prezentacja a raczej jej czesc

1. Hydrografia Bieszczad

2. Rzeka San Główna rzeką polskich Bieszczadów jest San. Na Omawianym terenie jego długość wynosi 163km a Powierzchnia dorzecza 2222km2. Średni przepływ W dolinie Leska wynosi 24,8 m3/s.

3. Na odcinku Bieszczadzkim San ma dorzecze rozwinięte wybitnie asymetrycznie Z przewagą dopływów lewych – południowych. Największe z nich to kolejno: Wołosaty: (27,8 km, 118,2 km2) Solinka z Wetlinką (48,1 km, 376,7 km2), Hoczewka (27,8 km 180,1 Km2) Osława z Osławicą (64,8 km 503,9 km2) Jednym większym dopływem Prawobrzeżnym jest Czarny (22,6km 125,6 km2)

4. Niemal pośrodku Bieszczadów spiętrzone zaporami Wody Sanu i Solinki utworzyły dwa sztuczne Zbiorniki – Jezioro Solińskie i Myczkowskie. Zapora solińska jest największą tamą w Polsce - ma 664 m długości i 82 m wysokości. Gdyby z betonu zużytego do jej budowy odlać sześciany o boku 1 m i ułożyć je jeden za drugim, to taki murek sięgnąłby od Soliny aż po wyspę Wolin Szczególnie imponująca wielkością i zaawansowaniem technicznym jest maszyneria elektrowni. Jej zasadniczą częścią są cztery turbozespoły, które po przeprowadzanej właśnie modernizacji będą miały łączną moc 200 MW

5. Granica dorzecza górnego Sanu stanowi jednocześnie Część głównego europejskiego działu wód, oddzielającego Zlewiska Bałtyku i morza Czarnego. Na interesującym nas terenie do zlewiska Morza Czarnego należą Strwiąż i Mszanka z dopływami Toczące swe wody do górnego Dniestru. Ich dorzecza w granicach Polski mają łączną powierzchnię nieco ponad 200 km2 (z tego sam Strwiąż 193 km2)

6. Rzeki i potoki Bieszczadów płyną krętymi, głęboko Wciętymi dolinami o sporych zboczach i dużym spadku. W wielu miejscach wody toczą się wśród głazowsik I skalnych porohów, gdzieniegdzie występują Piękne przełomy i nie wysokie wodospady. W wolnych od ścieków przemysłowych rzekach Utrzymuje się normalne życie biologiczne

7. Ochrona Przyrody Najpiękniejsze fragmenty przyrody bieszczadzkiej podlegają ochronie prawnej W 1972 r. powołano do życia Wschodniobeskidzki Obszar Chronionego Krajobrazu. W 1973 r. po blisko dwudziestoletnich staraniach utworzono Bieszczadzki Park Narodowy. Ponadto w Bieszczadach istnieje jedenaście rezerwatów i liczne pomniki przyrody.

8. Bieszczadzki Park Narodowy o powierzchni 29 200 ha powołano do ochrony Typowego krajobrazu Karpat Wschodnich z jego bogactwem osobliwych form Charakterystycznego układu pięter roślinno-klimatycznych, obszarów koncentracji rzadkich gatunków, Wschodniokarpackich i wysokogórskich zbiorowisk roślinnych, wreszcie naturalnych biocenoz puszczańskich Z fauną dużych drapieżnych ptaków i ssaków.

9. W całych Bieszczadach Zachodnich występuje łącznie ok 860 gat. roślin naczyniowych. W BPN stwierdzono ok 760 gat. Ponadto stwierdzono tu ok 350 gat. porostów, 250 gat. mchów, 75 gat. Wątrobowców, blisko 30 gat. śluzowców i ok 1000 gatunków grzybów .

10. Oprócz roślin wschodnio-karpackich szczególnie interesująca grupę stanowią gatunki alpejskie alpejskie w liczbie ok 70 gat.

11. W parku stwierdzono ponad 230 gatunków kręgowców. Wśród 58 gatunków ssaków Są wszystkie występujące w Polsce gatunki dużych drapieżnych i parzystkokopytnych Oraz większość owadożernych i gryzoni.

12. Interesująca grupę stanowią duże ptaki drapieżne

13. Poza BPN został utworzony Park Krajobrazowy Doliny Sanu (36 000 ha ) Oraz Ciśniańsko-Wetliński Park Krajobrazowy (46 000 ha ) W Bieszczadach jest obecnie jedenaście rezerwatów przyrody. Między innymi: Rezerwat leśny „Hulskie” im. prof. Stefana Myczkowskiego. Rezerwat Leśno-krajobrazowy „Sine Wiry”, rezerwat torfowiskowy „Zakole” i Rezerwat Przyrody nieożywionej „Gołoborze”