सद्गुरू ब्रह्मचैतन्य श्री गोंदवलेकर महाराज म्हणतात, "जगात कुठलीही गोष्ट अती केले कि माती होते पण नामस्मरण ही ऐकमेव गोष्ट आहे कि आती केले कि माती नाही तर जीवनाचे सोने होते . नामामुळे परमेश्वराला तुमच्या बरोबर रहावे लागते"

1. तर
जीवनाचे
सोने होते
डॉ.
श्रीननवास
कशाळीकर

2. सद्गुरू ब्रह्मचैतन्य श्री गोंदवलेकर महाराज म्हणतात, "जगात कु ठलीही
गोष्ट अती के ले नक माती होते पण नामस्मरण ही ऐकमेव गोष्ट आहे नक आती
के ले नक माती नाही तर जीवनाचे सोने होते . नामामुळे परमेश्वराला तुमच्या
बरोबर रहावे लागते"
मला कळलेला याचा अर्थ असा की नामस्मरणाने आपण आपल्या
आत अनस्तत्वाच्या गाभ्याकडे पोचत असतो, नजर्े परमेश्वराची म्हणजेच
सद्गुरूूं ची वस्ती असते! त्यामुळे नामस्मरण अती झाले तर त्यामुले काहीही
नबघडण्याचा (माती होण्याचा) प्रश्नच येत नाही! उलट आपण परमेश्वराच्या
म्हणजेच सद्गुरूं च्या म्हणजेच स्वत:च्या सनच्चदानूंदस्वरूपाच्या (शाश्वत
समाधानाच्या) अनधकानधक ननकट पोचत असतो! यालाच "परमेश्वराला
तुमच्या जवळ राहावे लागते" असे सद्गुरू म्हणतात.
यातच आपले, आपल्या कु टुूंबाचे आनण सूंपूणथ नवश्वाचेही कल्याण
असल्याने यालाच "जीवनाचे सोने होते" असे सद्गुरू म्हणतात!
वाचन लेखनाने आपला ननधाथर बळकट होतु शकतो, पण के वळ तेवढा
पुरत नाही! याचा अनुभव नामस्मरणानेच येऊ शकतो!
श्रीराम समर्थ!