1. کتاب عاموس
مقدمه
عاموس نویسندۀ این کتاب، در شمال اسرائیل وظیفۀ چوپانی داشت. اما خداوند او را در اواسط قرن
هشتم قبل از میالد به رسالت دعوت کرد. ا کثر موعظه های عاموس نبی متوجه مردم سلطنت شمالی
اسرائیل که پایتخت آن سامره بود، می باشد.
در زمان عاموس مردم در آسایش فراوان زندگی می کردند. ثروتمندان تازه به دوران رسیده در حالیکه
در جشن های مذهبی شرکت می نمودند و قربانی ها تقدیم می کردند، بر دیگران ظلم می کردند.
عاموس آنها را به اشتباه شان متوجه ساخت و به آنها گفت که با این رویه و کردار به ظاهر مذهبی خود،
خدا را خشمگین می سازند. عاموس نبی آنها را تشویق نموده گفت: «بگذارید عدالت مانند آب و
انصاف مثل نهری جاری شود.»
یکی از آیات مهم این کتاب آیت ۵۱ فصل پنجم است که می فرماید: «از بدی بپرهیزید و خوبی را
دوست بدارید و در محا کم عدالت را برقرار سازید تا شاید خداوند قادر مطلق بر بازماندگان قوم رحم
کند.»
فهرست مندرجات:
مجازات همسایگان اسرائیل: فصل ۱: ۱ - ۲: ۵
مجازات اسرائیل: فصل ۲: ۶ - ۶: ۴۱
پنج رؤیا: فصل ۷ - ۹
او نازل شده بود، چنین می گو ید:
2 «خداوند از کوه سهیون در اورشلیم
اینها سخنان عاموس است که در
شهر تقوع زندگی می کرد و پیشۀ
َ 1
همچو ن ر عد می غر د . چر ا گا هها ی چوپانی داشت. او دو سال پیش از
چو پا نها خشک می شو ند و سبز ه زلزله، وقتیکه عزیا، پادشاه یهودا و
ُ
های قلۀ کوه کَر مل ز ر د و پژ مر ده
َ یر بعام (پسر یهوآش) پادشاه اسرائیل
َُ
می گردند.» بود، در بارۀ آنچه که از خداوند بر
9711
2. عاموس 1 ،2
0811
را بر حصارهای صور می فرستم و قلعه
مجازات همسایگان اسرائیل
های مستحکم آن را با شعله های آن
می سوزانم.» دمشق
3 خداوند می فرماید: «مردم دمشق بارها
ادوم گناه کرده اند، بنابراین، از تقصیر شان
11 خداوند می فرماید: «قوم ادوم بارها بر نمی گردم و آن ها را مجازات می کنم،
گناه کرده اند. من از تقصیرات شان زیرا آن ها با مردم جلعاد با شیوۀ وحشیانه
نمی گذرم، زیرا آن ها با شمشیر به تعقیب و ظالمانه ای رفتار کردند. 4 پس من آتشی
برادران خود رفتند و با خشم و غضب را بر خاندان حزایل پادشاه می فرستم و
َ
همه را بیرحمانه بقتل رساندند. 21 پس من قلعه های مستحکم ِبنهدد را می سوزانم.
َ َ
هم آتشی را بر شهر تیمان می فرستم و 5 دروازه های شهر دمشق را می شکنم و
قلعه های بزره را می سوزانم.»
ُ اهالی وادی آون و پادشاه بیت عدن را
َ
نابود می سازم. مردم سوریه به سرزمین
عمون
َ قیر به اسارت برده می شوند.»
31 خداوند می فرماید: «خطاهای مردم
عمون از حد گذشته است. من گناهان فلسطین
شان را فراموش نمی کنم، زیرا آن ها برای 6 خداوند می فرماید: «اهالی غزه بمراتب
اینکه به سرحدات خود توسعه بخشند، گناه کرده اند. آن ها سزاوار مجازات
در جنگ جلعاد شکم زنان حامله را با هستند، زیرا تمام قوم مرا تبعید کردند تا
شمشیر دریدند. 41 بنابران، من هم آتشی به دست مردم ادوم تسلیم کنند. 7 پس من
را بر حصارهای شهر ربه می افروزم و
َ آتشی را بر حصارهای غزه می فرستم و
قلعه های آن را با غریو و نعرۀ جنگ و قلعه های مستحکم آن را می سوزانم.
غرش طوفان از بین می برم. 51 پادشاه آن 8 اهالی اشدود را نابود می کنم و پادشاه
َ ُ
با مأمورینش یکجا تبعید می شوند.» اشقَ لُون را می کشم. مردم شهر عقرون را
َ ُ َ
از بین می برم و تمام فلسطینیانی که باقی
موآب مانده اند، هال ک می شوند.»
خداوند می فرماید: «مردم موآب
به مراتب گناه کرده اند. من به سبب 2 صور
خطاهای شان، آن ها را مجازات می کنم، 9 خداوند می فرماید: «مردم صور
زیرا که آن ها استخوانهای پادشاه ادوم را مرتب گناه کرده اند. آن ها حتما مجازات
ً
سوختاندند و به خا کستر تبدیل کردند. می شوند، زیرا که آن ها تمام قوم ادوم
2 پس من هم آتشی را بر موآب می فرستم را به اسارت بردند و پیمان برادری
ِ ُ
و قلعه های قریوت را می سوزانم. اهالی خود را شکستند، 01 بنابران، من آتشی
3. 1811 عاموس 2 ،3
9 اما ای قوم برگزیدۀ من، بخاطر شما موآب در بین خروش و غوغای جنگ
اموریان را که مانند درختان سرو، بلند و و نعرۀ جنگجویان از بین می روند.
همچون درختان بلوط، نیرومند و قوی 3 پادشاه آن را با مأمورینش یکجا هال ک
بودند، با میوه و ریشه های شان بکلی می سازم.»
نابود ساختم. 01 همچنین شما را از کشور
مصر بیرون آوردم و مدت چهل سال در یهودا
بیابان راهنمائی کردم تا سرزمین اموریان 4 خداوند می فرماید: «مردم یهودا بارها
را تصاحب کنید. 11 بعضی از پسران شما گناه کرده اند. آن ها حتما جزا می بینند،
ً
را بحیث انبیاء و بعضی از جوانان تان زیرا آن ها احکام مرا بجا نیاوردند و از
را به عنوان نذری (نذیره) برای خود قوانین من پیروی نکردند، بلکه با پرستش
انتخاب کردم.» خداوند می فرماید: «ای همان بتهائی که معبود اجداد شان بودند،
قوم اسرائیل، آیا این حقیقت ندارد؟ 21 اما گمراه شدند. 5 پس من هم آتشی را بر
شما به آن جوانان نذری شراب دادید که یهودا می فرستم و قلعه های اورشلیم را
بنوشند و به انبیاء گفتید که نبوت نکنند. می سوزانم.»
31 پس حاال شما را مثل عراده ای که در
زیر بار غله صدا می کند، به ناله می آورم. مجازات اسرائیل
41 حتی سریعترین کسان نمی توانند فرار 6 خداوند می فرماید: «قوم اسرائیل به
کنند. قوت و نیروی جنگجویان از بین مراتب گناه کرده اند. آن ها باید به سزای
می رود و قادر نمی باشند که جان سالم گناه خود برسند، زیرا آن ها اشخاص
بدر برند. 51 تیراندازان مقاومت خود نیک و راستکار را که قادر به پرداخت
را از دست می دهند. دوندگان از فرار قرض خود نیستند و مردم فقیر و بینوا
بازمی مانند و اسپ سواران نمی توانند را که نمی توانند قرض قیمت یک جوره
جانهای خود را نجات بدهند.» 61 خداوند کفش را بپردازند، به غالمی می فروشند.
می فرماید: «در آن روز شجاعترین 7 بر مردم مسکین ظلم می کنند و مانع
جنگجویان سالح خود را به زمین انداخته اجرای عدالت در حق اشخاص ضعیف
برای نجات جانهای خود فرار می کنند.» و ناتوان می گردند. پسر و پدر با یک
دختر همبستر می شوند. به این ترتیب،
خطا و مجازات اسرائیل نام مقدس مرا بی حرمت می سازند. 8 با
ای قوم اسرائیل، به کالم خداوند
که عليه شما است گوش بدهید. او
3 همان لباسی که از قرضداران خود گرو
گرفته اند در کنار هر قربانگاه می خوابند
و در عبادتگاه خدای خود با پولی که علیه تمام قومی که خداوند آن ها را از
بعنوان جریمه از مردم گرفته اند، شراب مصر بیرون آورد می فرماید: 2 «از بین
تمام اقوام روی زمین، من تنها شما را می نوشند.
4. عاموس 3 ،4
2811
21 خداوند می فرماید: «همانطوری که انتخاب کرده ام. به همین دلیل جزای
چوپانی فقط دو پا و یا یک گوش گوسفندی گناهان شما سنگینتر است.»
3 آیا دو نفر بدون آنکه با هم متفق
را از دهن شیر بازمی گیرد، در سامره هم تنها
عدۀ کمی از سا کنین آن که بر تختهای مجلل باشند یکجا سفر می کنند؟ 4 آیا
تکیه زده اند، نجات می یابند.»
شیر، وقتی شکاری نداشته باشد در
31 خداوند، خدای قادر مطلق می فرماید:جنگل غرش می کند؟ آیا شیر ژیان
«بشنوید و این پیام را به بنی اسرائیل ا گر شکاری نکرده باشد در بیشۀ
اعالم کنید. 41 در همان روزی که قوم خود می غرد؟ 5 ا گر تله ای نباشد
اسرائیل را به سزای گناه شان برسانم، آیا پرنده ای به دام می افتد؟ ا گر
قربانگاه های بیت ئیل را هم از بین تله چیزی را نگرفته باشد، آیا بسته
می برم. شاخهای قربانگاه قطع می شوند و ِ ِ
می شود؟ 6 وقتی زنگ خطر جنگ
به زمین می افتند.» 51 خداوند می فرماید:
نواخته شود، آیا مردم از ترس به لرزه
«خانه های تابستانی و زمستانی را ویران نمی آیند؟ ا گر خواست خداوند
کرده و خانه های را که با عاج زینت نباشد، آیا مردم دچار مصیبت
یافته اند با خا ک یکسان می کنم و همه می شوند؟
7 خداوند متعال، پیش از آنکه بندگان
خانه های بزرگ را از بین می برم.»
ای زنان سامره که مثل گاوهای
باشان چاق شده اید، بر مردم 4خود، انبیاء را از ارادۀ خود آ گاه
نسازد، کاری نمی کند. 8 هرگاه
مسکین ظلم می کنید، اشخاص نادار شیر غرش کند، کیست که از ترس
و محتاج را پایمال می نمائید و به نلرزد؟ وقتی خداوند متعال سخن
شوهران تان می گوئید: «شراب بیاورید گوید، آیا کسی جرأت می کند که
که بنوشیم.» 2 خداوند متعال که مقدس آن را اعالم ننماید؟
است، وعده داده و فرموده است: «روزی 9 به سا کنین قصرهای اشدود و مصر اعالم
َ ُ
می رسد که دشمنان چنگک به دهان شما کنید و بگوئید: «بر کوههای سامره جمع
شوید و ببینید که چه آشوبی در آنجا برپاست
انداخته همۀ تان را مانند ماهی می کشند
و با خود می برند. 3 هر یک از شما را و مردم مرتکب چه ظلم هائی می شوند.»
به نزدیکترین شگاف دیوار می برند و از01 خداوند می فرماید: «اهالی آنجا از
صداقت و راستی کار نمی گیرند. قصرهای
آنجا بیرون می اندازند.»
شان پر از غنایمی است که از راه غارت و ُ
سرکشی قوم اسرائیل بنابران، دشمن دزدی به دست آورده اند. 11
خداوند متعال می فرماید: «ای قوم 4 می آید و سرزمین شان را محاصره می کند.
قدرت دفاعی شان را از بین می برد و قلعه اسرائیل، ا گر می خواهید، به بیت ئیل
ِ
و جلجال بروید و گناه ورزید. تا که های شان را ویران می نماید.»
5. 3811 عاموس 4 ،5
مردم سدوم و عموره نابود ساختم. کسانی می توانید گناه کنید. هر صبح قربانی های
هم که زنده ماندند، مثل سوخته چوبی تان را بیاورید و بعد از هر سه روز یک
بودند که از بین آتش بیرون کشیده شده دهم تانرا بدهید. 5 به اجرای قربانی های
باشند. با همۀ اینها، بازهم شما بسوی من شکرانگی تان ادامه دهید و به همه جا
برنگشتید. 21 بنابران، من شما را مجازات اعالن کنید که برای خداوند قربانی تقدیم
می کنم. پس ای اسرائیل، برای داوری و کرده اید، زیرا شما به تظاهر و خودنمائی
مجازات در برابر خدای خود آماده شو.» عادت دارید.» این گفتۀ خداوند متعال
31 زیرا آنکه کوه ها را بنا نمود و باد را است.
بوجود آورد، انسان را از افکار پنهانی 6 خداوند می فرماید: «من به تمام
خود آ گاه می سازد، روز را به شب شهرهای شما قحطی را آوردم و احتیاج
تبدیل می کند و بر بلندی های زمین قدم نان را در جمیع مکان های شما، اما با
می گذارد، نام او خداوند، خدای قادر اینهم توبه نکردید و بسوی من بازنگشتید.
مطلق است. ِ
7 در فصل درو بارش باران را قطع کردم. در
یک شهر باران فرستادم و در شهر دیگر
دعوت به توبه از آن جلوگیری نمودم. بر یک زمین باران
ای قوم اسرائیل، به مرثیه ای که
برای شما می خوانم گوش بدهید: 5 بارید و زمین دیگر از بی آبی خشک شد.
8 مردم چند شهر برای نوشیدن یک جرعه
دختر با کرۀ اسرائیل از پا افتاده است
2 آب، با تن خسته و ناتوان به شهر دیگری
و دیگر هرگز بر نمی خیزد. خود را آواره می کردند، اما تشنگی شان
او فراموش شده است رفع نمی شد. با اینهم شما بسوی من
و کسی به کمک او نمی آید که او را برنگشتید.»
از زمین برخیزاند. 9 خداوند می فرماید: «با باد سموم و
3 خداوند متعال می فرماید: «از یک آفت، محصول باغها و تا کستان های شما
شهر یکهزار نفر به جنگ می روند، اما را از بین بردم. درختان انجیر و زیتون
تنها یکصد نفر زنده بر می گردند. از شهر شما خورا ک ملخ شدند، بازهم شما
دیگری صد نفر فرستاده می شوند، ولی بسوی من بازگشت نکردید.»
فقط ده نفر زنده می مانند.» 01 خداوند می فرماید: «همان بالهائی
4 خداوند به قوم اسرائیل می فرماید: را که بر سر مردم مصر آوردم بر سر شما
«مرا بطلبید تا زنده بمانید. 5 به بیت ئیل هم فرستادم. جوانان شما را با شمشیر
ِ
برای عبادت نروید، به جلجال اجتماع کشتم، اسپهای تان ربوده شدند. بینی
ِ
نکنید و به بئرشبع داخل نشوید، زیرا مردم تان از بوی بد اجساد مقتولین ِ اردوگاه
جلجال تبعید می گردند و مردم بیت ئیل ِ تان پر شد. با اینحال، شما بسوی من ُ
در طلب خداوند باشید نابود می شوند.» 6 بعضی از شما را مانند بازنگشتید. 11
6. عاموس 5 4811
شاید خداوند قادر مطلق بر بازماندگان تا زنده بمانید، در غیر آن غضب او مثل
قوم رحم کند. آتش شعله ور می شود و قوم اسرائیل را
61 خداوند متعال، خدای قادر مطلق می سوزاند و مردم بیت ئیل را از بین
می فرماید: «از تمام جاده های شهر می برد و کسی نمی تواند آن را خاموش
صدای ناله و شیون بر می خیزد و حتی سازد. 7 شما محکوم به فنا هستید، زیرا
دهقانان دعوت می شوند تا با مرثیه عدالت را پایمال می کنید و مردم را از
خوانان نوحه گری کنند. 71 در تا کستانها حق شان محروم می سازید.
نوحه و شیون برپا می شود، زیرا من برای 8 کسی که اجرام سماوی ثریا و جبار را
مجازات شما می آیم.» خداوند فرموده بوجود آورد، تاریکی را به صبح روشن و
است. روز را به شب تبدیل می کند، آب های
81 وای بحال شما که در آرزوی بحر را جمع کرده بر زمین می باراند، نام
فرارسیدن روز خداوند هستید. آن روز او خداوند است. 9 او نیرومندان را با قلعه
چه فایده ای برای شما خواهد داشت؟ های شان نابود می سازد.
زیرا در آن روز تاریکی را می بینید نه 01 شما از کسانی که پیرو عدالت و
روشنی را. 91 شما مثل کسی می باشید که راستگو هستند، نفرت دارید. 11 بر مردم
از شیری فرار می کند و با خرسی روبرو مسکین و فقیر ظلم می کنید و غلۀ شان را
می گردد. یا مانند کسی که به خانۀ خود به زور می گیرید، بنابران، در خانه هائی
داخل می شود و دست خود را بر دیوار که از سنگهای مزین بنا کرده اید، زندگی
ََُ
می گذارد و مار او را می گزد. 02 روز نمی کنید و از شراب تا کستان های زیبائی
خداوند تاریکی مطلق را ایجاد می کند که غرس نموده اید نمی نوشید، 21 زیرا من
و اثری از روشنی دیده نمی شود. آن روز می دانم که گناهان زیاد و خطاهای بزرگی
یک روز ظلمانی بوده نور و روشنائی را مرتکب شده اید. به اشخاص راستکار
بچشم نمی خورد. آزار می رسانید، رشوت می گیرید و
12 خداوند می فرماید: «من از عیدهای عدالت را از مردم مسکین بازمی دارید.
تان بیزارم و از محافل مذهبی شما نفرت 31 اما آن کسانی که شما از آن ها نفرت
دارم. 22 قربانی های سوختنی و هدایای دارید، باید در آن مواقع عاقل و صابر
آردی شما را نمی پذیرم و به قربانی باشند و سکوت کنند.
حیوانات چاقی که جهت شکرگزاری 41 پس نیکوئی کنید و از شرارت دست
می آورید توجهی ندارم. 32 سرود حمد بکشید تا زنده بمانید. آنوقت خداوند،
خود را بگوش من نرسانید. نوای چنگ خدای قادر متعال، چنانکه ادعا می کنید،
شما را نمی شنوم. 42 به عوض، بگذارید همراه شما و مددگار شما خواهد بود. 51 از
که عدالت مثل آب و انصاف مانند نهری بدی بپرهیزید و خوبی را دوست بدارید
همیشه در جریان باشد. و در محا کم عدالت را برقرار سازید تا
7. 5811 عاموس 5 ،6
شراب را سر می کشید و با بهترین عطرها 52 ای قوم اسرائیل، در مدت چهل سالی
خود را خوشبو می سازید، ولی بخاطر که در بیابان بودید، آیا برای من قربانی
مصیبت قوم اسرائیل غمگین نمی شوید. و هدیه می آوردید؟ 62 نی، بلکه شما به
7 بنابران، شما پیشتر از دیگران به اسارت پادشاه خدایان خود، یعنی سکوت و به
می روید و روزهای عیش و خوشگذرانی کیوان، خدای ستارگان تان و به بتهائی که
شما به پایان می رسند. به دست خود ساخته بودید، زیادتر عالقه
8 خداوند، خدای قادر متعال به ذات نشان می دادید. 72 بنابران، من که خدای
خود قسم خورده است و می فرماید: «من قادر مطلق هستم شما را به سرزمین
از غرور قوم اسرائیل بیزار هستم و از دوردستی، در آن طرف دمشق تبعید
ِ
قصرهای باشکوه آن ها نفرت دارم. پس می کنم.» این گفتۀ خداوند، خدای قادر
من پایتخت آن را با همه چیزی که در آن مطلق است.
است به دشمنان تسلیم می کنم.»
9 ا گر ده نفر در یک خانه باقی مانده تباهی قوم اسرائیل
باشند، آن ها هم کشته می شوند. 01 وقتی
خویشاوند شخص مرده برای دفن جنازۀ
ُ
وای بر شما که در سهیون و کوه
سامره در رفاه و آسودگی زندگی 6
او بیاید، از آن کسی که هنوز زنده است می کنید و به این می بالید که رهبر و
می پرسد: «آیا کس دیگری باقی مانده پیشوای قوم بزرگی هستید و مردم برای
است؟» او جواب می دهد: «نی.» آن کمک پیش شما می آیند. 2 به شهر کلنه
خویشاوند می گوید: «خاموش باش و نام بروید، از شهر بزرگ حمات دیدن کنید و
خداوند را بر زبان نیاور!» 11 زیرا اینک از آنجا به شهر جت، در سرزمین فلسطینی
َ
خداوند امر می فرماید، خانه های بزرگ ها بروید و ببینید که آیا آن ها بهتر از
و کوچک با خا ک یکسان می شوند. 21 آیا ممالک شما هستند و یا ساحۀ سرزمین
اسپها بر صخره ها می دوند؟ آیا گاوها شان بزرگتر از سرزمین های شماست؟
بحر را قلبه می کنند؟ اما شما عدالت را به 3 شما فکر روز مصیبتی را که بر سر
کام مردم مانند زهر تلخ ساخته و حق را به شما می آید از خود دور می کنید، اما
باطل تبدیل کرده اید. با کردار زشت تان آن روز بد را به
31 شما به اینکه شهر لودیبار را تسخیر خود نزدیکتر می سازید. 4 وای بر شما
کرده اید افتخار می کنید و می گوئید: «ما که بر تختهای عاج دراز می کشید،
قدرت آن را داریم که شهر کارنائیم را فتح در بسترهای نرم می خوابید و بهترین
کنیم.» گوشت بره و لذیذترین گوشت گوسالۀ
41 اما خداوند، خدای قادر مطلق گله را می خورید. 5 با نوای چنگ آواز
می فرماید: «ای قوم اسرائیل، من سپاه می خوانید و مانند داود آالت موسیقی
دشمن را می فرستم تا کشور شما را را برای خود اختراع می کنید. 6 جامهای
8. عاموس 6 ،7
6811
پرسید: «عاموس، چه می بینی؟» من تصرف کنند و مردم شما را از سرحد
جواب دادم: «یک شاقول.» خداوند حمات تا جویبار عربه بتنگ بیاورند.»
فرمود: «با این شاقول می خواهم نشان
بدهم که قوم برگزیدۀ من مثل این دیوار رؤیای ملخ
راست نیست، لهذا می خواهم که آن ها را
مجازات کنم. 9 و مکان های بلند اسحاق
در رؤیائی که خداوند متعال به
من نشان داد دیدم که بعد از
ِ
7ِ
و معابدی را که اسرائیل بنا کرده اند، درو محصول اول غله که سهم پادشاه بود و
ویران می کنم و خاندان یر بعام را با
َُ محصول دوم تازه سر زده بود، خداوند
شمشیر نابود می سازم.» خیل ملخ را بوجود آورد. 2 بعد از آنکه
ملخها همه گیاه سبز زمین را خوردند،
عاموس و امصیا
ََ من به خداوند گفتم: «ای خداوند
01 آنگاه امصیا، کاهن بیت ئیل، به یربعام،
َُ ََ متعال، از حضور تو استدعا می کنم که
پادشاه اسرائیل خبر داد و گفت: «عاموس قوم برگزیدۀ خود را ببخشی. آن ها قوم
در بین قوم اسرائیل فتنه برانگیخته و ضعیف و کوچک هستند و نمی توانند
علیه تو توطئه چیده است و سخنان او در برابر این مصیبت طاقت کنند.» 3 پس
کشور ما را نابود خواهد ساخت. 11 زیرا او خداوند هم رحم کرد و فرمود: «این
می گوید که تو با شمشیر بقتل می رسی و حادثه اتفاق نمی افتد.»
قوم اسرائیل از کشور شان تبعید شده به
اسارت برده می شوند.» رؤیای آتش
21 بعد امصیا به عاموس گفت: «ای نبی، از
ََ 4 خداوند متعال در رؤیای دیگری، آتش
این کشور خارج شو. به سرزمین یهودا برگرد بزرگی را که برای مجازات مردم آماده کرده
و در آنجا با موعظه هایت پول به دست بود، به من نشان داد. آن آتش آب های
آور و نان بخور. 31 دیگر هرگز در بیت ئیل عمیق زمین را بلعید و تمام نباتات را
موعظه نکن، زیرا اینجا محل عبادت سوختاند. 5 من گفتم: «ای خداوند، خدا
پادشاه و معبد مردم ما می باشد.» التماس می کنم از این کار منصرف شو،
41 عاموس جواب داد: «من نه نبی هستم زیرا قوم اسرائیل کوچک و ضعیف است
و نه پسر نبی. وظیفۀ من اصالً چوپانی و و طاقت این بال را ندارد.» 6 پس خداوند
میوه چینی است. 51 اما خداوند مرا از کار فرمود: «این حادثه هم اتفاق نمی افتد.»
چوپانی گرفت و فرمود: «برو برای قوم
اسرائیل موعظه کن.» 61 حاال تو می گوئی رؤیای شاقول (شاول)
که علیه قوم اسرائیل موعظه نکنم، پس 7 بعد در رؤیای دیگری دیدم که خداوند
ای امصیا، به کالم خداوند گوش بده که ََ در کنار دیوار که با شاقول بنا شده بود،
زن تو در این شهر به تو می فرماید: 71 ایستاده شاقولی در دست داشت. 8 از من
9. 7811 عاموس 7 –9
7 خداوند، خدای پر جالل اسرائیل قسم
ُ فاحشه می شود، فرزندانت در جنگ
خورده می فرماید: «من هرگز کارهای آن ها بقتل می رسند و ملک و زمینت تقسیم
را فراموش نمی کنم. 8 از اینرو، این سرزمین شده به دیگران تعلق می گیرد. خودت
به لرزه می آید و سا کنین آن ماتم می گیرند. هم در یک کشور بیگانه می میری و قوم
تمام کشور اسرائیل مثل دریای نیل در اسرائیل از وطن خود تبعید می شوند.»
هنگام سیالب متالطم شده باال می آید
و دوباره فرومی نشیند.» 9 خداوند متعال رؤیای تکری پر از میوه
ُ
می فرماید: «در آن روز بفرمان من آفتاب
در وقت ظهر غروب می کند و زمین را در
خداوند متعال در رؤیای دیگری
8
یک تکری پر از میوه را به من نشان داد
ُ ُ
روز روشن تاریک می سازم. 01 جشن های 2 و از من پرسید: «عاموس چه می بینی؟»
تان را به ماتم و سرود خوشی شما را به گریه من جواب دادم: «یک تکری پر از میوۀ
ُ
و نوحه تبدیل می کنم. آنگاه مثلیکه یگانه رسیده.» خداوند فرمود: «وقت آن رسیده
پسر تان مرده باشد، سرهای تان را تراشیده
ُ است که قوم برگزیدۀ من، اسرائیل به
لباس ماتم می پوشید و آن روز برای شما جزای اعمال خود برسند و من از مجازات
یک روز بسیار تلخ و نا گوار خواهد بود.» آن ها منصرف نمی شوم. 3 در آن روز
11 خداوند متعال می فرماید: «روزی سرودهائی که مردم در معبد می نوازند،
می رسد که قحطی را به این سرزمین به گریه و نوحه تبدیل می شوند. اجساد
می فرستم. این قحطی، قحطی نان و آب مردگان در همه جا بچشم می خورند و
نبوده بلکه قحطی کالم خداوند می باشد. سکوت مطلق سایه می افگند.»
21 مردم دنبال کالم خداوند بحرها را
می پیمایند و به شرق و غرب می روند، نابودی قوم اسرائیل
اما موفق به یافتن آن نمی شوند. 31 در4 بشنوید ای کسانی که مردم مسکین و
آن روز حتی دختران و مردان جوان و بینوا را پایمال می کنید و قصد نابودی
سالم هم از تشنگی بیحال می گردند. اهالی فقیر این سرزمین را دارید! 5 به این
41 کسانی که بنام بت های سامره و دان و
فکر هستید که: «هرچه زودتر ایام تعطیل
بئرشبع قسم می خورند، می افتند و دیگر ِ
و روزهای سبت بپایان برسند تا به کسب
َ َ
بر نمی خیزند.»
و کار خود شروع کنید و غلۀ خود را به
قیمت گران بفروشید. در ترازو تقلب
مجازات قوم اسرائیل می نمائید و با اوزان سبکتر مشتریان را
خداوند را دیدم که در کنار
قربانگاه ایستاده بود و فرمود: 9
فریب می دهید. 6 گندم پسماندۀ خود را
به فقرا در بدل نقره می فروشید و مردم
مسکین را بخاطر قرض یک جوره کفش «تاجهای ستونهای عبادتگاه را بشکن تا
اساس عبادتگاه به لرزه آید و سقف آن به غالمی می گیرید.»
10. عاموس 9 8811
قوم اسرائیل را بکلی نابود نمی سازم. بر سر همۀ مردم فروریزد. کسانی را که
این است گفتۀ خداوند. زنده بمانند با شمشیر می کشم. هیچ کسی
9 من به دشمنان امر می کنم که قوم نمی تواند فرار کند و جان سالم بدر برد.
اسرائیل را همانطوری که گندم را غربال 2 ا گر به دوزخ بروند، از دست من رهائی
می کنند، تکان بدهند تا کامالً از مردم نمی یابند و ا گر به آسمان صعود کنند،
بدکار جدا شوند. 01 تمام گناهکاران قوم آن ها را پائین می آورم. 3 ا گر در کوه کَرمل
َ
برگزیدۀ من که می گویند: «بالئی بر سر ما پنهان شوند، به سراغ شان می روم و آن ها
نمی آید.» با شمشیر کشته می شوند.» را پیدا می کنم. ا گر از نظر من در اعماق
بحر مخفی شوند، مار را می فرستم تا
احیای قوم اسرائیل آن ها را بگزد. 4 حتی ا گر به کشور دشمن
11 خداوند می فرماید: «در آن زمان تبعید شوند، من به دشمنان فرمان می دهم
سلطنت داود را که ویران شده است مثل تا آن ها را در آنجا بکشد. آن ها همیشه
سابق برقرار می سازم. 21 قوم اسرائیل همۀ تحت نظر من بوده بجای خوبی از من
آنچه را که از ادوم و اقوام دیگر باقی مانده بدی می بینند.»
است و زمانی به من تعلق داشت، تصاحب 5 خداوند، خدای قادر مطلق وقتی
می کنند.» خداوند که همۀ اینها را بجا زمین را لمس کند، زمین گداخته می شود
می آورد، فرموده است. و سا کنین آن ماتم می گیرند. تمام زمین
31 خداوند می فرماید: «زمانی می رسد مانند آب دریای نیل باال می آید و دوباره
که غله چنان فراوان می شود که دروگران فرومی نشیند. 6 آن کسی که خانۀ خود را
فرصت درو کردن آن را نمی داشته باشند در آسمان ها بنا کرده و گنبد آسمان را
و انگور بقدری فراوان می گردد که وقت بر فراز زمین قرار داده است، آب های
برای فشردن آن نمی باشد و شراب شیرین بحر را جمع می کند و آن ها را بر زمین
از تپه ها جاری می شود. 41 من قوم خود می باراند، نامش خداوند است.
را دوباره به وطن شان می آورم. شهرهای 7 خداوند می فرماید: «ای قوم اسرائیل،
ویران را آباد می کنند، باغها و تا کستانها شما برای من مثل حبشی ها هستید؟ من
می سازند و محصول آن ها را می خورند. شما را از کشور مصر، فلسطینی ها را
51 قوم خود را در سرزمینی که به آن ها از جزیرۀ کریت و مردم سوریه را از قیر
داده ام مستقر می سازم و بار دیگر آن ها بیرون آوردم. 8 چشمان من ِ خداوند متعال
را از آنجا جدا نمی کنم.» این گفتۀ بر کشور گناهکار اسرائیل باز است و
خداوند، خدای شما است. آن ها را از روی زمین محو می کنم، اما
