Pokus ng pandiwa

1. POKUS NG
PANDIWA
Pokus ang tawag sa relasyong
pansemantika ng pandiwa sa simuno o
paksa ng pangungusap. Naipakikita ito sa
pamamagitan ng taglay na panlapi ng
pandiwa.
WILLY G. SOLBITA

2. Pokus sa aktor o
tagaganap
-ang paksa ang tagaganap ng
kilos ng pandiwa sa
pangungusap. Ginagamitan ng
panlaping: um, mag-, maka-, at
ilang ma-. (“sino?”)
hal:
Sumungkit ng atis ang mag-

3. gol
- ang paksa ay ang
tuwirang layon. May
mga panlaping: i-, -in, -
an/-han, ma-,
ipa.(“ano?”)
Hal:

4. Pokus sa ganapan
ang paksa ay ang lugar na
ginaganapan ng pandiwa. May
mga panlaping: pag-/-an, -an/-
han, ma-/-an, mapag-/-an.
(“saan?”)
hal:
Ang tindahan ang pinagbilhan ni
Rosa ng bulaklak.

5. Pokus sa tagatanggap
-ang pinaglalaanan ng kilos
ay siyang simuno sa
pangungusap. May
panlaping: i-, ipang-, ipag-.
(“para kanino?”)
hal:
Ikinuha niya ng inumin ang
mga panauhin.

6. Pokus sa gamit o
instrumental
-ang paksa ay ang bagay o
ginamit upang maisagawa ang
kilos. May panlaping:i, ipang-
/ipinang-, maipang-. ( “sa
pamamagitan ng ano?”)
hal:
Ipinanghalo niya ang sandok.

7. Pokus sa sanhi o
kosatib
-ang paksa ay nagpapahayag
ng sanhi ng kilos ng pandiwa
sa pangungusap. May
panlaping i, ika, ikina-.
(“bakit?”)
hal:
ikinatuwa namin ang