Prezentowany program nauczania języka angielskiego jest przeznaczony dla II etapu edukacyjnego i języka angielskiego nauczanego w oddziałach dwujęzycznych, czyli dla uczniów z klas VII-VIII szkoły podstawowej, obejmuje zatem dwuletni cykl kształcenia. Przewidywany poziom znajomości języka to A2/B1 w zakresie rozumienia wypowiedzi. Koncepcja została oparta na podstawie programowej na poziomie II.1 DJ oraz aktualnie obowiązujących aktach prawnych. Przyjęty program zakłada naukę w systemie 5 godzin tygodniowo, co daje ok. 300 godzin lekcyjnych na przestrzeni siódmej i ósmej klasy szkoły podstawowej. Całość w sposób ogólny nawiązuje do poziomów biegłości określonych w Europejskim Systemie Opisu Kształcenia Językowego. Dodatkowo prezentowany program zawiera koncepcję projektowania uniwersalnego, które zakłada wyrównywanie szans wśród uczniów o specjalnych potrzebach edukacyjnych w szkołach ogólnodostępnych.
Adresatami programu są nauczyciele języka angielskiego prowadzący zajęcia w klasach VII-VIII szkoły podstawowej, otwarci na niestandardowe rozwiązania, poszukujący metod aktywizujących uczniów i motywujących ich do pracy oraz samodzielnego rozwoju, gotowych do pracy bez użycia gotowego podręcznika, a także wykorzystujący zagranicznych partnerów do współpracy w dziedzinie edukacji szkolnej.
U podstaw niniejszej koncepcji jest stwierdzenie Manfreda Spitzera, który twierdzi, że „mózg ucznia to miejsce pracy nauczyciela”. Marzena Żylińska dodaje, że „efektywność nauczania zależy nie tylko od czasu, ale również od głębokości przetwarzania informacji, a to oznacza, że na proces uczenia się wpływ mają jakość materiałów edukacyjnych i rodzaj uczniowskiej aktywności, a więc i zadania przygotowane przez nauczyciela”.
Realizacją tego postulatu jest koncepcja modelu nauczania, którą stworzył John Keller – amerykański profesor, który testował swój projekt na niemal wszystkich szczeblach edukacyjnych (ARCS Model, https://www.arcsmodel.com/, dostęp 3.06.2019). Całość – zwana modelem ARCS (od ang. attention, relevance, confidence, satisfaction) – zakłada promowanie i podtrzymywanie motywacji w procesie uczenia się z wykorzystaniem czterech zasadniczych elementów: uwagi ucznia, pokazania mu praktycznego zastosowania zdobywanej wiedzy, budowaniu w uczniu pewności, że jest w stanie osiągnąć sukces oraz zaspokajania potrzeby odczuwania satysfakcji płynącej ze zdobytej wiedzy. Przyjęte założenie w konkretny sposób wpływa na model lekcji, która powinna zawierać w sobie elementy umożliwiające każdemu uczniowi osiągnięcie sukcesu na miarę swoich możliwości, co zarazem ułatwia wspieranie uczniów ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi.
Prezentowany program nauczania języka angielskiego jest przeznaczony dla II etapu edukacyjnego i języka angielskiego nauczanego w oddziałach dwujęzycznych, czyli dla uczniów z klas VII-VIII szkoły podstawowej, obejmuje zatem dwuletni cykl kształcenia. Przewidywany poziom znajomości języka to A2/B1 w zakresie rozumienia wypowiedzi. Koncepcja została oparta na podstawie programowej na poziomie II.1 DJ oraz aktualnie obowiązujących aktach prawnych. Przyjęty program zakłada naukę w systemie 5 godzin tygodniowo, co daje ok. 300 godzin lekcyjnych na przestrzeni siódmej i ósmej klasy szkoły podstawowej. Całość w sposób ogólny nawiązuje do poziomów biegłości określonych w Europejskim Systemie Opisu Kształcenia Językowego. Dodatkowo prezentowany program zawiera koncepcję projektowania uniwersalnego, które zakłada wyrównywanie szans wśród uczniów o specjalnych potrzebach edukacyjnych w szkołach ogólnodostępnych.
Adresatami programu są nauczyciele języka angielskiego prowadzący zajęcia w klasach VII-VIII szkoły podstawowej, otwarci na niestandardowe rozwiązania, poszukujący metod aktywizujących uczniów i motywujących ich do pracy oraz samodzielnego rozwoju, gotowych do pracy bez użycia gotowego podręcznika, a także wykorzystujący zagranicznych partnerów do współpracy w dziedzinie edukacji szkolnej.
U podstaw niniejszej koncepcji jest stwierdzenie Manfreda Spitzera, który twierdzi, że „mózg ucznia to miejsce pracy nauczyciela”. Marzena Żylińska dodaje, że „efektywność nauczania zależy nie tylko od czasu, ale również od głębokości przetwarzania informacji, a to oznacza, że na proces uczenia się wpływ mają jakość materiałów edukacyjnych i rodzaj uczniowskiej aktywności, a więc i zadania przygotowane przez nauczyciela”.
Realizacją tego postulatu jest koncepcja modelu nauczania, którą stworzył John Keller – amerykański profesor, który testował swój projekt na niemal wszystkich szczeblach edukacyjnych (ARCS Model, https://www.arcsmodel.com/, dostęp 3.06.2019). Całość – zwana modelem ARCS (od ang. attention, relevance, confidence, satisfaction) – zakłada promowanie i podtrzymywanie motywacji w procesie uczenia się z wykorzystaniem czterech zasadniczych elementów: uwagi ucznia, pokazania mu praktycznego zastosowania zdobywanej wiedzy, budowaniu w uczniu pewności, że jest w stanie osiągnąć sukces oraz zaspokajania potrzeby odczuwania satysfakcji płynącej ze zdobytej wiedzy. Przyjęte założenie w konkretny sposób wpływa na model lekcji, która powinna zawierać w sobie elementy umożliwiające każdemu uczniowi osiągnięcie sukcesu na miarę swoich możliwości, co zarazem ułatwia wspieranie uczniów ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi.
Quo vadis, cyfrowy nauczycielu? - Magdalena Jankun
1. PROJEKT WSPÓŁFINANSOWANY ZE ŚRODKÓW UNII EUROPEJSKIEJ W RAMACH EUROPEJSKIEGO FUNDUSZU SPOŁECZNEGO
Podnoszenie kompetencji uczniowskich w dziedzinie
nauk matematyczno-przyrodniczych i technicznych
z wykorzystaniem innowacyjnych metod i technologii - EDUSCIENCE
Projekt realizują
3. Program nauczania to opis sposobu realizacji
celów i zadań, ustalonych w podstawie
programowej kształcenia ogólnego, lub innych
zadań wspomagających realizację tych celów.
4. Podstawa programowa określa, czego szkoła
jest
zobowiązana
nauczyć
ucznia
o
przeciętnych uzdolnieniach na każdym etapie
edukacyjnym
5. Podstawa Programowa Kształcenia Ogólnego to
obowiązkowe na danym etapie kształcenia zestawy
celów
i
treści
nauczania
oraz
umiejętności
kluczowych, które są uwzględnione odpowiednio w
programach nauczania oraz umożliwiają ustalenie
kryteriów
ocen
egzaminacyjnych.
szkolnych
i
wymagań
6. ROZPORZĄDZENIE
MINISTRA EDUKACJI NARODOWEJ 1)
z dnia 21 czerwca 2012 r.
w sprawie dopuszczania do użytku w szkole programów
wychowania przedszkolnego
i programów nauczania oraz dopuszczania do użytku szkolnego
podręczników
(Dziennik Ustaw z dnia 3 lipca, poz. 752)
7. Program nauczania
●
Szczegółowe cele kształcenia i wychowania
●
Treści zgodne z treściami nauczania zawartymi w podstawie
programowej kształcenia ogólnego
●
Sposoby osiągania celów i wychowania z uwzględnieniem
możliwości indywidualizacji pracy w zależności od potrzeb i
możliwości uczniów oraz warunków w jakich program będzie
realizowany
●
Propozycje kryteriów oceny i metod sprawdzania osiągnięć
uczniów
8. Program nauczania dla zajęć edukacyjnych z zakresu kształcenia
ogólnego o dopuszcza do użytku w danej szkole dyrektor
szkoły, na wniosek nauczyciela lub nauczycieli.
Nauczyciel może zaproponować program nauczania opracowany
samodzielnie lub we współpracy z innymi nauczycielami.
Może również zaproponować program opracowany przez
innego autora lub program opracowany przez innego autora
wraz z dokonanymi zmianami.
9. Program nauczania
•traci status „ministerialny”
•pozostaje w gestii i kompetencji szkoły
•może być – w określonych granicach - wyrazem
autonomii szkoły i twórczych działań nauczyciela.
10. Program nauczania przedmiotu :
•Musi uwzględniać potrzeby i możliwości uczniów, dla
których jest przeznaczony.
•Jest komponentem szkolnego zestawu programów
nauczania (a więc musi być spójny z programami nauczania
innych przedmiotów).
•Musi uwzględniać misję szkoły i przyjętą w szkole filozofię
nauczania i wychowania
11. Planując pracę nad programem musimy odpowiedzieć sobie na pytania:
•Czego moi uczniowie powinni się nauczyć?
•W jaki sposób zaplanuję i przeprowadzę zajęcia, aby mogli się tego nauczyć?
•W jaki sposób sprawdzę czego się nauczyli?
• W jaki sposób wykorzystam te informacje?
12. Tworząc program nauczania, autor musi w nim zawrzeć te treści, przy
czym ma różne możliwości, które wynikają
ze specyfiki przedmiotu i etapu edukacyjnego,
•ze stopnia zaspokojenia zainteresowań uczniów przez zapisy z
podstawy programowej (możliwe jest poszerzenie treści o takie,
które wykraczają poza podstawę),
•z potrzeby uszczegółowienia treści zapisanych w podstawie ,
•z potrzeby innowacyjności, np. w zakresie układu treści,
metod pracy, organizacji zajęć,
•z potrzeby realizacji własnych pasji nauczyciela i zainteresowań
uczniów (np. „klasa dziennikarska”, „klasa ekologiczna” itp.).
13. Dopuszczenie programu do realizacji w szkole:
Zgodność z podstawą programową
•
Poprawność konstrukcyjna ( zgodność z rozporządzeniem)
•
Poprawność metodyczna i merytoryczna
•
Wartość z punktu widzenia ucznia, nauczyciela, dyrektora szkoły
•
Warunki wdrażania
•
Obudowa
•
14. Program nauczania: Program nauczania geografii
"Eduscience bliżej świata i ludzi". Zakres
podstawowy.
Etap edukacyjny: IV
15. Geografia.
Zalecane warunki i sposób realizacji
Ograniczenie zakresu wiedzy encyklopedycznej na rzecz
●
kształtowania u uczniów umiejętności korzystania z różnego
rodzaju źródeł informacji geograficznej i analizy
W znacznie większym zakresie korzystanie z obserwacji
●
bezpośrednich
•
17. Dzisiejsza młodzież kocha zbytek, nie grzeszy
ogładą, w pogardzie ma autorytety, starszym szacunku
nie okazuje, woli czczą gadaninę od pracy nad sobą.
Dzieci to dziś tyrani, a nie pomoc w domu. Nie wstają,
gdy ktoś do izby wchodzi. Sprzeciwiają się rodzicom,
mówią niepytane, obżerają się i udręką są dla
nauczycieli.
19. PROJEKT WSPÓŁFINANSOWANY ZE ŚRODKÓW UNII EUROPEJSKIEJ W RAMACH EUROPEJSKIEGO FUNDUSZU SPOŁECZNEGO
Podnoszenie kompetencji uczniowskich w dziedzinie
nauk matematyczno-przyrodniczych i technicznych
z wykorzystaniem innowacyjnych metod i technologii - EDUSCIENCE
Dziękujemy za uwagę
Projekt realizują