Η ΈΝΩΣΗ ΤΗΣ ΕΠΤΑΝΗΣΟΥ
Μια προσπάθεια για την προσέγγιση της ιστορικής αλήθειας. Ένα κειμενο γραμμένο για τις εκδηλώσεις διαλόγου με την Ιστορία, στην επέτειο της δολοφονίας του Ι.Καποδίστρια(27/9) και εν όψει της συμπλήρωσης 150 χρόνων από την Ένωση της Επτανήσου με την Ελλάδα,το 2014
του Γιώργου Σκλαβούνου
Η ΈΝΩΣΗ ΤΗΣ ΕΠΤΑΝΗΣΟΥ
Μια προσπάθεια για την προσέγγιση της ιστορικής αλήθειας. Ένα κειμενο γραμμένο για τις εκδηλώσεις διαλόγου με την Ιστορία, στην επέτειο της δολοφονίας του Ι.Καποδίστρια(27/9) και εν όψει της συμπλήρωσης 150 χρόνων από την Ένωση της Επτανήσου με την Ελλάδα,το 2014
του Γιώργου Σκλαβούνου
Νίκος Εγγονόπουλος: «ΝΕΑ ΠΕΡΙ ΤΟΥ ΘΑΝΑΤΟΥ ΤΟΥ ΙΣΠΑΝΟΥ ΠΟΙΗΤΟΥ ΦΕΝΤΕΡΙΚΟ ΓΚΑΡΘ...Lamprini Magaliou
Αναρτώ μια πολύ καλή εργασία του μαθητή της Α΄ Λυκείου του Μουσικού Σχολείου Κατερίνης Άγγελου Γανωτή (Μάιος 2015). Πρόκειται για προβολή παρουσίασης που περιλαμβάνει βασικά στοιχεία για τον Νίκο Εγγονόπουλο και το έργο του, το ίδιο το ποίημα οπτικοποιημένο και τα στοιχεία που το κατατάσσουν στη μοντέρνα ποίηση.
Νίκος Εγγονόπουλος: «ΝΕΑ ΠΕΡΙ ΤΟΥ ΘΑΝΑΤΟΥ ΤΟΥ ΙΣΠΑΝΟΥ ΠΟΙΗΤΟΥ ΦΕΝΤΕΡΙΚΟ ΓΚΑΡΘ...Lamprini Magaliou
Αναρτώ μια πολύ καλή εργασία του μαθητή της Α΄ Λυκείου του Μουσικού Σχολείου Κατερίνης Άγγελου Γανωτή (Μάιος 2015). Πρόκειται για προβολή παρουσίασης που περιλαμβάνει βασικά στοιχεία για τον Νίκο Εγγονόπουλο και το έργο του, το ίδιο το ποίημα οπτικοποιημένο και τα στοιχεία που το κατατάσσουν στη μοντέρνα ποίηση.
Μουσική και ποιητική βραδυά αφιερωμένη στον εκπαιδευτικό και λογοτέχνη Παναγιώτη Δ. Στάμο, που διοργάνωσε ο Σύλλογος Ελικωνίων Επαρχίας Λιβαδειάς 1/9/2012, στο Μουσείο Αγροτικής Κληρονομιάς στον Ελικώνα (Ζερίκι).
Διάλεξη και μουσική (λίστα αναπαραγωγής στο Youtube): http://www.youtube.com/playlist?list=PL4ir5o_3uDPsS2xV-apl3TbzFpL_m4R8i
Photo Gallery: http://goo.gl/GX6Eh
Βιογραφικό του Π. Δ. Στάμου: http://goo.gl/cI7KA
ΟΙ ΤΠΕ στην Εκπαίδευση στην Ευρωπαϊκη Ενωση και η νέα στρατηγική ΕΕ2020-Πολιτ...Stergios
Μια παρουσίαση από την Maruja Guti érrez Advisor to the Director Directorate General for Education and Culture Valencia, Spain 11 June 2010,
Μετάφραση: Στέργιος Ναστόπουλος
Διδακτέα - Εξεταστέα ύλη για το μάθημα "Οικονομία" (ΑΟΘ) της Γ τάξης του Επαγγελματικού λυκείου. Μπορείτε να δείτε και αναλυτικά την ύλη του μαθήματος επιλέγοντας τον παρακάτω σύνδεσμο:
https://view.genially.com/6450d17ad94e2600194eb286
127. Ο πρώτος τόμος του «ΟΣΑ ΘΥΜΑΜΑΙ» με τον υπότιτλο «Γκαρνιζόν Ουσιάκ» κάλυπτε τα
χρόνια της αιχμαλωσίας του έφεδρου, τότε, ανθυπίατρου Πέτρου Αποστολίδη, στη Μικρά Ασία
(1922-1923).
Τιμήθηκε με το πρώτο βραβείο ειρήνης και φιλίας Αμπιντί Ιμπεχτσί για το 1983.
«Η συνέχεια» αναφέρεται στα χρόνια πριν και μετά την αιχμαλωσία (1900-1922 και 1923-1969).
Ο Πέτρος Αποστολίδης γεννήθηκε στην Καλουτά Ζαγορίου της Ηπείρου. Τελείωσε τη
Ζωσιμαία Σχολή στα Γιάννενα και σπούδασε Ιατρική στο Πανεπιστήμιο της Αθήνας. Συνέχισε
τις σπουδές του στο Παρίσι όπου απόκτησε την ειδικότητα του δερματολόγου –
αφροδισιολόγου. Εργάστηκε στα Γιάννενα από το 1923 μέχρι το 1967.
Από το 1924 πήρε μέρος στους αγώνες της Αριστεράς, φυλακίστηκε και εξορίστηκε
επανειλημμένα. Το 1944 εκλέχτηκε Δήμαρχος στα Γιάννενα από εργατικά και επαγγελματικά
σωματεία.
Το 1978 αρχίζει να γράφει τις αναμνήσεις του, χωρίς τη σκέψη να τις δημοσιεύσει.
Με την παρακίνηση του γιού του, τυπώνεται το 1981 ο πρώτος τόμος από τις εκδόσεις
ΚΕΔΡΟΣ.
….Τον Αύγουστο του 1922, με τους πρώτους τριγμούς της επερχόμενης κατάρρευσης, αρχίζει η
εξιστόρηση καθώς υποχωρεί το Τάγμα στο οποίο υπηρετεί ο ανθυπίατρος Αποστολίδης…αρχίζει
η δεινή δοκιμασία…Το γεγονός ότι ο αφηγητής ήταν γιατρός του εξασφάλισε κάποια ιδιαίτερη
μεταχείριση, αφού και οι Τούρκοι αρρώσταιναν… Τούτο βοήθησε για να αποκατασταθεί μια
ανθρώπινη επαφή…Κι αυτή η ανάδειξη της ανθρωπιάς αποτελεί τη δεσπόζουσα γραμμή των
αναμνήσεων…
(Καθημερινή 22 Οκτ 1981 – Αλέξανδρος Κοτζιάς)
…Μια κουβέντα για να γίνει μεγάλη δε φτάνει να’ ναι. Πρέπει να ευλογηθεί. Τον Π.Α. δεν τον
ήξερα. Τον έμαθα τώρα, που μου ΄πε «όσα θυμάται». Ο συγγραφέας που διηγείται, παρατηρητής
και συμμέτοχος, τα κουβεντιάζει απλά, την προδοσία τη λέει προδοσία, τις κακουχίες έτσι, τις
αγριότητες των Ελλήνων όπως και των Τούρκων. Και χαμοί συμβαίνουν μέσα στο κείμενο και
θρήνοι. Αλλά ο γιατρός Αποστολίδης έχει ένα χιούμορ!....
Χρειάζεται, ωστόσο θάρρος ν’ αναφέρεις στοιχεία που η επίσημη ιστορία αποσιωπά…
(Διαβάζω, τευχ. 51, Μάρτης 1982, Κ.Κ.)
….Στο κείμενο του Π.Α. που μένει…πέρα από το όποιο όραμα και μήνυμα – είναι μια διάχυτη
αίσθηση καθαρότητας, ίσως γιατί …δεν κατόρθωσε να λειτουργήσει ποτέ ο μηχανισμός του
ψεύδους σ’ αυτόν τον πρεσβύτη αφηγητή… Μια Μακρυγιαννική γνησιότητα και ειλικρίνεια που
εναρμονίζεται με την παιδεία του αφηγητή κι ακόμα η εναλλαγή από το κωμικό στο τραγικό,
από τη σάτιρα στην κριτική ενόραση, δίνουν σ’ αυτό το ιστόρημα ένα ιδιαίτερο θέλγητρο που το
ζεσταίνει ο βαθύς ουμανισμός του δημιουργού του.
Αν αυτό το βιβλίο είχε γραφτεί στη δεκαετία του 30, αναμφισβήτητα θα είχε πάρει τη θέση του
στη σειρά της αντιπολεμικής λογοτεχνίας… (Επίκαιρα 22Οκτ 1981, Τάκης Μενδράκος)
Ηπειρώτης, από τα Ζαγόρια, γιατρός, ο συγγραφέας έμαθε γραφομηχανή στα γεροντάματά του,
για να ιστορήσει τι είδε και τι έζησε σ’ αυτόν τον ταραγμένο αιώνα. Όπου – καθώς φαίνεται –
δεν έλειψε από κανένα πατριωτικό προσκλητήριο…Με μνήμη αληθινά ελέφαντος, ιστορεί
128. απίθανες λεπτομέρειες, τόπους, ανθρώπους ονόματα, αρρώστους, αρρώστιες, Τούρκους,
Έλληνες, παρατυχόντες τρίτους –εκείνης της τρομερής χρονιάς…άνετη η αφήγηση, χάρισμα
στην απόδοση του διαλόγου, πηγαίο χιούμορ. Περιμένουμε εναγωνίως τη συνέχεια!...(Νέα,
14ΝΟΕΜ. 1981, Κ.Σταματίου)