1. Αντί δθλαδι ο νομικόσ οριςμόσ του εγκλιματοσ να αποτελζςει υπόκεςθ ζρευνασ και να
εξεταςκεί, ςτθ ςυνζχεια, αν οι οριηόμενεσ από ωσ εγκλιματα από το το νόμο ςυμπεριφορζσ
προςβάλλουν πράγματι κοινζσ κεμελιακζσ αξίεσ , τοφτο κεωρείτο ωσ α πρίορι δεδομζνο και
θ ζρευνα κατευκφνεται ςτον προςδιοριςμό των αιτιών τθσ παραβίαςθσ του νόμου.
Συνεπώσ,ο δικαιικόσ κανόνασ και, γενικότερα ,θ ζννομθ τάξθ, δεν είναι προβλθματικοφ
χαρακτιρα για τθν εγκλθματολογία του περαςματοσ ςτθν πράξθ , πράγμα που αποτελεί
ςυνζπεια τθσ κετικιςτικισ τθσ παράδοςθσ και του ςυναινετικοφ κοινωνικοφ πρότυπου που
παιρνει ςαν βάςθ.