2. ปลา ปลาเป็นสัตว์มีกระดูกสันหลัง มีครีบ มีเกล็ดหรือไม่มีเกล็ด และหายใจทางเหงือก ปลาอาศัยอยู่ในน้ำ อุณหภูมิของตัวปลาเปลี่ยนได้ตามอุณหภูมิของน้ำที่มันอาศัยอยู่ นักวิทยาศาสตร์จึงจัดปลาไว้ในกลุ่มสัตว์เลือดเย็น ในบรรดาสัตว์มีกระดูกสันหลัง ปลามีจำนวนชนิดมากที่สุด คือ มีอยู่ประมาณ ๒๐ , ๐๐๐ ชนิด สัตว์ที่มีกระดูกสันหลังอื่นๆ ที่มีจำนวนชนิดรองไปจากปลา ได้แก่ นก สัตว์ เลื้อยคลาน สัตว์เลี้ยงลูกด้วยนม และสัตว์ครึ่งน้ำครึ่งบก ปลาต่างชนิดกันมีขนาดและรูปร่างแตกต่างกันไป ขนาดของปลาอาจเล็กใหญ่ผิดกันไปได้ตั้งแต่ ๑ . ๒ เซนติเมตร จนถึง ๒๒ เมตร ปลาส่วนใหญ่มีรูปร่างเพรียว หัวแหลมท้ายแหลม ที่มีรูปร่างเป็นอย่างอื่นก็มีอยู่อีกเป็นจำนวนมาก

3. ชื่อไทย เค้าขาว ชื่อสามัญ GREAT WHITE SHEATFISH ชื่อวิทยาศาสตร์ Wallago attu ถิ่นอาศัย พบอยู่ตามแหล่งน้ำขนาดใหญ่ เช่น แม่น้ำเจ้าพระยา บึงบอระเพ็ด แม่น้ำโขง ลักษณะทั่วไป เ ป็นปลาใหญ่ ไม่มีเกล็ด อยู่ในวงศ์ปลาเนื้ออ่อน ส่วนหัวและจะงอยปากยื่นแหลม ปากกว้างมาก มีฟันแหลมคมอยู่บนขากรรไกรทั้งสองข้าง มุมปากยาวเกินหลังตา ตาเล็ก มีหนวดที่ริมฝีปากยาวถึงบริเวณครีบก้น หัวและลำตัวตอนหน้าแบนข้างเล็กน้อย แต่ตอนท้ายแบนข้างมาก ครีบหลังเล็กมีปลายแหลม ครีบก้นเป็นแผ่นยาว ครีบอกใหญ่ ครีบหางเว้าตื้น สีของลำตัวเป็นสีเงินวาวอมเขียวอ่อนที่ด้านหลัง ด้านข้างลำตัวในปลาบางตัวมีแถบสีคล้ำตามแนวยาว ท้องสีจาง ครีบต่าง ๆ สีเหลืองอ่อน เป็นปลาที่แข็งแรงบางคราวพุ่งตัวขึ้นเหนือน้ำและปล่อยตัวให้ตกลงมาทำให้เกิดเสียงดัง การสืบพันธ ุ์ เพาะพันธุ์โดยการฉีดฮอร์โมนแล้วผสมเทียม โดยรีดไข่และน้ำเชื้อ ไข่จะฟักออกเป็นตัวประมาณ 23 ชั่วโมง อาหารธรรมชาต ิ กินปลาขนาดเล็ก เช่น ปลาสร้อย การแพร่กระจาย - สถานภาพ ( ความสำคัญ ) เป็นสัตว์น้ำเศรษฐกิจ

4. เค้าขาว

5. ชื่อไทย กา เพี้ย ชื่อสามัญ GREATER BLACK SHARK ชื่อวิทยาศาสตร์ Morulius chrysophekadion ถิ่นอาศัย แหล่งน้ำที่มีระดับน้ำตื้น ๆ และมีพรรณไม้น้ำ ลักษณะทั่วไป รูปร่างค่อนข้างป้อม ส่วนหัวเล็ก ลำตัวแบนข้างเล็กน้อย สันหลังโค้งสูง ส่วนท้องแบน ปากอยู่ในแนวเดียวกับสันท้อง ยืดหดได้ และมีลักษณะแบบปากดูด ริมฝีปากบนและล่างเป็นหยัก มีติ่งเนื้อเป็นฝอยสั้น ๆ อยู่รวมกันเป็นกระจุก มีหนวดค่อนข้างยาว 2 คู่ ครีบหลังมีขนาดใหญ่และสูงมากไม่มีก้านครีบแข็ง ครีบท้องยาวจดตอนต้นของครีบก้น ครีบหางเว้าลึก ตาเล็ก สีของลำตัวมีตั้งแต่ม่วงแก่ไปจนถึงดำเข้ม เกล็ดทุกเกล็ดมีจุดสีเหลืองจาง ๆ อยู่ตรงกลาง ครีบสีดำทั้งสิ้น ด้านท้องสีจาง การสืบพันธุ์ - อาหารธรรมชาติ กินตะไคร่น้ำ พืชน้ำขนาดเล็ก แพลงก์ตอน ซากพืชและตัวอ่อนแมลงน้ำ การแพร่กระจาย - สถานภาพ ( ความสำคัญ ) เป็นปลาสวยงามที่ส่งไปจำหน่ายยังต่างประเทศ

6. กา เพี้ย

7. ชื่อไทย ช่อนงูเห่า ชื่อสามัญ GREAT SNAKE - HEAD FISH ชื่อวิทยาศาสตร์ Channa marulius ถิ่นอาศัย ในแหล่งน้ำไหล เช่น แม่น้ำ ลำคลองซึ่งมีพื้นเป็นกรวดและหิน ในแถบภาคกลางพบที่จังหวัดกาญจนบุรี เรียกว่า อ้ายล่อน ทางภาคเหนือพบที่จังหวัดตาก และในลุ่มน้ำปิง คนในแถบนั้นเรียกว่า ปลาช่อนดอกจันทร์ ลักษณะทั่วไป ลำตัวเรียวยาวรูปทรงกระบอกคล้ายปลาช่อน แต่มีหัวเล็กและแบนกว่า บริเวณหลังมีสีเขียวปนน้ำตาลเกล็ดมีสีดำขอบขาวสลับบนและ ล่างของเส้นข้างลำตัว บริเวณโคนครีบหางมีจุดเป็นสีดำขอบขาวขนาดใหญ่ คำร่ำลือที่ว่าปลาช่อนงูเห่า เป็นปลาซึ่งมีพิษร้ายแรง หากกัดผู้ใดก็จะ ได้รับอันตรายถึงแก่ชีวิตได้นั้น ไม่เป็นความจริงแต่ประการใด หากนำมาขังร่วมกับปลาช่อน จะถูกปลาช่อนไล่กัดจนตาย การสืบพันธุ์ - อาหารธรรมชาติ กินปลา ลูกกุ้งและสัตว์น้ำ การแพร่กระจาย - สถานภาพ ( ความสำคัญ ) เป็นสัตว์น้ำเศรษฐกิจ

8. ช่อนงูเห่า

9. ชื่อไทย แขยงข้างลาย ชื่อสามัญ IRIDESCENT MYSTUS ชื่อวิทยาศาสตร ์ Mystus multiradiatus ถิ่นอาศัย พบทั่วไปตามแม่น้ำ ลำคลอง และหนองบึง ลักษณะทั่วไป เป็นปลาน้ำจืดไม่มีเกล็ด มีขนาดค่อนข้างเล็ก ลำตัวป้อมสั้น ด้านข้างแบน หัวแหลมปากเล็ก ตาอยู่ค่อนไปทางด้านบนหัว มีหนวด 4 คู่ ครีบหลังมีก้านเดี่ยวแข็งและแหลมคมหนึ่งอัน ครีบหูมีเงี่ยงแหลมคมข้างละอันมีแถบสีขาวเงิน 2 แถบ พาดไปตามความยาวลำตัว ด้านหลังมีสีน้ำตาลปนดำเข้ม การสืบพันธุ์ เพาะพันธุ์โดยการฉีดฮอร์โมนแล้วผสมเทียม หรือฉีดฮอร์โมนแล้วปล่อยให้ผสมกันเอง อาหารธรรมชาติ กินลูกกุ้ง ลูกปลา แมลงน้ำ ซากพืชและสัตว์ที่เน่าเปื่อย การแพร่กระจาย - สถานภาพ ( ความสำคัญ ) นิยมเลี้ยงเป็นปลาสวยงา

10. แขยงข้างลาย