3. Από τη μινωική και μυκηναϊκή εποχή, ο
καλλωπισμός είναι μέρος της καθημερινής ζωής
ανδρών και γυναικών, όλων των κοινωνικών
τάξεων. Η χρήση καλλυντικών, όπως αρωμάτων,
αλοιφών, ψιμυθίων, αρωματικών λαδιών,
μεταδόθηκε από την αρχαία Αίγυπτο, με την οποία
είχαν αποκτήσει σχέσεις.

5. Στην αρχαία Αίγυπτο, η χρησιμοποίηση τους
γινόταν για λόγους υγείας ή επιβαλλόταν από
μαγικούς και θρησκευτικούς λόγους. Οι αλοιφές και
τα λάδια αποτελούσαν προστασία του δέρματος
από τη ζέστη του ήλιου και το σκληρό κλίμα της
χώρας. Αποτελούσαν μέρος της καθημερινής
υγιεινής των Αιγυπτίων, που έκαναν συχνά λουτρό,
έτριβαν το σώμα με λάδια και κρέμες κι
αρωματίζονταν με μεθυστικές ευωδιές, που τις
αγαπούσαν πολύ. Ήταν ανάγκη ζωής για όλες τις
τάξεις της αιγυπτιακής κοινωνίας.

7. Στην κλασική Ελλάδα τις γυναίκες τις απασχολούσε
ιδιαίτερα ο καλλωπισμός. Τη γυναικεία φιλαρέσκεια
διακωμώδησαν άλλωστε, και οι κωμωδιογράφοι της
εποχής, όπως ο Αντιφάνης: Έτσι περιγράφει με
ακρίβεια τα στάδια της καλλωπιστικής
προετοιμασίας μιας κομψής γυναίκας , "καθαρίζεται
πρώτα... τρίβει το δέρμα της, χτενίζεται, σπογγίζει το
σώμα της, πλένεται, καθρεφτίζεται, ντύνεται,
αρωματίζεται, στολίζεται, αλείφεται με πομάδες" .

9. Οι αρχαίες Ελληνίδες χρησιμοποιούσαν κρέμες για
ν' ασπρίσουν τα μάγουλα, ψιμύθια, βαφές, για τα
φρύδια και τις βλεφαρίδες. Γνωρίζουμε ακόμη πως
στο εργαστήριο του Πύρωνα έφτιαχναν μία σπάνια
αλοιφή πανάκριβη, από κιννάβαρι. Πολλές γυναίκες
διέθεταν ολόκληρο εργαστήριο καλλωπισμού, με
τριχολαβίδες, καρφίτσες, μπουκαλάκια αρωμάτων
και ουσιών, δοχεία με κρέμες, τις "πυξίδες", ξύλινα
συνήθως ή πήλινα, που περιέχουν φυσικές κρέμες
και αλοιφές. Στα αρχαία κείμενα η χρήση τους
θεωρείται σαν τέχνασμα των γυναικών ελευθέρων
ηθών.

11. Για το βάψιμο του προσώπου και των χειλιών
χρησιμοποιούσαν επίσης σκόνη χένας, χυμό από
μούρο, μολύβια ή τη ρίζα του φυτού αλκέα (μολόχα).
Μαύριζαν τα φρύδια με καπνά ή τριμμένο αντιμόνιο.
Τα βλέφαρα τα σκίαζαν ελαφρά με κάρβουνο. Τις
βλεφαρίδες τις έβαφαν πρώτα μαύρες, έπειτα με
μείγμα από ασπράδι αυγού, αμμωνία και ρετσίνι.

13. Μερικές γυναίκες πρέπει να παρασκεύαζαν τα
διάφορα καλλυντικά μόνες τους ή με την βοήθεια
των φιλενάδων τους ή ορισμένων ειδικών που
έρχονταν στα σπίτια. Άλλες τα αγόραζαν από
φαρμακέμπορους. Τα μάλασσαν και τα άπλωναν με
σπάτουλες, κουτάλια και διάφορα ραβδάκια από
ξύλο, κόκκαλο και ελεφαντόδοντο.

14. Εμείς σήμερα χρησιμοποιούμε τα καλλυντικά για να
Εμείς σήμερα χρησιμοποιούμε τα καλλυντικά για να
προστατέψουμε το πρόσωπο μας ή να το ομορφύνουμε.
προστατέψουμε το πρόσωπο μας ή να το ομορφύνουμε.

15. Η ανδρική και η γυναικεία ομορφιά
προκάλεσαν από την αρχαιότητα έως
σήμερα πολλές έριδες, θυμούς, γκρίνιες,
πολέμους, αλλά και αποσόβησαν
θανάτους και καταστροφές ή επηρέασαν
πολλούς και πολλές στη λήψη κρίσιμων
αποφάσεων.

16. Η «Ωραία Ελένη», σύζυγος του βασιλιά της Σπάρτης
Μενέλαου, θάμπωσε τον γιο του βασιλιά της Τροίας, τον
Πάρη. Η αρπαγή της από τον Πάρη απετέλεσε αιτία ή
αφορμή για τον καταστρεπτικότερο πόλεμο κατά την
αρχαιότητα, τον Τρωικό Πόλεμο. Η έριδα, η φιλονικία
μεταξύ του Αχιλλέα και του Αγαμέμνονα για τις όμορφες
Χρυσηίδα και Βρυσηίδα, που είχε ως αποτέλεσμα της
αποχώρηση του Αχιλλέα από τις επιθέσεις των Αχαιών
κατά των Τρώων, προκάλεσε τεράστιες καταστροφές
στο ελληνικό στρατόπεδο. Ο θυμός αυτός ή η «μήνις»
του Αχιλλέα ενέπνευσε τον Όμηρο να γράψει την Ιλιάδα.

17. Η όμορφη θυγατέρα του βασιλιά της Κρήτης Μίνωα
ερωτεύθηκε τον όμορφο Θησέα, τον οποίο έσωσε από
το Μινώταυρο, δίνοντας το γνωστό «μίτο» για να βγει
από το Λαβύρινθο. Η όμορφη Δαλιδά υπήρξε «μοιραία»
για τον Σαμψών. Η όμορφη Ασπασία επηρέαζε
σημαντικά τον Περικλή στις αποφάσεις του όπως και η
Αμαλία το βασιλιά Όθωνα. Η όμορφη Κλεοπάτρα,
βασίλισσα της Αιγύπτου, ήταν «μοιραία» για τον
Αντώνιο. Η απονομή από τον Πάρη στην Αφροδίτη του
«Μήλου της Καλλίστης», της ομορφότερης, προκάλεσε
την οργή της Ήρας. Ίσως, η περίπτωση αυτή αποτελεί
την πρώτη εκδήλωση «καλλιστείων» στον κόσμο.