2. 2
CZYM JEST KULTURA?
Kultura, czyli cywilizacja, jest to złożona
całość, która obejmuje wiedzę, wierzenia,
sztukę, moralność, prawa, obyczaje oraz inne
zdolności i nawyki nabyte przez ludzi jako
członków społeczeństwa.
Edward Taylor
“
”
3. 3
CZYM JEST KULTURA?
Kultura jest trochę jak wrzucenie Alca-
Seltzera do szklanki wody – nie widzisz go,
ale w jakiś sposób coś robi.
Hans M. Enzensberger
“
”
7. 7
WYMIARY GEERTA HOFSTEDE
WYMIARY KULTURY
HIERARCHICZNOŚĆ –kultury, w których
dystans dzielący rządzących jest duży i
różnice pozycji społecznych są bardzo słabo
akcentowane;
8. 8
WYMIARY GEERTA HOFSTEDE
WYMIARY KULTURY
KOLEKTYWIZM – INDYWIDUALIZM –
kultury ceniące prymat jednostki nad
grupą i takie, gdzie ważniejsza od
jednostki jest grupa społeczna;
9. 9
WYMIARY GEERTA HOFSTEDE
WYMIARY KULTURY
UNIKANIE NIEPEWNOŚCI (skłonność do
ryzyka) – sprowadza się do tego, na ile
poszczególne kultury tolerują niepewność i
niejasność w zakresie oczekiwań i przyszłych
stanów rzeczy;
10. 10
WYMIARY GEERTA HOFSTEDE
WYMIARY KULTURY
KOBIECOŚĆ – MĘSKOŚĆ – jest to wymiar
ilustrujący stosunki między kobietami i
mężczyznami ze względu na ujęcie ich ról
społecznych i płciowych i przypisywane im
znaczenie.
11. 11
WYMIARY SHALOMA SCHWARTZA
WYMIARY KULTURY
Prace Schwartza nad
psychologicznymi wymiarami
kultury przyniosły inne
ciekawe rozróżnienie.
Wyłonione przez niego
wymiary kulturowe to:
17. 17
CZYM JEST KULTURA?
Na podstawie http://www.dpjw.org/ zu beziehen
kultura rozumiana jest jako system orientacji
typowy dla danego społeczeństwa, organizacji
czy pewnej grupy.
Kultura pełni funkcję systemu reguł i znaczeń.
Jest różnorodna
Buduje tożsamość
Jest dynamiczna
18. 18
Postawy i metody, które wywarły wpływ
na rozwój edukacji międzykulturowej:
Wymiany międzynarodowe
Trening międzykulturowy
Różnorodność
Wielokulturowe sąsiedztwo
Przeciwdziałanie rasizmowi i dyskryminacji
Edukacja nt. pokoju i praw człowieka
Edukacja nt. tolerancji i demokracji
19. 19
WYMIANY MIĘDZYNARODOWE
MIĘDZYKULTUROWE UCZENIE SIĘ
CELE:
zniesienie barier wobec innych
kultur,
umożliwienie kontaktu, komunikacji i
zrozumienia,
rozwijanie kompetencji
międzykulturowych.
METODY:
uczenie się międzykulturowe w ramach
międzynarodowych spotkań, wymian i
działań (krótko- i długoterminowych),
edukacja poza formalna.
20. 20
TRENING MIĘDZYKULTUROWY
MIĘDZYKULTUROWE UCZENIE SIĘ
CELE:
rozwijanie kompetencji
międzykulturowych przez
uwrażliwianie na różnice kulturowe i
umożliwienie przezwyciężania różnic
międzykulturowych.
METODY:
szkolenie ogólnokulturowe a szkolenie
dotyczące konkretnej kultury, metody
dydaktyczne a uczenie się przez
doświadczenie.
21. 21
TRENING RÓŻNORODNOŚCI
MIĘDZYKULTUROWE UCZENIE SIĘ
CELE:
na poziomie „zasobów ludzkich”:
wspieranie pracowników w radzeniu
sobie z istniejącą różnorodnością,
na poziomie zespołu i organizacji:
stworzenie struktur dla budowania i
wzmacniania nowej kultury
korporacyjnej.
METODY:
rozwój indywidualny,
budowanie zespołu,
rozwój organizacji przez trening i
coaching
22. 22
SĄSIEDZTWO MIĘDZYKULTUROWE
MIĘDZYKULTUROWE UCZENIE SIĘ
CELE:
umacnianie mniejszości,
wspieranie migrantów w procesie
akulturacyjnym i integracyjnym.
METODY:
antydyskryminacja, antyrasizm,
różnorodność kulturowa itd,
praca socjalna.
23. 23
PRZECIWDZIAŁANIE DYSKRYMINACJI I RASIZMOWI
MIĘDZYKULTUROWE UCZENIE SIĘ
CELE:
walka z dyskryminacją poprzez:
- umocnienie członków kultury
mniejszościowej,
- świadomość i konfrontacja członków
kultury większości z mechanizmami
dyskryminacji.
analiza i krytyka społeczno-
politycznych relacji władzy.
METODY:
antydyskryminacja, antyrasizm,
rożnorodność kulturowa itd.
24. 24
EDUKACJA NA TEMAT PRAW CZŁOWIEKA I POKOJU
MIĘDZYKULTUROWE UCZENIE SIĘ
CELE:
promowanie świadomości i
zrozumienia zagadnień praw
człowieka (w celu rozpoznania
naruszeń tych praw),
rozwijanie umiejętności i
umożliwianie działań koniecznych do
ochrony praw człowieka,
rozwijanie postaw respektowania
praw człowieka.
METODY:
zarządzanie konfliktami lub
przekształcanie konfliktów,
niestosowanie przemocy,
demokratyczne podejmowanie decyzji,
edukacja o prawa człowieka.
25. 25
EDUKACJA NA TEMAT DEMOKRACJI I TOLERANCJI
MIĘDZYKULTUROWE UCZENIE SIĘ
CELE:
rozwijanie umiejętności komunikacyjnych,
zmiana perspektywy,
rozwiązywanie konfliktów w sposób konstruktywny i
demokratyczny.
Editor's Notes
Kultura jest pojęciem szerokim i wieloznacznym. Zapewne każdy z nas interpretuje ten
termin na wiele sposobów, w zależności od kontekstu, skojarzeń czy własnych doświadczeń.
Poszczególne dziedziny naukowe definiują kulturę pod kątem własnej specyfiki. Biorąc
pod uwagę fakt, że tematem tej publikacji jest edukacja międzykulturowa, koncepcje
tu zamieszczone ujmują kulturę w perspektywie psychologii międzykulturowej.
Warto w tym miejscu zaznaczyć, że inna kultura nie zawsze oznacza inny kraj, a „międzykulturowy”
nie musi koniecznie być „międzynarodowy”. Często z odmienną kulturą
spotykamy się tuż za rogiem – dla wielu z nas inną kulturą mogą być dzieci czy osoby starsze,
osoby niepełnosprawne lub przedstawiciele subkultur młodzieżowych, na przykład
hip-hopowcy.
Jedną z najbardziej znanych definicji kultury jest ta stworzona w XIX wieku przez antropologa
Edwarda Taylora: „Kultura, czyli cywilizacja, jest to złożona całość, która obejmuje
wiedzę, wierzenia, sztukę, moralność, prawa, obyczaje oraz inne zdolności i nawyki nabyte
przez ludzi jako członków społeczeństwa”.
Jedną z najbardziej znanych defi nicji kultury jest ta stworzona w XIX wieku przez antropologa
Edwarda Taylora: „Kultura, czyli cywilizacja, jest to złożona całość, ktora obejmuje
wiedzę, wierzenia, sztukę, moralność, prawa, obyczaje oraz inne zdolności i nawyki nabyte
przez ludzi jako członkow społeczeństwa”.
W psychologii międzykulturowej kultura rozumiana jest jako system wartości, norm i zachowań
charakterystycznych dla poszczegolnych grup i narodow.
Koncepcja ta ukazuje kulturę poprzez tworzące ją elementy. Wierzchołek gory lodowej stanowią
elementy wyraźnie widoczne, a pod powierzchnią wody, czyli w świadomości, znajdują
się elementy ukryte. Powyżej poziomu wody można zobaczyć niewielki wycinek całości
gory lodowej, jej ogrom pozostaje niewidoczny na pierwszy rzut oka. Aby poznać całą gorę
lodową, trzeba dokonać wysiłku – zanurkować pod powierzchnię.
Z tej koncepcji kultury wynika, że elementy widoczne są jedynie odzwierciedleniem tych niewidocznych.
Obserwując kulturę jako gorę lodową, możemy jedynie odpowiedzieć sobie na
pytania:
Co? Co widzę, co się dzieje, co oni robią, co jedzą, co mają na sobie, co mowią itd. Aby odkryć
ogrom ukrytych informacji na temat kultury, trzeba świadomie do tego dążyć, intencjonalnie
to odkrywać, szukać, sprawdzać, dopytywać.
Dlaczego? Dlaczego to jest dla nich ważne, dlaczego postępują tak, a nie inaczej, dlaczego
pragną, cenią, poszukują czegoś innego niż my?
Czym kultury rożnią się miedzy sobą?
Istnieje kilka bardzo interesujących opracowań dotyczących podziału kultur. Pierwsze, empiryczne
rozwiązanie psychologicznych wymiarow kultur przedstawił holenderski socjolog
Hofstede. Szeregując kultury, posłużył się on następującymi wymiarami:
HIERARCHICZNOŚĆ - rozrożnia kultury, w ktorych dystans dzielący rządzących jest duży
i takie, gdzie rożnice pozycji społecznych są bardzo słabo akcentowane;
KOLEKTYWIZM – INDYWIDUALIZM – wymiar ten jest odpowiedzią na dylemat: jak uregulować
stosunki między jednostką a grupą. Z tego podziału wyłaniają się kultury
ceniące prymat jednostki nad grupą i takie, gdzie ważniejsza od jednostki jest grupa
społeczna;
UNIKANIE NIEPEWNOŚCI – sprowadza się do tego, na ile poszczególne kultury tolerują
niepewność i niejasność w zakresie oczekiwań i przyszłych stanów rzeczy;
KOBIECOŚĆ – MĘSKOŚĆ – jest to wymiar ilustrujący stosunki między kobietami i mężczyznami
ze względu na ujęcie ich ról społecznych i płciowych i przypisywane im
znaczenie.
Są one ulokowane w porządku koncentrycznym, tak iż typy sąsiadujące ze sobą są skorelowane
dodatnio, zaś przeciwległe pozostają w relacjach konfliktowych i są skorelowane
ujemnie.
Wynika z tego, że konserwatyzm (interpretowany jako kolektywizm) jest bliski hierarchiczności,
zaś zdecydowanie przeciwstawny obu rodzajom autonomii. Schwartz dokonał porównania
wyodrębnionych przez siebie typów wartości z czterema wymiarami Hofstede.
Istotne korelacje pojawiły się w przypadku indywidualizmu i autonomii, a także między
męskością i mistrzostwem. Oznacza to, że kultury akcentujące wartości męskie, zwierają
także elementy silnej motywacji osiągnięć. Wśród 38 krajów, obecnych w puli badanych
przez Schwartza, czołowe pozycje na skali wartości mistrzostwa zajmują kultury Dalekiego
Wschodu, a szczególnie Chiny.
„Pozory mylą” – to powiedzenie znane jest prawie każdemu z nas. Często w codziennym
życiu mamy tendencję do oceniania innych „na pierwszy rzut oka” przez pryzmat własnych
przekonań, doświadczeń czy oczekiwań. Z jednej strony bardzo ułatwia nam to funkcjonowanie
w świecie, z drugiej – stanowi zagrożenie pojawienia się uprzedzeń, a nawet dyskryminacji.
Jak zatem zminimalizować ryzyko błędnej interpretacji? Pomocna może okazać się
świadomość procesów i zjawisk występujących na styku kultur.
Stereotypy uruchamiają się w naszym umyśle automatycznie. Stanowią uproszczony, zgeneralizowany
obraz grupy ludzi, której przypisujemy pewne cechy psychologiczne. Mechanizm
powstawania i funkcjonowania stereotypów sprawia, że są one niezwykle trudne do zmiany
i bardzo łatwe do uruchomienia. Kontakty międzykulturowe są z pewnością bardzo narażone na
działanie stereotypów, ale jednocześnie tworzą dobre warunki do ich przełamywania. Same stereotypy
nie są jeszcze niebezpieczne, jednak fakt, że zaraz po nich mogą się uruchomić w naszym
umyśle uprzedzenia, a z nich dyskryminacja – nakazuje mieć stereotypy pod kontrolą. Oznacza to,
że należy być świadomym mechanizmu ich powstawania i funkcjonowania oraz ich konsekwencji,
a także mieć wgląd w treść swoich własnych przekonań na temat przedstawicieli innych kultur.
Posługiwanie się i uleganie stereotypom przyczynia się w znacznym stopniu do utrudnienia lub
nawet uniemożliwienia skutecznej komunikacji międzykulturowej. Warto pamiętać także o tym,
że kiedy my posługujemy się stereotypami w kontakcie z innymi ludźmi, oni także odbierają nas
i nasze zachowanie poprzez pryzmat wyobrażeń i stereotypów.
Nawiązując kontakt międzykulturowy, wnosimy do niego cały swój bagaż uwarunkowań
kulturowych, norm, wartości, schematów zachowań. Proces socjalizacji i enkulturacji jest
nieuświadomiony, lecz oddziałuje na nas niezwykle silnie. Sprawia on, że oczekujemy od
drugiej osoby znajomości i poszanowania naszych norm i wartości, a kiedy spotykają się one
z niezrozumieniem i brakiem szacunku, jesteśmy rozczarowani kontaktem i zniechęceni do
dalszej znajomości.
Znajomość języków obcych jest pierwszym krokiem w porozumiewaniu się z przedstawicielami
innych krajów i innych kultur. Pozwala na poruszanie się po płaszczyźnie porozumienia
werbalnego. Jednak na styku kultur komunikacja niewerbalna i kontekstowa
ma jeszcze większe znaczenie. W zależności od uznawanych wartości i powielanych
skryptów kulturowych każdy komunikat może mieć inne znaczenie. Bariery językowe
i odczuwany brak spójności w sferze werbalnej i niewerbalnej komunikatu są bardzo częstymi
przyczynami nieporozumień i konfliktów między przedstawicielami odmiennych
kręgów kulturowych.