The Gospel of James or The Protevangelion is a second-century infancy gospel telling of the miraculous conception of the Virgin Mary, her upbringing and marriage to Joseph, the journey of the couple to Bethlehem, the birth of Jesus, and events immediately following.

1. The Protevangelion
ԳԼՈՒԽ 1
1 Իսրայելի տասներկու ցեղերի պատմության մեջ մենք
կարդում ենք, որ կար մի մարդ, որը կոչվում էր
Հովակիմ, որը շատ հարուստ լինելով, կրկնակի
ընծաներ մատուցեց Տեր Աստծուն՝ այս որոշումը
կայացնելով. , և որ ես Տեր Աստծուց ողորմություն
գտնեմ իմ մեղքերի թողության համար։
2 Բայց Տիրոջ մի մեծ տոնի ժամանակ, երբ
իսրայելացիները մատուցեցին իրենց ընծաները, և
Հովակիմը նույնպես մատուցեց իր նվերները,
քահանայապետ Ռուբենը հակառակվեց նրան՝ ասելով,
որ քեզ թույլատրելի չէ քո նվերները մատուցել, քանի
որ չունես. Իսրայելում որևէ խնդիր ծագեց:
3 Այդ ժամանակ Յովակիմը շատ մտահոգված գնաց
տասներկու ցեղերի գրանցամատյանները
խորհրդակցելու՝ տեսնելու, թե արդյոք նա միակն է, ով
ոչ մի խնդիր չի ծնել։
4 Բայց հարցուփորձից հետո նա գտավ, որ բոլոր
արդարները սերունդ են բարձրացրել Իսրայելում.
5 Այն ժամանակ նա հիշեց Աբրահամ նահապետին, թե
ինչպես Աստված իր կյանքի վերջում նրան տվեց իր
որդի Իսահակին. որի վրայ նա չափազանց վշտացած
էր, և չէր երևում իր կնոջ կողմից:
6 Բայց գնաց անապատ, այնտեղ կանգնեցրեց իր
վրանը և քառասուն օր ու քառասուն գիշեր ծոմ պահեց՝
ասելով ինքն իրեն.
7 Ես չեմ իջնելու ո՛չ ուտելու, ո՛չ խմելու, մինչև որ իմ
Տեր Աստվածը վերևից չնայի ինձ, այլ աղոթքը կլինի իմ
կերակուրն ու խմիչքը։
ԳԼՈՒԽ 2
1 Այդ ընթացքում նրա կինը՝ Աննան, վշտացած և
տարակուսած էր կրկնակի պատճառով և ասաց, որ ես
կսգամ և՛ այրիությանս, և՛ իմ ամուլության համար։
2 Այն ժամանակ մոտեցավ Տիրոջ մեծ տոնը, և նրա
աղախինը Յուդիթն ասաց. Տէրոջը տօնը հիմա եկաւ,
երբ անօրինական է որ ոքի սուգ ըլլայ։
3 Ուրեմն վերցրու այս գլխարկը, որը տրվել է այդպիսի
բաներ անողի կողմից, որովհետև տեղին չէ, որ ես՝
ծառա եմ, հագնեմ այն, բայց այն շատ է սազում քո
ավելի մեծ անձնավորությանը։
4 Բայց Աննան պատասխանեց. բացի այդ, Տերը
մեծապես խոնարհեցրեց ինձ:
5 Վախենում եմ, որ ինչ-որ չարամիտ մարդ դա տվել է
քեզ, և դու եկել ես ինձ պղծելու իմ մեղքով:
6 Այն ժամանակ նրա աղախինը Յուդիթն ասաց.
7 Ես չեմ կարող քեզ ավելի մեծ անեծք մաղթել, քան
դու, որովհետև Աստված փակել է քո արգանդը,
որպեսզի դու Իսրայելում մայր չլինես։
8 Այդ ժամանակ Աննան չափազանց անհանգիստ էր և
իր հարսանեկան զգեստը հագած՝ կեսօրվա ժամը
երեքի մոտ գնաց իր պարտեզում քայլելու։
9 Եվ նա տեսավ մի դափնու ծառ, նստեց դրա տակ և
աղոթեց Տիրոջը և ասաց.
10 Ով իմ հայրերի Աստված, օրհնիր ինձ և նայիր իմ
աղոթքին, ինչպես որ օրհնեցիր Սառայի արգանդը և
նրան Իսահակ որդի տվեցիր։
ԳԼՈՒԽ 3
1 Եվ երբ նա նայում էր դեպի երկինք, նա նկատեց մի
ճնճղուկի բույն դափնու մեջ,
2 Ինքն իր մեջ սուգ անելով՝ ասաց. և ի՞նչ արգանդ
ծնեց ինձ, որ ես անիծվեմ Իսրայելի որդիների առաջ, և
նրանք նախատեն ու ծաղրեն ինձ իմ Աստծո
տաճարում։ Վա՜յ ինձ, ինչի՞ հետ համեմատեմ։
3 Ես համեմատելի չեմ երկրի գազանների հետ,
որովհետև երկրի գազաններն էլ պտղաբեր են քո առջև,
Տե՛ր։ Վայ ես, ինչի՞ հետ համեմատեմ։
4 Ես համեմատելի չեմ բիրտ անասունների հետ,
որովհետև բիրտ կենդանիներն էլ են բեղմնավորվում
քո առջև, Տե՛ր։ Վա՜յ ես, ինչի՞ հետ եմ համեմատելի։
5 Ես չեմ կարող համեմատվել այս ջրերի հետ,
որովհետև նույնիսկ ջրերն են պտղաբեր քո առջև, ո՛վ
Տեր։ Վայ ես, ինչի՞ հետ համեմատեմ։
6 Ես համեմատելի չեմ ծովի ալիքների հետ. Որովհետև
սրանք, լինեն նրանք հանգիստ, թե շարժման մեջ,
իրենց մեջ եղող ձկների հետ, գովաբանե՛ք քեզ, Տե՛ր:
Վայ ես, ինչի՞ հետ համեմատեմ։
7 Ես համեմատելի չեմ երկրի հետ, որովհետև երկիրն
իր պտուղներն է տալիս և գովաբանում է քեզ, Տե՛ր։
ԳԼՈՒԽ 4
1 Այն ժամանակ Տիրոջ հրեշտակը կանգնեց նրա մոտ և
ասաց. դու կհղիանաս և կծնես, և քո սերունդների
մասին կխոսվի ամբողջ աշխարհում:
2 Աննան պատասխանեց. «Կենդանի է իմ Տեր
Աստվածը, ինչ էլ որ բերեմ՝ արու թե էգ, այն նվիրելու
եմ իմ Տիրոջը՝ իմ Աստծուն, և այն սուրբ բաներով
կծառայի նրան իր ողջ կյանքի ընթացքում։
3 Եվ ահա երկու հրեշտակ հայտնվեցին և ասացին
նրան. Ահա քո ամուսինը Հովակիմը գալիս է իր
հովիվների հետ։
4 Որովհետև Տիրոջ հրեշտակը նույնպես իջավ նրա մոտ
և ասաց.
5 Եվ Յովակիմը իջավ և կանչեց իր հովիվներին՝ ասելով,
որ ինձ այստեղ բերեք տասը անբիծ և անարատ գառ, և
դրանք կլինեն իմ Տեր Աստծու համար։
6 Տասներկու անարատ հորթ բեր ինձ, և տասներկու
հորթները թող լինեն քահանաների և երեցների համար։
7 Ինձ էլ բերեք հարյուր այծ, և հարյուր նոխազը թող
լինի ամբողջ ժողովրդի համար։
8 Եվ Հովակիմը հովիվների հետ իջավ, և Աննան
կանգնեց դարպասի մոտ և տեսավ, որ Հովակիմը գալիս
է հովիվների հետ։
9 Եվ նա վազեց, կախելով նրա պարանոցից՝ ասաց.
10 Քանզի ահա, ես, որ այրի էի, այլևս այրի չեմ, և ես,
որ ամուլ էի, կհղիանամ:
ԳԼՈՒԽ 5
1 Առաջին օրը Յովակիմը մնաց իր տանը, իսկ հաջորդ
օրը նա բերեց իր ընծաները և ասաց.
2 Եթե Տերը բարեհաճ է ինձ համար, թող հայտնվի այն
ափսեը, որը գտնվում է քահանայի ճակատին։
3 Եվ նա խորհրդակցեց քահանայի հագած ափսեի հետ,
և տեսավ այն, և ահա նրա մեջ մեղք չգտնվեց։
4 Յովակիմն ասաց.
5 Եվ նա արդարացած իջավ Տիրոջ տաճարից և գնաց
իր տունը։
6 Երբ Աննային ինը ամիսը լրացավ, նա ծնեց և ասաց
մանկաբարձուհուն.
7 Եվ նա ասաց նրան՝ մի աղջիկ.
8 Այն ժամանակ Աննան ասաց. և նա պառկեցրեց նրան
անկողնում:

2. 9 Եվ երբ նրա մաքրման օրերը լրացան, նա կաթ տվեց
երեխային և նրա անունը դրեց Մարիամ։
ԳԼՈՒԽ 6
1 Եվ երեխան ամեն օր ուժգնանում էր, այնպես որ, երբ
նա ինը ամսական էր, մայրը նրան դրեց գետնին,
որպեսզի փորձի, թե արդյոք նա կարող է կանգնել. և
երբ նա ինը քայլ անցավ, նորից եկավ մոր ծոցը։
2 Այն ժամանակ նրա մայրը բռնեց նրան և ասաց.
«Կենդանի է իմ Տեր Աստվածը, դու այլևս չես քայլի այս
երկրի վրա, մինչև չբերեմ քեզ Տիրոջ տաճարը»։
3 Ուստի նա իր սենյակը սուրբ վայր դարձրեց, և ոչ մի
անսովոր կամ անմաքուր բան թույլ չտվեց, որ մոտենա
իրեն, այլ հրավիրեց Իսրայելի որոշ անարատ
դուստրերին, և նրանք նրան մի կողմ քաշեցին։
4 Երբ երեխան մեկ տարեկան դարձավ, Հովակիմը մեծ
խնջույք արեց և հրավիրեց քահանաներին, դպիրներին,
երեցներին և Իսրայելի ողջ ժողովրդին։
5 Եւ Յովակիմը աղջկան ընծայ մատուցեց
քահանայապետներին, եւ նրանք օրհնեցին նրան՝
ասելով. Ամբողջ ժողովուրդը պատասխանեց. «Այդպես
լինի, ամեն։
6 Այն ժամանակ Յովակիմը երկրորդ անգամ
առաջարկեց նրան քահանաներին, և նրանք օրհնեցին
նրան՝ ասելով.
7 Դրա վրա նրա մայրը վերցրեց նրան, տվեց կուրծքը և
երգեց հետևյալ երգը Տիրոջը.
8 Ես նոր երգ կերգեմ իմ Տեր Աստծուն, որովհետև նա
այցելել է ինձ և ինձնից խլել իմ թշնամիների
նախատինքը և տվել է ինձ իր արդարության պտուղը,
որպեսզի այն այժմ պատմվի Ռուբենի որդիներին. , որ
Աննան ծծում է.
9 Այնուհետև նա հանգստացրեց երեխային այն
սենյակում, որը նա օծել էր, և նա դուրս եկավ և
ծառայեց նրանց։
10 Երբ տօնն ավարտուեց, նրանք գնացին
ուրախանալով ու գովաբանելով Իսրայէլի Աստծուն։
ԳԼՈՒԽ 7
1 Բայց աղջիկը մեծացավ, և երբ նա երկու տարեկան
դարձավ, Հովակիմն ասաց Աննային. բարկացած է մեզ
վրա, և մեր առաջարկն անընդունելի է:
2 Բայց Աննան ասաց. «Սպասենք երրորդ տարին, որ
չկորցնի ճանաչել իր հորը»։ Յովակիմն ասաց.
3 Երբ երեխան երեք տարեկան դարձավ, Հովակիմն
ասաց. «Եկեք հրավիրենք եբրայեցիների դուստրերին,
որոնք անարատ են, և թող յուրաքանչյուրը մեկ ճրագ
վերցնի, և թող վառվի, որպեսզի երեխան հետ չդառնա։
նրա միտքը Տիրոջ տաճարի դեմ լինի։
4 Եվ նրանք այդպես արեցին, մինչև որ բարձրացան
Տիրոջ տաճարը: Քահանայապետն ընդունեց նրան,
օրհնեց նրան ու ասաց.
5 Նա դրեց նրան զոհասեղանի երրորդ աստիճանի վրա,
և Տերը շնորհեց նրան, և նա պարեց իր ոտքերով, և
Իսրայելի ամբողջ տունը սիրեց նրան։
ԳԼՈՒԽ 8
1 Եվ նրա ծնողները գնացին զարմանքով լցված և
Աստծուն գովաբանելով, որովհետև աղջիկը
չվերադարձավ նրանց մոտ։
2 Բայց Մարիամը տաճարում մնաց՝ որպես աղավնի,
որը սովորում էր այնտեղ, և իր կերակուրը ստանում էր
հրեշտակի ձեռքից։
3 Երբ նա տասներկու տարեկան էր, քահանաները
ժողովի մէջ հաւաքուեցին ու ասացին. «Ահա Մարիամը
տասներկու տարեկան է. ի՞նչ անենք նրա հետ,
վախենալով, որ մեր Տեր Աստծու սուրբ տեղը պղծվի։
4 Այն ժամանակ քահանաները պատասխանեցին
Զաքարիա քահանայապետին. «Կանգնե՞ս Տիրոջ
զոհասեղանի մոտ և մտնես սուրբ տեղը և աղաչե՞ս
նրա մասին, և ինչ որ Տերը քեզ հայտնի անի, արի՛ր»։
5 Այն ատեն քահանայապետը մտաւ Սրբոց Սրբոցը եւ
իր հետ առնելով դատաստանի զրահը 1 աղօթեց անոր
մասին.
6 Եվ ահա Տիրոջ հրեշտակը մոտեցավ նրան և ասաց.
նշանը կլինի Մարիամի ամուսինը։
7 Եվ աղաղակողները դուրս եկան ամբողջ
Հրեաստանով, և Տիրոջ փողը հնչեց, և ամբողջ
ժողովուրդը վազեց և հավաքվեց։
8 Հովսեփն էլ, դեն նետելով լծակները, դուրս եկավ
նրանց ընդառաջ. Երբ նրանց հանդիպեցին, գնացին
քահանայապետի մոտ՝ ամեն մեկն իր գավազանը
վերցնելով։
9 Երբ քահանայապետը նրանց գավազաններն առավ,
տաճար մտավ՝ աղոթելու.
10 Եվ երբ նա ավարտեց իր աղոթքը, վերցրեց
գավազանները և դուրս եկավ, բաժանեց դրանք, և ոչ
մի հրաշք չեղավ նրանց։
11 Վերջին գավազանը վերցրեց Հովսեփը, և ահա մի
աղավնի դուրս եկավ գավազանից և թռավ Հովսեփի
գլխի վրա:
12 Քահանայապետն ասաց. Յովսէփ.
13 Բայց Հովսեփը մերժեց՝ ասելով.
14 Այն ժամանակ քահանայապետը պատասխանեց.
15 Արդ, Հովսեփ, վախեցիր Աստծուց, որ քո
ընտանիքում նման բաներ չպատահեն։
16 Այն ժամանակ Հովսեփը վախենալով տարավ նրան
իր տուն, և Հովսեփն ասաց Մարիամին. Ես պետք է
հիշեմ իմ շինարարության առևտուրը: նա Տերը քեզ
հետ լինի։
ԳԼՈՒԽ 9
1 Եվ եղավ այնպես, որ քահանաների ժողովում ասվեց.
«Եկեք նոր քող շինենք տաճարի համար»։
2 Քահանայապետն ասաց.
3 Եվ ծառաները գնացին և բերեցին նրանց Տիրոջ
տաճարը, և քահանայապետն ասաց նրանց, հիմա
վիճակ գցեք իմ առջև, ձեզնից ո՞վ պետք է մանի ոսկյա
թելը, ո՞վ՝ կապույտը, ո՞վ կարմիրը, ո՛վ կարմիր
կտավը։ , իսկ ով իսկական մանուշակագույն:
4 Այն ժամանակ քահանայապետը ճանաչեց
Մարիամին, որ նա Դավթի ցեղից էր. և նա կանչեց
նրան, և իսկական ծիրանագույնն ընկավ նրա
վիճակին՝ մանելու համար, և նա գնաց իր տունը։
5 Բայց այդ ժամանակից Զաքարիա քահանայապետը
համր դարձավ, և Սամուելին դրեցին նրա սենյակում,
մինչև Զաքարիան նորից խոսեց։
6 Բայց Մարիամը վերցրեց իսկական ծիրանագույնը և
մանեց այն։
7 Նա վերցրեց մի կաթսա, դուրս եկավ ջուր հանելու, և
լսեց մի ձայն, որ ասում էր նրան. դու օրհնված ես
կանանց մեջ:
8 Եվ նա նայեց շուրջը աջ ու ձախ (տեսնելու համար),
թե որտեղից էր այդ ձայնը, և դողալով մտավ նրա
տունը և դրեց ջրի կաթսան՝ վերցրեց մանուշակագույնը
և նստեց իր տեղը՝ աշխատելու այն։ .
9 Եվ ահա Տիրոջ հրեշտակը կանգնեց նրա մոտ և ասաց.
10 Որը լսելով, ինքն իր մեջ մտածեց, թե ինչ է
նշանակում այդ ողջույնը։

3. 11 Եվ հրեշտակն ասաց նրան. «Տերը քեզ հետ է, և դու
կհղիանաս.
12 Նա պատասխանեց. Մի՞թե ես կհղիանամ կենդանի
Աստծուց և ծնե՞մ, ինչպես բոլոր մյուս կանայք:
13 Բայց հրեշտակը պատասխանեց. «Այդպես չէ,
Մարիամ, այլ Սուրբ Հոգին կգա քեզ վրա, և Բարձրյալի
զորությունը հովանի կլինի քեզ.
14 Ուստի քեզնից ծնվածը սուրբ կլինի և կկոչվի
Կենդանի Աստծո Որդի, և դու նրա անունը Հիսուս
կդնես. քանզի նա կփրկի իր ժողովրդին նրանց
մեղքերից:
15 Եվ ահա քո զարմիկը՝ Եղիսաբեթը, նա նույնպես
որդի է հղիացել իր ծերության ժամանակ։
16 Եվ սա նրա հետ վեցերորդ ամիսն է, որը ամուլ էր
կոչվում. քանի որ Աստծո մոտ անհնարին ոչինչ չկա:
17 Մարիամն ասաց. «Ահա Տիրոջ աղախինը. թող լինի
ինձ քո խոսքի համաձայն:
18 Եվ երբ նա պատրաստեց իր ծիրանագույնը, տարավ
այն քահանայապետի մոտ, և քահանայապետը օրհնեց
նրան՝ ասելով. .
19 Այն ժամանակ Մարիամը, ուրախությամբ լցված,
գնաց իր զարմիկի՝ Եղիսաբեթի մոտ և դուռը թակեց։
20 Երբ Եղիսաբեթը լսեց, վազեց, բացեց նրա մոտ,
օրհնեց նրան և ասաց.
21 Որովհետև ահա. հենց որ քո ողջույնի ձայնը հասավ
իմ ականջին, իմ մեջ եղածը ցատկեց և օրհնեց քեզ։
22 Բայց Մարիամը, անտեղյակ լինելով այն բոլոր
խորհրդավոր բաներից, որ Գաբրիել հրեշտակապետն
ասել էր իրեն, աչքերը բարձրացրեց դեպի երկինք և
ասաց. Ի՞նչ եմ ես, որ երկրի բոլոր սերունդներն ինձ
երանելի կոչեն։
23 Բայց ինքզինք ամէն օր մեծանալով զգալով՝
վախնալով, տուն գնաց ու իսրայէլացիներէն
թաքնուեցաւ. և տասնչորս տարեկան էր, երբ այս
բոլորը եղան:
ԳԼՈՒԽ 10
1 Երբ հասաւ անոր վեցերորդ ամիսը, Յովսէփը
վերադարձաւ իր արտերկրի տները շինելով, որ իր
արհեստն էր, եւ տուն մտնելով՝ տեսաւ Կոյսին
մեծացած.
2 Այն ժամանակ նա հարվածեց նրա երեսին և ասաց.
կամ ի՞նչ ասեմ այս երիտասարդ կնոջ մասին։
3 Որովհետեւ ես նրան կոյս ընդունեցի իմ Տէր
Աստուծոյս տաճարիցը եւ չպահեցի նրան այդպիսին։
4 Ո՞վ է ինձ այդպես խաբել։ Ո՞վ է արել այս
չարությունը իմ տան մեջ և մոլորեցնելով Կույսին
ինձանից՝ պղծել է նրան։
5 Արդյո՞ք Ադամի պատմությունը հենց իմ մեջ չի
կատարվել։
6 Որովհետև իր փառքի հենց իսկույն օձը եկավ և
մենակ գտավ Եվային և գայթակղեց նրան։
7 Ճիշտ այնպես, ինչպես դա եղավ ինձ հետ.
8 Այն ժամանակ Հովսեփը վեր կացավ գետնից և
կանչեց նրան և ասաց.
9 Ինչո՞ւ ես այսպիսով նսեմացրել քո հոգին, ով սովորել
է Սրբությունների Սրբություններում և ստացել քո
կերակուրը հրեշտակների ձեռքից:
10 Բայց նա արցունքների հեղեղով պատասխանեց.
«Ես անմեղ եմ և ոչ ոքի չեմ ճանաչում»:
11 Հովսեփն ասաց. «Ինչպե՞ս է պատահում, որ դու հղի
ես»։
12 Մարիամը պատասխանեց.
13 Այն ժամանակ Հովսեփը շատ վախեցավ և հեռացավ
նրանից՝ մտածելով, թե ինչ պետք է աներ նրա հետ։ և
նա այսպես մտածեց ինքն իր հետ.
14 Եթե ես թաքցնեմ նրա հանցանքը, ես մեղավոր
կճանաչվեմ Տիրոջ օրենքով.
15 Եվ եթե ես նրան հայտնաբերեմ Իսրայելի որդիներին,
վախենում եմ, որ հրեշտակի կողմից նա հղի չլինի,
անմեղ մարդու կյանքը դավաճանեմ։
16 Ուրեմն ի՞նչ անեմ. Ես նրան մասնավոր կերպով
կազատեմ աշխատանքից:
17 Այն ժամանակ նրա վրա գիշերը հասավ, և ահա
Տիրոջ հրեշտակը երևաց նրան երազի մեջ և ասաց.
18 Մի՛ վախեցեք վերցնել այդ երիտասարդ կնոջը,
որովհետև նրա մեջ եղածը Սուրբ Հոգուց է. .
19 Եվ նա մի որդի կծնի, և դու նրա անունը Հիսուս
կդնես, որովհետև նա կփրկի իր ժողովրդին իրենց
մեղքերից։
20 Այն ժամանակ Հովսեփը վեր կացավ քնից և
փառավորեց Իսրայելի Աստծուն, որը նրան այդպիսի
բարեհաճություն ցույց տվեց և պահպանեց Կույսին։
ԳԼՈՒԽ 11
1 Այն ժամանակ Աննա դպիրը եկավ և ասաց Հովսեփին.
Ինչո՞ւ չտեսանք քեզ քո վերադարձից հետո։
2 Յովսէփը պատասխանեց.
3 Բայց Աննան, շրջվելով, տեսավ Կույսին մեծ հղի։
4 Եվ գնաց քահանայի մոտ և ասաց. նրան՝
չբացահայտելով այն Իսրայելի որդիներին։
5 Այն ժամանակ քահանան ասաց.
6 Աննան պատասխանեց. «Եթե քո ծառաներից որևէ
մեկին ուղարկես, կտեսնես, որ նա հղի է»:
7 Եվ ծառաները գնացին և գտան, ինչպես նա ասաց.
8 Այդ ժամանակ նրան և Հովսեփին բերեցին իրենց
դատին, և քահանան ասաց նրան.
9 Ինչո՞ւ նվաստացրիր քո հոգին և մոռացար քո
Աստծուն՝ տեսնելով, որ դաստիարակվել ես
Սրբությունների Սրբություններում և ստացել քո
կերակուրը հրեշտակների ձեռքից և լսել նրանց երգերը։
10 Ինչո՞ւ դա արեցիր։
11 Ինչին նա արցունքների հեղեղով պատասխանեց.
«Կենդանի է իմ Տեր Աստվածը, ես անմեղ եմ նրա առաջ,
քանի որ ոչ ոքի չեմ ճանաչում»։
12 Այն ժամանակ քահանան ասաց Հովսեփին.
13 Յովսէփը պատասխանեց.
14 Բայց քահանան ասաց. դու առանձին ամուսնացար
նրա հետ և չբացահայտեցիր այն Իսրայելի որդիներին,
և խոնարհվեցիր Աստծու հզոր ձեռքի տակ, որպեսզի քո
սերունդը օրհնվի։
15 Եւ Յովսէփը լռեց.
16 Այն ժամանակ քահանան ասաց Հովսեփին.
17 Բայց նա դառնորեն լաց եղավ, և քահանան
ավելացրեց. «Ես ձեզ երկուսիդ էլ կխմեմ Տիրոջ ջուրը, 1
որը փորձության համար է, և ձեր անօրենությունը
կբացվի ձեր առաջ»։
18 Այն ժամանակ քահանան վերցրեց ջուրը, խմեցրեց
Հովսեփին և ուղարկեց մի լեռնային տեղ։
19 Եվ նա լավ վերադարձավ, և ամբողջ ժողովուրդը
զարմացավ, որ նրա մեղքը չի բացահայտվել։
20 Քահանան ասաց. «Քանի որ Եհովան քո մեղքերը
չբացահայտեց, ես էլ քեզ չեմ դատապարտում»։
21 Ուստի նա ուղարկեց նրանց։
22 Այն ժամանակ Հովսեփը վերցրեց Մարիամին և գնաց
նրա տուն՝ ուրախանալով և փառաբանելով Իսրայելի
Աստծուն։
ԳԼՈՒԽ 12

4. 1 Եվ եղավ այնպես, որ Օգոստոս կայսեր կողմից
հրաման արձակվեց, որ բոլոր հրեաները, որոնք
Հրեաստանի Բեթղեհեմից էին, պետք է հարկվեն.
2 Յովսէփն ասաց.
3 Ես ամաչում եմ, որ նրան հարկեն իմ կնոջ պես. և եթե
նրան հարկ վճարեմ իմ աղջկա պես, ամբողջ Իսրայելը
գիտի, որ նա իմ աղջիկը չէ։
4 Երբ գա Տիրոջ նշանակման ժամանակը, թող անի այն,
ինչ իրեն լավ է թվում։
5 Եվ նա թամբեց էշը և դրեց նրա վրա, և Հովսեփն ու
Սիմոնը հետևեցին նրա հետևից և հասան Բեթլեհեմ
երեք մղոնի վրա։
6 Այն ատեն Յովսէփը ետ դառնալով՝ տեսաւ
Մարիամին տրտմած ու ըսաւ իր մէջ.
7 Բայց երբ նա դարձյալ շրջվեց, տեսավ նրան, որ
ծիծաղում է և ասաց նրան.
8 Մարիամ, ինչպե՞ս է պատահում, որ քո դեմքում
երբեմն վիշտ եմ տեսնում, երբեմն՝ ծիծաղ ու
ուրախություն։
9 Մարիամը պատասխանեց նրան. «Իմ աչքերով
տեսնում եմ երկու հոգու, մեկը լաց ու սգում է, մյուսը՝
ծիծաղում ու ուրախանում»։
10 Եվ նա դարձյալ անցավ ճանապարհով, և Մարիամն
ասաց Հովսեփին.
11 Բայց Յովսէփն ասաց. «Ո՞ւր տանեմ քեզ»։ քանզի
տեղն անապատ է։
12 Այն ատեն Մարիամ դարձեալ Յովսէփին ըսաւ.
13 Եվ Հովսեփը նրան իջեցրեց։
14 Եվ նա այնտեղ գտավ մի քարայր և արձակեց նրան
այնտեղ։
ԳԼՈՒԽ 13
1 Եվ թողնելով նրան և իր որդիներին քարայրում,
Հովսեփը գնաց Բեթղեհեմ գյուղում եբրայեցի
մանկաբարձուհի փնտրելու։
2 Բայց երբ ես գնում էի, ասաց Հովսեփը, ես նայեցի
դեպի օդ, և տեսա ամպերը զարմացած, և երկնքի
թռչունները կանգ էին առնում իրենց թռիչքի մեջ։
3 Եվ ես նայեցի ցած՝ դեպի երկիրը, և տեսա մի սեղան
փռված, և աշխատավոր մարդիկ նստած էին դրա
շուրջը, բայց նրանց ձեռքերը սեղանի վրա էին, և
նրանք չէին շարժվում ուտելու։
4 Նրանք, ովքեր իրենց բերանում միս ունեին, չկերան։
5 Նրանք, ովքեր իրենց ձեռքերը բարձրացրին մինչև
իրենց գլուխը, նրանց հետ չէին քաշում.
6 Նրանք, ովքեր բարձրացնում էին դրանք իրենց
բերանը, ոչինչ չէին դնում.
7 Բայց նրանց բոլոր երեսները դեպի վեր էին ուղղված։
8 Եվ ես տեսա, որ ոչխարները ցրված էին, և դեռ
ոչխարները կանգնած էին:
9 Հովիվը բարձրացրեց իր ձեռքը, որ հարվածի նրանց, և
նրա ձեռքը բարձրացավ։
10 Եվ ես նայեցի մի գետի, և տեսա երեխաներին,
որոնց բերանները մոտ էին ջրին, և դիպչում էին դրան,
բայց նրանք չխմեցին:
ԳԼՈՒԽ 14
1 Այն ժամանակ տեսա մի կնոջ, որ իջնում ​ ​ էր
լեռներից, և նա ինձ ասաց. «Ո՞ւր ես գնում, ո՛վ մարդ»։
2 Ես ասացի նրան.
3 Նա պատասխանեց ինձ. «Ո՞ւր է այն կինը, որին
պիտի ծնեն»։
4 Ես պատասխանեցի. «Քարայրում, և նա նշանված է
ինձ հետ»։
5 Այն ժամանակ մանկաբարձուհին ասաց. «Մի՞թե նա
քո կինը չէ»։
6 Յովսէփը պատասխանեց. «Դա Մարիամն է, որ
կրթուել է Սրբութիւնների Սրբարանում՝ Տիրոջ տանը,
եւ նա ընկել է իմ վիճակի համար, եւ իմ կինը չէ, այլ
յղիացել է Սուրբ Հոգուց:
7 Մանկաբարձուհին ասաց.
8 Նա պատասխանեց.
9 Եվ մանկաբարձը գնաց նրա հետ և կանգնեց
քարայրում։
10 Այն ժամանակ մի պայծառ ամպ հովանի եղավ
քարայրի վրա, և մանկաբարձուհին ասաց.
11 Բայց հանկարծ ամպը մեծ լույս դարձավ քարայրում,
այնպես որ նրանց աչքերը չկարողացան դիմանալ։
12 Բայց լույսն աստիճանաբար պակասեց, մինչև որ
մանուկը հայտնվեց և ծծեց իր մոր՝ Մարիամի կուրծքը։
13 Այն ժամանակ մանկաբարձուհին աղաղակեց և
ասաց.
14 Եվ մանկաբարձը դուրս եկավ քարայրից, և Սալոմեն
հանդիպեց նրան։
15 Մանկաբարձուհին նրան ասաց.
16 Կույս է ծնվել, ինչը բնությանը հակառակ բան է։
17 Ինչին Սալոմեն պատասխանեց. «Կենդանի է իմ Տեր
Աստվածը, եթե ես հատուկ ապացույց չստանամ այս
հարցի վերաբերյալ, ես չեմ հավատա, որ կույս է ծնվել»:
18 Այն ժամանակ Սալոմեն ներս մտավ, և
մանկաբարձուհին ասաց.
19 Եվ Սալոմեն գոհունակություն ստացավ։
20 Բայց նրա ձեռքը չորացել էր, և դառնորեն հառաչում
էր։
21 «Վա՜յ ինձ, իմ անօրէնութեան համար. քանզի ես
փորձեցի կենդանի Աստծուն, և իմ ձեռքը պատրաստ է
ընկնել:
22 Այն ժամանակ Սալոմեն աղաչեց Տիրոջը և ասաց.
23 Ինձ նախատինք մի՛ դարձրու իսրայէլացիների մէջ,
այլ առողջացրո՛ւ ինձ իմ ծնողների համար։
24 Որովհետև դու լավ գիտես, Տե՛ր, որ ես քո անունով
բարեգործության բազում պաշտոններ եմ կատարել և
ստացել եմ իմ վարձը քեզնից։
25 Սրա վրա Տիրոջ հրեշտակը կանգնեց Սալոմեի մոտ և
ասաց.
26 Սալոմեն չափազանց ուրախությամբ լցված գնաց
երեխայի մոտ և ասաց.
27 Նա որոշեց երկրպագել նրան, քանի որ ասաց. «Սա
մեծ թագավոր է, որ ծնվել է Իսրայելում»։
28 Սալոմեն իսկոյն բուժուեց։
29 Այն ժամանակ մանկաբարձուհին Աստծու
հավանությամբ դուրս եկավ քարայրից։
30 Եվ ահա. Սալոմեին ձայն եկավ. «Մի՛ պատմիր քո
տեսած տարօրինակ բաները, մինչև որ երեխան գա
Երուսաղեմ»։
31 Ուստի Սալոմեն էլ գնաց՝ Աստծու կողմից
հավանված։
ԳԼՈՒԽ 15
1 Այն ժամանակ Հովսեփը պատրաստվում էր գնալ,
որովհետև Բեթղեհեմում մեծ անկարգություն եղավ՝
արևելքից մի քանի իմաստունների գալով,
2 Ո՞վ ասաց. «Որտե՞ղ է ծնվել հրեաների թագավորը»։
Որովհետև մենք տեսանք նրա աստղը արևելքում և
եկանք նրան երկրպագելու։

5. 3 Երբ Հերովդէս լսեց այս, սաստիկ վրդովուեցաւ, եւ
պատգամաւորներ ուղարկեց իմաստունների ու
քահանաների մօտ, եւ քաղաքապետարանում
հարցուփորձ արեց նրանցից.
4 Եւ նրանց ասաց.
5 Այն ժամանակ նրան ասացին. Որովհետև այսպես
գրված է. «Եվ դու, Բեթլեհեմ, Հուդայի երկրում, Հուդայի
իշխանների մեջ ամենափոքրը չես, որովհետև քեզնից
մի կառավարիչ դուրս կգա, որը կտիրի իմ Իսրայել
ժողովրդին»։
6 Եւ քահանայապետներին արձակելով՝ հարցրեց
քաղաքապետարանի մարդկանցից եւ ասաց նրանց.
7 Նրանք պատասխանեցին նրան. «Մենք տեսանք մի
արտասովոր մեծ աստղ, որը փայլում էր երկնքի
աստղերի մեջ, և այնպես փայլեց բոլոր մյուս աստղերը,
այնպես որ նրանք չերևան, և մենք իմացանք, որ
Իսրայելում մեծ թագավոր է ծնվել, և հետևաբար. մենք
եկել ենք նրան երկրպագելու։
8 Այն ժամանակ Հերովդեսն ասաց նրանց. իսկ եթէ
գտնէք մանուկը, դարձեալ ինծի լուր բերէք, որպէսզի ես
ալ գամ անոր երկրպագեմ։
9 Այսպիսով, իմաստունները դուրս եկան, և ահա
աստղը, որը նրանք տեսան արևելքում, գնաց նրանց
առջև, մինչև որ եկավ և կանգնեց այն քարայրի վրա,
որտեղ փոքրիկը իր մոր՝ Մարիամի հետ էր։
10 Այն ժամանակ նրանք իրենց գանձերից վարսակ
հանեցին և մատուցեցին նրան ոսկի, կնդրուկ և զմուռս։
11 Եվ հրեշտակի կողմից երազում զգուշանալով, որ
Հրեաստանով չվերադառնան Հերովդեսի մոտ, նրանք
այլ ճանապարհով գնացին իրենց երկիրը։
ԳԼՈՒԽ 16
1 Այն ժամանակ Հերովդեսը, հասկանալով, որ իրեն
ծաղրում են իմաստունները, և սաստիկ բարկանալով,
հրամայեց որոշ մարդկանց գնալ և սպանել
Բեթղեհեմում գտնվող բոլոր երեխաներին՝ երկու
տարեկանից ցածր։
2 Բայց Մարիամը, լսելով, որ երեխաներին պետք է
սպանեն, շատ վախեցած՝ վերցրեց երեխային,
պարուրով փաթաթեց ու դրեց եզների մսուրի մեջ,
քանի որ իջեւանում նրանց համար տեղ չկար։
3 Եղիսաբեթն էլ, լսելով, որ իր որդուն՝ Հովհաննեսին,
որոնելու են, վերցրեց նրան, բարձրացավ լեռները և
շուրջբոլորը փնտրեց նրան թաքցնելու տեղ։
4 Եվ ոչ մի գաղտնի տեղ չգտնվեց։
5 Այն ժամանակ նա հառաչեց իր մեջ և ասաց.
6 Որովհետև Էլիզաբեթը չէր կարող բարձրանալ։
7 Եվ իսկույն լեռը բաժանվեց և ընդունեց նրանց։
8 Եվ Տիրոջ հրեշտակը նրանց երևաց, որ պահպանի
նրանց։
9 Բայց Հերովդէսը Յովհաննէսի ետեւից խուզարկեց եւ
ծառաներ ուղարկեց Զաքարիայի մօտ, երբ նա
ծառայում էր զոհասեղանի մօտ, եւ ասաց նրան.
10 Նա պատասխանեց նրանց. ինչպես պետք է
իմանամ, թե որտեղ է իմ որդին:
11 Ուստի ծառաները հետ գնացին ու Հերովդեսին
պատմեցին բոլորին. Որովհետև նա բարկացավ և ասաց.
12 Նա դարձյալ ուղարկեց իր ծառաներին Զաքարիայի
մոտ՝ ասելով.
13 Ուստի ծառաները գնացին և պատմեցին նրան այս
ամենը.
14 Բայց Զաքարիան պատասխանեց նրանց.
15 Բացի այդ, իմացեք, որ դուք անմեղ արյուն եք
թափում.
16 Սակայն Զաքարիան սպանվեց տաճարի և
զոհասեղանի մուտքի և միջնապատի մոտ.
17 Բայց իսրայելացիները չգիտեին, թե երբ է նա
սպանվել։
18 Այն ժամանակ ողջույնի ժամին քահանաները մտան
տաճար, բայց Զաքարիան սովորության համաձայն
չհանդիպեց նրանց և օրհնեց նրանց.
19 Բայց նրանք դեռ շարունակում էին սպասել, որ նա
ողջունի իրենց.
20 Երբ նրանք գտան, որ նա դեռ շատ ժամանակ չի
եկել, նրանցից մեկը համարձակվեց մտնել այն սուրբ
տեղը, որտեղ զոհասեղանն էր, և տեսավ, որ գետնի
վրա ընկած արյունը շաղախված էր.
21 Երբ, ահա, երկնքից մի ձայն ասաց.
22 Բայց երբ այս լսեց, վախեցաւ ու դուրս ելաւ ու
պատմեց քահանաներուն, ինչ որ տեսած ու լսած էր. և
նրանք բոլորը ներս մտան և տեսան այդ փաստը:
23 Այն ժամանակ տաճարի տանիքները ոռնացին և
պատռվեցին վերևից ներքև։
24 Եվ նրանք չկարողացան գտնել մարմինը, այլ միայն
արյունը քարի պես կարծրացավ։
25 Եվ նրանք շեղվեցին և ասացին ժողովրդին, որ
Զաքարիան սպանվել է, և Իսրայելի բոլոր ցեղերը
լսեցին դրա մասին և սուգ եղան նրա համար և երեք օր
ողբեցին։
26 Այն ժամանակ քահանաները միասին
խորհրդակցեցին մի մարդու մասին, որ նրան հաջորդի։
27 Շմաւոնն ու միւս քահանաները վիճակ գցեցին, եւ
վիճակն ընկաւ Շմաւոնի վրայ։
28 Որովհետեւ Սուրբ Հոգով համոզուած էր, որ պիտի
չմեռնի, մինչեւ որ չտեսնէր Քրիստոսը մարմնով եկած։