2. Το κώνειο (αγγλ. poison hemlock)
είναι φυτικό δηλητήριο.
Οφείλει την ονομασία του στο
ρήμα "κωνάω", που σημαίνει
"περιστρέφω" (αρχ. ελλ.
παράγωγο "κώνος" = σβούρα).
Παράγεται από το
φυτό κώνειον το
στικτόν (Conium maculatum).
Το φυτό είναι πολύ κοινό στην
Ελλάδα, από τα αρχαία χρόνια
έως σήμερα. Στην Αρχαία
Αθήνα χρησιμοποιούνταν για
τις ναρκωτικές του ιδιότητες
από τους ιεροφάντες (ως
αναφροδισιακό).
3. Η δραστική ουσία του κωνείου
είναι
το αλκαλοειδές κωνεΐνη
(αναλγητικές ιδιότητες).
Θεωρείται, μαζί με
την νικοτίνη, το ισχυρότερο
των φυτικών δηλητηρίων. Το
βασικό της μειονέκτημα
είναι ότι είναι
ισχυρά πτητική ένωση και,
κατά συνέπεια, μη
πρόσφατα
παρασκευάσματα χάνουν
σταδιακά την δηλητηριώδη
ισχύ τους.
4. Η κατάποση εκχυλίσματος (κυρίως
φύλλων και βλαστών) κωνείου
προκαλεί ανώδυνο θάνατο.
Στην αρχή τα
αισθητήρια νεύρα νεκρώνονται
από την περιφέρεια προς το
κέντρο. Υπάρχει απώλεια των
μυικών δυνάμεων, αμβλύνονται
οι περιφερειακές αισθήσεις, το
ανακλαστικό τόξο του νωτιαίου
μυελού προκαλεί τρόμο και
σπασμούς. Τέλος, επέρχεται
ύπνος, εγκεφαλική νάρκη και,
τελικά, θάνατος.
5. Το 399 π.Χ ο Σωκράτης ήπιε το κώνειο,
έχοντας καταδικαστεί σε θάνατο από
το Δικαστήριο της Ηλιαίας, που
αποτελούνταν από 500 Αθηναίους
πολίτες, με τις κατηγορίες της
αμφισβήτησης και ασέβειας των
θεών και τη διαφθορά των νέων της
πόλης της Αθήνας.
6. Ο Θηραμένης μετά από
συγκρούσεις με τα μέλη της
ολιγαρχικής τότε κυβέρνησης,
γνωστή ως Τριάκοντα
Τύραννοι, οδήγησε τους
ανώτατους διοικητές να
σχεδιάσουν τον θάνατο του -
καταγγέλθηκε πριν από την
ολιγαρχική συνέλευση, και
τότε, όταν αυτό το σώμα
στάθηκε απρόθυμο να τον
τιμωρήσει, εκτελέστηκε με
δίκη-παρωδία, δηλαδή δίκη
χωρίς επίσημες κατηγορίες
και χωρίς την ενεργή
συμμετοχή των βουλευτών
στη λήψη της τελικής
απόφασης. Τέλος τον
θανάτωσαν με κώνειο.