1. Manierismoa
• Mendearen bigarren hamarkadatik aurrera,
berrikuntzan eta apurketan oinarritzen den
esperientzia berria hasten da: manierismoa.
• Maniera hitz italiarretik hartu zen, artea
ulertzeko era pertsonala, berezkoa, aipatzen
duena. Osagai espiritual sakona du.
• Rafaelloren azken lanekin eta Michelangeloren
lehenengoekin hasten da.
– Lengoaia klasikoarekin, beraien “maniera”ra,
apurketa pertsonalaren abiapuntua.

2. Manierismoa
Ezaugarri formalak:
– Konposizio ez orekatuak.
– Gehiegizko keinuak.
– Zehetasunekiko zaletasuna.
– Eszena dotoreak.

3. Errenazimentua
Manierismoa
Oreka.
Tentsioa.
Zabaltasuna.
Estutasun espaziala.
Argi homogeneoa.
Argi distiratsua.
Kromatismo suabea.
Kromatismo bizia.
Leuntasuna.
Bolumetria.
Idealismoa.
Espresibitatea.
Ordena.
Egonezina.

4. Manierismoa: Correggio
• Bere estiloa Leonardoren eraginarekin
eratzen du: sfumato, tipoak,
keinuak...
• Argiaren tratamendua nabarmentzen
da.

5. Correggio. Cúpula de Parma.

6. Parmigianino, 1535-1540
La Madona del cuello largo

7. Parmigianino, 1535-1540
La Madona del cuello largo