Β3

1. Καβάφης – Το Εργο του
Παπαδόπουλος Δημήτρης
Χατζηκυριακίδης Ακρίτας
Κωτίδης Γεώργιος

2. Το Εργο του
• Ο Καβάφης, όσο ζούσε, δεν εξέδωσε ποτέ
ολόκληρο το ποιητικό του έργο, το οποίο,
άλλωστε, συμπλήρωνε ως την τελευταία
στιγμή της ζωής του.
• Ούτε, φυσικά, πραγματοποίησε ποτέ μια
κανονικά εμπορική έκδοση.
• Ακολούθησε ένα δικό του, ιδιόρρυθμο
σύστημα έκδοσης και κυκλοφορίας του
έργου, το οποίο και προκάλεσε πολλές
συζητήσεις στο χώρο των καβαφικών
μελετών.

3. Σύμφωνα με τη διδακτορική διατριβή του Γ.Π.
Σαββίδη, υπήρξαν τρία διαφορετικά στάδια
εκδοτικής τακτικής, σε «μονόφυλλα», «τεύχη»
και «συλλογές», τα οποία αντιπροσωπεύουν
τρεις διαφορετικές φάσεις στην ιστορία της
καβαφικής ποίησης.
Η μέθοδος των «μονόφυλλων» χρησιμοποιείται
από το 1891 ως και το 1904, οπότε ο ποιητής
τυπώνει το πρώτο «τεύχος» με 21 ποιήματα.
Η πρώτη χρονολογική «συλλογή » του
κυκλοφόρησε, ιδιωτικά πάντα κατά την πάγια
τακτική του, το 1912 και η πρώτη θεματική
«συλλογή» του το 1917.

4. • Συνολικά τα ποιήματα που
έγραψε ο Καβάφης είναι 154.
Επιπλέον θα πρέπει να
υπολογιστούν άλλα 75 που
παρέμειναν ανέκδοτα εώς το
1968 και τα οποία βρέθηκαν
στο Αρχείο του ή σε χέρια
φίλων του καθώς και 27
ποιήματα που δημοσίευσε μεν
ο ίδιος μεταξύ 1886 και 1898
αλλά που αργότερα τα
αποκήρυξε.
• Ο Καβάφης έγραψε και κάποια
πεζά, δοκίμια, μελέτες, μεταξύ
των οποίων: «Τα Ελγίνεια
Μάρμαρα», «Οι Βυζαντινοί
ποιηταί», «Το Κυπριακόν
ζήτημα», «Το Τέλος του
Οδυσσέως», «Μία σελίς της
Τρωϊκής Ιστορίας»

5. • Μετά θάνατον, ο Καβάφης έγινε αντικείμενο
μακρόχρονης μελέτης από ποιητές και
μελετητές του έργου του σε όλο τον κόσμο.
• Τα ποιήματά του εκδόθηκαν και εκδίδονται
σε συλλογές, ενώ πρόκειται και για τον πιο
πολυμεταφρασμένο Νεοέλληνα λογοτέχνη.
• Ποιήματά του έχουν μεταφραστεί στα
γαλλικά, αγγλικά, γερμανικά, ιταλικά,
ισπανικά, ολλανδέζικα, αραβικά,
γιαπωνέζικα, αρμένικα, ινδικά, σλαβικές
γλώσσες και σε πάρα πολλές άλλες
γλώσσες.

6. Σύμφωνα με διευκρινίσεις και
υποδείξεις του ποιητή, τα ποιήματά του
κατατάσσονται σε τρεις κατηγορίες: τα
ιστορικά, τα φιλοσοφικά και τα ηδονικά
ή αισθησιακά.
Αν και στην αρχή η ποίηση του Κ.Π.
Καβάφη συνάντησε την εχθρότητα και
την επιφύλαξη του πνευματικού
κόσμου, με τον καιρό επιβλήθηκε στη
συνείδηση όλων σαν ένας ιδιόμορφος
αλλά μεστός και γεμάτος με ουσιαστικό
περιεχόμενο ποιητής που δεν
ενδιαφερόταν για την εξωτερική
εμφάνιση του στίχου του αλλά μονάχα
για τον εσωτερικό στοχασμό, τη
φιλοσοφική σκέψη και το στοχαστικό
δίδαγμα.

7. Χειρόγραφα

8. Καβαφης