10. Drugim ważnym dla kabaretu krajem są Niemcy. Tu jednak początki naznaczone były piętnem cenzury. Zapoczątkowane jednak w Francji zmiany zaowocowały założeniem satyrycznego pisma "Simplicissimus". Jego twórcy – Albert Langen oraz Frank Wedekind zainspirowani byli bezpośrednio wizytą we francuskim Montmartre. Tekst ten nie przypadł do gustu władzy. Frank Wedekind musiał nawet opuścić kraj po publikacji poematu satyrycznego "Im heiligen Land" ("W ziemi świętej"), w którym prześmiewczo przedstawił wizytę cesarza Wilhelma II w Palestynie. Następnym etapem na drodze do powstania kabaretu, było wydanie zbioru wierszy i piosenek "Deutsche Chanson" przez Otto Juliusa Bierbauma. Wkrótce potem Ernst von Wolzogen otworzył w Berlinie lokal o nazwie Uberbrettl . W 1901 roku Max Reinhardt stworzył kabaret Schall und Rauch (Głos i dym), przekształcony następnie w Kleine Theater, który parodiował dzieła literackie. Mimo represji ze strony cenzury i policji, cyganeria artystyczna Niemiec (skupiona głównie w Monachium), założyła Związek Ochrony Wolnej Sztuki i Nauki imienia Goethego.
11. 13 kwietnia 1901 roku jedenastu artystów stworzyło kabaret kabaret Jedenastu Katów. Oficjalnie – w obawie przed cenzurą – miał być to prywatny klub, który raz w tygodniu daje przedstawienia tylko dla zaproszonych gości. Dekorację sali, w której odbywały się występy, stanowiły narzędzia tortur i maski 11 założycieli kabaretu.. Jedenaście Katów zostało rozwiązane w 1903 po długim tourne. Jednak mimo stosunkowo krótkiego okresu działalności wywarło znaczący wpływ w historii kabaretu.
13. Pierwszy polski kabaret "Zielony Balonik" został założony w 1905. Pisał do niego Boy-Żeleński, tworzono szopki satyryczne, w których udział brały znane postaci życia politycznego i kulturalnego początku XX wieku. W tym samym czasie działał także kabaret "Figliki". W 1909 pojawił się w Warszawie „Momus” za nazwę przyjmując imię greckiego bożka, znanego ze złośliwej krytyki, drwiny i śmiechu, jednoznacznie wskazując na charakter działalności.