เรื่อง__ทฤษฎีดนตรีสากลเบื้องต้น_ไก่ต๊อก.doc

1. ใบความรู้ที่1 เรื่อง ทฤษฎีดนตรีสากลเบื้องต้น
พื้นฐานความรู้เรื่องโน๊ต
ตัวโน๊ตทั้งหมด ตามที่เราคุ้นเคยคือ โด เรมี ฟาซอล ลา ที โด
ซึ่งโน้ตแต่ละตัวจะถูกเรียกอีกชื่อหนึ่งโดยนาเอาตัวอักษร ภาษาอังกฤษมาตั้ง ดังนี้
C = โด D = เร
E = มี F = ฟา
G = ซอล A = ลา
B = ที
ซึ่งจะอธิบายได้ง่ายจากคีย์บอร์ด ดังนี้
อธิบายเพิ่มเติมจากรูปด้านล่าง ดังนี้
ให้ลูกศรชี้ขึ้น เป็นสัญลักษณ์แทนเสียงที่สูงขึ้นไป โดยการใส่เครื่องหมายชาร์ฟ (#) และ
ให้ลูกศรชี้ลง เป็นสัญลักษณ์แทนเสียงที่ต่าลงมา โดยการใส่เครื่องหมายแฟลต (b)

2. C สูงขึ้นไปครึ่งเสียง = C# C ลดลงครึ่งเสียง = B
D สูงขึ้นไปครึ่งเสียง = D# Dลดลงครึ่งเสียง = Db
E สูงขึ้นไปครึ่งเสียง = F E ลดลงครึ่งเสียง = Eb
F สูงขึ้นไปครึ่งเสียง = F# F ลดลงครึ่งเสียง = E
G สูงขึ้นไปครึ่งเสียง = G# G ลดลงครึ่งเสียง = Gb
A สูงขึ้นไปครึ่งเสียง = A# Aลดลงครึ่งเสียง = Ab
B สูงขึ้นไปครึ่งเสียง = C B ลดลงครึ่งเสียง = Bb
จะสังเกตได้ว่า มีเสียงที่เท่ากันอยู่ดังนี้
C# = Db
D# = Eb
F#= Gb
G# = Ab
A# = Bb
ระดับเสียงและชื่อทางดนตรี
การกาหนดให้เสียงมีระดับสูงต่ากว่ากันตามชื่อเรียกได้ต้องมีบรรทัด 5
เส้นมีส่วนประกอบคือ จานวนเส้น 5 เส้นจานวนช่อง 4ช่อง
การบันทึกตัวโน้ตลงบนบรรทัด 5 เส้นทาได้ 2แบบ โดยการบันทึกจะต้องชัดเจนแน่นอน
1.ให้หัวตัวโน้ตวางบนเส้น(On a Line)
2.ให้หัวตัวโน้ตวางในช่อง (In a Space)
เราจะสามารถบอกชื่อตัวโน้ตต่างๆได้ ก็ต้องมีเครื่องหมายเฉพาะกากับไว้ก่อนหน้าตัวโน้ต
เครื่องหมายเฉพาะนี้เรียกว่า เครื่องหมายประจาหลัก ที่เราจะศึกษานี้ มี2 ชนิด
คือ กุญแจซอล

3. บรรทัด 5 เส้นประกอบด้วย
การกาหนดค่าความสั้นยาวของเสียง
นอกจากระดับเสียงแล้วเราต้องกาหนดความสั้นยาวของเสียงโดยการใช้สัญลักษณ์ทางดนต
รีอันได้แก่
โน๊ตตัวกลม
โน๊ตตัวขาว
โน๊ตตัวดา
โน๊ตเขบ็ต 1 ชั้น
หรือเมื่อมี 2
ตัวติดกันจะเขียน
โน๊ตเขบ็ต 2 ชั้น หรือเมื่อมี 2
ตัวติดกันจะเขียน
และอาจจะมีถึงโน๊ตเขบ็ต 3 หรือ 4ชั้นก็ได้
และอาจจะเขียนตัวโน๊ตกลับหัวก็ได้ทั้งนี้แล้วแต่ความเหมาะสมในการเขียน

4. โน๊ตตัวหยุด
ตัวหยุดจะบอกความสั้นยาวของการหยุดเสียงโดยใช้สัญลักษณ์ดังนี้
ตัวหยุดเทียบเท่าโน๊ตตัวกลม
ตัวหยุดเทียบเท่าโน๊ตตัวขาว
ตัวหยุดเทียบเท่าโน๊ตตัวดา
ตัวหยุดเทียบเท่าโน๊ตเขบ็ต 1ชั้น
ตัวหยุดเทียบเท่าโน๊ตเขบ็ต 2ชั้น
การแบ่งห้องทางดนตรี(Measure)
ในการบันทึกโน๊ตดนตรีจะต้องแบ่ง ออกเป็นส่วน ๆเท่า ๆ
กันด้วยเส้นกั้นแต่ละห้องในแนวดิ่งที่เรียกว่า bar line
โดยที่ผลรวมของจังหวะทั้งหมดในแต่ละห้องต้องมีความยาวหรือจังหวะเท่ากัน และ 1ห้อง
จะเรียกว่า 1 bar
Time Signature
- ตัวเลขตัวบน หมายถึง จานวนจังหวะใน 1 ห้อง(1bar) ว่าใน 1
ห้องดังกล่าวนั้นมีกี่จังหวะนับ เช่น 2หมายถึงในห้องนั้นมี 2จังหวะนับ ถ้า 3คือ มี3 จังหวะนับใน
1 ห้อง
- ตัวเลขตัวล่าง หมายถึง การกาหนดว่าจะให้สัญลักษณ์โน๊ตประเภทใดมีค่าเป็น 1จังหวะ
เช่นเลข4 จะหมายถึงให้โน๊ตตัวดา (quarter note) มีค่าเป็น 1 จังหวะ และมีผลให้โน๊ตตัวขาว (half
note)มีค่าเป็น 2 จังหวะนับ โน๊ตตัวกลม whole note) มีค่าเป็น 4จังหวะนับ และโน๊ตเขบ็ต 1 ชั้น
(eighth note) มีค่า 1/2จังหวะนับ เป็นต้น

5. ตัวอย่างtime signature ที่พบเห็นบ่อยๆ กันนะครับ
2
ให้โน๊ตตัวดามีค่าเป็น 1 จังหวะ และมี 2 จังหวะใน 1 ห้อง
4
3
ให้โน๊ตตัวดามีค่าเป็น 1 จังหวะ และมี 3 จังหวะใน 1 ห้อง
4
4
ให้โน๊ตตัวดามีค่าเป็น 1 จังหวะ และมี 4 จังหวะใน 1 ห้อง
4
6 ให้โน๊ตเขบ็ต 1 ชั้นมีค่าเป็น 1 จังหวะ และมี 6 จังหวะใน 1
ห้อง
8
12 ให้โน๊ตเขบ็ต 1 ชั้นมีค่าเป็น 1 จังหวะ และมี 12 จังหวะใน 1
ห้อง
8
โน๊ตประจุด (Dotted Note)
ในบางกรณีทีเราต้องการให้ค่าตัวโน๊ตนั้นมีจังหวะยาวขึ้นมาอีก ครึ่งหนึ่งของตัวมันเอง
เราจะใช้จุด (dot)
แทนค่าให้เพิ่มจังหวะอีกครึ่งนึงของตัวเองโดยเขียนจุดไว้ด้านข้างของตัวโน๊ตที่ต้องการเพิ่มจังหวะ
เช่นเมื่อต้องการสร้างโน๊ต 3 จังหวะจากโน๊ตตัวขาวที่มีค่า 2 จังหวะ(กรณีที่ time signature เป็น 4/4
โน๊ตตัวขาวมีค่า 2 จังหวะ)เราก็ประจุดโน๊ตตัวขาวซึ่งมีผลให้มีจังหวะเพิ่มขึ้นครึ่งนึงของ 2 คือ
1รวมเป็น 3 จังหวะ หรือเท่ากับโน๊ตตัวดา 3ตัว
หรือเมื่อให้โน๊ตตัวดา(มีความยาว 1
จังหวะ)ประจุดก็จะหมายถึงจังหวะจะเพิ่มขึ้นอีกครึ่งนึงของ 1 คือ 1/2 รวมเป็น 1 1/2หรือ
1จังหวะครึ่งนั่นเองซึ่งมีค่าเท่ากับโน๊ตเขบ็ต 1ชั้น 3 ตัว ลองดูจากการเปรียบเทียบข่างล่างนี้