1. Η ΑΝΑΣΤΗΛΩΣΗ ΑΡΧΑΙΩΝ ΕΛΛΗΝΙΚΩΝ ΝΑΩΝ ΚΑΙ ΒΩΜΩΝ.<br />Έχω την τιμή να σας υποβάλλω την κατωτέρω Πρότασή μου, όσον αφορά την αναγκαιότητα της Αναστήλωσης των Αρχαίων Ελληνικών Ναών, Βωμών και Σταδίων, τιμώντας έτσι στο έπακρον τον Αρχαίο Έλληνα Αρχιτέκτονα Καλλικράτη, ο οποίος μετά του Ικτίνου οικοδόμησε τον Παρθενώνα και ακόμη τον Ναό της Νίκης της Αθηνάς, όπως και τα μακρά τείχη, που ένωναν την Αθήνα, με τον Πειραιά, αλλά και ως τον επιλεγέντα σήμερα, για την Περιφερειακή Δομή της Ελλάδας, δίδοντας την ονομασία: ΚΑΛΛΙΚΡΑΤΗΣ, αφενός και αφετέρου, για να προβάλουμε τα θαυμασιώτερα, λαμπραπέστερα και ποιο αγαπημένα στοιχεία, που έχει να επιδείξει η Χώρα μας στον Κόσμο ολόκληρο, όπως είναι τα Αρχαία Μνημεία, Ναοί, Βωμοί και Στάδια, τα οποία σήμερα είναι δυστυχώς εγκαταλειμμένα, από την Πολιτεία και τούτο, λόγω των από 20 αιώνων αντιστάσεων των Ιερατείων του Χριστιανισμού. Σημείωση: Ως Δημιουργός του ΟΛΥΜΠΙΣΜΟΥ και Ιδρυτής - Πρόεδρος της Πολιτιστικής - Πολιτικής Κίνησης «ΟΛΥΜΠΙΣΜΟΣ», αλλά και με τις Πανεπιστημιακές μου Σπουδές και τη 33χρονη ζωή στις Ένοπλες Δυνάμεις, σας παρουσιάζω τη Πρότασή μου, που ακολουθεί: <br />Αρχίζω την Πρότασή μου, με τον Αρχαίο Έλληνα Ιστορικό Ηρόδοτο, γιατί ήταν ο πρώτος που έθεσε τα θεμέλια της ελεύθερης διανόησης της Ανθρωπότητας, με αποτέλεσμα να επικρατήσει η σκέψη της Ελεύθερης Βούλησης των Ανθρώπων, η οποία και σήμερα ακόμη παίζει σπουδαίο ρόλο, σε όλες τις υποθέσεις του Κόσμου. Μετέπειτα ο Ηράκλειτος έφερε, για πρώτη φορά στην Ιστορία της Ανθρωπότητας, την διαβεβαίωση της Οικουμενικής ικανότητας όλων των Ανθρώπινων όντων να φθάσουν στην Αλήθεια, όποια και αν είναι και μάλιστα χωρίς περιορισμό. Βρίσκουμε λοιπόν εδώ μια προσπάθεια αναζήτησης του αληθούς και μια διαβεβαίωση της Οικουμενικής δυνατότητας των Ανθρώπων να αποκαλύψουν την Αλήθεια, αλλά και να την επιβάλουν. Βλέπουμε λοιπόν, ότι στην Αρχαία Ελλάδα είχε αρχίσει η ελεύθερη σκέψη και η φαντασία των Ανθρώπων, από τους Έλληνες Φιλόσοφους και τον ΟΛΥΜΠΙΣΜΟ, αφού μαζί στα Στάδια, Καλλιεργούσαν δια βίου τους Νέους, τον Άνθρωπο γενικότερα, Πνεύμα, Σώμα και Ψυχή. Σε τούτο συνέβαλε και το γεγονός ότι δεν είχαν ιδρυθεί τότε πολλές Ιερατικές Σχολές, που θα έβαζαν τροχοπέδη στη σκέψη και την διανόηση, από τη μια μεριά και από την άλλη υπήρχε μια φιλική σχέση και προσέγγιση των Ανθρώπων, με τους 12 Ολύμπιους Θεούς, καθόσον, σαν δημιουργήματα των Ανθρώπων του ΟΛΥΜΠΙΣΜΟΥ, εκπροσωπούσαν και αυτοί το Αγαθό και το Καλό, το Ωραίο και το Ηθικό, αλλά και το Αληθινό, με αποτέλεσμα οι Άνθρωποι να προσέρχονται για συμβουλές στο Μαντείο των Δελφών και τον Ιερό Ναό του Απόλλωνα στη Δήλο.<br />Προτού εισέλθω στην καρδιά της όλης Μελέτης μου, θα ήθελα να αναφερθώ, με λίγα λόγια στην Αρχαία Ελληνική Θρησκεία και τις μετέπειτα τρείς επικρατήσασες Μονοθεϊστικες Θρησκείες, της Ιουδαϊκής, του Χριστιανισμού και του Ισλάμ, έτσι ώστε ο μελετητής να μπορεί να δημιουργήσει μια αντικειμενική και νέα αντίληψη, επανεξετάζοντας τις απόψεις του, έχοντας όμως σαν βάση την αρχή που λέει: «Ερευνάται τας γραφάς» και όχι την αρχή του: « Πίστευε και μη ερεύνα», ή αυτό που πάντα λέμε: « Έτσι τα βρήκαμε, έτσι και τα κρατάμε». Ο νέος Έλληνας Φιλόσοφος Κορνήλιος Καστοριάδης μας λέει ότι, έτυχε να διαβάσει στο times Literary Supplement, την παρουσίαση ενός βιβλίου, για τους Αρχαίους Έλληνες Φιλόσοφους και Αρχιτέκτονες, που δημιούργησαν το Αρχαίο Αθάνατο Ελληνικό Πνεύμα, όπου εκεί ο συγγραφέας ομολογούσε ότι δεν καταλάβαινε, πως ένας Λαός που δημιούργησε Φιλοσοφία, Δημοκρατία, Γεωμετρία και Τραγωδία, μπόρεσε να μείνει δέσμιος τέτοιων παράλογων, παιδιάστικων και εξωφρενικών πεποιθήσεων, χωρίς φυσικά ο αρθρογράφος να ξεχνάει ότι και ο δικός του πολιτισμός παραμένει ακόμη δέσμιος τόσων παράλογων και όλο μυστήριο, αλλά και παιδιάστικων πεποιθήσεων, όπως η άμωμος σύλληψη, από μία αγία παρθένο, ένα ον που είναι συγχρόνως Θεός και Άνθρωπος, που ανεβαίνει στους ουρανούς και επανέρχεται, εν ολίγοις όλες αυτές τις απίθανες ιστορίες, που δεν είναι ούτε περισσότερο, ούτε λιγότερο παράλογες, από την Αρχαία Ελληνική Θρησκεία, ή και από οποιαδήποτε άλλη πίστη. Επίσης κατά τον Χριστιανισμό, η σχέση αγάπης του Ανθρώπου προς τον Θεό είναι ότι οφείλουμε να αγαπάμε τον Θεό, αγάπη που δεν αποκλείει τον φόβο και την προσταγή και μάλιστα η αγάπη του Θεού προς στον Άνθρωπο, τίθεται πάνω σε ορισμένους όρους. Για τους Αρχαίους Έλληνες και οι δύο αυτές ιδέες είναι παράλογες και ασύλληπτες, καθώς ο Αριστοτέλης λέει, πως θα ήταν αλλόκοτο, παράλογο και άτοπον να πει κανείς πως αγαπά τον Δία. Τούτο υποστηρίχθηκε με φανατισμό και με επιχειρήματα, κατά την διάρκεια του 19ου Αιώνα και από τον Ελληνιστή Συγγραφέα Γάλλο Louis Menard, όπου αναφέρει συμπερασματικά, για την Θρησκεία των Αρχαίων Ελλήνων, τους Βωμούς και τα Αγάλματα, ότι η Αρχαία Ελληνική Θρησκεία δεν είναι εξ αποκαλύψεως Θρησκεία, δεν δίνει κανένα πλεονέκτημα στην Ανθρωπογονία, στη δημιουργία του Ανθρώπινου όντος. Επίσης δεν υπάρχει υπόσχεση ελπίδας, αφού η πολιτική λατρεία αφορά την Πόλη και μόνο, η οποία την επωμίζεται, την οργανώνει, τη ρυθμίζει, την επικυρώνει και την τηρεί. Οι αναλαμβανόμενες Ιεροτελεστίες δεν ανήκαν σε Σώμα Κληρικών, διορίζονται από την ίδια την Πόλη, οπότε οι Θεοί των Ελλήνων δεν είναι οι Θεοί μιας Πόλης, είναι απλώς οι Θεοί και ακόμη, οι Θεοί των Ελλήνων δεν έχουν εθνικό χαρακτήρα, έχουν όμως θέση Οικουμενική, καθόσον, για τους Έλληνες οι Θεοί δεν είναι οι Θεοί των Ελλήνων, αλλά οι Θεοί όλου του Κόσμου, άρα η Θρησκεία των Αρχαίων Ελλήνων ήταν Οικουμενική - Παγκόσμια. Επίσης η Θρησκεία του Πολυθεϊσμού δεν είχε ανάμειξη και δεν δημιουργούσε προβλήματα στην Κοινωνία, καθόσον οι Θεοί εξέφραζαν Ανθρώπινες πτυχές της ζωής και προπάντων ήσαν πολύ φιλικοί προς τον Άνθρωπο, σε αντίθεση της Εβραϊκής και Χριστιανικής σκέψης, που παροτρύνουν τους Ανθρώπους σε υποταγή στην υπηρεσία του ενός Θεού, που κυβερνά δήθεν ουρανό και γη. Ιδού και η παρέμβαση του Finley, που λέει ότι: «Το βασικό γνώρισμα των Ολύμπιων Θεών είναι ο Ανθρωπομορφικός χαρακτήρας τους.» Για τον λόγο αυτόν οι Έλληνες δεν θεωρούν τον εαυτόν τους ανάξιο έναντι των Θεών των, σε αντίθεση των άλλων τριών Θρησκειών του Χριστιανισμού, του Ισλάμ και του Εβραϊσμού, που διακηρύττουν ότι είναι αμάρτημα όταν, ενώ οφείλουμε να πράξουμε κάτι, για το οποίο ίσος δεν είμαστε και ικανοί, αποτελεί σφάλμα, αμάρτημα και ο Άνθρωπος σαν αμαρτωλός, συγκρούεται συνεχώς, όχι με τον θάνατο, αλλά με την ιδική του ανανεωμένη κατάπτωση, με την αδυναμία του να αποδειχθεί άξιος του κανόνα που δίνει το νόημα στη ζωή του, οπότε παραμένει αναγκαστικά πάντα στην αθλιότητά του και τον φόβο προς τον Θεό, όπως και ο ψαλμός που λέει: «Μετά φόβου Θεού προσέρχεστε» και αυτής της προσταγής του Αποστόλου Παύλου προς τους Λαούς: «Να υποτάσσεστε στον Θεό και την Εξουσία.» κ.λ.π. Το δραματικότερο είναι ότι όλες οι Μονοθεϊστικες Θρησκείες προσπαθούν πάντα να προβάλλουν τον ιδικό τους Ναό και Θεό, χωρίς να τους ενδιαφέρει, για τον Ναό και Θεό του διπλανού ή του κάθε άλλου Λαού, με αποτέλεσμα να αρχίζουν και πάλι οι έριδες, οι πόλεμοι, οι καταστροφές και οι σφαγές, καθόσον δεν θέλουν να ενωθούν, για να αποφεύγονται τα δεινά, στους Ανθρώπους. Μήπως και στις ημέρες μας δεν συνεχίζεται το ίδιο, με το ποιά Θρησκεία και Θεός θα έχει το Παγκόσμιο προβάδισμα; Ήδη με την πρόσφατη τοποθέτησή του ο Πάπας της Ρώμης, ελέω του Θεού του, και ελέω της Εξουσίας του, αφού το Βατικανό έχει και Κρατική οντότητα, θεωρεί ότι, η Καθολική Εκκλησία είναι και η Εκκλησία του Κόσμου ολόκληρου. Ιδού γιατί στην Αρχαία Ελλάδα, σε αντίθεση των 2.000 χρόνων Χριστιανισμού επικρατούσε το πνεύμα, της αντίστασης στις Θρησκευτικές Δοξασίες, όπως το πνεύμα και η σκέψη του Επίκουρου, όπου παρότρυνε την Ανθρωπότητα, να ακολουθήσει τον δρόμο της, χωρίς την εξάρτηση των ιδιοτροπιών των Θεών και Θρησκειών, που προβάλλονται πάντοτε, από τα Ιερατεία των και να μη θυσιάζει ο Άνθρωπος την ελεύθερη βούλησή του, από τις τόσες και τόσες προβαλλόμενες φοβίες των Θεών. Προς τούτο συνέταξε και το Ευαγγέλιο, στο οποίο ανέφερε, μεταξύ των άλλων, ότι δεν πρέπει να φοβόμαστε κάθε προβαλλόμενο Θεό, από τις Θρησκείες και τα Ιερατεία των, όπως και αυτόν τον θάνατο επίσης. Το καλό και το αγαθό, αλλά και το ηθικό, μπορούμε να τα αποκτήσουμε μόνοι μας και κάθε τι που μας τρομάζει, μπορούμε να το υποφέρουμε, αλλά και να το νικήσουμε. Επίσης ο Ηράκλειτος μας λέει πως δεν πρέπει κανείς να σκέπτεται και να πράττει σαν παιδί των γονιών του, θα πρέπει να εξετάσουμε και να ελέγξουμε οι ίδιοι τις πηγές. Οπότε βλέπουμε, ότι στην Αρχαία Ελλάδα είχε αρχίσει η ελεύθερη σκέψη και η φαντασία των Νέων και τούτο, διότι δεν είχαν ιδρυθεί τότε πολλές Ιερατικές Σχολές, που θα έβαζαν τροχοπέδη στη σκέψη και την διανόηση. Σπουδαίο ρόλο σε αυτό έπαιξε και η φιλική σχέση, αλλά και προσέγγιση, που είχε ο Άνθρωπος στην Αρχαία Ελλάδα με τους Θεούς του και τούτο διότι είχαν καλούς προσιτούς δεσμούς και εκπροσωπούσαν το Αγαθό και το Καλό, το Ωραίο και το Ηθικό, αλλά και το Αληθινό. Ακόμη στην Αρχαία Ελλάδα, έχουμε και την παρουσία του γίγαντα της Φιλοσοφίας Πλάτωνα, ο οποίος δυναμικά παρότρυνε τους Νέους, τους Ανθρώπους γενικότερα, να πιστεύουν ότι είναι δυνατοί, αλλά και ικανοί, για να μπορούν να αναδιοργανωθούν, αλλά και να οργανώσουν στη συνέχεια τις συνθήκες μιας Ανθρώπινης ζωής και ότι μπορούν να κάνουν όλα τα πράγματα όπως αυτοί θέλουν, άρα μπορούν να γίνουν κύριοι της ζωής των, διαφοροποιούμενος, από τις σκέψεις και λογικές των Ιερατείων, των Θεών και Θρησκειών, που υποστήριζαν, ότι δήθεν, από ένα σημείο και πέρα, μόνο ο Θεός μπορεί να δώσει λύσεις και να μας λυτρώσει.<br />Εδώ βρίσκεται χωρίς αμφιβολία ο πυρήνας της ρήξης, ο χαρακτήρας της αιώνιας Αλήθειας και η ανακάλυψη, αλλά και ο φωτισμός της Αβύσσου, καθόσον για μας τους Έλληνες η Άβυσσος μίλησε, μας μίλησε, επομένως δεν είναι πλέον Άβυσσος, όπως συμβαίνει να είναι ακόμη στο Χριστιανισμό κα σε κάθε άλλη του Κόσμου Θρησκεία. Με την Ελληνική Φιλοσοφία, την Ιστορία, την τραγωδία, την Αρχιτεκτονική και την Δημοκρατία, η Ανθρωπότητα θα πρέπει να ανεβεί, με τους ίδιους της τους ώμους, για να δει πέρα από τον εαυτό της και για να κοιταχθεί η ίδια, για να διαπιστώσει την ανυπαρξία της και να στρωθεί στη δουλειά για να δημιουργήσει, αλλά και για να δημιουργηθεί. Αυτό ίσως είναι μια κοινοτοπία, όμως πάντοτε όλοι μας πρέπει να την υπενθυμίζουμε και μάλιστα επίμονα, διότι συχνά ξεχνιέται και συγκαλύπτεται. Η Δημοκρατία είναι σαν να λέμε, ότι η Θέσμιση της Κοινωνίας είναι πάντα αυτόθέσμιση, ότι ο Νόμος δεν μας έχει δοθεί από κανένα, έχει γίνει από εμάς. Πρόκειται για ρητή αυτοθέσμιση, αφού τίποτε δεν περιορίζει την Νομοθετική Εξουσία του Λαού και κάθε όριο που θα επιβαλλόταν στην Εξουσία αυτή, καθόσον θα προερχόταν και πάλι από την δική της πράξη. Στη Δημοκρατία γνωρίζουμε όλοι μας, ότι απαιτείται Δημόσιος Χώρος, καθόσον ισοδυναμεί με την ίδια την Δημοκρατία και δεν θεωρείται ως ιδιαίτερος Θεσμός. Ιδού γιατί η Δημοκρατία είναι το μοναδικό Πολίτευμα στο οποίο υπάρχει Δημόσιος Χώρος. Μόνο μέσω ενός τέτοιου μη αυθαίρετου Δημόσιου Χώρου, οι διαδικασίες διαλόγου, αντιπαράθεσης, ελέγχου και τελικά διαβούλευσης αποκτούν νόημα. Συζητούν οι Πολίτες με πάθος τα Δημόσια πράγματα και επειδή αυτοί οι ίδιοι θα λάβουν τις σχετικές αποφάσεις, τότε αποτελεί για την Πόλη ο Δημόσιος αυτός Χώρος δημιουργία. Ο παγκόσμιος Φιλόσοφος Σωκράτης συμμετείχε στη ζωή της Πόλης και αυτό φαίνεται από τη μορφή της δραστηριότητάς του, καθόσον πίστευε ότι οι Πολίτες είναι σε θέση να δεχθούν την Αλήθεια, διά του λόγου και της αντιπαράθεσης, αλλά και για να μάθουν πολλά. Ο ίδιος έλεγε: quot;
Εν οίδα ότι ουδέν οίδαquot;
, όπως και: quot;
Δεν είμαι Πολίτης της Αθήνας και της Ελλάδας μόνο, είμαι Πολίτης του Κόσμου ολοκλήρουquot;
. <br />Ιδού γιατί σιγά-σιγά θα πρέπει να διεισδύσουν, σε ολόκληρο τον Κόσμο και πάλι τα Ιδεώδη της Αρχαίας Ελληνικής Φιλοσοφίας και Δημοκρατίας, αλλά και η Ελεύθερη Σκέψη και Διανόηση του Αρχαίου Ελληνισμού – Ολυμπισμού. Στη προσπάθεια αυτή, θα υπάρχει βέβαια η επίμονη τροχοπέδη και οι αντιρρήσεις των Αρχιερέων και Ιερατείων, προσπαθώντας να κρατήσουν τους Λαούς στον συνεχή σκοταδισμό και με πολλές προβαλλόμενες φοβίες προς τον Θεό, για τη δήθεν σωτηρία των, προτρέποντάς τους να συνεχίζουν να πηγαίνουν στα Μοναστήρια και τις Εκκλησίες, χώροι συγκέντρωσης, για την προβολή των Θεϊκών των Δοξασιών και Θεωριών και χώροι, για προσκύνημα των Ανθρώπων και Λαών, αλλά και χώροι, για να θησαυρίζουν τα Ιερατεία, με προτροπή στους προσκυνητές να προσφέρουν Τάματα, προς τους Θεούς, τον Χριστό, την Παναγία, ή τους Αγίους κ.λ. Ιδού γιατί πολλοί συγγραφείς του Κόσμου τους ονομάζουν αγύρτες και εκμεταλλευτές του φόβου, του πόνου, της αμάθειας και των αδυναμιών των Ανθρώπων, προς την πίστη τους. Αλλά και ιδού γιατί έχουμε και σήμερα ακόμη τις παρεμβάσεις, αλλά και εκβιασμούς του κάθε Αρχηγού Κράτους, από τους εκάστοτε αγύρτες Δεσποτο-κράτορες της κάθε Εκκλησίας, όπως αυτής του Μακαριστού Σεραφείμ, προς τον Ανδρέα Παπανδρέου, Πρωθυπουργό της Ελλάδος, λέγοντάς του: «Πρόσεχε, γιατί εγώ έχω μεγαλύτερο Μαγαζί και μάλιστα Γωνιακό», με αποτέλεσμα ο τότε Πρωθυπουργός να εξαναγκαστεί να υποκύψει, αλλά και να εκδιώξει τον τότε Οραματιστή Υπουργό του, Αντώνη Τρίτση, όπως και την προ ολίγων ετών άφρονα σύναξη, με τα μπαϊράκια του Μακαριστού και διαμαντοσυλλέκτη Χριστόδουλου και των άλλων πέριξ αυτού Ιεραρχών, προκειμένου να επιβάλουν, ελέω Θεού των, την αναγραφή του Θρησκεύματος στις ταυτότητες των Πολιτών, χωρίς να τους ενδιέφερε ο πιθανός διχασμός που θα προέκυπτε στον Λαό. Το δυστύχημα ήταν ότι σε αυτό συνέπραξε και ο Αρχηγός του Κόμματος της Ν.Δ. ο κ. Κ. Καραμανλής. Το μέγιστο καταστροφικό έργο των Ιερατείων του Χριστιανισμού, κατά της Πατρίδας μας, θα παρουσιαστεί με τον διαχωρισμό Κράτους και Εκκλησίας, όπου οι Ιεράρχες, πρωτοστατούντων του Άνθιμου και Αμβροσίου κ.λ. σαν δυνάστες και καταπατητές του Τόπου, θα αλώσουν τα πάντα και θα απαιτήσουν τη μισή Ελλάδα, προβάλλοντας διάφορα Φιρμάνια. <br />Και ιδού γιατί εμείς του ΟΛΥΜΠΙΣΜΟΥ σήμερα, θέλουμε να καταργήσουμε τις κάθε είδους παρεμβάσεις των Θρησκειών του Κόσμου, προς τις εκάστοτε Πολιτικές Εξουσίες, καθόσον όλες οι Θρησκείες είναι κατασκευάσματα αγυρτών, που ακολουθούν την ηθελημένη πεπατημένη του διαίρει και βασίλευε των Λαών, του Κόσμου ολόκληρου και ιδού γιατί εμείς θεωρούμε πολύ μικρό και αδύναμο τον κάθε Θρησκευόμενο Πολιτικό να ηγηθεί και να Κυβερνήσει, Κράτη-Λαούς, χωρίς την αναβάπτισή του στα Ιδεώδη του ΟΛΥΜΠΙΣΜΟΥ.<br />Αλλά και ιδού γιατί η Επανάσταση του Ελληνικού Λαού το1821, όσον και κάθε άλλου Λαού αντίστοιχη Επανάσταση, δεν έχουν ολοκληρώσει εισέτι το έργο τους, όσον αφορά την ύπαρξη μιας ορθολογικής Δημοκρατικής Πολιτικής και κυρίως μιας Ιδεώδους συμπεριφοράς των Πολιτικών Ανδρών προς τους Λαούς των, καθόσον πολλοί ακόμη συνεχίζουν να έχουν τις ίδιες συμπεριφορές των αυταρχικών Βυζαντινών Αυτοκρατόρων, (Αρχιερέα - Αυτοκρατόρα), όπως και των μετέπειτα Βασιλειάδων της Ευρώπης, οι οποίοι πάντοτε ήταν και είναι περιτριγυρισμένοι από αγύρτες, αυλοκόλακες, εμπαθείς στους πολέμους, στις καταστροφές και σκοτωμούς, για να κρατούν τους Λαούς κάτω από την Θεοκρατική και Αυτοκρατορική ή Βασιλική Εξουσία. Με τον τρόπο αυτόν, ανενόχλητοι προέβαιναν στον πλουτισμό και την κατάχρηση του Δημοσίου πλούτου και προπάντων γίνονταν εισβολείς σε άλλες χώρες και Λαούς, τουτέστι κατακτητές και βασανιστές και κυρίως καταστρέφοντας πέραν από την χώρα τους και άλλες χώρες και λαούς, αλλά και σκοτώνοντας και κάνοντας ανάπηρους τους Νέους και πτωχότερους τους Λαούς των, με τις εκάστοτε επιστρατεύσεις των, ενώ θα μπορούσαν να διπλασιάσουν τον πλούτο και ευημερία της χώρας των, βοηθώντας μάλιστα και τις γειτονικές, αλλά και άλλες Χώρες και Λαούς. Τι θα περίμενε όμως κανείς, από τέτοιους Ηγέτες όταν οι ίδιοι είναι διαμορφωμένοι, από τις λατρευτικές των συνήθειες, σε Θρησκείες, Δόγματα και Θεούς, που είναι κατασκευάσματα των ιδίων αγυρτών Αρχιερέων και των Ιερατείων των, διαιωνίζοντας έτσι το διαίρει και βασίλευε των Λαών και Κρατών. Πρωτεργάτης της όλης διαμόρφωσης και δομής του Κόσμου των 2.000 μ.χ. χρόνων, ήταν ο Βυζαντινός άφρονας και αλαζονικός Αυτοκράτορας Μέγας Κωνσταντίνος, κατά την Εκκλησία του Χριστιανισμού, ο οποίος προκειμένου να απαλλαγή, από τις τότε ενοχλητικές Θρησκείες και Θεούς στην Αυτοκρατορία του και για να έχει και την απόλυτη Αυτοκρατορική και Δεσποτοκρατική Εξουσία της Αυτοκρατορίας, επέβαλε το δόγμα του Αποστόλου Παύλου, προς τους Λαούς, που έλεγε: «Να υποτάσσεστε στο Θεό και την Εξουσία», άρα στην επικράτηση μιας αλλοπρόσαλλης, μυστηριώδους και όλο σκοταδισμό, αλλά και παράνομης μέχρι τότε Θρησκείας του Χριστιανισμού, με το αντάλλαγμα φυσικά της απόλυτης αποδοχής και επικράτησής του, ως Αυτοκράτορα και Αρχιερέως.Το αποτέλεσμα ήταν η Εκκλησία του Χριστιανισμού να το αποδεχθεί και να τον ονομάσει Μέγα και Άγιο, αλλά και Ισαπόστολο, όπως και την μητέρα του Ελένη και αυτός με την σειρά του να επιβάλει την επικράτηση του Χριστιανισμού, με τη βία της Αυτοκρατορικής του Εξουσίας και του φόβου προς τον Θεό. Με τη σειρά τους τότε και οι Αρχιερείς, επέβαλαν τον εξαναγκασμό στους Λαούς, να προσκυνούν τη Δεσποτοκρατία, τα λείψανα, τους Αγίους, που οι ίδιοι μυστηριωδώς κατασκεύαζαν. Πέραν τούτων επέβαλαν και την αλαζονική σύμπραξη της Εκκλησίας, με την εκάστοτε Κρατική Εξουσία και κυρίως με το παράλογο παπαδο-μάντρωμα της Παιδείας, η οποία έχει υποστεί διαχρονικά, μια θλιβερή, αλλά και αλλοπρόσαλλη και εξωπραγματική Καλογερίστικη παιδεία, όπως είναι το ξεκίνημα της ημέρας, με μια αναληθή και αλλοπρόσαλλη Προσευχή του: Πάτερ Ημών, εν τοις ουρανοίς….<br />Διερωτώμαι αλήθεια, όπως και κάθε σώφρον Άνθρωπος, ποιός είναι σήμερα ο ρόλος της κάθε Πολιτικής Εξουσίας και κυρίως των Ανθρώπων των Γραμμάτων, όταν βλέπουμε και σήμερα ακόμη, να υπάρχουν οι αναληθείς, οι δόλιες και μυστηριώδεις Θρησκευτικές Δοξασίες, αλλά και τα κλειστά και όλο σκοταδισμό Ιερατεία των Θρησκειών και Θεών των, που θέτουν τους Λαούς σε αναγκαστικά καθεστωτικά καλούπια, με αποτέλεσμα να δημιουργηθεί μια εποχή ανιστόρητη, καθόσον συντάσσεται μυστικά από τους γραφείς, τα Ιερατεία και τους Μοναχούς, προς αποκλειστική χρήση της Δεσποτικής και Θεοκρατικής των γραφειοκρατίας; Αλήθεια δεν γνωρίζουν ότι πραγματική συλλογή μνήμης και καταγεγραμμένη Ιστορία έχουμε μόνο σε δυο εποχές, αυτής της Αρχαίας Ελλάδας και αυτής της μετά τον 18ο αιώνα μ.χ; Επίσης δεν γνωρίζουν ακόμη ότι από τον 1ο αιώνα μ.χ. τα Ιερατεία χρησιμοποίησαν τους δοξογράφους, οι οποίοι για να δείξουν την αλήθεια της θεωρίας περί Χριστιανισμού, θέλησαν να εντοπίσουν τους καλύτερους Αρχαίους Έλληνες Φιλόσοφους, για την αναγγελία της αλήθειας, για τον Χριστό, με αποτέλεσμα στη συνέχεια να έχουμε μια ανιστόρητη παράδοση; Δεν γνωρίζουν ότι το αποτέλεσμα από όλα αυτά ήταν να συνεχίζονται έκτοτε διαχρονικά οι ψευδοϊστορίες αυτές, μέσα από τις γενεαλογίες δυναστειών, αυτοκρατόρων και βασιλιάδων, πριγκίπων, χαλίφηδων και Ιερατικών προχούντων, καθώς και του κυριάρχου κύκλου των, που τους πλαισιώνει; Εξάλλου, όλοι μας γνωρίζουμε ότι αυτοί είναι και εκείνοι που κατασκευάζουν τις Θρησκείες, τους Θεούς, τους Αγίους, τα θαύματα, τα λείψανα, τα μυστήρια, κτίζοντας και ανακαινίζοντας χιλιάδες Μοναστήρια και Εκκλησίες, χωρίς να τους ενδιαφέρει η ύπαρξη Σχολείων και η Καλλιέργεια της Νέας Γενιάς, αλλά και η ευημερία των Λαών του Πλανήτη Γη. Τούτο αποδεικνύεται στο διάβα των 20 μ.χ. Αιώνων, όπου ουδείς από τους προβαλλόμενους Θεούς και τους Αγίους, έχει παρέμβει, για να δώσει λύσεις στα ανακύπτοντα προβλήματα των Λαών. Οπότε μας δίδεται το δικαίωμα να λέμε ότι, εάν ο Θεός, ο κάθε προβαλλόμενος Θεός, αλλά και ο κάθε Άγιος ενδιαφερόταν προσωπικά για τα Ανθρώπινα, θα είχε γίνει γνωστό εδώ και 2.000 χρόνια Χριστιανισμού. Προ όλων τούτων έχουμε το χθεσινό και το σημερινό και μάλιστα συνεχιζόμενο οξύμωρο της κάθε Πολιτικής Εξουσίας, να εντάσσει στα προγράμματα ανακαίνισης των Χριστιανικών Ναών και μόνο, με αποτέλεσμα να έχουμε περισσότερους Ναούς και Μοναστήρια, από Σχολεία.<br /> <br />Οπότε ήρθε η ώρα να μπω στη καρδιά της Πρότασής μου, πιστεύοντας ότι εμείς οι Έλληνες μπορούμε να πρωτοστατήσουμε στις παρούσες Κοσμογονικές ανακατατάξεις του κόσμου, χρησιμοποιώντας κατάλληλα ολόκληρο το Πνευματικό μας Οπλοστάσιο, λαμβάνοντας υπόψη και τα του Πλάτωνα, όπου παρότρυνε τους Ανθρώπους να γίνουν κύριοι της ζωής των, χωρίς τις φοβίες οποιουδήποτε Θεού, καθόσον όλα τα πράγματα, που μπορούν να αποτελούν την δυστυχία, μπορούν και να αποφευχθούν και να γίνουν όπως τα επιθυμούμαι και ακόμη η Ευδαιμονία έρχεται, από τη γνώση εκάστου Ανθρώπου και τη γνώση αυτή μας την προσφέρει ο ΟΛΥΜΠΙΣΜΟΣ, καθόσον αυτός και μόνο μπορεί να Καλλιεργεί τους Νέους, τον Άνθρωπο γενικότερα, Πνεύμα, Σώμα και Ψυχή. Μόνο έτσι θα έχουμε και πάλι την επανάκαμψη της Ελεύθερης Θείας Σκέψης, της Θείας Έμπνευσης, του Θείου Λόγου και Νου, αλλά και Νέους Θείους ΟΛΥΜΠΙΟΥΣ Παγκόσμιους Νόμους και όταν λέμε Θείο δεν έπεται ότι ταυτίζεται με κάποιον Θεό, παρά είναι μια απόλυτη χάρη που είναι και συνδυασμός της Αλήθειας, αλλά και της βούλησης της Ανθρώπινης λελογισμένης προσπάθειας, μέσα από τον Ελεύθερο Λόγο, την Ελεύθερη Σκέψη, των Φυσικών Φαινομένων και του ΟΛΥΜΠΙΣΜΟΥ. Οπότε θα είναι δυνατόν, αλλά και βέβαιο αύριο, ότι θα αναμένεται να προκύψει και ένας Αληθινός υπεραισθητός χώρος και Κόσμος, από τον οποίο θα προέλθει και μια Ολυμπιακή θεώρηση του Ανθρώπινου Γένους, δημιουργώντας και έναν Νέο και Αληθινό Κόσμο. Οπότε ο Άνθρωπος θα έχει να επιλέξει τη συνέχιση της Εβραϊκής και Χριστιανικής σκέψης, ή την Φιλοσοφική, ορθολογική, αλλά και Αληθινή Επιστημονική σκέψη των Μεγάλων Αρχαίων Ελλήνων Φιλοσόφων και του σημερινού Επιστημονικού Κόσμου, μετά του ΟΛΥΜΠΙΣΜΟΥ, όπου μας δίνουν, όλο και ποιό πολύ, ένα νέο χρωματισμό, ένα νέο Πνεύμα και μια νέα κατεύθυνση των Ανθρωπίνων πραγμάτων. Ιδού γιατί εμείς οι Νεοέλληνες, πρέπει να ομονοήσουμε και να αποφύγουμε τις όποιες αγκυλώσεις του παρελθόντος και αφού προβληματιστούμε, πρέπει και άμεσα, να δικαιώσουμε, αλλά και να συνεχίσουμε την προσπάθεια του Αυτοκράτορα Ιουλιανού, του παραβάτη κατά την Θρησκεία του Χριστιανισμού, που αντιστάθηκε στην επικράτηση του Χριστιανισμού, για να συνεχιστεί η ύπαρξη του Αρχαίου Αθάνατου Ελληνικού Πνεύματος, αλλά και της Θρησκείας του Πολυθεϊσμού, καθόσον ο Φιλόσοφος Πλάτων διακήρυττε ότι ο Πολυθεϊσμός έχει άμεση σχέση με την έκφραση της πολυμορφίας, της πραγματικότητας και του πλουραλισμού στην Πολιτική, την Πόλη, ενώ η μετέπειτα εξάπλωση των Μονοθεϊστικων Θρησκειών επιβάλουν ολοκληρωτικά την παρακμή του Λόγου, του Νου και της Πόλης, όπως και η κάθε παράδοση, ως Θρησκεία και Θεός αποτελεί και την λήθη των πηγών, ενώ αντίθετα η Ιστορία, ως Οικουμενική, με πλήρη την έννοια του όρου, διασώζει τις πηγές, συνθέτει το παρελθόν, απελευθερώνει το παρόν και ανοίγει δρόμους για το μέλλον. Ιδού και η ρήξη με την παράδοση της Αγίας, της Ιερής, όπου χωρίς αμφισβήτηση δημιουργεί και μια Κοινωνία Θεοκρατική, άρα μια ετερόνημη Κοινωνία, ενώ η Κοινωνία είναι νοητή, όταν είναι δημιούργημα του εαυτού της, άρα αυτόνομη Κοινωνία, οπότε η Ανθρωπότητα μπορεί να ανεβαίνει, με τους ίδιους τους ώμους της, για να δει, να κοιταχθεί η ίδια, να διαπιστώσει την ανυπαρξία της και να στρωθεί στη δουλειά, για να δημιουργήσει, αλλά και να δημιουργηθεί. Ιδού γιατί τα Ιερατεία του Χριστιανισμού, σε όποιον δεν ήθελε να απαρνηθεί το Αληθινό, το Ωραίο και αυτό το Αθάνατο Αρχαίο Ελληνικό Πνεύμα, τον καταδίωκαν και αυτό δυστυχώς το ανεχόμαστε και σήμερα, με αποτέλεσμα ο Χριστιανισμός να δράξει και αυτής της ευκαιρίας και επιδοθεί στο γκρέμισμα του κάθε ωραίου, αλλά και λατρευτικού στοιχείου του Ελληνισμού και πάνω στους Αρχαίους Ναούς έκτιζε τους ιδικούς του Ναούς, με πρωτεργάτη και πάλι τον Απόστολο Παύλο. Το παράδοξο είναι, ότι εμείς οι Νεοέλληνες γιορτάζουμε και σήμερα ακόμη την ομιλία του στην Πνύκα με χρήματα του Δημοσίου και μάλιστα παρουσία της Πολιτικής Ηγεσίας. Ιδού το μέγιστο οξύμωρο, αλλά και το ανόητο, το οποίο και μας φωτογραφίζει, σαν Νεοέλληνες, αφού δεν ενδιαφερθήκαμε να αναλογιστούμε, αλλά και να προβληματιστούμε, προκειμένου να μάθουμε την αλήθεια, παρά μόνον, όπως μας τα επέβαλαν οι άφρονες και αλαζονικοί Αυτοκράτορες του Βυζαντίου και τα Ιερατεία του Χριστιανισμού, τα αποδεχθήκαμε και το κακό είναι ότι τα αποδεχόμαστε ακόμη και σήμερα, καίτοι τα καθεστώτα αυτά, έπαυσαν να υπάρχουν. Οπότε η όλη μας προσπάθεια, θα πρέπει να είναι η αναστήλωσης εδώ και τώρα των Αρχαίων Ελληνικών Ναών, Βωμών και Σταδίων, μέσα από τα προγράμματα της ΕΟΚ και του Ο.Η.Ε. έτσι ώστε να μπορούμε να προβάλουμε τα θαυμασιώτερα, λαμπραπέστερα και ποιο αγαπημένα στοιχεία, που έχει να επιδείξει η Χώρα μας στον Κόσμο ολόκληρο, τα οποία σήμερα είναι δυστυχώς εγκαταλειμμένα, από την Πολιτεία και τούτο, λόγω των από 20 αιώνων αντιστάσεων των Ιερατείων του Χριστιανισμού. Εξάλλου, όπως είναι γνωστό και ο Κόσμος ολόκληρος, πιστεύει και σήμερα σε αυτό το Αρχαίο Αθάνατο Ελληνικό Πνεύμα , τους Αρχαίους Ολύμπιους Θεούς, τους Αρχαίους Ελληνικούς Ναούς, τους Βωμούς, τα Αγάλματα, την Δημοκρατία, την Τραγωδία και την Φιλοσοφία. Ήδη η αρχή έγινε με το τέλος των Θεοκρατικών Αυτοκρατοριών και Βασιλείων και την θέση των πήραν οι Δημοκρατίες και σιγά-σιγά διείσδυσαν σε ολόκληρο τον Κόσμο και πάλι τα Ιδεώδη της Αρχαίας Ελληνικής Δημοκρατίας, όπως είναι η Ελεύθερη Σκέψη και Διανόηση του Αρχαίου Ελληνισμού - Ολυμπισμού, παρά τις επίμονες αντιρρήσεις των Ιερατείων των Θρησκειών του Κόσμου. Σε αυτή την προσπάθεια της απελευθέρωσης του Πνεύματος, συνετέλεσε και η Αναβίωση των Ολυμπιακών Αγώνων, από τον Γάλλο Βαρόνο Piere de Couberten το έτος 1896, έστω και αν η Αναβίωση έγινε μόνο κατά την Καλλιέργεια του Σώματος, όμως ήταν αρκετό σαν αρχή, αφού η ανά τον Κόσμο διαδρομή της Δάδας του ΟΛΥΜΠΙΣΜΟΥ, με το Αληθινό Φως, το εκπορευόμενο από την ΟΛΥΜΠΙΑ, ενσάρκωνε στο έπακρον την Ιδέα της ενότητας της Ανθρωπότητας, σε αντίθεση του ψευδούς και μυστηριώδους κατασκευαζόμενου φωτός της Αναστάσεως, που επιφέρει συμπλοκές και διχασμούς, κάθε χρόνο στον Ναό της Αναστάσεως του Χριστού.<br />ΔΟΞΑ στον ΟΛΥΜΠΙΣΜΟ, γιατί αυτός σήμερα έφερε το τέλος του 20ου μ.χ. αιώνα και την θέση του πήρε ο Α΄ ΑΙΩΝΑΣ του ΟΛΥΜΠΙΣΜΟΥ, με την εγκαθίδρυση μιας Ομόσπονδης Παγκόσμιας Δημοκρατίας, μιας Νέας Θρησκείας της Ολύμπιας Παγκόσμιας Θρησκείας και ένα Παγκόσμιο Νόμισμα, Θεσμοί ισχυροί, ικανοί, αποτελεσματικοί και κυρίως χαρισματικοί, καθόσον είναι Δομημένοι, μέσα από τις Αρχές Ιδέες και Δομές της Ενιαίας και Κραταιάς ΚΟΣΜΟΘΕΩΡΙΑΣ του ΟΛΥΜΠΙΣΜΟΥ, οπότε θα μπορούν να ανταποκρίνονται στις σημερινές και μελλοντικές ανάγκες και απαιτήσεις όλων των Λαών-Κρατών του Πλανήτη ΓΗ. Επίσης θα μπορούν να ελέγχουν τη βία και να προλαμβάνουν και να σταματούν τους Πολέμους, αλλά και να θέτουν τα θεμέλια μιας ενιαίας Ενωμένης και Ισχυρής, αλλά και Ειρηνικής Οικουμενικής Κοινότητας, από την οποία θα πηγάζει και μια Παγκόσμια Πολιτιστική, Πολιτική, Οικονομική και Περιβαλλοντική, αλλά και Κλιματολογική Πολιτική, καθόσον σύντομα θα αναμένονται να προκύψουν πόλεμοι νερού, μετακινήσεις Λαών και πληθυσμών, λόγω της ανύψωσης της στάθμης των θαλασσών, αλλά και αυτής της μετοίκησης των πληθυσμών σε άλλους Πλανήτες. Οπότε απαιτείται εδώ και τώρα, μια άμεση προετοιμασία, αρχής γενομένης, από την διεξαγωγή των Ολυμπιακών Αγώνων στο Λονδίνο, το 12ο έτος του Α΄ ΑΙΩΝΑ ΟΛΥΜΠΙΣΜΟΥ, στην οποία θα πρέπει να παραβρίσκονται όλοι οι Αρχηγοί των Κρατών του Κόσμου και δοκιμαστικά Αρχηγός όλης της χρονικής αυτής περιόδου, να είναι ο Πρόεδρος της ΔΟΕ, έτσι ώστε η εγκαθίδρυση μιας ΟΜΟΣΠΟΝΔΗΣ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ του ΟΛΥΜΠΙΣΜΟΥ, στη θέση του σημερινού αδύναμου και αναποτελεσματικού Ο.Η.Ε. να είναι δεδομένη. Επίσης να αποφασιστεί ότι, οι μετέπειτα ΟΛΥΜΠΙΑΔΕΣ να πραγματοποιούνται μόνιμα στην γενέτειρά των την Ελλάδα, Πνεύμα, Σώμα και Ψυχή, όπως στην Αρχαία Ελλάδα, στην Ολυμπία, που ήταν Χώρος των Ιδανικών και του Πνεύματος. Ιδού γιατί ως Δημιουργός του ΟΛΥΜΠΙΣΜΟΥ, δηλώνω ότι το όλο Έργο μου είναι δομημένο από φιλειρηνικά και ενωτικά μηνύματα, που σαν σκοπό και στόχο έχουν, την ΑΛΛΑΓΗ του σημερινού Αναληθούς Κόσμου και όσον αφορά την επικράτηση της Ειρήνης, στο Πλανήτη ΓΗ, θα προέλθει μόνο, όταν των Οπλιτών οι Στρατώνες καταστούν των Ολυμπιονικών Ξενώνες και όταν οι Ηγέτες όλων των Κρατών και Λαών του Πλανήτη ΓΗ , αναβαπτιστούν στα Ιδεώδη του ΟΛΥΜΠΙΣΜΟΥ και όλοι οι Λαοί να τολμήσουν, να δημιουργήσουμε τον Νέο Αληθινό Κόσμο, τον Κόσμο του Α΄ ΑΙΩΝΑ ΟΛΥΜΠΙΣΜΟΥ, τον οποίο ήδη διανύουμε, μετά το τέλος του 20ου μ.χ. αιώνα, οπότε δεχόμαστε τον κάθε Άνθρωπο που πιστεύει δευτερευόντως την ιδική του Θρησκεία και τον ιδικόν του Θεό, αρκεί να μπορεί να αποδέχεται και την πιθανότητα ότι και ο Θεός του μπορεί να έδωσε την έμπνευση στον Άνθρωπο, να δημιουργήσει τον ΟΛΥΜΠΙΣΜΟ, ως την Πυραμίδα όλων των Θρησκειών και ως την πρώτη ανώτατη Πνευματική, Ψυχική και Σωματική Υπέρτατη δύναμη του Ανθρώπινου Γένους, αφού μόνο αυτός Καλλιεργεί τους Νέους, τον Άνθρωπο γενικότερα, Πνεύμα, Σώμα και Ψυχή. Μόνο έτσι θα μπορεί ο ίδιος ατομικά και ομαδικά να αντιμετωπίζει αποτελεσματικά, τα δύσκολα παρουσιαζόμενα προβλήματα στη ζωή του, με τελικό αποτέλεσμα την επίλυσή των. Τούτο περίτρανα αποδεικνύεται και από έναν μεγάλο και καταστροφικό σεισμό, όπου δεν μπορεί κανένας Θεός να τον σταματήσει, οπότε όταν επικαλείται κάποιος την βοήθεια από τον Θεό του ή τη Παναγία ή τον Άγιο, τότε ασφαλώς χρόνο θα χάσει και δεν θα αποφύγει το κακό, αν δεν κάνει αυτά που, δια βίου καλλιεργείται, από τον ΟΛΥΜΠΙΣΜΟ, με όλη τη σημασία της εννοίας, του Όλου, της Δύναμης και της Ελπίδας. Πέραν όλων τούτων, είναι γνωστό, στον καθένα μας, ότι καμιά από τις Θρησκείες ή Θεούς ή Άγιους κ.λ. έκανε κάτι, ώστε να μη πραγματοποιηθούν οι αιμοσταγείς Εικονομαχίες και Σταυροφορίες, οι Βανδαλισμοί, οι σφαγές και μάλιστα η καταστροφή είκοσι φορές της Πόλης του Θεού των, τα Ιεροσόλυμα, ο βάρβαρος Μεσαίωνας, η άλωση της Ιεράς Πόλης της Κωνσταντινουπόλεως, οι Α’ και Β’ Παγκόσμιοι Πόλεμοι, οι αδελφοκτόνοι πόλεμοι των Λαών, οι σημερινές αιμοσταγείς παρεμβάσεις, με εξαναγκασμούς των μεγάλων Δυνάμεων, κατά μικρών Χωρών και Λαών, αλλά και των μεγάλων Οικονομικών, αλλά και Περιβαλλοντικών καταστροφών, κ.λ.π. και μάλιστα χωρίς προειδοποίηση από οιανδήποτε Θεό, οιασδήποτε Θρησκείας και Δόγματος. Άρα περίτρανα διαπιστώνεται, ότι όλες οι Μονοθεϊστικες Θρησκείες της Ανατολής και όλες του Κόσμου Θρησκείες, έχουν γαλουχήσει και τις Πολιτικές Εξουσίες, κατά τα νάματά τους, με αποτέλεσμα να μη κατορθώσουν όλοι τους, στα 2.000 μ.χ. έτη να θέσουν, Νέες Ιδέες, Ιδεώδεις Αρχές και Δομές, που θα οικοδομούσαν έναν Αληθινό Κόσμο, οπότε το Ανθρώπινο Γένος δεν θα είχε υποστεί την σημερινή ταπείνωσή του, αλλά και το Πνεύμα δεν θα είχε υποβαθμιστεί, σε τέτοιο σημείο, ώστε να μην έχει φθάσει έκτοτε στα ύψη εκείνα του Αρχαίου ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΥ. <br />Οπότε αναφωνούμε: ΔΟΞΑ ΣΟΙ Ο ΟΛΥΜΠΙΣΜΟΣ. (Επισυνάπτω τα έργα μου): Α. Η ΚΟΣΜΟΘΕΩΡΙΑ του ΟΛΥΜΠΙΣΜΟΥ στον Α΄ ΑΙΩΝΑ του ΟΛΥΜΠΙΣΜΟΥ Β. Η ΕΓΚΑΘΙΔΡΥΣΗ μιας ΟΜΟΣΠΟΝΔΗΣ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΟΛΥΜΠΙΣΜΟΥ. Γ. Η ΕΓΚΑΘΙΔΡΥΣΗ ΜΙΑΣ ΝΕΑΣ ΘΡΗΣΚΕΙΑΣ, της ΟΛΥΜΠΙΑΣ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑΣ ΘΡΗΣΚΕΙΑΣ Δ. Η ΑΝΑΒΙΩΣΗ των ΟΛΥΜΠΙΑΚΩΝ ΑΓΩΝΩΝ και κατά τη ΚΑΛΛΙΕΡΓΕΙΑ ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ. Ε. Η ΕΠΑΝΑΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ της ΑΚΑΔΗΜΙΑΣ ΠΛΑΤΩΝΟΣ. ΣΤ. Η ανά τον Κόσμο Διαδρομή της ΦΛΟΓΑΣ, της ΔΑΔΑΣ του ΟΛΥΜΠΙΣΜΟΥ. Ζ. Η ΕΠΑΝΑΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ της ΕΠΙΚΟΥΡΙΟΥ ΣΧΟΛΗΣ. <br />ΚΡΙΤΙΚΗ ΤΟΥ ΕΡΓΟΥ ΜΟΥ: Η ΚΟΣΜΟΘΕΩΡΙΑ του ΟΛΥΜΠΙΣΜΟΥ .<br />α. Πρόεδρος ΑΘΗΝΑ 2004 κ. Αγγελοπούλου: « Άνθρωποι όπως εσείς, που εργάστηκαν συστηματικά και γνωρίζουν την ουσία του Ολυμπισμού, συμβάλλουν καθοριστικά στην επιτυχία αυτού του σκοπού. β.Δντής Εφημερίδος κ. Μιχαλόπουλος: <Ο κ. Ζώης, πρώην Συντ/ρχης, Δημιουργός και Ιδρυτής-Πρόεδρος του ΟΛΥΜΠΙΣΜΟΥ και Πτυχιούχος Πολιτικών Επιστημών, είναι εφοδιασμένος με επιστημονικά όπλα, που θα τα ζήλευαν πολλοί καθηγητές Πανεπιστημίων..> γ. Εφ/δα ΤΑ ΝΕΑ:< Η Πολιτιστική-Πολιτική Κίνηση ΟΛΥΜΠΙΣΜΟΣ, έχει μια ιστορική παρουσία στην Πολιτική ζωή του Τόπου.> δ. Πρόεδρος Νεολαίας Ολυμπισμού: Αναφέρεται στις Πολιτιστικές, Πολιτικές, Κοινωνικές, Οικονομικές και Περιβαλλοντικές καινοτομίες του έργου μου, για μια Ιδεώδη Πολιτεία. ε. Εφ/δα Ε.Ω.<Η αγωνιώδης φωνή του Δημιουργού του Ολυμπισμού στο Πρόεδρο Δημοκρατίας..> στ. Κ. Μητσοτάκης: Δεν αμφιβάλλω για την προσφορά σας και γρήγορα θα τα πούμε, μαζί. ζ. Γ. Ράλλης: Η σωτηρία του τόπου δεν εξαρτάται από τους Πολιτικούς, κυρίως από τον Λαό. η. Υπουργείο Πολιτισμού, επί Υπουργίας αείμνηστης Μ. Μερκούρη: Με ιδιαίτερο ενδιαφέρον λάβαμε γνώση της Μελέτης-Πρότασής σας: quot;
Η Κοσμοθεωρίας του ΟΛΥΜΠΙΣΜΟΥquot;
. Θα πρέπει να την υποβάλλετε στην Ακαδημία Αθηνών, τις Φιλοσοφικές Σχολές και τα Ανώτατα Εκπαιδευτικά Ιδρύματα.<br />ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΗ-ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΚΙΝΗΣΗ ΟΛΥΜΠΙΣΜΟΣ( ΚΟΜΜΑ ΟΛΥΜΠΙΣΜΟΣ)<br />Με την υπ‘ αρίθ:1899/26-10-1982 του Αρείου Πάγου, ίδρυσα την Πολιτιστική-Πολιτική Κίνηση, με την ονομασία {ΟΛΥΜΠΙΣΜΟΣ} και έκτοτε σαν Ιδρυτής-Πρόεδρος συμμετέχω σε όλες τις Εθνικές Εκλογικές μέχρι το 2.000, με απώτερο σκοπό και στόχο την παρουσίαση και προβολή του Έργου μου: «Η ΚΟΣΜΟΘΕΩΡΙΑ του ΟΛΥΜΠΙΣΜΟΥ στον Α΄ ΑΙΩΝΑ του ΟΛΥΜΠΙΣΜΟΥ. Από τώρα αρχίζει και πάλι η ενεργοποίηση του Κόμματος ΟΛΥΜΠΙΣΜΟΣ, προκειμένου να λάβει μέρος στις προσεχείς Ευρωεκλογές και Εθνικές Εκλογές, ώστε να εφαρμοστεί το όλο Έργο μου. Οπότε όποιος αποδέχεται το Έργο μου, μπορεί να ενταχθεί και λάβει μέρος στις Λίστες του ΟΛΥΜΠΙΣΜΟΥ. Το e.mail: olympismos@hol.gr Το όλο έργο μου από τον Ιστό, site: www.olympismos.gr www.sync.gr/olympismos και από τα Ιστολόγια γράφοντας: olympismos ή Ολυμπισμός ή ΟΛΥΜΠΙΟΣ ΟΡΑΜΑΤΙΣΜΟΣ.<br />Ο Δημιουργός του ΟΛΥΜΠΙΣΜΟΥ<br />Ζώης Γεώργιος<br /> <br />