Polska Piosenka Kabaretowa - prezentacja

2. Co to jest piosenka kabaretowa?
Krzysztof Jaślar (wypowiedź z 2004):
,, Powinna być bardzo różnorodna, pod warunkiem,
że coś przekazuje, że niesie jakieś treści.
Jednak to nie może być sama forma, jednak
powinna być o czymś. Dawno temu aby stworzyć
piosenkę kabaretową tworzono najpierw tekst.
Muzyka była rzeczą podporządkowaną tekstowi,
służyła uwypukleniu tekstu. To oczywiście się
zmienia chociażby w związku z obecnością absurdu
we współczesnym kabarecie i to w nadreprezentacji
formacji absurdalnych. To ma też odbicie
w piosence, a wtedy jest pozbawione jakichkolwiek
reguł. Liczy się tam wrażenie na widzach. ’’

3. Początki
Polską przedwojenną piosenkę w ogromnym stopniu
tworzyli tekściarze i kompozytorzy pochodzenia żydowskiego.
Znawca przedwojennego kabaretu Ryszard Marek Groński
zauważa, że kabaret współgrał z obecnym w żydowskiej tradycji
poczuciem humoru, w którym zawsze przejawiała się jakaś
zabawna mądrość.
W kabaretach i rewiach przedwojenna publika słuchała po raz
pierwszy piosenek, które potem - śpiewane, nucone i gwizdane
przez ulicę - stawały się wielkimi ogólnopolskimi przebojami.
Np. "Ja się boję sama spać", "U cioci na imieninach",
"Nie masz cwaniaka nad warszawiaka", "To ostatnia niedziela",
"Umówiłem się z nią na dziewiątą", "Dziś panna Andzia
ma wychodne", "Ach, jak przyjemnie" itd.
W takiej kabaretowej scenerii - przy autorskim stoliku
i z fortepianem w zasięgu ręki - powstawały skecze i piosenki
Mariana Hemara i Juliana Tuwima pisane dla najsłynniejszego
międzywojennego kabaretu warszawskiego Qui Pro Quo.
Podobna jest także geneza piosenek pisanych
przez Andrzeja Własta, najpłodniejszego tekściarza
międzywojnia, zwanego "królem szmiry" a nawet grafomanem.

4. Polskie Kabarety
Kabaret, tworzony w Polsce od początku XX w. ("Zielony Balonik"
w Krakowie, "Momus" w Warszawie) a na wielką skalę
po odzyskaniu niepodległości, był dziedziną - podobnie jak cała
rodząca się branża rozrywkowa - względnie nową. Jako taki -
- podobnie jak inne "niezajęte" jeszcze nowe branże - mógł być
obszarem, do którego młodzi Żydzi doświadczający u progu
XX wieku wielkich cywilizacyjnych przemian, a także dyskryminacji
w innych dziedzinach życia, mogli mieć łatwiejszy dostęp.

5. Zielony Balonik
Pierwszy polski kabaret ,,Zielony Balonik’’ został założony
w 1905 r. i prowadził działalność w kawiarni „Jama Michalika”.
Pisał do niego Tadeusz Boy-Żeleński, tworzono szopki
satyryczne, w których udział brały znane postaci życia
politycznego i kulturalnego początku XX wieku.
W tym samym czasie działał także kabaret ”Figliki”.

6. Zielony Balonik

7. Momus
W 1909 pojawił się w Warszawie Kabaret ,,Momus’’.
Momus – warszawski kabaret, którego założycielem
był Arnold Szyfman. Kabaret jako nazwę przyjął imię greckiego
bożka znanego ze złośliwej krytyki, drwiny i śmiechu,
jednoznacznie wskazując na charakter jego działalności.
Momus powstał w 1909 r. po pierwszej próbie Szyfmana,
utworzenia kabaretu – teatru małych form w Krakowie (tam
powstały Figliki, jednak po miesiącu działalności, kabaret upadł).
W Warszawie Arnold Szyfman znalazł sponsorów i przy placu
Teatralnym, na ulicy Wierzbowej 9, naprzeciw Teatru Wielkiego,
w restauracji Oaza powstała scena kabaretowa Momusa.
Dla Momusa pisali, między innymi Tadeusz Boy-Żeleński, Adolf
Nowaczyński, Antoni Orłowski, Jan Lemański, Leon Choromański.
Projekt Szyfmana pozostał taki, jak jego wcześniejsze Figliki
krakowskie: prócz satyrycznych piosenek, skeczy, monologów
i scen aktorskich, w programie były też jednoaktówki.
Momus działał w latach 1909-1911.

9. Kabaret ,,Qui Pro Quo’’
Qui pro Quo, kabaret artystyczno-literacki działający
w Warszawie w latach 1919-1931. Wyróżniał się wysokim
poziomem tekstów literackich i aktorskiej sztuki estradowej.
Jego założycielem, kierownikiem literackim i artystycznym
był Jerzy Boczkowski, który zebrał w nim znakomity zespół
aktorów (A. Dymsza, E. Bodo, K. Krukowski, H. Ordonówna,
Z. Pogorzelska) oraz wybitnych literatów i kompozytorów,
m.in. J. Tuwima, K. Sygietyńskiego, K. Toma.
Popularnym konferansjerem kabaretu był F. Járosy.

10. Kabaret ,,Qui Pro Quo’’
Hanka Ordonówna – Marjanna , 1930

11. Polskie Kabarety lat 30-tych
Pozostałe kabarety lat 30-tych:
- Czarny Kot
- Sfinks
- Picador
- Morskie Oko (1925–1933)
- Cyrulik Warszawski (1935–1939)

12. Cyrulik Warszawski
Cyrulik Warszawski – kabaret działający w latach
1935-1939 w Warszawie, przy ul. Kredytowej 14.
Jego dyrektorem był Fryderyk Jarosy.

13. Cyrulik Warszawski

14. Morskie Oko
„Już nigdy" - to piękne, polskie
tango po raz pierwszy zaśpiewała
aktorka Vera Bobrowska
w warszawskim kabarecie „Morskie
Oko". Było to w 1930 roku. Istnieje
także „męska" wersja utworu,
którą śpiewał Zygmunt Malinowski -
- śpiewak i aktor wodewilowy.
„Już nigdy" po wojnie przypomniała
słuchaczom Sława Przybylska.
W 1958 r. wykonała utwór w radiu
i umieściła na swojej pierwszej płycie.
Autorem muzyki jest Jerzy
Petersburski, który skomponował
muzykę do wielu znanych
międzywojennych przebojów, takich
jak „To ostatnia niedziela" czy „Tango
milonga". Autorem słów jest Andrzej
Włast - poeta, librecista, a także
dyrektor kabaretu „Morskie Oko".

15. Morskie Oko
„Już nigdy" – wyk. Marta Jeżewska i Piotr Pawelec

16. Kabarety po 1945 roku
Kabaret po 1945 roku w czasach PRL-u:
- Kabaret Siedem Kotów
- Kabaret Koń
- Kabaret Owca
- Wagabunda
- Kabaret Starszych Panów
- Kabaret Dudek
- Kabaret Pod Egidą
- STS
- Bim-Bom
- Piwnica Pod Baranami
- TEY
- Potem
- Kabaret Elita

17. Kabaret Starszych Panów
Kabaret Starszych
Panów czyli Jeremiego
Przybory (1915-2004) - poety,
twórcy tekstów i Jerzego
Wasowskiego (1913-1984)
kompozytora piosenek, nadawany
był w TVP w latach 1958-1966.
Występowali w nim m.in. Irena
Kwiatkowska, Barbara Krafftówna,
Kalina Jędrusik, Aleksandra Śląska,
Krystyna Sienkiewicz,
Zofia Kucówna, Wiesław Gołas,
Mieczysław Czechowicz,
Wiesław Michnikowski,
Edward Dziewoński,
Tadeusz Olsza, Czesław
Roszkowski, Bohdan Łazuka,
Jarema Stępowski, Zdzisław
Leśniak i Bronisław Pawlik.

18. Pierwsze, nie rejestrowane programy zostały nagrane ponownie,
w kolorze i ze zmianami obsadowymi, w latach 1978-1980
jako "Kabaret Jeszcze Starszych Panów".
Do najbardziej znanych piosenek należą: Addio pomidory, Bez
Ciebie, Do Ciebie szłam, Bo we mnie jest seks, Dziecię tkaczy,
Herbatka, Jesienna dziewczyna, Jeżeli kochać, Już kąpiesz się nie
dla mnie, Mambo Spinoza, Na całej połaci deszcz, Na ryby,
Odrażający drab, Odrobina mężczyzny, Piosenka jest dobra na
wszystko, Pani Monika, Portugalczyk Osculati, Rodzina i inne.

19. Kabaret Starszych Panów

20. Kabaret Dudek
Kabaret DUDEK - działający w latach 1965 - 1989,
założony i kierowany przez Edwarda Dziewońskiego.
Jego trzon stanowili: Edward Dziewoński,
Irena Kwiatkowska, Wiesław Gołas, Jan Kobuszewski,
Wiesław Michnikowski, ale występowało w nim
także wielu innych aktorów.

21. Wojciech Młynarski - autor i wykonawca kilkuset
piosenek i wierszy (przeważnie satyrycznych)
występował także m.in. w kabarecie DUDEK.

22. Kabaret Dudek

23. Kabaret Pod Egidą
Pod Egidą – polski kabaret satyryczny. Powstał w 1967 roku,
kontynuując tradycje artystyczne Kabaretu Hybrydy.
Kabaret został założony w 1967 roku z inicjatywy Jana Pietrzaka.
Członkami zespołu artystycznego byli: Wojciech Brzozowicz, Jonasz Kofta,
Barbara Krafftówna, Adam Kreczmar, Hanna Okuniewicz, Krzysztof
Paszek, Anna Prucnal, Jan Raczkowski, Kazimierz Rudzki, Wojciech
Siemion, Jan Stanisławski. Pierwszy występ odbył się 10 lutego 1968 roku.
W latach 1967–1975 siedzibą kabaretu był pałacyk Towarzystwa Przyjaciół
Sztuk Pięknych przy ulicy Chmielnej 5.
Na początku lat osiemdziesiątych do zespołu dołączyli: Ewa Błaszczyk,
Ewa Dałkowska, Krzysztof Daukszewicz, Paweł Dłużewski ,
Jerzy Dobrowolski, Piotr Fronczewski, Janusz Gajos, Edyta Geppert ,
Kazimierz Kaczor, Marek Majewski, Wojciech Pszoniak.
W latach dziewięćdziesiątych Kabaret pod Egidą miał stałe lokale
w Krakowie i Bytomiu. Wśród jego członków znajdowali się:
Maciej Damięcki, Marcin Daniec, Agnieszka Fatyga, Krzysztof Heering,
Jacek Kaczmarski, Emilian Kamiński, Stanisław Klawe, Krzysztof Piasecki,
Danuta Rinn, Krystyna Sienkiewicz, Andrzej Szczepkowski, Marcin Wolski,
Renata Zarębska.
Od początku XXI wieku kabaret jest głównie związany z Janem Pietrzakiem.
Od października 2007 do kwietnia 2008 roku współpracował z Ośrodkiem
Kultury Ochota w Warszawie. Do jego zespołu dołączyli m.in. Edward
Hulewicz, Joanna Jeżewska, Ryszard Makowski, Rafał A. Ziemkiewicz.

24. Kabaret pod Egidą wypracował własny styl satyryczny.
W okresie cenzury politycznej teksty wypowiedzi były pisane
w taki sposób, by ukazać widzom parodię rzeczywistości
i uniknąć jednocześnie zakazu występów. Teksty dla kabaretu
pisali m.in. Agnieszka Osiecka, Daniel Passent, Maciej Rybiński.

25. Kabaret Pod Egidą

26. Potem
Kabaret Potem – działający w latach 80. i 90. kabaret,
założony przez studentów ówczesnej Wyższej Szkoły
Pedagogicznej w Zielonej Górze. Istniał od 25 listopada 1984
do 28 czerwca 1999, z roczną przerwą w 1988.
Zdobył liczne nagrody, m.in. Grand Prix PaKI w latach 1986 i 1987
oraz Trójząb Neptuna na FAMIE w 1989 i 1990.

27. Potem

28. TEY
Kabaret TEY działał w latach 1970-1988. Założycielami
byli Zenon Laskowik, Krzysztof Jaślar oraz Aleksander
Gołębiowski. Występowali: Bohdan Smoleń, Janusz
Rewiński, Rudi Schuberth, Jan Kaczmarek i inni oraz grał
zespół muzyczny pod kierownictwem Zbigniewa Górnego.

29. TEY

30. Kabaret Elita
Kabaret Elita - założony w roku 1969 przez studentów
Politechniki Wrocławskiej: Jana Kaczmarka, Tadeusza Drozdę
i Jerzego Skoczylasa oraz piosenkarza Romana Gerczaka.
Zespół dość wcześnie opuścili Drozda i Gerczak, za to na ich
miejsce przyszli Leszek Niedzielski i Stanisław Szelc, którzy
pozostali w składzie do dzisiaj. Kierownikiem muzycznym
i kompozytorem zespołu był Włodzimierz Plaskota. Za swojego
mistrza członkowie kabaretu uważają Andrzeja Waligórskiego.

31. Członkowie kabaretu Elita występowali
m.in. w cyklicznej audycji radiowej "Studio 202" w takich
seriach skeczy jak: "Z pamiętnika młodej lekarki"
(Jan Kaczmarek i Ewa Szumańska) oraz "Rycerze trzej"
(Stanisław Szelc, Jerzy Skoczylas, Leszek Niedzielski).

32. Kabaret Elita

33. Piwnica pod Baranami
Piwnica pod Baranami – krakowski kabaret, działający
od 1956. W Piwnicy powstawały przez lata piosenki i krótkie
formy sceniczne. Założony m.in. przez Piotra Skrzyneckiego
(właściwie przez kilkoro studentów krakowskich uczelni)
w 1956 w piwnicach pałacu Pod Baranami pierwotnie miał być
miejscem spotkań krakowskich studentów. Oficjalnie Piwnicę
otwarto 26 maja 1956. Wśród założycieli Piwnicy byli także
m.in. Bronisław Chromy i Krzysztof Penderecki. W Piwnicy
pod Baranami przez pewien czas występowały zespoły
jazzowe Krzysztofa Komedy i Andrzeja Kurylewicza.

34. W latach sześćdziesiątych pojawili się: Ewa Demarczyk, która wraz
z kompozytorem Piwnicy Zygmuntem Koniecznym wypromowała kabaret
na całą Polskę, śpiewający poeta Leszek Długosz, kompozytorzy
Stanisław Radwan i Andrzej Zarycki, Krystyna Zachwatowicz.
W latach sześćdziesiątych i siedemdziesiątych powstały najsłynniejsze
utwory, a zespół zyskał sobie opinię jednej z najlepszych grup artystycznych
w kraju. Za teksty służyły dzieła o najróżniejszej tematyce i nastroju:
od Pieśni nad pieśniami poprzez wywiad z Ariadną Gierek po opis
rozmnażania ślimaków z dawnej encyklopedii. Muzykę tworzyli obok
dotychczasowych kompozytorów Zbigniew Preisner, Grzegorz Turnau,
Jan Kanty Pawluśkiewicz oraz Zbigniew Raj, później pojawili się także nowi -
- Adrian Konarski, Dorota Ślęzak i Tomasz Kmiecik.

35. Piwnica pod Baranami
„Karuzela z Madonnami” – wyk. Ewa Demarczyk

36. Kabaret Olgi Lipińskiej
to najdłuższy cykl programów telewizyjnych Olgi Lipińskiej.
Następca poprzednich cykli autorki, m.in. Właśnie leci kabarecik,
z których ostatni również nosił oficjalnie tytuł „Kabaret Olgi Lipińskiej”,
jednak w powszechnej świadomości oraz w niektórych opracowaniach
znany jest raczej jako „Kurtyna w górę”.
Przedmiotem niniejszej prezentacji jest cykl zapoczątkowany
przez autorkę po wieloletniej (nie licząc dwóch specjalnych wydań
sylwestrowych z 1986 i 1987 roku) przerwie;
pierwszy po przemianach ustrojowych 1989 r.

37. Kabaret Olgi Lipińskiej - Francuska piosenka o
miłości

38. Przedstawiciele piosenki kabaretowej:
* Andrzej Poniedzielski
* Jan Pietrzak
* Wały Jagiellońskie

39. Festiwale piosenki kabaretowej:
Ogólnopolski Festiwal Piosenki
Kabaretowej O.B.O.R.A. – doroczny
festiwal piosenki kabaretowej
odbywający się w Poznaniu.
Organizatorem Festiwalu jest Music Collection Agency
Ostatni Bastion Obrony Rozumu Artystycznego,
platforma artystyczna w Poznaniu, mieszcząca się od września
2007 r. w poznańskim Klubie Eskulap (Dom Studencki Eskulap)
przy ul. Przybyszewskiego 39.
Powstała w 2003 roku. Jest formą przestrzeni teatralnej ze sceną
i jej niezbędnym zapleczem oraz widownią liczącą 400 miejsc.

40. Autorem nazwy O.B.O.R.A. jest Zenon Laskowik,
będący do czerwca 2005 roku jej szefem artystycznym.
Symbolem Platformy jest skrzydlata krowa. Platforma Artystyczna
O.B.O.R.A. współorganizuje Ogólnopolski Festiwal Piosenki
Kabaretowej O.B.O.R.A.
Ogólnopolski Festiwal Piosenki Kabaretowej O.B.O.R.A. odbywa się
regularnie od 2004 roku. Ideą Festiwalu jest przywrócenie piosence
kabaretowej jej należnego miejsca na estradzie, w mediach i w życiu
codziennym.

41. Kabaret Hrabi - Opowieść o niespełnionej miłości

42. Ogólnopolskie Spotkania z Piosenką Kabaretową
OSPA – festiwal piosenki kabaretowej odbywający się
corocznie od 1985 w Ostrołęce, zawsze w listopadzie.
Organizatorem imprezy jest Ostrołęckie Centrum Kultury.
OSPA to konkurs, w którym biorą udział soliści i zespoły
kabaretowe, stojący u progu kariery wykonawcy profesjonalni
oraz amatorzy z różnych stron kraju.
Każdy wykonawca zgłasza do konkursu dwa utwory,
których łączny czas trwania nie może przekroczyć 10 minut.
W konkursie nie mogą brać udziału piosenki wcześniej
nagrodzone na OSPIE.

43. Z festiwalem wiążą się także imprezy towarzyszące z udziałem
artystów zawodowych, gazetka festiwalowa, konkursy dla publiczności,
akcje promocyjne sponsorów. W ostatnich latach gościnnie
występowały tutaj takie kabarety, jak m.in. Dno, Hrabi, Kabaret
Moralnego Niepokoju, Koń Polski, Łowcy.B, Neo-Nówka, a także
konferansjerzy - Artur Andrus, Piotr Bałtroczyk czy Tomasz Jachimek.

44. Kabaret Smile – Piosenka o przyjaźni , 2008 r.

45. Konkurs piosenki kabaretowej im. Jeremiego Przybory
Jeremi Stanisław Przybora (ur. 12 grudnia1915 w Warszawie,
zm. 4 marca 2004 tamże) – polski poeta, pisarz, satyryk, aktor,
współtwórca (wraz z Jerzym Wasowskim) telewizyjnego „Kabaretu
Starszych Panów” i „Kabaretu Jeszcze Starszych Panów”
oraz radiowego teatrzyku „Eterek”, cyklu audycji telewizyjnych
„Divertimento”, autor libretta do musicalu „Piotruś Pan”.
Jeremi Przybora wydał prozą m.in. opowiadania, kolejne części
swoich wspomnień „Memuarów” oraz zebrane teksty swoich
wierszy „Piosenki prawie wszystkie”. Mistrzowie Przybory
to m.in. Tadeusz Boy-Żeleński, Konstanty Ildefons Gałczyński
i Stanisław Lem.

46. Konkurs piosenki kabaretowej
im. Jeremiego Przybory odbywa
się zawsze w Staromiejskim Domu
Kultury w Warszawie. Jest to
konkurs otwarty na prezentację
piosenki o wysokich walorach
literackich, wywodzących się
z najlepszych tradycji polskiej
sceny kabaretowej. Celem
Konkursu jest upowszechnianie
takich piosenek, ich twórców
i wykonawców. Patronem
Konkursu jest Jeremi Przybora -
- pierwszy dżentelmen polskiej
piosenki kabaretowej.

47. Konkurs piosenki kabaretowej
im. Jeremiego Przybory
1.Konkurs polega na interpretacji trzech piosenek kabaretowych,
z obowiązkowym umieszczeniem w repertuarze przynajmniej
jednej piosenki z tekstem Jeremiego Przybory. Pozostałe
piosenki mogą być utworami nowymi lub reprezentować
klasykę piosenki kabaretowej.
2. Do Konkursu mogą przystąpić wokaliści, aktorzy, studenci
szkół teatralnych, filmowych i muzycznych, adepci teatrów
państwowych i prywatnych oraz amatorzy. Warunkiem udziału
w konkursie jest ukończenie 18 roku życia, a także terminowe
oraz zgodne z regulaminem zgłoszenie chęci uczestnictwa
w Konkursie.
3. Nagrody:
- przewiduje się następujące nagrody:
* Nagroda I – 3000 zł
* Nagroda II – 2000zł
* Nagroda III – 1000zł
* Specjalna Nagroda Literacka dla autora oryginalnego
nie publikowanego wcześniej tekstu piosenki – 2000zł.

48. Międzynarodowy Festiwal Kabaretowy WROCEK
Międzynarodowy Festiwal Kabaretowy WROCEK, zwany
na początku Festiwalem Pozytywnej Kultury Studenckiej, powstał
w 2003 roku w środowisku akademickim Politechniki Wrocławskiej.
Przyłączyli się do niego studenci Uniwersytetu Przyrodniczego,
organizując rok później pierwszy Festiwal Piosenki Debilnej.
WROCEK to jedna z większych rozrywkowych imprez na Dolnym
Śląsku gromadząca najlepszych artystów i komików z całej Polski.
Ideą festiwalu jest promocja najciekawszych i najbardziej
wartościowych artystycznie propozycji scenicznych związanych
z szeroko rozumianą komedią i satyrą. W ramach festiwalu
odbywają się Przegląd Piosenki Debilnej, Potyczki Kabaretowe
i wyjątkowa Gala.

49. Do udziału w przedsięwzięciu są zaproszeni kabareciarze
i kabareciarki, soliści - indywidualiści i konstelacje gwiazd
a także zdolni początkujący i zmanierowani acz nadal zabawni
weterani. Konkurs jest oceniany przez historię i publikę.
Do zajęcia miejsc na widowni są zaproszeni wszyscy miłośnicy
dobrego humoru z najwyższej półki.
Festiwal jest organizowany przez m.in. Radio Wrocław,
Politechnikę Wrocławską oraz Samorząd Studencki.

51. Przegląd Piosenki Debilnej
Michał Kempa ”Camembert” , 2013 rok

52. DZIĘKUJĘ ZA UWAGĘ! 
Wykonanie:
Katarzyna Kołacz
I rok, filologia germańska