2. Η Κύπρος, επίσημα Κυπριακή Δημοκρατία (στο Σύνταγμα αναφέρεται ως
Δημοκρατία της Κύπρου) είναι ανεξάρτητη νησιωτική χώρα της
ανατολικής Μεσογείου. Συνορεύει θαλάσσια, σύμφωνα με την αποκλειστική
οικονομική ζώνη, με την Ελλάδα (Καστελόριζο), την Τουρκία, την Συρία,
τον Λίβανο, το Ισραήλ και την Αίγυπτο.
Η βόρεια πλευρά της βρίσκεται υπό κατοχή από την Τουρκία από το 1974. Το
1983, κατά παράβαση του καταστατικού χάρτη των Ηνωμένων Εθνών, η
Τουρκία προέβη στην ανακήρυξη της λεγόμενης "Τουρκικής Δημοκρατίας
της Βόρειας Κύπρου" (ΤΔΒΚ) η οποία μέχρι σήμερα αναγνωρίζεται μόνο από
την Τουρκία. Στην ουσία το νησί της Κύπρου των 9,251 τ.χ είναι
τετραχοτομημένο: Η Κυπριακή Δημοκρατία κατέχει το 56% του εδάφους, η
"ΤΔΒΚ" το 37%, οι Βρετανοί το 2.8% (δύο Βρετανικές Βάσεις) και τα
Ηνωμένα Έθνη την "νεκρή ζώνη" περίπου 4%.
3. Το όνομα Κύπρος φέρεται να επικράτησε από τους Έλληνες από την εποχή
του Ομήρου, από τους οποίους και μεταδόθηκε στη συνέχεια σε όλους τους
παρακείμενους λαούς πλην όμως δεν ήταν ούτε το πρώτο ούτε και το μοναδικό
όνομα της νήσου.
Η ετυμολογία του ονόματος Κύπρος δεν είναι σίγουρη. Υπάρχουν διάφορες
απόψεις.
1)Μία άποψη λέει πως οφείλει το όνομα του στο βασιλιά Κύπρο του οποίου την
κόρη Έννη νυμφεύτηκε ο Αχαιός Τεύκρος γιος του βασιλιά της Σαλαμίνας
Τελαμώνα, όταν και ήρθε εξόριστος μετά τον Τρωικό πόλεμο και ίδρυσε την πόλη
Σαλαμίνα στη Κύπρο.
2)Μία άλλη άποψη υποστηρίζει ότι το όνομα προέρχεται από την Ελληνική λέξη για
το Μεσογειακό κυπαρίσσι (Cupressus sempervirens, Κυπάρισσος η αειθαλής) ή
ακόμα και από το Ελληνικό όνομα για το φυτό χέννα (Lawsonia alba), κύπρος.
3)Μία άλλη άποψη είναι ότι η ρίζα του ονόματος είναι από την Ετεοκυπριακή και τη
λέξη για το χαλκό. Ο Ζορζ Ντοσέν, για παράδειγμα, εισηγείται ότι οι ρίζες της λέξης
βρίσκονται στην λέξη των Σουμερίων για το χαλκό (zubar) ή του μπρούντζου
(kubar), από τα μεγάλα αποθέματα χαλκού που υπήρχαν στο νησί.
4. Η Πολιτιστική κληρονομιά της Κύπρου περιλαμβάνει νεολιθικούς
οικισμούς, αρχαία ελληνικά, ελληνιστικά και ρωμαϊκά μνημεία,
πολλές βυζαντινές και λατινικές εκκλησίες και μοναστήρια,
φράγκικα και ενετικά φρούρια και κάστρα του 12ου - 16ου αιώνα
καθώς και πολλά τζαμιά ενώ η κυπριακή αρχιτεκτονική των σπιτιών
σε διάφορες πόλεις και χωριά είναι μοναδική.
Γενικά η πολιτιστική ζωή της Κύπρου φέρεται αρκετά ανεπτυγμένη
και εκφράζεται μέσω των εικαστικών τεχνών, όπως η λογοτεχνία, η
μουσική, ο λαϊκός πολιτισμός , η ποίηση, ο χορός, τα κονσέρτα, η
όπερα, η ζωγραφική και η γλυπτική που αποτελούν μερικές από τις
εκφάνσεις της.
