Victoriano Taibo García.
Xerardo Álvarez Limeses.
Gonzalo López Abete
Xosé Crecente Vega.
Obra de Ramón Cabanillas.
1.Produción literaria: No desterro (1913), Vento mareiro (1915) e A rosa de cen follas.
2.Dúas pezas teatrais: A man e Santiña (1921) e O Mariscal (1926).
3.Prosa: discursos de ingresos nas Academias, tanto a galega como a castelá, e algúns prólogos.
4.Tradutor: Versos de alleas terras e de tempos idos (1955).
Esquema da literatura galega contemporáneaRomán Landín
Cadro sinóptico que recolle as etapas e principais acontementos, correntes e autores/as da literatura galega dende o Rexurdimento ata hoxe. Non ten carácter exhaustivo e complementa o temario de literatura do libro de texto de Lingua Galega e Literatura de 4º da ESO de Edicións Xerais de Galicia.
Foi neste primeiro terzo do s.XX, especialmente entre 1916 e 1936, cando se consolidou a narrativa galega contemporánea, grazas á aparición dun espazo político e cultural de carácter galeguista, impulsado polas Irmandades da Fala, e á creación de pequenas editoriais( Céltiga, Lar...) que favoreceron a publicacion de obras en galego.
Os narradores das Irmandades son coetáneos dos compoñentes do Grupo Nós e comparten con eles os mesmos ideais galeguistas pero, en xeral, adicáronse máis á poesía e ao teatro. Entre os autores máis representativos podemos citar a Xosé Lesta Meis (1887-1930), autor de tres obras narrativas: Manecho o da rúa (1926), Estebo (1927) e Abellas de ouro (1928)..Leandro Carré Alvarellos (1885-1967); Xaime Quintanilla (1898-1936) e Armando Cotarelo Valledor (1879-1950).
Victoriano Taibo García.
Xerardo Álvarez Limeses.
Gonzalo López Abete
Xosé Crecente Vega.
Obra de Ramón Cabanillas.
1.Produción literaria: No desterro (1913), Vento mareiro (1915) e A rosa de cen follas.
2.Dúas pezas teatrais: A man e Santiña (1921) e O Mariscal (1926).
3.Prosa: discursos de ingresos nas Academias, tanto a galega como a castelá, e algúns prólogos.
4.Tradutor: Versos de alleas terras e de tempos idos (1955).
Esquema da literatura galega contemporáneaRomán Landín
Cadro sinóptico que recolle as etapas e principais acontementos, correntes e autores/as da literatura galega dende o Rexurdimento ata hoxe. Non ten carácter exhaustivo e complementa o temario de literatura do libro de texto de Lingua Galega e Literatura de 4º da ESO de Edicións Xerais de Galicia.
Foi neste primeiro terzo do s.XX, especialmente entre 1916 e 1936, cando se consolidou a narrativa galega contemporánea, grazas á aparición dun espazo político e cultural de carácter galeguista, impulsado polas Irmandades da Fala, e á creación de pequenas editoriais( Céltiga, Lar...) que favoreceron a publicacion de obras en galego.
Os narradores das Irmandades son coetáneos dos compoñentes do Grupo Nós e comparten con eles os mesmos ideais galeguistas pero, en xeral, adicáronse máis á poesía e ao teatro. Entre os autores máis representativos podemos citar a Xosé Lesta Meis (1887-1930), autor de tres obras narrativas: Manecho o da rúa (1926), Estebo (1927) e Abellas de ouro (1928)..Leandro Carré Alvarellos (1885-1967); Xaime Quintanilla (1898-1936) e Armando Cotarelo Valledor (1879-1950).
Dossier realizado sobre a obra "A esmorga" e o seu autor Eduardo Blanco Amor para os Clubs de Lectura Ágora. Atoparás información sobre a obra e sobre Blanco Amor.
Sobre as revoltas sociais que rematan coa morte dos señores na Baixa Idade Media. Tradución ó galego e actualización da anterior versión "Violencia y muerte del señor en Galicia a finales de la Edad Media", Studia Histórica. Historia Medieval, Salamanca, vol. IX, 1991, pp. 125-157.
O Río Umia, a inspiración desde a paisaxeiesasorey
Descrición da paisaxe do río Umia, que foi fonte de inspiración de poetas e do que xurdiron lendas que quedaron fixas na tradición oral galega. Elaborada por Aldara Rey Blanco, de 3º ESO B
" Vixainas, o galego ten maxia " (Un conto en galego para o galego)
Eduardo Blanco Amor
1.
2. Personalidade complexa
Formación con Risco (tertulias).
Emigración á Arxentina( xornalista,
escritor, contactos co galeguismo e tamén
Borges, Sábato…)
3. Romances gallegos (1928) liña vangarda de
Lorca, Romancero gitano. Responsable de
Seis poemas galegos do granadino.
Poema en catro tempos (1931) e Cancioneiro
galego (1956), mostra a relación entre poesía
e música (Arxentina 1931) ver: videos
contidos xerais poesía e música R. Salgueiro
tradición na literatura galega)
5. Despois 1936
A esmorga.1959, Arxentina. Galicia 1970.
Ambiente urbano: Auria de fins XIX 1º XX
Lingua popular ourensá literaturizada.
Hª de tres personaxes: Cibrán, Bocas,
Milhomes 24 horas antes da súa morte.
Declaración de Cibrán ante o xuíz (que non
fala). Técnica telefónica. Silencio da xustiza
e dá realismo.
6. Volta no 1965
Os biosbardos 1962 (Galaxia)
Narradores-protagonistas infantís ou
adolescentes, en 1ª persoa. Complexos.
Ambientados en Auria (Ourense) 1ºs s. XX.
7. Xente ao lonxe 1972 Galaxia.
Consta de 4 partes:
1ª vida de Suso Vilar, neno, fillo de
sindicalista, Aser, 1ºs XX
2ª conflito ensino laico- relixioso
3ª roubo do baldaquino de Oseira(1909)
4ª Celebración 1º de maio, carta de
Evanxelina a Suso.
8. Bos Aires: funda e dirixe Teatro Popular
galego (1956)
(distintas representacións)
1973 Mostras de teatro de Ribadavia,
contacto con actores e directores que
desenvolveron o teatro actual.
Obras:
Farsas para títeres (1973)
Teatro pra xente (1974)
