3. Ամենայն հայոց կաթողիկոսը ծնվել է 1847 թվականին օգոստոսի 28–ին
Թիֆլիսում, մահացել է 1930թվականի մայիսի 8–ին Վաղարշապատում:
Թաղվել է Մայր Տաճարի բակում: Հաջորդել է Մատթեոս Բ
Կոստանդնուպոլսեցի Իզմիրլյանին: Սովորել է Թիֆլիսի դասական
գիմնազիայում 1865–1868թվականներին: Ձեռնադրվել է վարդապետ
1872 թվականին, եպիսկոպոս 1882 թվականին: 1874թ.-ին նշանակվել է
Էջմիածնի Գևորգյան ճեմարանի ուսուցիչ, 1875 թվականին՝ Արցախի
թեմի առաջնորդ և դպրոցների տեսուչ: 1886թ.-ից եղել է Աստրախանի
թեմի առաջնուրդ, 1894-ին նշանակվել է Վրաստանի թեմի առաջնորդ:
Այնուհետև 1907թ. նշանակվել է կաթողիկոսական տեղապահ, 1911թ.՝
ընտրվել կաթողիկոս: Գևորգ Ե Սուրենյանցի կոնդակով 1912–ի
հոկտեմբեր–1913–ի հոկտեմբեր ժամանակամիջոցը հռչակվել է հայոց
գրերի գյուտի 1500–ամյակի և հայկական տպագրության 400–ամյակի
հոբելյանական տարի:
4.
5. 1912թվականին, երբ Հայկական հարցը վերստին մտնում է միջազգային
դիվանագիտական օրակարգ, Գևորգ Սուրենյանցի նախաձեռնությամբ
կազմվում է Հայ ազգային պատվիրակությունը, որի վրա դրված էր Հայ
դատը եվրոպական կառավարությունների առջև պաշտպանելու
առաքելությունը: Կաթողիկոսի ջանքերով կառուցվել են նոր դպրոցնե,
նորոգվել են եկեղեցիներ, կառուցվել են նորերը, ստեղծվել է «Թիֆլիսի
հայ քահանաների միաբանությունը»: Հովանավորել է Մակար
Եկմալյանին և նրա մշակած քառաձայն պատարագը մտցրել եկեղեցի:
Մեծ եղեռնի ժամանակ և հետագա տարիներին, հասարակական
կազմակերպությունների հետ մեկտեղ Հայ եկեղեցին օգնել է
բազմահազար աղետյալների: 1914թ.-ի դեկտեմբերի 28-ին Գևորգ Ե
Սուրենյանցի կոնդակով և նրա անմիջական նախագահությամբ
ստեղծվել է Եղբայրական օգնության կոմիտեն, որն զբաղվել է վիրավոր
հայ կամավորներին և տասնյակ հազարավոր փախստական հայերին
օգնություն ցուցաբերելու խնդիրներով: Եղբայրական օգնության
կոմիտեի բաժանմունքներ են ստեղծվել Երևանում,
Ալեքսանդրապոլում, Թիֆլիսում, Պետրոգրադում, Մոսկվայում և
այլուր:
