Mandarina Teatro CPI Virxe da Cela

1. MANDARINA TEATRO

2. INTRO: Como todos recordaredes, aquela familia que vos desexou bo Nadal naquela Noiteboa,
regresa ao escenario para desexarvos un bo Santo.
(Champi cantando. Entran Raquel e Ana P., Ana P. sentase e Raquel reza có cura). (Entran catro
figurantes e sentan)
Champi: (a Raquel) Ai filla! Qué día tan feliz! hoxe vamos unir en santo matrimonio a unha
parella cristiá! Ata os nomes son bonitos: Alba , símbolo de pureza (sarcasmo) e Ángel, non sei
quen lle poría ese nome...
Raquel: (a Champi) si, si... pobre neniña ... coa nai que lle tocou en sorte ... non mira nadiña
por ela...
Ana P: (a Champi) A ver señor cura, déixese de lerias, que empeza a cerimonia!
Raquel: (a Ana P.) Pero mamá! Se aínda non chegaron os noivos!
(chegan Laura e Ángel de gancho).
(Entran catro figurantes e sentan)
Laura: (a Raquel) Vaia pinta que tes! Nin para a voda da túa sobriña...
Raquel: Eu é que son moi recatada!
Laura: Si; catada, recatada e catada outra vez.
Champi: (a Ángel) Hai fillo, outro mais que se entrega ao sacramento do matrimonio!(polo
baixo) ti es parvo oh! Deixar todas por unha...
Ángel: (a Champi) Si, pero coma a miña non hai ningunha ...
(entra Andrea)
Andrea: Co que me gustan a min as vodas ...
(a Ana P.) Ola, mamá!
Ana P: Aínda parece que foi onte cando estabas ti alí!
(Andrea chora desconsolada mente)
(Entran Adrián e Ana G.)
(Champi e Raquel poñen mala cara)
Raquel: ( a Adrián e a Ana G.) E xa de paso ... Podiades ir bos...
Champi: ( a Ana G.) Ai filla ! Enxendraches un froito do pecado!
Ana G: Señor cura... Os froitos están nas árbores... Deixe ao meu neno...
Adrián: Veña, Ana, vámonos sentar, non lle fagas caso ao cura.
(Ana G. e Adrián sentan)
Ana P: (a Ana G. ) É neno ou nena?
Ana G: É un neno
Adrián: Vaise chamar Fermín

3. Ana G: Nin o soñes, Ethan
Ana P: I ... que?
Raquel: Será José Ethan ou?
Adrián: Se non me deixas poñerlle Fermín, moito menos lle vas poñer José eh!
Laura: Calade que ben a noiva! (Soa a musica nupcial e chega Sergio, Alba e Tania)
Champi: Benvidos e Benvidas a casa do señor. Estamos aquí reunidos para unir en santo
matrimonio a Alba e a Ángel. (Soa o móbil de Tania ) (Tania colle o móbil)
Tania: (co móbil) Ola José...
Andrea: (a Tania) Colga ou vaste co teu pai!
Tania: Polo menos tería unha nai mellor.
Ana P: ( de pé) Vamos a ver ! Pero vos no sabedes que estamos nun sitio sagrado!
Champi: O matrimonio é un sacramento, polo tanto, ten un significado propio.Este, ten sentido
cando a parella leva unha vida cristiá e asiste habitualmente á misa. É un momento máxico , que
debe ser tratado ca solemnidade que representa.Vides contraer matrimonio sen que ninguén vos
presione, libre e voluntariamente?
Alba e Ángel: Si, vimos libremente.
Champi: Estades decididos a amarvos e respectarvos mutuamente, seguindo o modo de vida
propio do matrimonio?
Alba e Ángel: Si, estamos decididos.
Champi: ¿Estades dispostos a recibir de Deus responsable e amorosamente os fillos, e a
educalos segundo a lei de Cristo e a súa Igrexa?
Alba e Ángel: Si, estamos dispostos.
Champi: Ángel Varela Cortizas, aceptas a Alba Rodriguez Purriños como esposa e prometes
serlle fiel na prosperidade e na adversidade, , na saúde, e na enfermidade, e amala e respectala
todos os días da túa vida?
Ángel : Si, acepto.
Sergio: Como non vas querer oh!
Champi: Alba Rodriguez Purriños, aceptas a Ángel Varela Cortizas como esposo e prometes
serlle fiel na prosperidade e na adversidade; na saúde, e na enfermidade, e amalo e respectalo
todos os días da túa vida?
Sergio: (polo baixo) Que diga que non, que diga que non!
Alba: Síntoo pero non podo, (a Sergio) papá tiñas razón ... (Saca os zapatos e vaise ). (Tira o
ramo e cólleo Raquel) (Sergio tira o confetti)(Ana G. segue a Alba, e Ana P. seguee a Ana G.)
Raquel: Todo é cousa do destino (vaise co cura)
Tania: (a Ángel, de pé) se non ai voda ... o regalo eh!
Sergio: ( a Ángel) Si,si... iso, devolve todo e vaite .

4. Laura : (a Sergio) Pero deixa ao cativo oh! (a Ángel) Ti tranquilo, xa entrará en razón.
Sergio: En razón xa entrou!
Ana G.: Tranquilos, que xa está coa súa avoa.
Andrea: Entón vou alí.
Ana G.: Non, non baias que están falando. (Ángel sentase nun banco)
Tania: Bueno, aquí xa non pintamos nada , vámonos mamá.
Andrea: Xa sabía eu , que as vodas non traen alegría... (Andrea e Tania vanse)
Adrián : Eu non volvo mais a unha igrexa...
Ana G.: Veña, vámonos...
(Ana G. e Adrián vanse)
Sergio: Veña, nós vamos cancelar o restaurante... (Laura e Sergio vanse)
Angel : Bueno, menos mal que me esta esperando Lupe na casa... (entran todos)
Ana P: Isto e todo por hoxe...
Todos: Feliz Entroido! (confetti).