FRENILLO SUBLINGUAL CURTO
PROBLEMAS LOGOPÉDICOS
QUE É O FRENILLO SUBLINGUAL ?
É unha membrana mucosa que está debaixo da
lingua. Cando dificulta o movemento normal
desta díse que hai anquiloglosia. Forma parte
da mucosa oral e está pouco vascularizado
polo que apenas sangra e non doe se hai que
cortalo.
Pode ser flexible ou non , de tecido brando ou
fibroso, longo ou curto. Todo esto influirá na
capacidade para realizar os movementos
linguales.
QUE PROBLEMAS PODE OCASIONAR UN
FRENILLO CURTO?
A anquiloglosia pode afectar nas primeiras edades
tanto a nai como ao bebé. A movilidade da
lingua é importantísima para que se dea unha
boa lactancia e que esta sexa pracenteira. Ao
dar de mamar si o bebé non pode succionar
correctamente pode producir dor e gretas pola
fricción ou pola excesiva presión a que está
sometido o pezón (a lingua non pode adaptarse
ben ao peito), infeccións baterianas, mastitis…
Noutras ocasións a succión pode ser inefectiva
non mamando a cantidade que necesita polo
que o bebé non gana peso.
A ANQUILOGLOSIA E A LINGUAXE
Trátase dunha anomalía conxénita que pode
impedir sacar a lingua máis aló da línea dos
dentes. Pode dificultar os movementos
necesarios para producir sons ao ver reducida a
capacidade de facer certos movementos dentro
da boca, como os fonemas /n/,/s/,/z/,/l/,/t/,/d/ e
sobre todo o /r/ vibrante.
A maioría dos nenos-as con esta anomalía soen
adaptarse e o desenvolvemento da fala chega a
ser aceptable.
Si o pliegue membranoso é leve e está preto do
límite normal con exercicios logopédicos pódese
acadar unha articulación casi perfecta.
Cando a lingua non pode saír por diante dos
incisivos é recomendable unha pequena
interveción quirúrxica chamada frenectomía.
EXERCICIOS PARA ALONGAR O FRENILLO
CORTO
. Mover cara atrás a lingua intentando tocar os
dentes inferiores, os de un lado e os de outro
. Ca mandíbula baixa colocar un “chasqui” ou
similar na cresta alveolar e pedirlle ao neno
que tente achegar a punta da lingua ao burato
(primeiro axudaráse cun dedo para logo
retiralo). Manter a lingua elevada 50 segundos)
. Poñer a punta da lingua sobre o padal anterior e
abrir lentamente a boca ata notar o estiramento.
Repetir o exercicio dez veces seguidas tres
veces ao dia.
. Abrir a boca e sacar e meter a lingua
rapidamente, dez veces tres veces ao día.
. Espolvorear a lingua con azucre e mover a lingua
de diante a atrás.
. Chasquear a lingua repetidamente contra o oco
do padal.
. Poñer a punta da lingua sobre o padal anterior e
abrir lentamente a boca ata notar o estiramento.
Repetir o exercicio dez veces seguidas tres
veces ao dia.
. Abrir a boca e sacar e meter a lingua
rapidamente, dez veces tres veces ao día.
. Espolvorear a lingua con azucre e mover a lingua
de diante a atrás.
. Chasquear a lingua repetidamente contra o oco
do padal.

Frenillo sublingual

  • 1.
  • 2.
    QUE É OFRENILLO SUBLINGUAL ? É unha membrana mucosa que está debaixo da lingua. Cando dificulta o movemento normal desta díse que hai anquiloglosia. Forma parte da mucosa oral e está pouco vascularizado polo que apenas sangra e non doe se hai que cortalo. Pode ser flexible ou non , de tecido brando ou fibroso, longo ou curto. Todo esto influirá na capacidade para realizar os movementos linguales.
  • 3.
    QUE PROBLEMAS PODEOCASIONAR UN FRENILLO CURTO? A anquiloglosia pode afectar nas primeiras edades tanto a nai como ao bebé. A movilidade da lingua é importantísima para que se dea unha boa lactancia e que esta sexa pracenteira. Ao dar de mamar si o bebé non pode succionar correctamente pode producir dor e gretas pola fricción ou pola excesiva presión a que está sometido o pezón (a lingua non pode adaptarse ben ao peito), infeccións baterianas, mastitis… Noutras ocasións a succión pode ser inefectiva non mamando a cantidade que necesita polo que o bebé non gana peso.
  • 4.
    A ANQUILOGLOSIA EA LINGUAXE Trátase dunha anomalía conxénita que pode impedir sacar a lingua máis aló da línea dos dentes. Pode dificultar os movementos necesarios para producir sons ao ver reducida a capacidade de facer certos movementos dentro da boca, como os fonemas /n/,/s/,/z/,/l/,/t/,/d/ e sobre todo o /r/ vibrante. A maioría dos nenos-as con esta anomalía soen adaptarse e o desenvolvemento da fala chega a ser aceptable. Si o pliegue membranoso é leve e está preto do límite normal con exercicios logopédicos pódese acadar unha articulación casi perfecta.
  • 5.
    Cando a linguanon pode saír por diante dos incisivos é recomendable unha pequena interveción quirúrxica chamada frenectomía. EXERCICIOS PARA ALONGAR O FRENILLO CORTO . Mover cara atrás a lingua intentando tocar os dentes inferiores, os de un lado e os de outro . Ca mandíbula baixa colocar un “chasqui” ou similar na cresta alveolar e pedirlle ao neno que tente achegar a punta da lingua ao burato (primeiro axudaráse cun dedo para logo retiralo). Manter a lingua elevada 50 segundos)
  • 6.
    . Poñer apunta da lingua sobre o padal anterior e abrir lentamente a boca ata notar o estiramento. Repetir o exercicio dez veces seguidas tres veces ao dia. . Abrir a boca e sacar e meter a lingua rapidamente, dez veces tres veces ao día. . Espolvorear a lingua con azucre e mover a lingua de diante a atrás. . Chasquear a lingua repetidamente contra o oco do padal.
  • 7.
    . Poñer apunta da lingua sobre o padal anterior e abrir lentamente a boca ata notar o estiramento. Repetir o exercicio dez veces seguidas tres veces ao dia. . Abrir a boca e sacar e meter a lingua rapidamente, dez veces tres veces ao día. . Espolvorear a lingua con azucre e mover a lingua de diante a atrás. . Chasquear a lingua repetidamente contra o oco do padal.