สไลด์ประกอบการบรรยาย เรื่อง จัดการงานนอกสั่งและลาภมิควรได้

1. จัดการงานนอกสั่งและ
ลาภมิควรได้
ชาคริต สิทธิเวช

2. •จัดการงานนอกสั่ง
•ลาภมิควรได้
2

3. จัดการงานนอกสั่ง
3

4. • ลักษณะของจัดการงานนอกสั่ง
• ผลของจัดการงานนอกสั่ง
4

5. ลักษณะของจัดการงานนอกสั่ง
• จัดการงานนอกสั่งโดยแท้
• มิใช่จัดการงานนอกสั่งโดยแท้
• การเข้าถือเอากิจการงานของผู้อื่นเป็นของตน
5

6. จัดการงานนอกสั่งโดยแท้
6

7. มาตรา ๓๙๕ บุคคลใดเข้า
ทำกิจการแทนผู้อื่นโดยเขา
มิได้ว่าขานวานใช้ให้ทำก็ดี
หรือโดยมิได้มีสิทธิที่จะ
ทำการงานนั้นแทนผู้อื่นด้วย
ประการใดก็ดี ท่านว่าบุคคล
นั้นจะต้องจัดการงานไปใน
ทางที่จะให้สมประโยชน์ของ
ตัวการ ตามความประสงค์อัน
แท้จริงของตัวการหรือตามที่
จะพึงสันนิษฐานได้ว่าเป็น
ความประสงค์ของตัวการ
Section 359. A person
who takes charge of an
affair for another without
having received a
mandate from him or
being otherwise entitled
to do so in respect of
him, shall manage the
affair in such manner as
the interest of the
principal requires, having
regard to his actual or
presumable wishes.
7

8. มาตรา ๓๙๕ บุคคลใดเข้า
ทำกิจการแทนผู้อื่นโดยเขา
มิได้ว่าขานวานใช้ให้ทำก็ดี
หรือโดยมิได้มีสิทธิที่จะ
ทำการงานนั้นแทนผู้อื่นด้วย
ประการใดก็ดี ท่านว่าบุคคล
นั้นจะต้องจัดการงานไปใน
ทางที่จะให้สมประโยชน์ของ
ตัวการ ตามความประสงค์อัน
แท้จริงของตัวการหรือตามที่
จะพึงสันนิษฐานได้ว่าเป็น
ความประสงค์ของตัวการ
Section 359. A person
who takes charge of an
affair for another without
having received a
mandate from him or
being otherwise entitled
to do so in respect of
him, shall manage the
affair in such manner as
the interest of the
principal requires, having
regard to his actual or
presumable wishes.
7

9. มาตรา ๓๙๕ บุคคลใดเข้า
ทำกิจการแทนผู้อื่นโดยเขา
มิได้ว่าขานวานใช้ให้ทำก็ดี
หรือโดยมิได้มีสิทธิที่จะ
ทำการงานนั้นแทนผู้อื่นด้วย
ประการใดก็ดี ท่านว่าบุคคล
นั้นจะต้องจัดการงานไปใน
ทางที่จะให้สมประโยชน์ของ
ตัวการ ตามความประสงค์อัน
แท้จริงของตัวการหรือตามที่
จะพึงสันนิษฐานได้ว่าเป็น
ความประสงค์ของตัวการ
Section 359. A person
who takes charge of an
affair for another without
having received a
mandate from him or
being otherwise entitled
to do so in respect of
him, shall manage the
affair in such manner as
the interest of the
principal requires, having
regard to his actual or
presumable wishes.
7

10. มาตรา ๓๙๕ บุคคลใดเข้า
ทำกิจการแทนผู้อื่นโดยเขา
มิได้ว่าขานวานใช้ให้ทำก็ดี
หรือโดยมิได้มีสิทธิที่จะ
ทำการงานนั้นแทนผู้อื่นด้วย
ประการใดก็ดี ท่านว่าบุคคล
นั้นจะต้องจัดการงานไปใน
ทางที่จะให้สมประโยชน์ของ
ตัวการ ตามความประสงค์อัน
แท้จริงของตัวการหรือตามที่
จะพึงสันนิษฐานได้ว่าเป็น
ความประสงค์ของตัวการ
Section 359. A person
who takes charge of an
affair for another without
having received a
mandate from him or
being otherwise entitled
to do so in respect of
him, shall manage the
affair in such manner as
the interest of the
principal requires, having
regard to his actual or
presumable wishes.
7

11. มาตรา ๓๙๕ บุคคลใดเข้า
ทำกิจการแทนผู้อื่นโดยเขา
มิได้ว่าขานวานใช้ให้ทำก็ดี
หรือโดยมิได้มีสิทธิที่จะ
ทำการงานนั้นแทนผู้อื่นด้วย
ประการใดก็ดี ท่านว่าบุคคล
นั้นจะต้องจัดการงานไปใน
ทางที่จะให้สมประโยชน์ของ
ตัวการ ตามความประสงค์อัน
แท้จริงของตัวการหรือตามที่
จะพึงสันนิษฐานได้ว่าเป็น
ความประสงค์ของตัวการ
Section 359. A person
who takes charge of an
affair for another without
having received a
mandate from him or
being otherwise entitled
to do so in respect of
him, shall manage the
affair in such manner as
the interest of the
principal requires, having
regard to his actual or
presumable wishes.
7

12. มาตรา ๓๙๕ บุคคลใดเข้า
ทำกิจการแทนผู้อื่นโดยเขา
มิได้ว่าขานวานใช้ให้ทำก็ดี
หรือโดยมิได้มีสิทธิที่จะ
ทำการงานนั้นแทนผู้อื่นด้วย
ประการใดก็ดี ท่านว่าบุคคล
นั้นจะต้องจัดการงานไปใน
ทางที่จะให้สมประโยชน์ของ
ตัวการ ตามความประสงค์อัน
แท้จริงของตัวการหรือตามที่
จะพึงสันนิษฐานได้ว่าเป็น
ความประสงค์ของตัวการ
Section 359. A person
who takes charge of an
affair for another without
having received a
mandate from him or
being otherwise entitled
to do so in respect of
him, shall manage the
affair in such manner as
the interest of the
principal requires, having
regard to his actual or
presumable wishes.
7

13. มาตรา ๓๙๕ บุคคลใดเข้า
ทำกิจการแทนผู้อื่นโดยเขา
มิได้ว่าขานวานใช้ให้ทำก็ดี
หรือโดยมิได้มีสิทธิที่จะ
ทำการงานนั้นแทนผู้อื่นด้วย
ประการใดก็ดี ท่านว่าบุคคล
นั้นจะต้องจัดการงานไปใน
ทางที่จะให้สมประโยชน์ของ
ตัวการ ตามความประสงค์อัน
แท้จริงของตัวการหรือตามที่
จะพึงสันนิษฐานได้ว่าเป็น
ความประสงค์ของตัวการ
Section 359. A person
who takes charge of an
affair for another without
having received a
mandate from him or
being otherwise entitled
to do so in respect of
him, shall manage the
affair in such manner as
the interest of the
principal requires, having
regard to his actual or
presumable wishes.
7

14. มาตรา ๓๙๕ บุคคลใดเข้า
ทำกิจการแทนผู้อื่นโดยเขา
มิได้ว่าขานวานใช้ให้ทำก็ดี
หรือโดยมิได้มีสิทธิที่จะ
ทำการงานนั้นแทนผู้อื่นด้วย
ประการใดก็ดี ท่านว่าบุคคล
นั้นจะต้องจัดการงานไปใน
ทางที่จะให้สมประโยชน์ของ
ตัวการ ตามความประสงค์อัน
แท้จริงของตัวการหรือตามที่
จะพึงสันนิษฐานได้ว่าเป็น
ความประสงค์ของตัวการ
Section 359. A person
who takes charge of an
affair for another without
having received a
mandate from him or
being otherwise entitled
to do so in respect of
him, shall manage the
affair in such manner as
the interest of the
principal requires, having
regard to his actual or
presumable wishes.
7

15. คำถาม???
8

16. มิใช่จัดการงานนอกสั่งโดยแท้
9

17. • สำคัญผิดในตัวคนที่จัดการงานให้
• สำคัญผิดว่าการจัดการงานนั้นเป็นของตน

18. สำคัญผิดในตัวคน
ที่จัดการงานให้
11

19. มาตรา ๔๐๔ ถ้าผู้
จัดการทำแทนผู้หนึ่ง
โดยสำคัญว่าทำแทน
ผู้อื่นอีกคนหนึ่งไซร้
ท่านว่าผู้เป็นตัวการ
คนก่อนผู้เดียวมีสิทธิ
และหน้าที่อันเกิดแต่
การที่ได้จัดทำไปนั้น
Section 404. if the
manager acts for
one person,
believing that he is
acting for another
person, only the
former has the
rights and duties
arising out of the
management.
12

20. มาตรา ๔๐๔ ถ้าผู้
จัดการทำแทนผู้หนึ่ง
โดยสำคัญว่าทำแทน
ผู้อื่นอีกคนหนึ่งไซร้
ท่านว่าผู้เป็นตัวการ
คนก่อนผู้เดียวมีสิทธิ
และหน้าที่อันเกิดแต่
การที่ได้จัดทำไปนั้น
Section 404. if the
manager acts for
one person,
believing that he is
acting for another
person, only the
former has the
rights and duties
arising out of the
management.
12

21. คำถาม???
13

22. สำคัญผิดว่า
การจัดการงานนั้น
เป็นของตน
14

23. มาตรา ๔๐๕ วรรค
หนึ่ง บทบัญญัติทั้ง
หลายที่กล่าวมาใน
สิบมาตราก่อนนั้น
ท่านมิให้ใช้บังคับแก่
กรณีที่บุคคลหนึ่งเข้า
ทำการงานของผู้อื่น
โดยสำคัญว่าเป็นการ
งานของตนเอง
Section 405
Paragraph One.
The provisions of
the ten foregoing
sections do not
apply, if a person
takes charge of
the affair of
another in the
belief that it is his
own.
15

24. มาตรา ๔๐๕ วรรค
หนึ่ง บทบัญญัติทั้ง
หลายที่กล่าวมาใน
สิบมาตราก่อนนั้น
ท่านมิให้ใช้บังคับแก่
กรณีที่บุคคลหนึ่งเข้า
ทำการงานของผู้อื่น
โดยสำคัญว่าเป็นการ
งานของตนเอง
Section 405
Paragraph One.
The provisions of
the ten foregoing
sections do not
apply, if a person
takes charge of
the affair of
another in the
belief that it is his
own.
15

25. คำถาม???
16

26. การเข้าถือเอา
กิจการงานของผู้อื่น
เป็นของตน
17

27. มาตรา ๔๐๕ วรรคสอง ถ้า
บุคคลใดถือเอากิจการของผู้
อื่นว่าเป็นของตนเอง ทั้งที่รู้
แล้วว่าตนไม่มีสิทธิจะทำเช่น
นั้นไซร้ ท่านว่าตัวการจะใช้
สิทธิเรียกร้องบังคับโดยมูล
ดั่งบัญญัติไว้ในมาตรา
๓๙๕, ๓๙๖, ๓๙๙ และ ๔๐๐
นั้นก็ได้ แต่เมื่อได้ใช้สิทธิดั่ง
ว่ามานี้แล้ว ตัวการจะต้องรับ
ผิดต่อผู้จัดการดั่งบัญญัติไว้
ในมาตรา ๔๐๒ วรรค ๑
Section 405 Paragraph
Two. If a person treats
the affair of another as
his own, although
knowing that he is not
entitled to do so, the
principal may enforce the
claims based on
Sections 395, 396, 399
and 400. If he does
enforce them, he is liable
to the manager as
provided for in Section
402 paragraph 1.
18

28. มาตรา ๔๐๕ วรรคสอง ถ้า
บุคคลใดถือเอากิจการของผู้
อื่นว่าเป็นของตนเอง ทั้งที่รู้
แล้วว่าตนไม่มีสิทธิจะทำเช่น
นั้นไซร้ ท่านว่าตัวการจะใช้
สิทธิเรียกร้องบังคับโดยมูล
ดั่งบัญญัติไว้ในมาตรา
๓๙๕, ๓๙๖, ๓๙๙ และ ๔๐๐
นั้นก็ได้ แต่เมื่อได้ใช้สิทธิดั่ง
ว่ามานี้แล้ว ตัวการจะต้องรับ
ผิดต่อผู้จัดการดั่งบัญญัติไว้
ในมาตรา ๔๐๒ วรรค ๑
Section 405 Paragraph
Two. If a person treats
the affair of another as
his own, although
knowing that he is not
entitled to do so, the
principal may enforce the
claims based on
Sections 395, 396, 399
and 400. If he does
enforce them, he is liable
to the manager as
provided for in Section
402 paragraph 1.
18

29. มาตรา ๔๐๕ วรรคสอง ถ้า
บุคคลใดถือเอากิจการของผู้
อื่นว่าเป็นของตนเอง ทั้งที่รู้
แล้วว่าตนไม่มีสิทธิจะทำเช่น
นั้นไซร้ ท่านว่าตัวการจะใช้
สิทธิเรียกร้องบังคับโดยมูล
ดั่งบัญญัติไว้ในมาตรา
๓๙๕, ๓๙๖, ๓๙๙ และ ๔๐๐
นั้นก็ได้ แต่เมื่อได้ใช้สิทธิดั่ง
ว่ามานี้แล้ว ตัวการจะต้องรับ
ผิดต่อผู้จัดการดั่งบัญญัติไว้
ในมาตรา ๔๐๒ วรรค ๑
Section 405 Paragraph
Two. If a person treats
the affair of another as
his own, although
knowing that he is not
entitled to do so, the
principal may enforce the
claims based on
Sections 395, 396, 399
and 400. If he does
enforce them, he is liable
to the manager as
provided for in Section
402 paragraph 1.
18

30. มาตรา ๔๐๕ วรรคสอง ถ้า
บุคคลใดถือเอากิจการของผู้
อื่นว่าเป็นของตนเอง ทั้งที่รู้
แล้วว่าตนไม่มีสิทธิจะทำเช่น
นั้นไซร้ ท่านว่าตัวการจะใช้
สิทธิเรียกร้องบังคับโดยมูล
ดั่งบัญญัติไว้ในมาตรา
๓๙๕, ๓๙๖, ๓๙๙ และ ๔๐๐
นั้นก็ได้ แต่เมื่อได้ใช้สิทธิดั่ง
ว่ามานี้แล้ว ตัวการจะต้องรับ
ผิดต่อผู้จัดการดั่งบัญญัติไว้
ในมาตรา ๔๐๒ วรรค ๑
Section 405 Paragraph
Two. If a person treats
the affair of another as
his own, although
knowing that he is not
entitled to do so, the
principal may enforce the
claims based on
Sections 395, 396, 399
and 400. If he does
enforce them, he is liable
to the manager as
provided for in Section
402 paragraph 1.
18

31. มาตรา ๔๐๕ วรรคสอง ถ้า
บุคคลใดถือเอากิจการของผู้
อื่นว่าเป็นของตนเอง ทั้งที่รู้
แล้วว่าตนไม่มีสิทธิจะทำเช่น
นั้นไซร้ ท่านว่าตัวการจะใช้
สิทธิเรียกร้องบังคับโดยมูล
ดั่งบัญญัติไว้ในมาตรา
๓๙๕, ๓๙๖, ๓๙๙ และ ๔๐๐
นั้นก็ได้ แต่เมื่อได้ใช้สิทธิดั่ง
ว่ามานี้แล้ว ตัวการจะต้องรับ
ผิดต่อผู้จัดการดั่งบัญญัติไว้
ในมาตรา ๔๐๒ วรรค ๑
Section 405 Paragraph
Two. If a person treats
the affair of another as
his own, although
knowing that he is not
entitled to do so, the
principal may enforce the
claims based on
Sections 395, 396, 399
and 400. If he does
enforce them, he is liable
to the manager as
provided for in Section
402 paragraph 1.
18

32. คำถาม???
19

33. ผลของจัดการงานนอกสั่ง
• ผลต่อผู้จัดการ
• ผลต่อตัวการ
20

34. ผลต่อผู้จัดการ
• ผลทางหนี้ของผู้จัดการ
• ความรับผิดของผู้จัดการ
• สิทธิของผู้จัดการ
21

35. ผลทางหนี้ของผู้จัดการ
• จัดการงานให้สม
ประโยชน์หรือสม
ประสงค์ของตัวการ
• ต้องบอกกล่าวโดยเร็ว
ที่สุด
• ต้องทำหน้าที่อย่าง
ตัวแทน
✴ แถลงบัญชีและ
กิจการ
✴ โอนทรัพย์สินและ
สิทธิให้ตัวการ
✴ ชำระดอกเบี้ยให้
ตัวการ

36. คำถาม???
23

37. ความรับผิดของผู้จัดการ
• กรณีผู้จัดการเป็นคน
ปกติ
✴ ชดใช้ค่าสินไหม
ทดแทนความเสียหาย
✴ การจัดการเกี่ยวกับ
หน้าที่ตามกฎหมาย
• กรณีผู้จัดการเป็นคนไร้
ความสามารถ

38. คำถาม???
25

39. สิทธิของผู้จัดการ
• เรียกค่าใช้จ่าย
• เรียกให้ตัวการชำระหนี้แทน

40. คำถาม???
27

41. ผลต่อตัวการ
• ผลทางหนี้ของตัวการ
• สิทธิของตัวการ
28

42. ผลทางหนี้ของตัวการ
• การรับการงาน
• คืนค่าใช้จ่าย
• ชำระหนี้แทนตัวแทน
• คืนลาภมิควรได้

43. คำถาม???
30

44. สิทธิของตัวการ
• รับการบอกกล่าวและวินิจฉัย
• เรียกให้แถลงบัญชี
• เรียกให้โอนทรัพย์
• เรียกดอกเบี้ย
• เรียกค่าสินไหมทดแทน

45. คำถาม???
32

46. ลาภมิควรได้
33

47. • ลักษณะของลาภมิควรได้
• ผลของลาภมิควรได้
34

48. ลักษณะของลาภมิควรได้

49. มาตรา ๔๐๖ บุคคลใดได้มาซึ่งทรัพย์สิ่ง
ใดเพราะการที่บุคคลอีกคนหนึ่งกระทำ
เพื่อชำระหนี้ก็ดี หรือได้มาด้วยประการ
อื่นก็ดี โดยปราศจากมูลอันจะอ้าง
กฎหมายได้ และเป็นทางให้บุคคลอีกคน
หนึ่งนั้นเสียเปรียบไซร้ ท่านว่าบุคคลนั้น
จำต้องคืนทรัพย์ให้แก่เขา อนึ่ง การรับ
สภาพหนี้สินว่ามีอยู่หรือหาไม่นั้น ท่านก็
ให้ถือว่าเป็นการกระทำเพื่อชำระหนี้ด้วย
บทบัญญัติอันนี้ท่านให้ใช้บังคับตลอดถึง
กรณีที่ได้ทรัพย์มา เพราะเหตุอย่างใด
อย่างหนึ่งซึ่งมิได้มีได้เป็นขึ้น หรือเป็น
เหตุที่ได้สิ้นสุดไปเสียก่อนแล้วนั้นด้วย
Section 406. Any person who,
through an act of performance
made by another person or in any
other manner, obtains something to
the prejudice of such other person
without legal ground, must return it
to the latter. The acknowledgment
of the existence or non-existence of
a debt is deemed to be an act of
performance.
The same provision shall apply if
something has been obtained on
account of a cause which has not
been realised or of a cause which
has ceased to exist.
36

50. มาตรา ๔๐๖ บุคคลใดได้มาซึ่งทรัพย์สิ่ง
ใดเพราะการที่บุคคลอีกคนหนึ่งกระทำ
เพื่อชำระหนี้ก็ดี หรือได้มาด้วยประการ
อื่นก็ดี โดยปราศจากมูลอันจะอ้าง
กฎหมายได้ และเป็นทางให้บุคคลอีกคน
หนึ่งนั้นเสียเปรียบไซร้ ท่านว่าบุคคลนั้น
จำต้องคืนทรัพย์ให้แก่เขา อนึ่ง การรับ
สภาพหนี้สินว่ามีอยู่หรือหาไม่นั้น ท่านก็
ให้ถือว่าเป็นการกระทำเพื่อชำระหนี้ด้วย
บทบัญญัติอันนี้ท่านให้ใช้บังคับตลอดถึง
กรณีที่ได้ทรัพย์มา เพราะเหตุอย่างใด
อย่างหนึ่งซึ่งมิได้มีได้เป็นขึ้น หรือเป็น
เหตุที่ได้สิ้นสุดไปเสียก่อนแล้วนั้นด้วย
Section 406. Any person who,
through an act of performance
made by another person or in any
other manner, obtains something to
the prejudice of such other person
without legal ground, must return it
to the latter. The acknowledgment
of the existence or non-existence of
a debt is deemed to be an act of
performance.
The same provision shall apply if
something has been obtained on
account of a cause which has not
been realised or of a cause which
has ceased to exist.
36

51. มาตรา ๔๐๖ บุคคลใดได้มาซึ่งทรัพย์สิ่ง
ใดเพราะการที่บุคคลอีกคนหนึ่งกระทำ
เพื่อชำระหนี้ก็ดี หรือได้มาด้วยประการ
อื่นก็ดี โดยปราศจากมูลอันจะอ้าง
กฎหมายได้ และเป็นทางให้บุคคลอีกคน
หนึ่งนั้นเสียเปรียบไซร้ ท่านว่าบุคคลนั้น
จำต้องคืนทรัพย์ให้แก่เขา อนึ่ง การรับ
สภาพหนี้สินว่ามีอยู่หรือหาไม่นั้น ท่านก็
ให้ถือว่าเป็นการกระทำเพื่อชำระหนี้ด้วย
บทบัญญัติอันนี้ท่านให้ใช้บังคับตลอดถึง
กรณีที่ได้ทรัพย์มา เพราะเหตุอย่างใด
อย่างหนึ่งซึ่งมิได้มีได้เป็นขึ้น หรือเป็น
เหตุที่ได้สิ้นสุดไปเสียก่อนแล้วนั้นด้วย
Section 406. Any person who,
through an act of performance
made by another person or in any
other manner, obtains something to
the prejudice of such other person
without legal ground, must return it
to the latter. The acknowledgment
of the existence or non-existence of
a debt is deemed to be an act of
performance.
The same provision shall apply if
something has been obtained on
account of a cause which has not
been realised or of a cause which
has ceased to exist.
36

52. มาตรา ๔๐๖ บุคคลใดได้มาซึ่งทรัพย์สิ่ง
ใดเพราะการที่บุคคลอีกคนหนึ่งกระทำ
เพื่อชำระหนี้ก็ดี หรือได้มาด้วยประการ
อื่นก็ดี โดยปราศจากมูลอันจะอ้าง
กฎหมายได้ และเป็นทางให้บุคคลอีกคน
หนึ่งนั้นเสียเปรียบไซร้ ท่านว่าบุคคลนั้น
จำต้องคืนทรัพย์ให้แก่เขา อนึ่ง การรับ
สภาพหนี้สินว่ามีอยู่หรือหาไม่นั้น ท่านก็
ให้ถือว่าเป็นการกระทำเพื่อชำระหนี้ด้วย
บทบัญญัติอันนี้ท่านให้ใช้บังคับตลอดถึง
กรณีที่ได้ทรัพย์มา เพราะเหตุอย่างใด
อย่างหนึ่งซึ่งมิได้มีได้เป็นขึ้น หรือเป็น
เหตุที่ได้สิ้นสุดไปเสียก่อนแล้วนั้นด้วย
Section 406. Any person who,
through an act of performance
made by another person or in any
other manner, obtains something to
the prejudice of such other person
without legal ground, must return it
to the latter. The acknowledgment
of the existence or non-existence of
a debt is deemed to be an act of
performance.
The same provision shall apply if
something has been obtained on
account of a cause which has not
been realised or of a cause which
has ceased to exist.
36

53. มาตรา ๔๐๖ บุคคลใดได้มาซึ่งทรัพย์สิ่ง
ใดเพราะการที่บุคคลอีกคนหนึ่งกระทำ
เพื่อชำระหนี้ก็ดี หรือได้มาด้วยประการ
อื่นก็ดี โดยปราศจากมูลอันจะอ้าง
กฎหมายได้ และเป็นทางให้บุคคลอีกคน
หนึ่งนั้นเสียเปรียบไซร้ ท่านว่าบุคคลนั้น
จำต้องคืนทรัพย์ให้แก่เขา อนึ่ง การรับ
สภาพหนี้สินว่ามีอยู่หรือหาไม่นั้น ท่านก็
ให้ถือว่าเป็นการกระทำเพื่อชำระหนี้ด้วย
บทบัญญัติอันนี้ท่านให้ใช้บังคับตลอดถึง
กรณีที่ได้ทรัพย์มา เพราะเหตุอย่างใด
อย่างหนึ่งซึ่งมิได้มีได้เป็นขึ้น หรือเป็น
เหตุที่ได้สิ้นสุดไปเสียก่อนแล้วนั้นด้วย
Section 406. Any person who,
through an act of performance
made by another person or in any
other manner, obtains something to
the prejudice of such other person
without legal ground, must return it
to the latter. The acknowledgment
of the existence or non-existence of
a debt is deemed to be an act of
performance.
The same provision shall apply if
something has been obtained on
account of a cause which has not
been realised or of a cause which
has ceased to exist.
36

54. มาตรา ๔๐๖ บุคคลใดได้มาซึ่งทรัพย์สิ่ง
ใดเพราะการที่บุคคลอีกคนหนึ่งกระทำ
เพื่อชำระหนี้ก็ดี หรือได้มาด้วยประการ
อื่นก็ดี โดยปราศจากมูลอันจะอ้าง
กฎหมายได้ และเป็นทางให้บุคคลอีกคน
หนึ่งนั้นเสียเปรียบไซร้ ท่านว่าบุคคลนั้น
จำต้องคืนทรัพย์ให้แก่เขา อนึ่ง การรับ
สภาพหนี้สินว่ามีอยู่หรือหาไม่นั้น ท่านก็
ให้ถือว่าเป็นการกระทำเพื่อชำระหนี้ด้วย
บทบัญญัติอันนี้ท่านให้ใช้บังคับตลอดถึง
กรณีที่ได้ทรัพย์มา เพราะเหตุอย่างใด
อย่างหนึ่งซึ่งมิได้มีได้เป็นขึ้น หรือเป็น
เหตุที่ได้สิ้นสุดไปเสียก่อนแล้วนั้นด้วย
Section 406. Any person who,
through an act of performance
made by another person or in any
other manner, obtains something to
the prejudice of such other person
without legal ground, must return it
to the latter. The acknowledgment
of the existence or non-existence of
a debt is deemed to be an act of
performance.
The same provision shall apply if
something has been obtained on
account of a cause which has not
been realised or of a cause which
has ceased to exist.
36

55. มาตรา ๔๐๖ บุคคลใดได้มาซึ่งทรัพย์สิ่ง
ใดเพราะการที่บุคคลอีกคนหนึ่งกระทำ
เพื่อชำระหนี้ก็ดี หรือได้มาด้วยประการ
อื่นก็ดี โดยปราศจากมูลอันจะอ้าง
กฎหมายได้ และเป็นทางให้บุคคลอีกคน
หนึ่งนั้นเสียเปรียบไซร้ ท่านว่าบุคคลนั้น
จำต้องคืนทรัพย์ให้แก่เขา อนึ่ง การรับ
สภาพหนี้สินว่ามีอยู่หรือหาไม่นั้น ท่านก็
ให้ถือว่าเป็นการกระทำเพื่อชำระหนี้ด้วย
บทบัญญัติอันนี้ท่านให้ใช้บังคับตลอดถึง
กรณีที่ได้ทรัพย์มา เพราะเหตุอย่างใด
อย่างหนึ่งซึ่งมิได้มีได้เป็นขึ้น หรือเป็น
เหตุที่ได้สิ้นสุดไปเสียก่อนแล้วนั้นด้วย
Section 406. Any person who,
through an act of performance
made by another person or in any
other manner, obtains something to
the prejudice of such other person
without legal ground, must return it
to the latter. The acknowledgment
of the existence or non-existence of
a debt is deemed to be an act of
performance.
The same provision shall apply if
something has been obtained on
account of a cause which has not
been realised or of a cause which
has ceased to exist.
36

56. มาตรา ๔๐๖ บุคคลใดได้มาซึ่งทรัพย์สิ่ง
ใดเพราะการที่บุคคลอีกคนหนึ่งกระทำ
เพื่อชำระหนี้ก็ดี หรือได้มาด้วยประการ
อื่นก็ดี โดยปราศจากมูลอันจะอ้าง
กฎหมายได้ และเป็นทางให้บุคคลอีกคน
หนึ่งนั้นเสียเปรียบไซร้ ท่านว่าบุคคลนั้น
จำต้องคืนทรัพย์ให้แก่เขา อนึ่ง การรับ
สภาพหนี้สินว่ามีอยู่หรือหาไม่นั้น ท่านก็
ให้ถือว่าเป็นการกระทำเพื่อชำระหนี้ด้วย
บทบัญญัติอันนี้ท่านให้ใช้บังคับตลอดถึง
กรณีที่ได้ทรัพย์มา เพราะเหตุอย่างใด
อย่างหนึ่งซึ่งมิได้มีได้เป็นขึ้น หรือเป็น
เหตุที่ได้สิ้นสุดไปเสียก่อนแล้วนั้นด้วย
Section 406. Any person who,
through an act of performance
made by another person or in any
other manner, obtains something to
the prejudice of such other person
without legal ground, must return it
to the latter. The acknowledgment
of the existence or non-existence of
a debt is deemed to be an act of
performance.
The same provision shall apply if
something has been obtained on
account of a cause which has not
been realised or of a cause which
has ceased to exist.
36

57. ผลของลาภมิควรได้
• ก่อหนี้แก่ผู้ได้รับทรัพย์ไว้
• ก่อหนี้ต่อเจ้าของทรัพย์

58. คำถาม???
38