάντα
χαμογελαστή, καλοσυνάτη,
αρκετά γενναία και ευτυχισμένη.
Κοκκινοσκουφίτσα:
• Χαμογελαστή
• Καλή
• Γενναία
• ευτυχισμένη

3. Ένα πρωί, η μητέρα της της είπε:
«Πάρε αυτή τη σούπα στη γιαγιά που
είναι άρρωστη. Πάρε και για σένα
φαγητό, αν πεινάσεις στον δρόμο».

4. Καθώς προχωρούσε στο δάσος, η
Κοκκινοσκουφίτσα μάζευε λουλούδια για
να τα πάει στη γιάγιά της.
Τότε, άκουσε μια φωνή να της λέει: «Μην
κόψεις όλα τα λουλούδια! Οι μέλισσες θα
μείνουν χωρίς φαγητό!.»
Η Κοκκινοσκουφίτσα δεν είδε κανέναν και,
γενναία καθώς ήταν, συνέχισε τον δρόμο
της για το σπίτι της γιαγιάς.

5. Σε λίγη ώρα, η Κοκκινοσκουφίτσα
πείνασε. Κάθισε κι έφαγε το φαγητό
της.
Τελειώνοντας, πέταξε όλα τα σκουπίδια
στο δάσος.
Τότε, άκουσε μια φωνή να της λέει:
«Κοριτσάκι, μην αφήνεις τα σκουπίδια
εδώ, θα βρωμίσει το δάσος που είναι το
σπίτι μας!»
Η Κοκκινοσκουφίτσα δεν είδε κανέναν
και, γενναία καθώς ήταν, συνέχισε τον
δρόμο της χωρίς να τα μαζέψει.

6. Προχωρώντας, συνάντησε έναν κυνηγό
που σημάδευε τα πουλιά με το όπλο του.
Η Κοκκινοσκουφίτσα δε νοιάστηκε που
ο κυνηγός θα σκότωνε τα πουλιά.
Τότε, άκουσε μια φωνή να λέει: «Μην
τον αφήσεις να σκοτώσει τα πουλιά!
Βοήθησέ τα να ζήσουν!»
Η Κοκκινοσκουφίτσα δεν είδε κανέναν
και, γενναία καθώς ήταν, συνέχισε τον
δρόμο της χωρίς να κάνει κάτι για τα
πουλιά.

7. Αφού περπάτησε λίγο ακόμα, φτάνει
επιτέλους στο σπίτι της γιαγιάς.
Εκεί βρήκε τη γιαγιά της μαζί με έναν
μικρό λύκο, μια μέλισσα και ένα
πουλάκι.
«Σεβάσου το δάσος!» της είπαν
δυνατά όλοι μαζί.
Μια φωνή της φάνηκε γνωστή,
κάπου την είχε ξανακούσει.
ΣΕΒΑΣΟΥ ΤΟ ΔΑΣΟΣ!