Max Greyson is dichter, prozaschrijver en spoken-wordperformer uit Antwerpen. Hij toert met zijn podiumpoëzie door Vlaanderen, Nederland en de rest van eengemaakt Europa, op zoek naar een midden tussen waan en zin.

1. Max Greyson
Klein
verzet
Kunt
u
mij
vertellen
waarom
we
sinds
achtduizend
jaar
in
steden
rondzwerven
de
initialen
van
onze
beschaving
in
de
aarde
kerven
als
nerven
van
superioriteit
noem
ons
niet
mensdom
maar
mensheid,
zoals
in
grootsheid
is
de
waanzin
is
nooit
veraf,
alle
ratio
ten
spijt
de
kip
of
het
ei,
zegt
u,
maar
we
hadden
moeten
beginnen
bij
de
toekomst
Eerst
klommen
en
kropen
we
op
vier
poten
dan
hebben
we
langzaamaan
leren
lopen
nu
zitten
we
op
ons
gat
en
drukken
lukraak
op
knoppen
om
afstand
te
overbruggen
Waarom
hebben
we
leren
werken,
meer
en
sneller
en
feller
volautomatisch,
hol,
oud
en
statisch
in
de
rijzende
zeespiegel
zien
wij
onze
reflectie
een
bemoeiziek
beest
dat
vooruitgang
heet
we
boren
naar
olie
in
onze
vloeren
en
blazen
een
gat
in
ons
plafond
ik
wil
niet
weten
wat
we
nog
van
plan
zijn
met
onze
lachende
zon
onze
tuin
wordt
alsmaar
kleiner
en
ons
grondwater
stijgt
onze
longen
vergrijzen,
ik
vraag
mij
af
waar
moeten
we
onze
adem
nog
halen?
Dit
bescheiden
verzet
breekt
nood
en
wet
weekt
het
etiket
van
zinloosheid
uit
onze
vuilgeklaagde
kleren
wij
draaien
nog
steeds
onophoudelijk
onze
kleine
revoluties
af
maar
wie
zijn
in
deze
tijd
de
schietende
schimmen?
wie
glimt
er
lichtzinnig
uit
de
vensters?
we
vallen,
we
ruisen
en
we
zingen
buigen
onze
stembanden
tot
ze
breken
op
elkaar
-­‐ Max
Greyson