2. A Prehistoria
A Prehistoria comezou coa aparición do ser humano, hai
aproximadamente un millón de anos, ata a invención da
escritura, hai uns 3.000 anos. Divídese en tres períodos:
Paleolítico, Neolítico e a Idade dos Metais.
3. O Paleolítico
Os primeiros seres humanos que habitaron a Península,
hai aproximadamente un millón de anos, eran nómades, é
dicir; alimentábanse dos animais que cazaban e cando
escaseaban trasladánse a vivir a outro lugar.
Organizábanse en tribos. Vivían en cabanas, covas ou ao
aire libre. Para cazar, pescar e cortar as peles utilizaban
ferramentas feitas de pedras e ósos de animais.
4. O Neolítico
Despois de este período nómade, os humanos comezaron
a cultivar plantas e a domesticar animais hai uns 7.000
anos. Convertéronse en sedentarios, é dicir; construíron
as primeiras aldeas ou poboados. Fabricaban ferramentas
de pedra puída. Aprenderon a fabricar tecidos e vasillas
de cerámica. Nas aldeas produciuse a especialización do
traballo.
5. A Idade dos Metais
Hai uns 6.000 anos, os seres humanos aprenderon a
traballar co metal. Primeiro co cobre, logo co bronce e
finalmente co ferro. As aldeas que estaban situadas en
zonas onde abundaban os metais medraron e
convertéronse en cidades. Os seres humanos inventaron
nesta etapa a roda, a vela e o arado.
6. A Idade Antiga
Hai uns 3.000 anos, a Península estaba dividida en 2
grandes grupos de pobos: os celtas e os iberos.
Organizábanse en tribos. E vivían en poboados
amarullados e elevados.
7. Os pobos celtas
Os celtas habitaron as terras da Meseta e da costa
atlántica da Península. Dedicábanse á gandaría e na
fabricación de obxectos de metal. Os celtas mantiñan
poucas relacións co comercio.
8. Os pobos íberos
Os iberos vivían na costa mediterránea, en contacto cos
pobos colonizadores. Por iso, comerciaban con eles e
utilizaban unha moeda propia para mercar e vender. A
maioría dos iberos dedicábanse á agricultura e a
gandaría, pero tamén había expertos artesáns.
9. Os Tartessos
Nesta época, existía no val do Guadalquivir un reino
chamado Tartessos. O seu territorio era moi rico en
metais, como o ouro, a prata e o cobre. Os seus
habitantes eran especialistas na elaboración de obxectos
de metal.
10. Os pobos colonizadores
Cara o século III a.C, as riquezas de Tartessos atraeron os
fenicios. Que chegaron desde Asia e se instalaron na
costa andaluza, onde fundaron colonias.
Máis tarde cara ao século VI a.C., chegaron os gregos á
costa de Cataluña. Alí fabricaban e compraban cerámica e
metais.
No século IIIa.C., viñeron
desde África os cartaxineses e
establecéronse na Illas Baleares
e no leste da Península.
11. Hispania romana (I)
No ano 218 a.C., os romanos desembaracaron en
Emporion (Ampurias) para enfrontarse aos cartaxineses.
En pouco tempo vencéronos e expulsáronos da
Península. A conquista foi longa. O emperador Augusto
deuna por finalizada no ano 19 a.C. Os romanos dividiron
Hispania en provincias gobernadas por un emperador.
12. Hispania romana (II)
Ademais, as leis romanas implantáronse e o latín
substituíu outras linguas. No ano 380, o cristianismo
converteuse na relixión oficial. A sociedade hispana
organizouse en dous grupos: os homes libres, que podían
participar no goberno, votar e ser propietarios das súas
terras.
Os escravos non tiñan dereito
ningún e eran propiedade de
homes libres. As mulleres,
non tiñan os mesmos dereitos
ca os homes.
13. A Idade Media
No século V os visigodos invadiron Hispania e fundaron
un reino con capital en Toledo. Tres séculos despois os
musulmáns conquistaron o reino visigodo e crearon Al-
Ándalus.
14. A conquista musulmá
No ano 711, un exército de musulmáns venceu os
visigodos e conquistou gran parte da Península e as Illas
Baleares. Chamáronlle a este terrritorio Al-Ándalus e
estableceron a súa capital en Córdoba. Neste tempo os
cristiáns que vivían no norte da Península opuxéronse a
conquista musulmá. Fundaron o reino ástur, do que
xurdiron o reino de León e o reino de Castela, nos pirineos
creáronse o reino de navarra, os condados cataláns e o
reino de aragón.
15. O avance dos reinos cristiáns
En 1031, Al-Ándalus dividiuse en reinos de taifas, que
estaban enfrontados entre sí. Os reinos cristiáns
aproveitaron esta debilidade e estenderon as súas
fronteiras cara ao sur. Para reunificar Al-Ándalus,
chegaron desde África os almorábides e os almohades.
16. O final de Al-Ándalus
En 1212 uníronse os exércitos cristiáns e venceron os
musulmáns na batalla das Navas de Tolosa. Al-Ándalus
quedou reducido ao reino nazarí de Granada. En 1492 os
reis católicos conquistaron Granada.
