1. Opowieść Korczaka, który w 1908 roku był
wychowawcą na koloniach dla chłopców w
Wilhelmówce, można czytać jako wakacyjną historię
przygodową – i przygód w niej rzeczywiście nie
brakuje. Widać w niej też jednak dar obserwacji i
umiejętność wnikania w dziecięcą psychikę,
świadomość, że o dobrym samopoczuciu
najmłodszych decyduje nie tylko jedzenie i świeże
powietrze, że należy im zapewnić poczucie
bezpieczeństwa, ukoić tęsknotę, rozwiać lęki i
smutki.

2. Powieść dla dzieci opowiadająca o
rządach małego władcy - Maciusia, który
pragnie, aby w jego państwie dzieci czuły
się szczęśliwe. Proponuje więc
wprowadzenie licznych reform, oddając
rządy w ich ręce...

3. Książka należąca do klasyki literatury
dziecięcej, napisana ponad siedemdziesiąt lat
temu - nie stracił nic ze swojej aktualności. To
opowieść o świecie dziecięcej wyobraźni i o
trudzie ulepszania świata. O marzeniach oraz
o tym, co się dzieje, kiedy marzenia się
spełniają. A także, a może przede wszystkim,
o dorastaniu.

4. Korczak pisze o dziecku z autentyczną miłością i to jest
niewątpliwie największą zaletą jego książek. Z miłości
bowiem bierze autor owo zrozumienie potrzeb małego
człowieka. Tłumaczy nam - dorosłym, że powinniśmy być
dobrymi uczestnikami życia dziecka. Odnoszenie się do
dziecka z szacunkiem to nie tylko prawo, ale obowiązek
dorosłych, ponieważ jego naturalną konsekwencją jest
akceptacja dziecka takim, jakie jest i zgoda na dziecięcą
swobodę działania

5. Książka, wydana po raz pierwszy w 1929
roku, porusza wiele ważnych problemów
dotyczących życia dziecka w domu, w
szkole, grupie rówieśniczej. Refleksje na
temat dojrzewania, zdolności, różnic
między płciami, różnic społecznych
przekazuje Korczak językiem prostym i
obrazowym, odwołując się do wielu
przykładów z życia swoich
podopiecznych.