Μια εργασία για τον Αθεϊσμό και τον Αντιχριστιανισμό.

1. Πρότυπο Πειραματικό
Γυμνάσιο Ευαγγελικής
Σχολής Σμύρνης
Γιώργος Τσεκούρας
Εργασία για το μάθημα των Θρησκευτικών (υπεύθυνος
καθηγητής κ. Γιώργος Καπετανάκης)
Εργασία για τον Αθεϊσμό και τον Αντιχριστιανισμό

2. Εισαγωγή
 Υπάρχουν βασικές διαφορές μεταξύ Αθεϊσμού και
Αντιχριστιανισμού.
 Και στην πραγματικότητα, πολλοί που παριστάνουν τους
Αθεϊστές ή τους Άθεους, δεν είναι παρά Αντιχριστιανοί.
 Πολλοί εμφανίζονται ως "άθεοι" στις συζητήσεις μαζί μας,
είτε σε φόρουμ, είτε σε ιδιωτικά μηνύματα, είτε μέσω
αρθρογραφίας τους, είτε προφορικά. Αυτοί
αυτοπροβάλλονται ως "φορείς της προοδευτικότητας",
"ορθολογιστές", "μορφωμένοι", "ψαγμένοι", κλπ.
 Όλοι αυτοί όμως έχουν ένα κοινό χαρακτηριστικό, που τους
διαφοροποιεί από τους απλούς άθεους ή τους αθεϊστές:
Τρέφουν μανιώδες μίσος ΕΙΔΙΚΑ για τον Χριστιανισμό.

3. Αθεϊσμός
 Ένας άθεος, απλώς δεν έχει πεισθεί για την ύπαρξη του
Θεού. Όμως δεν τρέφει καμία εμπάθεια για όσους πιστεύουν,
ή για τα σεβάσματά τους. Δεν δογματίζει για τη μη ύπαρξη
του Θεού. Απλώς ο ίδιος δεν έχει πεισθεί, και είναι ανοιχτός
σε κάθε λογίκευση, χωρίς παρωπίδες και εμμονές. Ο
άνθρωπος αυτός, ουσιαστικά ταυτίζεται με τον Εμπειρικό
Αγνωστικιστή, και μόνο οι λέξεις διαφέρουν.
 Από την άλλη, ένας αθεϊστής είναι δογματικός στις απόψεις
του ότι δεν υπάρχει Θεός. Το αποκλείει με βεβαιότητα, και με
θρησκευτικό ζήλο. Ο άνθρωπος αυτός θρησκεύει μια
αντίθετη θρησκεία από την πίστη. Η φιλοσοφία του καταντά
θρησκεία, στο βαθμό που ο δογματισμός του απολυτοποιείται
και τον ωθεί σε ανάλογους επηρεασμούς της ζωής του.

4. Αντιχριστιανισμός
 Ο Αντιχριστιανός όμως, είναι κάτι διαφορετικό. Αν και
συχνά εμφανίζεται ως "άθεος", ή "αθεϊστής", (και έτσι
θέλει να εμφανίζεται), στην πραγματικότητα αυτό που τον
ωθεί στις ενέργειές του, δεν είναι ούτε η απιστία, ούτε η
πίστη σε κάτι, ούτε ο δογματισμός πως δεν υπάρχει Θεός.
 Η κινητήρια δύναμη που τον ωθεί, είναι το μισός κατά του
Χριστιανισμού, και ευρύτερα ενάντια σε ό,τι έχει σχέση με
αυτόν, δηλαδή φέρονται βλάσφημα και αισχρά, στον ίδιο
τον Χριστό, ενάντια στην πίστη του Χριστού και σε ιερά
πρόσωπα.

5.  Κατ' αρχήν, αν οι Αντιχριστιανοί ήταν άθεοι, δεν θα είχαν μίσος. Θα
είχαν ουδέτερα συναισθήματα, όχι μόνο στην πίστη του Χριστιανικού,
αλλά και άλλων "θεών". Ή αν ήταν αθεϊστές όπως ισχυρίζονται, θα
αρνούνταν κάθε είδος "θεού", οποιασδήποτε θρησκείας, ή θα έτρεφαν
μίσος εξ ίσου για κάθε είδος "θεού", ανεξαρτήτως θρησκείας. Όταν
όμως παρατηρούμε, να γίνεται μια άνιση επίθεση ενάντια ειδικά σε
οτιδήποτε έχει σχέση με τον Χριστιανισμό, και να ξεχνιούνται, ή ακόμα
και να "λιβανίζονται" "θεοί" άλλων θρησκειών από αυτούς, εδώ είναι
εμφανές ότι κάτι άλλο συμβαίνει, και πως οι άνθρωποι αυτοί δεν είναι
ιδεολόγοι, αλλά εμπαθείς.

6. Χαρακτηριστικά και καταβολές των
Αντιχριστιανων
 Κοινό χαρακτηριστικό τους, είναι κατ' αρχήν, το μίσος κατά
των Εβραίων. Ο ρατσισμός τους αυτός, ξεκινάει από το μίσος
τους ενάντια στον Χριστιανισμό, και όχι το αντίθετο, όπως
ισχυρίζονται. Δηλαδή, ενώ οι ίδιοι ισχυρίζονται ότι μάχονται
τον Χριστιανισμό, επειδή δήθεν είναι "Ιουδαϊκό παρακλάδι", η
αλήθεια είναι ότι μισούν τους Εβραίους, μόνο και μόνο επειδή
υπήρξαν ο κορμός από τον οποίο φύτρωσε η Χριστιανική
Εκκλησία. Παραδείγματα γι' αυτό, πάμπολλα!
 Για παράδειγμα, πώς γίνεται ενώ κάποιοι ισχυρίζονται ότι μισούν
τους Εβραίους, να αποδέχονται και να χρησιμοποιούν με
ενθουσιασμό αντιχριστιανικά κείμενα Εβραίων; Προφανώς όταν
Εβραίοι καταφέρονται ενάντια στον Χριστιανισμό είναι γι' αυτούς
καλοί! Κάτι που ισχύει φυσικά και για τον αρχαίο Αντιχριστιανό
Εβραίο Πορφύριο, που οι σύγχρονοι Αντιχριστιανοί τον ηρωοποιούν
και παπαγαλίζουν τα ανόητα επιχειρήματά του. Νομίζουμε όμως ότι
αυτά τα δύο παραδείγματα αρκούν

7.  Αναζητώντας την πηγή αυτής της αντιχριστιανικής μανίας, θα
εξετάσουμε το φαινόμενο του "Αντιβυζαντινισμού".
 Οι άνθρωποι αυτοί, έχουν επίσης σφοδρό μίσος και
προκατάληψη κατά του "Βυζαντίου", (καθώς ακολουθούν την
ονοματολογία του Καρλομάγνου, που υπήρξε κατά κάποιον
τρόπο ιδεολογικός τους πρόγονος). Κατά τη γνώμη τους, (χωρίς
σχεδόν εξαίρεση), το Βυζάντιο δήθεν κατέστρεψε τον αρχαίο
πολιτισμό, δήθεν ήταν θεοκρατικό (άρα κατά τη γνώμη τους
μεμπτό), δήθεν έκαιγε βιβλία και κατέστρεφε αρχαιότητες,
δήθεν είχε ιερά εξέταση, δήθεν αποτελείτο από "αγράμματους
του μεσαίωνα", και δήθεν δίωκε τους αλλοθρήσκους.
 Δηλαδή, όλα όσα έκανε ο Παπισμός, τα μεταφέρουν αυτούσια
στο Βυζάντιο, έχοντας όλοι τους άγνοια και της ιστορία, και του
Βυζαντίου (δηλαδή της Χριστιανικής Ρώμης).

8.  Οι Αντιχριστιανοί, είναι άνθρωποι με κακοπροαίρετη κρίση, που έχουν ποτισθεί
μέχρι φανατισμού από τα διδάγματα του Διαφωτισμού. Έχουν αποδεχθεί έτσι
άκριτα και ανόητα, ότι η πίστη στον Θεό είναι κάτι κακό, ότι η Εκκλησία
ταυτίζεται με τον Μεσαίωνα και με την οπισθοδρόμηση, ότι ένα κράτος οφείλει
να είναι κοσμικό και να μην έχει καμία θρησκεία, ότι πρέπει οι άνθρωποι να
ζουν χωρίς ηθικές δεσμεύσεις και χωρίς ταμπού, και ότι η ανθρωπότητα θα
προοδεύσει μόνο όταν πάψει η πίστη σε οποιαδήποτε θρησκεία.
 Όμως επειδή παρά τις μεγαλοστομίες του Διαφωτισμού, η Χριστιανική πίστη
παραμένει όρθια και δυνατή τόσους αιώνες τώρα, και μάλιστα τον νικάει, αυτό
τους κάνει να αγριεύουν. Μισούν αυτό που θεωρούν εμπόδιο στην επέκταση
των ιδεών τους. Και επειδή πάντοτε το εμπόδιο στις ανοησίες που πιστεύουν οι
Διαφωτιστές, αποδεικνύεται η Χριστιανική πίστη, μισούν οτιδήποτε
Χριστιανικό. Χάνουν τη μάχη και το βλέπουν, όμως δεν θέλουν να το ξέρουν. Γι'
αυτό μάχονται με φανατισμό και απάτες.!

9.  Το δόγμα των Αντιχριστιανών, είναι ένα: "Ο Χριστιανισμός
πρέπει να χαθεί". Αυτό ζητάνε, και όχι την αλήθεια. Αυτό
επιδιώκουν, και όχι τη δικαιοσύνη. Αυτό επιθυμούν, και
όχι το καλό. Γι' αυτό έχουν τόσο συγκεχυμένη και
αντιφατική πίστη σε οτιδήποτε άλλο, και μόνο σε αυτό
συμφωνούν μεταξύ τους. Γι' αυτό βλέπουμε ότι όλα όσα
κάνουν, περιστρέφονται γύρω από την πολεμική κατά του
Χριστιανισμού.
 Τα περιοδικά τους, (ειδικά τα αρχαιολατρικά), αντί να
κοσμούνται με φιλοσοφικές αναλύσεις, βρίθουν από
αντιχριστιανικά συνθήματα και λασπολογία. Το δόγμα
τους, δεν είναι ούτε ο πολυθεϊσμός, ούτε ο Αθεϊσμός. Το
δόγμα τους είναι μόνο ένα: Ο Αντιχριστιανισμός. Και αυτό
είναι εμφανές σε κάθε περίπτερο που θα κοιτάξουμε τους
τίτλους τέτοιων ανόητων περιοδικών, και σε κάθε
εκπομπή, όπου οι δημοσιογράφοι για λόγους
ακροαματικότητας, θα καλούν σχεδόν πάντοτε κάποιον
Αντιχριστιανό για να συκοφαντεί και να καταστρέφει τη
συζήτηση, μετατρέποντάς τη σε λασπολογία.

10. Σας ευχαριστώ πολύ !
Πηγή
http://aktines.blogspot.gr/