รหัสเทียม Psuedo code

1. รหัสเทียม Psuedo Code
โดย
นาย ปณพล ดาดวง
สคพ2. เลขที่ 5

2. รหัสเทียม หรือ ซูโดโค้ด (Pseudo Code)
 เป็ นคำสั่งที่จำลองควำมคิดเป็ นลำดับขั้นตอนโดยใช้สัญลักษณ์
เป็น ประโยคภำษำอังกฤษ ซึ่งซูโดโค้ดไม่ใช่ภำษำโปรแกรมทำง
คอมพิวเตอร์จึงไม่ สำมำรถนำไปประมวลผลได้ คือ ไม่สำมำรถสั่งให้
คอมพิวเตอร์ทำงำนตำมคำสั่ง แต่เป็นกำรเขียนจำลองคำสั่งจริงแบบย่อๆ
ตำมอัลกอริทึมของโปรแกรมระบบ เพื่อนำไปพัฒนำเป็นกำรเขียน
โปรแกรมภำษำคอมพิวเตอร์ได้
 รหัสเทียม (Pseudocode) คือ กำรเขียนโปรแกรมในรูปแบบภำษำอังกฤษ
ที่มีขั้นตอนและรูปแบบแน่นอนกะทัดรัด และมองดูคล้ำยภำษำระดับสูงที่
ใช้กับเครื่องคอมพิวเตอร์ซึ่งไม่เจำะจงภำษำใดภำษำหนึ่ง

3. ประโยชน์ของซูโดโค้ด
 เป็นเครื่องมือในกำรกำหนดโครงร่ำงกระบวนกำรทำงำนของกำร
เขียนโปรแกรมแต่ละโปรแกรม
 เป็นต้นแบบในกำรทบทวน ปรับปรุงแก้ไข และพัฒนำโปรแกรมของ
โปรแกรมเมอร์ และนักวิเครำะห์ระบบ
 เป็นตัวกำหนดงำนเขียนโปรแกรม เพื่อให้โปรแกรมเมอร์นำไปพัฒนำ
เป็นโปรแกรมคอมพิวเตอร์ เพื่อสั่งให้ คอมพิวเตอร์ทำงำนตำม
กระบวนกำรที่ได้จำลองกระบวนกำรจริงไว้ในซูโดโค้ด

4. วิธีการเขียนซูโดโค้ด
 ประโยคคำสั่ง (Statement) จะอยูในรูปแบบของภำษำอังกฤษอย่ำงง่ำย
 ในหนึ่งบรรทัด ให้เขียนประโยคคำสั่งเพียงคำสั่งเดียว
 ควรใช้ย่อหน้ำ เพื่อแยกคำเฉพำะ (Keywords) ได้ชัดเจน รวมถึงจัด
โครงสร้ำงกำรควบคุมให้เป็นสัดส่วน ซึ่งช่วยให้อ่ำนโค้ดได้ง่ำย
 แต่ละประโยคคำสั่งให้เขียนลำดับจำกบนลงลำง โดยมีทำงเข้ำเพียงทำง
เดียว และมีทำงออกทำงเดียวเท่ำนั้น
 กลุ่มของประโยคคำสั่งต่ำงๆ อำจจัดรวมกลุ่มเข้ำด้วยกันในรูปแบบของ
โมดูล แต่ต้องมีกำรกำหนดชื่่อของโมดูลด้วย เพื่อให้สำมำรถเรียกใช้งำน
โมดูลนั้นได้

5. ตัวอย่างการเขียนรหัสเทียม Pseudo
Code
Algorithm Problem_1
Variables : mLoop, Sum, testScore, average
Begin
Input mLoop
Sum = 0
For I = 1 to mLoop
Input testScore
Sum = Sum + testScore
Next
average = Sum / mLoop
Print average
End Problem_1

6. รูปแบบการเขียน Pseudo Code
1. การกาหนดค่า และการคานวณ
name = expression
name คือ ชื่อตัวแปรที่ใช้สำหรับเก็บค่ำ
expression คือ ค่ำข้อมูลหรือนิพจน์
ตัวอย่ำง
salary = 1000
overTime = 2500
tax = 125
Income = salary + overTime - tag

7. 2. การอ่าน/รับข้อมูล
กำรอ่ำนข้อมูลสำมำรถใช้คำสั่ง READ, INPUT หรือ GET ได้โดย
Read variables_1 ,variables_2, variables_3
Input variables_1 ,variables_2, variables_3
Get variables_1 ,variables_2, variables_3
READ ใช้สำหรับกำรอ่ำนค่ำที่มีอยู่แล้ว มำเก็บไว้ในตัวแปร เช่น กำรอ่ำน
ข้อมูลจำกไฟล์ โดยจะทำงำนร่วมกับ OPEN (กำรเปิดไฟล์)
INPUT และ GET ใช้สำหรับกำรรับค่ำข้อมูลผ่ำนทำงแป้นพิมพ์
Variable คือ ตัวแปรที่ใช้เก็บข้อมูลที่อ่ำนหรือรับเข้ำมำ ซึ่งสำมำรถกำหนดได้
ตำมจำนวนตัวแปรที่ต้องกำร โดยใช้เครื่องหมำย “,” คั่นระหว่ำงชื่อตัวแปร

8. ตัวอย่าง
Input a, b, c
Answer = a + b + c
Get current_date
expire_date = current_date + 120
Open student_file
Read Id, Name, Address, Sex

9. 3. การแสดงผลข้อมูล
การแสดงผลข้อมูลสามารถใช้คาสั่ง Print , Prompt, Write
print variables_1 ,variables_2, variables_3
prompt variables_1 ,variables_2, variables_3
write variables_1 ,variables_2, variables_3
PRINT และ PROMPT ใช้สาหรับการพิมพ์ค่าข้อมูล หรือ
ข้อความ
WRITE ใช้สาหรับการบันทึกข้อมูลลงในแฟ้ มข้อมูล

10. ตัวอย่าง
Prompt " Enter 3 Value ==> "
Input Value1 , Value2 , Value3
Sum = Value1 + Value2 + Value3
Print Sum
Open Student _file
Input Id, Name, Address, Sex
Write Id, Name, Address, Sex

11. 4. การกาหนดเงื่อนไข
If < condition > Then
Activity 1
Else
Activity 2
Endif
<condition> คือ เงื่อนไขที่กำหนด ซึ่งหำกเงื่อนไขเป็นจริง จะทำ
กิจกรรมหลัง THEN (activity1) แต่ถ้ำเงื่อนไขเป็นเท็จ ก็จะทำ
กิจกรรมหลัง ELSE (activity2)

12. ตัวอย่าง
IF sex = “M” THEN
male = male + 1
ELSE
female = female + 1
ENDIF
IF score >= 80
grade = “A”
ELSEIF score >= 70
grade = “B”
ELSEIF score >= 60
grade = “C”
ELSEIF score >= 50
grade = “D”
ELSE
grade = “F”
ENDIF

13. 5. ในกรณีที่มีหลายเงื่อนไข
กำรใช้ IF อำจทำให้ตรวจสอบโปรแกรมได้ยำก สำมำรถใช้คำสั่ง CASE …. END
CASE แทนได้
ตัวอย่ำง
CASE score OF
>= 80 : grade = “A”
>= 70 : grade = “B”
>= 60 : grade = “C”
< 60 : grade = “F”
ENDCASE

14. 6. การทางานเป็นรอบ (Loop)
กำรทำงำนเป็นรอบด้วยลูป WHILE … ENDWHILE
WHILE<condition>
activity1
activity2
activity3
ENDWHILE

15. กำรทำงำนของลูป WHILE จะมีกำรตรวจสอบเงื่อนไขก่อน โดยหำก
เงื่อนไขเป็นจริง จะทำกิจกรรมภำยในลูปซ้ำไปเรื่อยๆ จนกระทั่งเงื่อนไข
เป็นเท็จก็จะออกจำกลูปแต่หำกเงื่อนไขที่ตรวจสอบครั้งแรกเป็นเท็จ ก็จะไม่
มีกำรทำกิจกรรมภำยในลูปเลย

16. ตัวอย่ำง
num = 1
WHILE num <= 20
PRINT num
num = num + 1
ENDWHILE
PRINT “STOP RUN”

17. 7. การทางานเป็นรอบ (Loop)
กำรทำงำนเป็นรอบด้วยลูป DO … UNTIL
DO
activity1
activity2
activity3
UNTIL <condition>
กำรทำงำนของลูป DO … UNTIL จะทำกิจกรรมภำยในลูปก่อนหนึ่งรอบ
จำกนั้นจะทำกำรตรวจเงื่อนไข โดยจะวนซ้ำไปเรื่อยๆ จนกว่ำเงื่อนไขจะเป็นจริง
จึงหลุดออกจำกลูป และถึงแม้เงื่อนไขที่ตรวจสอบเป็นจริงตั้งแต่แรก แต่ลูป
DO…UNTIL ก็จะมีกำรทำกิจกรรมภำยในลูปอย่ำงน้อยหนึ่งรอบเสมอ

18. ตัวอย่ำง
num = 0
DO
PRINT “HELLO…”
num = num + 1
UNTIL num > 20

19. 8. การทางานเป็นรอบ (Loop)
กำรทำงำนเป็นรอบด้วยลูป FOR … NEXT
FOR i=1 to n
activity1
activity2
activity3
Next

20. ตัวอย่างการเขียนรหัสเทียมและผังงาน
 หลักในการเขียน Pseudocode
1. คำสั่งที่เขียนใช้ภำษำที่เข้ำใจง่ำย ไม่ต้องคำนึงถึง
ภำษำคอมพิวเตอร์
2. ในหนึ่งบรรทัด ให้มีเพียงหนึ่งคำสั่งเท่ำนั้น
3. ใช้ย่อหน้ำในกำรแสดงกลุ่มของคำสั่ง ที่เป็นคำสั่งย่อยในคำสั่ง
พวกเงื่อนไข เช่น if-else, while, for ฯลฯ
4. ในกำรเขียนแต่ละคำสั่งให้เรียงกำรทำงำนจำกบนลงล่ำง และมี
ทำงออกหรือจุดสิ้นสุดเพียงจุดเดียว
5. กลุ่มคำสั่งอำจจะเขียนรวมกันเป็นโมดุล และเวลำเรียกใช้ก็
เรียกใช้ผ่ำนชื่อโมดุล (คล้ำยกับกำรเรียกใช้ฟังก์ชัน)

21.  ตัวอย่ำงที่ 1 จงเขียน Pseudocodeจำกโปรแกรมหำผลรวมของตัวเลข 2 ค่ำ
แล้วแสดงผลรวมออกมำทำงหน้ำจอ
1. read x , y
2. calculate sum = x + y
3. print sum
ตัวอย่ำงที่ 2 จงเขียน Pseudocodeจำกโปรแกรมรับตัวเลข 1 ค่ำแล้วตรวจสอบ
ว่ำเป็นเลขคู่หรือเลขคี่
1. read x
2. if x % 2 = 0 <– ตรวจสอบว่ำเศษจำกกำรหำร x ด้วย 2 เท่ำกับ 0 หรือไม่
1. then
1. print “even”
2. else
1. print “odd”

22.  ตัวอย่ำงที่ 3 จงเขียน Pseudocode จำกโปรแกรมหำค่ำเฉลี่ยของตัวเลข 10 ค่ำ แล้ว
แสดงค่ำเฉลี่ยออกมำทำงหน้ำจอ
1. for i = 1 to 10 <– เป็นคำสั่งวนรอบจำนวน 10 รอบ
1. read num
2. calculate sum = sum + num
2. calculate mean = sum / 10
3. print mean
ตัวอย่ำงที่ 4 จงเขียน Pseudocodeจำกโปรแกรมหำค่ำเฉลี่ยของตัวเลข n ค่ำ แล้วแสดง
ค่ำเฉลี่ยออกมำทำงหน้ำจอ
1. read n
 2. for i = 1 to n <– เป็นคำสั่งวนรอบจำนวน n รอบ
1. read num
2. calculate sum = sum + num
3. calculate mean = sum / n
4. print mean

23.  ตัวอย่ำงที่ 5 จงเขียน Pseudocodeจำกโปรแกรมเปรียบเทียบตัวเลข 2 ค่ำ แล้ว
แสดงควำมสัมพันธ์ออกมำ
1. read x , y
2. if x > y
1. then
1. print “x > y”
2. else if x < y
1. then
1. print “x < y”
 2. else
1. print “x = y”