Mr. Henry Sike, Professor of Oriental Languages at Cambridge, first translated and published this Gospel in 1697.

1. Հիսուս Քրիստոսի մանկության
առաջին Ավետարանը
ԳԼՈՒԽ 1
1 Հետևյալ պատմությունները մենք գտանք Հովսեփ
քահանայապետի գրքում, որը կանչվել է որոշ Կայիափայի
կողմից
2 Նա պատմում է, որ Հիսուսը խոսում էր նույնիսկ այն
ժամանակ, երբ օրորոցում էր, և ասաց իր մորը.
3 Մարիամ, ես Հիսուսն եմ՝ Աստծո Որդին, այն խոսքը, որը
դու բերեցիր Գաբրիել հրեշտակի հայտարարության
համաձայն քեզ, և իմ հայրն ինձ ուղարկեց աշխարհի
փրկության համար:
4 Ալեքսանդրի դարաշրջանի երեք հարյուր իններորդ
տարում Օգոստոսը հրամանագիր հրապարակեց, ըստ որի՝
բոլոր մարդիկ պետք է գնան հարկվեն իրենց երկրում։
5 Ուստի Հովսեփը վեր կացավ և իր կնոջ՝ Մարիամի հետ
գնաց Երուսաղեմ, իսկ հետո եկավ Բեթղեհեմ, որպեսզի նա և
իր ընտանիքը հարկվեն իր հայրերի քաղաքում։
6 Երբ նրանք եկան քարայրի մոտ, Մարիամը խոստովանեց
Հովսեփին, որ եկել է ծննդաբերելու ժամանակը, և նա
չկարողացավ գնալ քաղաք, և ասաց. «Արի գնանք այս
քարայրը»։
7 Այն ժամանակ արևը մայր մտնելու մոտ էր։
8 Բայց Յովսէփը շտապեց, որպէսզի նրան մանկաբարձ բերի.
Երբ նա տեսավ մի պառավ եբրայեցի կնոջ, որ Երուսաղեմից
էր, ասաց նրան.
9 Մայրամուտից հետո էր, երբ պառավն ու Հովսեփը նրա
հետ հասան քարանձավ, և երկուսն էլ մտան այնտեղ։
10 Եվ ահա, այն ամբողջը լցված էր լույսերով, ավելի մեծ, քան
լամպերի և մոմերի լույսը, և ավելի մեծ, քան հենց արևի
լույսը:
11 Այնուհետև նորածնին փաթաթում էին բարուրներով և
ծծում իր մոր՝ Սուրբ Մարիամի կրծքերը։
12 Երբ երկուսն էլ տեսան այս լույսը, զարմացան. Պառավը
հարցրեց Սուրբ Մարիամին՝ դու այս երեխայի մայրն ես։
13 Սուրբ Մարիամը պատասխանեց.
14 Որի վրա պառավն ասաց. «Դու շատ ես տարբերվում
բոլոր կանանցից»։
15 Սուրբ Մարիամը պատասխանեց.
16 Պառավը պատասխանեց և ասաց.
17 Այն ժամանակ մեր Տիրամայրը՝ Սուրբ Մարիամը, ասաց
նրան. որը, երբ նա արեց, նա առողջացավ:
18 Եվ մինչ նա դուրս էր գալիս, նա ասաց.
19 Դրանից հետո, երբ հովիվները եկան, կրակ վառեցին, և
նրանք չափազանց ուրախացան, երկնային զորքը երևաց
նրանց՝ գովաբանելով և երկրպագելով գերագույն Աստծուն։
20 Եվ քանի որ հովիվները զբաղված էին նույն գործով,
քարայրն այն ժամանակ թվում էր փառավոր տաճարի,
որովհետև և՛ հրեշտակների, և՛ մարդկանց լեզուները
միավորվեցին՝ երկրպագելու և մեծարելու Աստծուն՝ Տեր
Քրիստոսի ծննդյան պատճառով:
21 Բայց պառավ եբրայուհին տեսնելով այս բոլոր ակնհայտ
հրաշքները, գովաբանեց Աստծուն և ասաց.
ԳԼՈՒԽ 2
1Եւ երբ հասաւ նրա թլփատութեան ժամանակը, այսինքն՝
ութերորդ օրը, երբ օրէնքը հրամայեց թլփատել մանուկին,
նրանք թլփատեցին նրան քարայրում։
2 Եվ պառավ եբրայուհին վերցրեց նախաբազուկը (մյուսներն
ասում են, որ նա վերցրեց պտուկը) և պահեց այն
ալաբաստրի տուփի մեջ՝ հին նարդոսի յուղով։
3 Եվ նա մի որդի ուներ, որ դեղագործ էր, որին ասաց.
4 Արդ, սա այն ալաբաստրի տուփն է, որը Մարիամ
մեղավորը հայթայթեց, և դրանից օծանելիքը թափեց մեր
Տեր Հիսուս Քրիստոսի գլխի և ոտքերի վրա, և սրբեց այն իր
գլխի առաջին մազերով:
5 Այնուհետև տասը օր հետո նրան բերեցին Երուսաղեմ, և
նրա ծննդից քառասուներորդ օրը նրան տաճարում
մատուցեցին Տիրոջ առջև՝ մատուցելով նրան պատշաճ
ընծաները՝ համաձայն Մովսեսի օրենքի պահանջի. Արուն,
որը բացում է արգանդը, սուրբ կկոչվի Աստծո համար:
6 Այն ժամանակ ծերունի Սիմեոնը տեսավ նրան, որ փայլում
է որպես լույսի սյուն, երբ սուրբ Մարիամ Աստվածածինը,
նրա մայրը, վերցրեց նրան իր գրկում և մեծ հաճույքով լցվեց
այդ տեսարանից:
7 Եվ հրեշտակները կանգնեցին նրա շուրջը և երկրպագեցին
նրան, ինչպես թագավորի պահակները կանգնած էին նրա
շուրջը:
8 Այն ժամանակ Սիմեոնը մոտենալով Սուրբ Մարիամին՝
մեկնելով ձեռքերը դեպի նա՝ ասաց Տեր Քրիստոսին.
9 Որովհետև իմ աչքերը տեսան քո ողորմությունը, որը դու
պատրաստեցիր բոլոր ազգերի փրկության համար. լույս
բոլոր մարդկանց համար, և քո Իսրայել ժողովրդի փառքը։
10 Աննա մարգարեուհին նույնպես ներկա էր, և մոտենալով՝
փառաբանեց Աստծուն և տոնեց Մարիամի երջանկությունը։
ԳԼՈՒԽ 3
1 Երբ Տէր Յիսուս ծնաւ Հրէաստանի Բեթղեհէմ քաղաքին
մէջ, Հերովդէս թագաւորին օրերուն. Իմաստունները, ըստ
Զորադաշտի մարգարեության, եկան Արևելքից Երուսաղեմ
և իրենց հետ բերեցին ընծաներ՝ ոսկի, կնդրուկ և զմուռս, և
երկրպագեցին նրան և մատուցեցին նրան իրենց նվերները։
2 Այնուհետև տիկին Մարիամը վերցրեց նրա շորերից մեկը,
որի մեջ փաթաթված էր մանուկը, և օրհնության փոխարեն
տվեց նրանց, որը նրանք ստացան նրանից որպես
ամենաազնիվ նվեր:
3 Եվ միևնույն ժամանակ նրանց երևաց մի հրեշտակ այդ
աստղի տեսքով, որը նախկինում նրանց առաջնորդն էր
նրանց ճանապարհին. որի լույսին նրանք հետևեցին մինչև
իրենց երկիր վերադարձը:
4 Վերադառնալով նրանց թագավորներն ու իշխանները
եկան նրանց մոտ և հարցրին, թե ինչ են նրանք տեսել և արել։
Ինչպիսի՞ ճանապարհորդություն և վերադարձ են նրանք
ունեցել: Ի՞նչ ընկերություն ունեին ճանապարհին։
5 Բայց նրանք պատրաստեցին այն բուրձը, որ սուրբ
Մարիամն էր տվել նրանց, և դրա համար նրանք խնջույք
արեցին։
6 Եվ իրենց երկրի սովորության համաձայն կրակ վառելով՝
երկրպագեցին նրան։
7 Եւ խուրձը գցելով դրա մէջ, կրակը վերցրեց այն ու պահեց։
8 Եվ երբ կրակը հանգցրեց, նրանք բարուրը անվնաս դուրս
հանեցին, ինչպես որ կրակը չդիպավ դրան։
9 Այնուհետև նրանք սկսեցին համբուրել այն և դրեցին այն
իրենց գլխին և իրենց աչքերին, ասելով.
10 Հետո վերցրին այն և մեծ հարգանքով դրեցին իրենց
գանձերի մեջ։
ԳԼՈՒԽ 4
1 Իսկ Հերովդէսը, տեսնելով, որ իմաստունները ուշացրին ու
չվերադարձան իր մօտ, կանչեց քահանաներին ու
իմաստուններին ու ասաց.
2 Եվ երբ նրանք պատասխանեցին, Բեթղեհեմում,
Հրեաստանի քաղաքում, նա սկսեց իր մտքում հորինել Տեր
Հիսուս Քրիստոսի մահը:
3 Բայց Տիրոջ հրեշտակը երևաց Հովսեփին քնի մեջ և ասաց.
Նա վեր կացավ և գնաց։
4 Եվ մինչ նա իր հետ մտածում էր իր ճանապարհորդության
մասին, առավոտը հասավ նրան։
5 Ճանապարհի երկարության ընթացքում թամբի կողերը
կոտրվեցին։

2. 6 Եվ հիմա նա մոտեցավ մի մեծ քաղաքի, որտեղ մի կուռք
կար, որին Եգիպտոսի մյուս կուռքերն ու աստվածները
բերեցին իրենց ընծաներն ու ուխտերը։
7 Եվ այս կուռքի մոտ մի քահանա կար, որը ծառայում էր
նրան, որը, որքան հաճախ Սատանան խոսում էր այդ
կուռքից, պատմում էր այն, ինչ ասում էր Եգիպտոսի և այդ
երկրների բնակիչներին։
8 Այս քահանան երեք տարեկան մի որդի ուներ, որը շատ
դևերի մեջ էր, որը շատ տարօրինակ բաներ էր ասում, և երբ
դևերը բռնեցին նրան, մերկ շրջում էր պատառոտված
հագուստով և քարեր նետում նրանց վրա, ում տեսնում էր։
9 Այդ կուռքի մոտ էր քաղաքի իջեւանատունը, ուր երբ եկան
Հովսեփն ու Սուրբ Մարիամը եւ դարձան այն իջեւանատուն,
քաղաքի բոլոր բնակիչները զարմացան։
10 Եւ կուռքերի բոլոր իշխաններն ու քահանաները
հաւաքուեցին այդ կուռքի առաջ, եւ այնտեղ հարցուփորձ
արեցին ու ասացին.
11 Կուռքը պատասխանեց նրանց. ոչ էլ նրանից բացի որևէ
մեկը, ով արժանի է աստվածային երկրպագության. քանզի
նա իսկապես Աստծո Որդին է:
12 Նրա համբավից այս երկիրը դողաց, և նրա գալստյան
ժամանակ այն գտնվում է ներկայիս իրարանցման և
սարսափի տակ. և մենք ինքներս սարսափում ենք նրա
զորության մեծությունից:
13 Եվ նույն պահին այս կուռքը վայր ընկավ, և նրա անկման
ժամանակ Եգիպտոսի բոլոր բնակիչները, բացի մյուսներից,
միասին վազեցին։
14 Բայց քահանայի որդին, երբ նրա վրա հասավ իր
սովորական անկարգությունները, մտնելով իջեւանատուն,
այնտեղ գտավ Հովսեփին և Սուրբ Մարիամին, որոնց
մնացած բոլորը թողել էին ու լքել։
15 Եվ երբ տիկին Սուրբ Մարիամը լվաց Տեր Քրիստոսի
գավազանները և դրանք կախեց՝ չորանալու համար,
սատանայական տղան իջեցրեց դրանցից մեկը և դրեց նրա
գլխին:
16 Եվ հենց այդ պահին դևերը սկսեցին դուրս գալ նրա
բերանից և թռչել հեռու՝ ագռավների և օձերի տեսքով:
17 Այդ ժամանակից ի վեր տղան բժշկվեց Տեր Քրիստոսի
զորությամբ, և նա սկսեց գովաբանել և շնորհակալություն
հայտնել Տիրոջը, ով բժշկեց նրան։
18 Երբ նրա հայրը տեսավ նրան, որ վերականգնվել է իր
նախկին առողջությունը, ասաց.
19 Որդին պատասխանեց. «Երբ սատանաները բռնեցին ինձ,
ես մտա իջեւանատուն, և այնտեղ գտա մի շատ գեղեցիկ կին
մի տղայի հետ, որի շորերը նա անմիջապես լվացել էր և
կախել էր մի սյունի վրա։
20 Սրանցից մեկը վերցրի և դրեցի գլխիս, և իսկույն դևերը
թողեցին ինձ և փախան։
21 Դրա համար հայրը չափազանց ուրախացավ և ասաց.
22 Որովհետև հենց նա եկավ մեր մեջ, կուռքը կոտրվեց, և
բոլոր աստվածները վայր ընկան և կործանվեցին ավելի մեծ
զորությամբ:
23 Այն ժամանակ կատարվեց այն մարգարեությունը, որն
ասում է. «Եգիպտոսից կանչեցի իմ որդուն»։
ԳԼՈՒԽ 5
1 Իսկ Հովսեփն ու Մարիամը, երբ լսեցին, որ կուռքն ընկել և
կործանվել է, վախից և դողից բռնվեցին և ասացին.
մանուկները Բեթղեհեմում և այդ թաղամասում:
2 Եվ կասկած չկա, բայց եթե եգիպտացիները գան լսելու, որ
այս կուռքը կոտրվել և ընկել է, մեզ կրակով այրելու են։
3 Ուստի նրանք գնացին այնտեղից ավազակների գաղտնի
վայրերը, որոնք ճանապարհորդներին գողանում էին նրանց
կառքերն ու հագուստները և կապած տարան։
4 Այս գողերը իրենց գալուն պես լսեցին մեծ աղմուկ, ինչպես
թագավորի աղմուկը մեծ բանակով և բազմաթիվ ձիերով, և
փողերը, որոնք հնչում էին նրա ավերտուրայի վրա իր իսկ
քաղաքից, որից նրանք այնքան վախեցան, որ թողեցին իրենց
ողջ ավարը։ նրանց ետևում և շտապ թռչիր։
5 Այդ ժամանակ բանտարկյալները վեր կացան, արձակեցին
միմյանց կապերը, և յուրաքանչյուրը վերցրեց իր
պայուսակները, գնացին և տեսան Հովսեփին ու Մարիամին,
որ գալիս էին իրենց մոտ, և հարցրին. , և թողեց մեզ,
որպեսզի մենք հիմա ապահով դուրս եկանք։
6 Յովսէփը պատասխանեց.
ԳԼՈՒԽ 6
1 Այնուհետև նրանք մտան մեկ ուրիշի մեջ, որտեղ մի
դիվահար կին կար, և որի մեջ Սատանան՝ այդ անիծյալ
ապստամբը, բնակություն էր հաստատել։
2 Մի գիշեր, երբ նա գնաց ջուր բերելու, նա չէր դիմանում իր
հագուստին, ոչ էլ կարող էր տանը լինել. բայց որքան հաճախ
նրան կապում էին շղթաներով կամ պարաններով, նա
կոտրում էր դրանք և դուրս էր գալիս ամայի վայրեր, և
երբեմն կանգնելով այնտեղ, որտեղ անցնում էին
ճանապարհները և եկեղեցիների բակերում, քարեր էր
նետում մարդկանց վրա:
3 Երբ Սուրբ Մարիամը տեսավ այս մարդուն, խղճաց նրան.
Սատանան իսկույն թողեց նրան և փախավ երիտասարդի
կերպարանքով՝ ասելով.
4 Այսպիսով, կինը ազատվեց իր տանջանքից. բայց իրեն մերկ
համարելով՝ նա կարմրեց և չտեսնելով որևէ տղամարդու և
հագավ իր հագուստը, գնաց տուն և իր գործի մասին
պատմեց իր հորն ու հարազատներին, որոնք, քանի որ
նրանք քաղաքի լավագույններն էին, հյուրասիրեցին Սբ.
Մարիամն ու Ջոզեֆը մեծագույն հարգանքով:
5 Հաջորդ առավոտ, ճանապարհի համար բավական պաշար
ստանալով, նրանք հեռացան նրանցից և մոտեցավ երեկոյան
ժամանեցին մեկ այլ քաղաք, որտեղ այն ժամանակ
պատրաստվում էր ամուսնության հանդիսավոր
արարողություն. բայց սատանայի արվեստով և որոշ
կախարդների սովորույթներով հարսնացուն այնքան համր էր
դարձել, որ չէր կարողանում բացել իր բերանը:
6 Բայց երբ այս համր հարսնացուն տեսավ, որ Սուրբ
Մարիամ Աստվածածինը քաղաք է մտնում և Տեր
Քրիստոսին իր գրկում կրում էր, նա ձեռքերը մեկնեց դեպի
Տեր Քրիստոսը և վերցրեց նրան իր գիրկը և շատ հաճախ
գրկեց նրան։ համբուրեց նրան՝ անընդհատ շարժելով ու
սեղմելով մարմնին։
7 Անմիջապես նրա լեզվի շարանը արձակվեց, և նրա
ականջները բացվեցին, և նա սկսեց փառաբանել Աստծուն,
ով վերականգնեց իրեն։
8 Այդ գիշեր մեծ ուրախություն եղավ քաղաքի բնակիչների
մեջ, որոնք կարծում էին, թե Աստված և նրա հրեշտակները
իջել են իրենց մեջ։
9 Այս վայրում նրանք մնացին երեք օր՝ հանդիպելով
մեծագույն հարգանքով և ամենահիասքանչ
զվարճություններով։
10 Այնուհետև ժողովրդի կողմից ճանապարհի պաշարով
ապահովելով՝ նրանք գնացին և գնացին մեկ այլ քաղաք,
որտեղ նրանք հակված էին օթևանելու, քանի որ այն հայտնի
վայր էր։
11 Այս քաղաքում կար մի բարեհոգի կին, որը երբ մի օր իջավ
գետը լողանալու, ահա անիծված սատանան օձի
կերպարանքով ցատկեց նրա վրա.
12 Եվ ծալվում էր նրա որովայնի շուրջը, և ամեն գիշեր
պառկում էր նրա վրա։
13 Այս կինը, տեսնելով Սուրբ Մարիամ տիկնոջը և նրա
ծոցում գտնվող մանուկ Տեր Քրիստոսին, խնդրեց Սուրբ
Մարիամ տիկինին, որ նա տա իրեն երեխային համբուրելու
և իր գրկում տանելու:
14 Երբ նա համաձայնեց, և հենց որ կինը տեղափոխեց
երեխային, Սատանան թողեց նրան և փախավ, և այդ կինը
երբևէ չտեսավ նրան։
15 Այնուհետև բոլոր հարևանները գովաբանեցին Բարձրյալ
Աստծուն, և կինը նրանց պարգևատրեց մեծ բարությամբ։

3. 16 Հաջորդ օրը նույն կինը բերեց անուշահոտ ջուր՝ Տեր
Հիսուսին լվանալու համար. և երբ նա լվաց նրան, ջուրը
պահեց:
17 Եվ այնտեղ կար մի աղջիկ, որի մարմինը սպիտակ էր
բորոտությունից, որը ցողվելով այս ջրով և լվացվեց, իսկույն
մաքրվեց բորոտությունից։
18 Ուստի ժողովուրդն ասաց, որ անկասկած Հովսեփն ու
Մարիամը, և այդ տղան Աստվածներ են, քանի որ նրանք
նման չեն մահկանացուների:
19 Եվ երբ նրանք պատրաստվում էին գնալ, բորոտությունից
տառապող աղջիկը եկավ և խնդրեց, որ թույլ տան, որ նա
գնա իրենց հետ։ ուստի նրանք համաձայնեցին, և աղջիկը
գնաց նրանց հետ մինչև: նրանք եկան մի քաղաք, որտեղ մեծ
թագավորի պալատն էր, և որի տունը իջեւանատնից ոչ հեռու
էր։
20 Այստեղ նրանք մնացին, և երբ աղջիկը մի օր գնաց
իշխանի կնոջ մոտ և գտավ նրան վշտալի և ողբալի վիճակում,
նա հարցրեց նրան իր արցունքների պատճառը։
21 Նա պատասխանեց.
22 Բայց, ասում է աղջիկը, եթե դու ինձ վստահես քո
անձնական դժգոհությունը, գուցե ես քեզ դրա համար
դարման գտնեմ։
23 Ուրեմն դու, ասում է իշխանի կինը, պահիր գաղտնիքը և
ոչ մեկին կենդանի չբացահայտես։
24 Ես ամուսնացած եմ այս իշխանի հետ, որը թագավորում է
մեծ տիրույթների վրա և երկար ապրել եմ նրա հետ, նախքան
նա ինձանից որևէ երեխա ունենալը։
25 Վերջապես ես հղիացա նրանից, բայց ավա՜ղ. Բորոտ որդի
ծնեցի. որը երբ տեսավ, չէր ուզում իրենը լինել, այլ ինձ ասաց.
26 Կամ դու սպանիր նրան, կամ ուղարկիր նրան ինչ-որ
դայակի մոտ այդպիսի վայրում, որպեսզի նրա մասին երբեք
չլսվի. իսկ հիմա հոգա քո մասին; Ես քեզ այլևս երբեք չեմ
տեսնի:
27 Այսպիսով, ես ողբում եմ իմ թշվառ ու թշվառ
հանգամանքները: Վա՜յ, որդի՛ս։ ավա՜ղ, ամուսինս։ Ես դա ձեզ
բացահայտե՞լ եմ:
28 Աղջիկը պատասխանեց. «Ես գտա դեղ քո հիվանդության
համար, որը խոստանում եմ քեզ, որովհետև ես էլ բորոտ էի,
բայց Աստված մաքրեց ինձ, նա, ով կոչվում է Հիսուս, տիկին
Մարիամի որդի»:
29 Կինը հարցնելով, թե որտեղ է այդ Աստվածը, ում մասին
նա խոսեց, աղջիկը պատասխանեց, որ նա ձեզ հետ է
իջեւանում այստեղ՝ նույն տանը։
30 Բայց ինչպե՞ս կարող է դա լինել։ ասում է նա; Որտեղ է նա?
Ահա, պատասխանեց աղջիկը՝ Հովսեփն ու Մարիամը. և
մանուկը, որ նրանց հետ է, կոչվում է Հիսուս, և նա է, որ
ազատեց ինձ իմ հիվանդությունից և տանջանքից:
31 Բայց ինչո՞վ էք մաքրուել ձեր բորոտութիւնից, ասում է նա։
Ինձ դա չե՞ք ասի։
32 Ինչու՞ ոչ: ասում է աղջիկը; Վերցրի այն ջուրը, որով
լվացվել էր նրա մարմինը, թափեցի վրաս, և բորոտությունս
վերացավ։
33 Այն ժամանակ իշխանի կինը վեր կացավ և հյուրասիրեց
նրանց՝ մեծ խնջույք կազմակերպելով Հովսեփի համար
մարդկանց մեծ խմբի մեջ։
34 Եվ հաջորդ օրը անուշահոտ ջուր առավ Տեր Հիսուսին
լվանալու համար, և այնուհետև նույն ջուրը լցրեց իր որդու
վրա, որին նա բերել էր իր հետ, և նրա որդին իսկույն
մաքրվեց բորոտությունից։
35 Այնուհետև նա գոհություն և օրհնություն երգեց Աստծուն
և ասաց.
36 Արդյո՞ք դու այսպիսով բուժում ես նույն բնության
մարդկանց քեզ հետ, այն ջրով, որով լվանում են քո մարմինը։
37 Այնուհետև նա շատ մեծ նվերներ մատուցեց տիկին
Մերիին և երևակայելի հարգանքով հեռացրեց նրան:
ԳԼՈՒԽ 7
Այնուհետև նրանք եկան մեկ այլ քաղաք և մտքով անցան
այնտեղ բնակվելու։
2 Ուստի նրանք գնացին մի մարդու տուն, որը նոր
ամուսնացած էր, բայց կախարդների ազդեցությամբ չէր
կարող վայելել իր կինը.
3 Բայց այդ գիշեր նրա տանը իջևանելով՝ մարդը ազատվեց
իր անկարգությունից.
4 Եվ երբ նրանք վաղ առավոտյան պատրաստվում էին իրենց
ճանապարհորդությունը առաջ գնալու, նոր ամուսնացած
անձը խանգարեց նրանց և ազնվական զվարճություն
տրամադրեց նրանց։
5 Բայց հաջորդ օրը նրանք առաջ գնալով՝ եկան մի ուրիշ
քաղաք և տեսան երեք կանանց, որոնք մեծ լացով գնում էին
մի գերեզմանից։
6 Երբ Սուրբ Մարիամը նրանց տեսավ, խոսեց նրանց
ընկերակից աղջկա հետ և ասաց.
7 Երբ աղջիկը հարցրեց նրանց, նրանք չպատասխանեցին
նրան, այլ նորից հարցրին նրան. «Ո՞վ ես դու և ո՞ւր ես գնում»:
Որովհետև ցերեկը անցել է, և գիշերը մոտ է։
8 Մենք ճամփորդներ ենք, ասում է աղջիկը, և իջևանատուն
ենք փնտրում, որտեղ իջեւանելու ենք։
9 Նրանք պատասխանեցին.
10 Այնուհետև նրանք հետևեցին նրանց և մտան նոր տուն,
որը լավ կահավորված էր բոլոր տեսակի կահույքով։
11 Հիմա ձմեռ էր, և աղջիկը մտավ այն սրահը, որտեղ այս
կանայք էին, և գտավ նրանց, ինչպես նախկինում լաց ու
ողբում էին։
12 Նրանց մոտ կանգնած էր մետաքսով պատված մի ջորի, և
նրա պարանոցից կախած սեպե օձիք, որին նրանք
համբուրում էին և կերակրում։
13 Բայց երբ աղջիկն ասաց. Նրանք պատասխանեցին
արցունքներով և ասացին.
14 Որովհետև երբ մեր հայրը մահացավ և մեզ շատ մեծ
ունեցվածք թողեց, և մենք ունեինք միայն այս եղբայրը, և
մենք ջանում էինք նրանից համապատասխան լուցկի
հայթայթել, և մտածեցինք, որ նա պետք է ամուսնանա
ինչպես մյուս տղամարդիկ, ինչ-որ գլխապտույտ և նախանձ
կին կախարդեց նրան առանց. մեր գիտելիքները.
15 Եվ մենք մի գիշեր, ցերեկից մի փոքր առաջ, երբ տան
դռները բոլորը փակ էին, տեսանք, որ մեր եղբայրը ջորի է
դարձել, ինչպիսին որ հիմա տեսնում եք.
16 Եվ մենք, մելամաղձոտ վիճակում, որում տեսնում եք մեզ,
չունենալով հայր, որ մխիթարում է մեզ, դիմել ենք աշխարհի
բոլոր իմաստուններին, մոգերին և գուշակներին, բայց նրանք
մեզ ոչ մի ծառայություն չեն մատուցել:
17 Ուրեմն այնքան հաճախ, երբ վիշտից ճնշված ենք լինում,
վեր ենք կենում և մեր մոր հետ գնում մեր հոր գերեզմանը,
որտեղ բավականաչափ լաց լինելով՝ վերադառնում ենք տուն։
18 Երբ աղջիկը այս լսեց, ասաց.
19 Որովհետեւ ես ալ բորոտ էի. բայց երբ տեսայ այս կնոջը եւ
անոր հետ այս փոքրիկ մանուկին, որուն անունը Յիսուս է,
մարմինս ցողեցի այն ջրով, որով անոր մայրը լուաց զինք, եւ
իսկոյն առողջացայ:
20 Եվ ես համոզված եմ, որ նա կարող է նաև հանգստացնել
ձեզ ձեր նեղության տակ։ Ուստի, վեր կաց, գնա իմ տիրուհու՝
Մարիամի մոտ, և երբ նրան բերես քո սեփական սրահը,
բացահայտիր նրան գաղտնիքը, միևնույն ժամանակ
ջերմորեն աղաչելով նրան, որ կարեկցի քո գործը։
21 Հենց որ կանայք լսեցին աղջկա խոսքը, շտապ գնացին
Սուրբ Մարիամի մոտ, ներկայացան նրան և նստելով նրա
առջև՝ լաց եղան։
22 Եւ ասաց. ո՛չ հայր, ո՛չ եղբայր, որ մեզանից առաջ ներս
մտնի ու դուրս գա։
23 Բայց այս ջորին, որ տեսնում եք, մեր եղբայրն էր, որին մի
կին կախարդությամբ բերեց այն վիճակին, որ դուք տեսնում
եք.
24 Այնուհետև սուրբ Մարիամը տրտմեց նրանց գործի
համար և, վերցնելով Տեր Հիսուսին, դրեց ջորու մեջքին։
25 Եվ ասաց իր որդուն.
26 Սա քիչ էր ասում Սուրբ Մարիամ տիկինը, բայց ջորին
անմիջապես անցավ մարդկային կերպարանք և դարձավ
երիտասարդ, առանց որևէ այլանդակության:

4. 27 Այնուհետև նա և իր մայրը և քույրերը երկրպագեցին
Սուրբ Մարիամ Աստվածածնին և երեխային բարձրացնելով
իրենց գլխի վրա՝ համբուրեցին նրան և ասացին. Երանի այն
աչքերին, որոնք այնքան ուրախ են, որ տեսնում են քեզ:
28 Այնուհետև երկու քույրերն էլ ասացին իրենց մորը՝ ասելով.
29 Եվ քանի որ մեր եղբայրն ամուսնացած չէ, տեղին է, որ
մենք նրան ամուսնացնենք այս աղջկա հետ՝ իրենց
սպասավորին:
30 Երբ Մարիամի հետ խորհրդակցեցին այս հարցում, և նա
համաձայնվեց, այս աղջկա համար շքեղ հարսանիք արեցին։
31 Եվ այսպես, նրանց վիշտը վերածվելով ուրախության, և
նրանց սուգը՝ ուրախության, նրանք սկսեցին ուրախանալ։ և
ուրախանալ և երգել՝ հագնված լինելով իրենց
ամենահարուստ հագուստով, ապարանջաններով։
32 Այնուհետև նրանք փառաբանում և փառաբանում էին
Աստծուն՝ ասելով.
33 Դրանից հետո Հովսեփն ու Մարիամը տասը օր այնտեղ
մնացին, հետո գնացին՝ մեծ հարգանք վայելելով այդ
մարդկանց կողմից.
34 Որոնք, երբ անոնցմէ արձակեցին ու տուն վերադարձան,
աղաղակեցին.
35 Բայց հատկապես աղջիկը.
ԳԼՈՒԽ 8
1 Այստեղից իրենց ճանապարհորդության ժամանակ նրանք
եկան մի ամայի երկիր, և նրանց ասացին, որ այն լցված է
ավազակներով. այնպես որ Ջոզեֆը և Սուրբ Մարիամը
պատրաստվեցին գիշերով անցնել դրա միջով:
2 Եվ մինչ նրանք գնում էին, ահա նրանք տեսան երկու
ավազակների, որոնք քնած էին ճանապարհին, և նրանց հետ
մի մեծ թվով ավազակներ, որոնք նրանց դաշնակիցներն էին,
նույնպես քնած էին:
3 Այս երկուսի անուններն էին Տիտոս և Դումաքոս. Տիտոսն
ասաց Դումաքոսին.
4 Բայց Դումաքոսը մերժելով՝ Տիտոսը դարձյալ ասաց. «Ես
քեզ կտամ քառասուն ձավար, և որպես գրավ վերցրու իմ
գոտին, որը նա տվել էր իրեն՝ խոսելով, որպեսզի չբացի իր
բերանը և չաղմկացնի»։
5 Երբ Սուրբ Մարիամ տիկինը տեսավ այն բարությունը, որ
այս ավազակը ցույց տվեց իրենց, ասաց նրան.
6 Այն ժամանակ Տեր Հիսուսը պատասխանեց և ասաց իր
մորը.
7 Եվ այս երկու ավազակները միևնույն ժամանակ ինձ հետ
կլինեն խաչի վրա, Տիտոսը՝ իմ աջ կողմում, և Դումաքոսը՝ իմ
ձախ կողմում, և այդ ժամանակվանից Տիտոսը իմ առջևից
կգնա դրախտ։
8 Եվ երբ նա ասաց. որը մոտենալուն պես վերածվեց ավազի
բլուրների։
9 Ուստի գնացին այն սոսի ծառի մոտ, որն այժմ կոչվում է
Մատարեա.
10 Եվ Մատարեայում Տեր Հիսուսը մի ջրհոր առաջացրեց,
որտեղ Սուրբ Մարիամը լվաց իր վերարկուն.
11 Եվ այդ երկրում բալզամ է ստացվում կամ աճում այն
քրտինքով, որը այնտեղ հոսել է Տեր Հիսուսից։
12 Այնտեղից նրանք գնացին Մեմֆիս, տեսան փարավոնին և
երեք տարի մնացին Եգիպտոսում։
13 Եվ Տեր Հիսուսը Եգիպտոսում շատ հրաշքներ արեց,
որոնք չկան ոչ մանկության ավետարանում, ոչ էլ
կատարելության ավետարանում։
14 Երեք տարվա վերջում նա վերադարձավ Եգիպտոսից, և
երբ մոտեցավ Հուդային, Հովսեփը վախեցավ մտնել։
15 Լսելով թէ Հերովդէս մեռած է, եւ անոր փոխարէն
թագաւորեց իր որդին՝ Արքեղայոսը, վախեցաւ.
16 Երբ նա գնաց Հրեաստան, Աստծու հրեշտակը երևաց
նրան և ասաց.
17 Իրոք, տարօրինակ է, որ նա, ով բոլոր երկրների Տերն է,
պետք է այսպիսով հետ և առաջ տանվի այդքան շատ
երկրներում:
ԳԼՈՒԽ 9
1 Երբ նրանք հետո եկան Բեթղեհեմ քաղաքը, այնտեղ գտան
մի քանի շատ հուսահատ տագնապներ, որոնք այնքան
անհանգստություն պատճառեցին երեխաներին՝ տեսնելով
նրանց, որ նրանցից շատերը մահացան։
2 Կին մը կար, որ հիւանդ որդի ունէր, որուն, երբ ան
մահուան մատնուած էր, բերաւ Սուրբ Մարիամ Տիկին, որ
տեսաւ զինք Յիսուս Քրիստոսին լուալիս։
3 Այնուհետև կինը ասաց.
4 Սուրբ Մարիամը, լսելով նրան, ասաց.
5 Այնուհետև նա վերցրեց այդ ջրից մի քիչ, ինչպես որ Սուրբ
Մարիամն էր պատվիրել, և ցողեց իր որդու վրա, որը հոգնած
իր սաստիկ ցավերից՝ քնել էր. և մի փոքր քնելուց հետո նա
հիանալի արթնացավ և առողջացավ:
6 Մայրը շատ ուրախանալով այս հաջողության համար՝
դարձյալ գնաց Սուրբ Մարիամի մոտ, և սուրբ Մարիամն
ասաց նրան.
7 Նույն տեղում մի ուրիշ կին կար՝ նրա հարեւանուհին, որի
որդին այժմ բուժվել էր։
8 Այս կնոջ տղան տառապում էր նույն հիվանդությամբ, և
նրա աչքերը այժմ գրեթե փակված էին, և նա ողբում էր նրա
համար օր ու գիշեր։
9 Բուժված երեխայի մայրը նրան ասաց. և նա բուժվեց այն
ջրով, որով լվացվեց նրա որդու՝ Հիսուսի մարմինը։
10 Երբ կինը լսեց նրա այս խոսքերը, ինքն էլ գնաց, և նույն
ջուրը հայթայթելով, լվաց իր որդուն դրանով, և նրա մարմինն
ու աչքերը իսկույն վերականգնվեցին նախկին վիճակին։
11 Եվ երբ նա իր որդուն բերեց Սուրբ Մարիամի մոտ և
բացեց նրա գործը, հրամայեց նրան շնորհակալություն
հայտնել Աստծուն իր որդու առողջության համար և ոչ ոքի
չպատմել, թե ինչ է եղել:
ԳԼՈՒԽ 10
1 Նույն քաղաքում կային մեկ տղամարդու երկու կանայք,
որոնցից յուրաքանչյուրը հիվանդ որդի ուներ։ Նրանցից մեկը
կոչվում էր Մարիամ, իսկ որդու անունը՝ Քալեբ։
2 Նա վեր կացավ և վերցնելով իր որդուն, գնաց Սուրբ
Մարիամ Աստվածածնի մոտ՝ Հիսուսի մոր մոտ, և նրան մի
շատ գեղեցիկ գորգ առաջարկեց՝ ասելով. բարուր կտոր.
3 Մարիամը համաձայնեց դրան, և երբ Քաղեբի մայրը գնաց,
իր որդու համար շոր պատրաստեց, հագավ նրա վրա, և նրա
հիվանդությունը բուժվեց։ բայց մյուս կնոջ որդին մահացավ։
4 Այդ ժամանակ նրանց միջև տարբերություն եղավ
ընտանիքի գործերը հերթով կատարելու մեջ՝ յուրաքանչյուրն
իր շաբաթը։
5 Երբ Քալեբի մոր՝ Մարիամի հերթը հասավ, և նա ջեռոցը
տաքացնում էր հաց թխելու, և գնաց հաց բերելու, թողեց իր
որդի Քալեբին ջեռոցի մոտ։
6 Որին, մյուս կինը, նրա հակառակորդը, տեսնելով, որ ինքը
մենակ է, վերցրեց և գցեց ջեռոցը, որը շատ տաք էր, և հետո
գնաց։
7 Մարիամը վերադառնալիս տեսավ իր որդի Քալեբին, որը
պառկած էր ջեռոցի մեջտեղում, ծիծաղում էր, իսկ
վառարանը այնքան ցուրտ էր, ասես նախապես տաքացած
չլիներ, և գիտեր, որ իր հակառակորդը՝ մյուս կինը, իրեն
կրակի մեջ էր գցել։
8 Երբ նա դուրս բերեց նրան, նա բերեց նրան Սուրբ
Մարիամի մոտ և պատմեց նրան պատմությունը, որին նա
պատասխանեց.
9 Սրանից հետո նրա հակառակորդը՝ մյուս կինը, երբ
ջրհորից ջուր էր քաշում, և տեսավ, որ Քալեբը խաղում էր
ջրհորի մոտ, և որ ոչ ոք մոտ չէր, վերցրեց նրան և գցեց
ջրհորը։
10 Եվ երբ որոշ մարդիկ եկան ջրհորից ջուր բերելու, տեսան
տղային՝ նստած ջրի երեսին, և պարաններով դուրս հանեցին
նրան և չափազանց զարմացան երեխայի վրա և
փառաբանեցին Աստծուն։

5. 11 Այնուհետև մայրը եկավ, տարավ նրան և տարավ Սուրբ
Մարիամի մոտ, ողբալով և ասելով. Հարց, բայց մեկ կամ մեկ
անգամ նա կլինի նրա մահվան առիթը:
12 Սուրբ Մարիամը պատասխանեց նրան.
13 Համապատասխանաբար մի քանի օր հետո, երբ մյուս
կինը եկավ ջրհորի մոտ՝ ջուր հանելու, նրա ոտքը խճճվեց
պարանի մեջ, այնպես որ նա գլխիվայր ընկավ ջրհորը, և
նրանք, ովքեր վազեցին նրան օգնության, գտան նրա գանգը
կոտրված, և ոսկորները կապտած.
14 Ուստի նա վատ վախճան ունեցավ, և նրա մեջ կատարվեց
հեղինակի խոսքը. «Նրանք ջրհոր փորեցին և խորացրին այն,
բայց իրենք ընկան այն փոսի մեջ, որը պատրաստեցին»։
ԳԼՈՒԽ 11
1 Այդ քաղաքում մեկ այլ կին նույնպես երկու հիվանդ որդի
ուներ։
2 Եվ երբ մեկը մեռավ, մյուսը, որ պառկած էր մահվան մոտ,
նա իր գրկում առավ Սուրբ Մարիամ Աստվածածնի մոտ և
արցունքների հեղեղի մեջ դիմեց նրան՝ ասելով.
3 Ով իմ Տիրամայր, օգնիր և հանգստացրու ինձ. որովհետև
ես երկու որդի ունեի, մեկը, որը ես հենց հիմա թաղեցի,
մյուսը, որ տեսնում եմ, մահվան մոտ է։
4 Այն ժամանակ նա ասաց. դու ինձ երկու որդի ես տվել.
նրանցից մեկին դու վերցրեցիր քեզ, խնայիր ինձ այս մյուսին:
5 Սուրբ Մարիամը, տեսնելով նրա վշտի մեծությունը, խղճաց
նրան և ասաց.
6 Եվ երբ նա դրեց նրան այն անկողնում, որտեղ Քրիստոսը
պառկած էր, այն պահին, երբ նրա աչքերը հենց մահից
փակվեցին. Հենց որ Տեր Հիսուս Քրիստոսի հանդերձների
հոտը հասավ տղային, նրա աչքերը բացվեցին, և բարձր
ձայնով մորը կանչելով՝ հաց խնդրեց, և երբ ստացավ, ծծեց։
7 Այն ժամանակ նրա մայրն ասաց.
8 Այսպես բուժված տղան նույնն է, ով Ավետարանում
կոչվում է Բարդուղիմեոս։
ԳԼՈՒԽ 12
1 Դարձեալ բորոտ կին մը կար, որ գնաց Յիսուսի մօր՝ Սուրբ
Մարիամ Տիկին, եւ ըսաւ.
2 Սուրբ Մարիամը պատասխանեց, ի՞նչ օգնություն ես
ուզում։ Արդյո՞ք դա ոսկի է, թե՞ արծաթ, թե՞ մարմինդ
բուժվելու է բորոտությունից։
3 Ո՞վ կարող է տալ ինձ դա, ասում է կինը։
4 Սուրբ Մարիամը պատասխանեց նրան.
5 Կինը սպասեց, ինչպէս հրամայուած էր. Մարիամը, երբ
Յիսուսին պառկեցրեց անկողնում, տալով նրան այն ջուրը,
որով լուաց նրա մարմինը, ասաց.
6 Ինչ անելուց հետո նա իսկույն մաքրվեց, փառաբանեց
Աստծուն և շնորհակալություն հայտնեց նրան։
7 Այնուհետև նա գնաց իր մոտ երեք օր մնալուց հետո.
8 Քաղաք մտնելով՝ նա տեսավ մի իշխանի, որն ամուսնացել
էր ուրիշ իշխանի աղջկա հետ.
9 Բայց երբ նա եկավ նրան տեսնելու, նրա աչքերի մեջ
տեսավ բորոտության նշաններ աստղի պես, և այդ ժամանակ
ամուսնությունը լուծարված և անվավեր հայտարարեց։
10 Երբ կինը տեսավ այս մարդկանց այս վիճակում՝
չափազանց վշտացած և առատ արցունքներ թափելով,
հարցրեց նրանցից, թե որն է նրանց լացի պատճառը։
11 Նրանք պատասխանեցին. որովհետև մենք ի վիճակի ենք
մեր դժբախտությունները ցանկացած մարդու հայտնել:
12 Բայց նա միևնույն ժամանակ ճնշեց և խնդրեց նրանց, որ
իրենց գործը փոխանցեն իրեն՝ մտերմացնելով, որ գուցե նա
կարողանա ուղղորդել նրանց բժշկության համար:
13 Եվ երբ նրան ցույց տվեցին երիտասարդ կնոջը և
բորոտության նշանները, որոնք երևում էին նրա աչքերի
միջև,
14 Ան ալ ըսաւ. «Ես ալ, որուն կը տեսնէք այս վայրին մէջ,
նոյն փոթորկի մէջ եղայ, եւ Բեթղեհէմ գործի մը մէջ երթալով՝
քարայր մը մտայ ու տեսայ Մարիամ անունով մի կնոջ, որ
որդի ունէր՝ Յիսուս անունով»։
15 Նա տեսնելով, որ ես բորոտ եմ, մտահոգվեց ինձ համար և
մի ջուր տվեց ինձ, որով լվաց իր որդու մարմինը. դրանով ես
ցողեցի իմ մարմինը և դարձա մաքուր:
16 Այն ժամանակ այս կանայք ասացին.
17 Ինչին նա համաձայնվեց, նրանք վեր կացան և գնացին
Սուրբ Մարիամ Աստվածածնի մոտ՝ իրենց հետ վերցնելով
շատ ազնիվ նվերներ։
18 Եվ երբ նրանք ներս մտան և մատուցեցին նրան իրենց
նվերները, ցույց տվեցին բորոտ աղջկան, թե ինչ բերեցին նրա
մոտ։
19 Այն ժամանակ Սուրբ Մարիամ ասաց. «Տէր Յիսուս
Քրիստոսի ողորմութիւնը քեզ վրայ է.
20 Եվ տալով նրանց մի քիչ այն ջրից, որով նա լվացել էր
Հիսուս Քրիստոսի մարմինը, նա պատվիրեց նրանց լվանալ
հիվանդին դրանով. երբ նրանք արեցին, նա այժմ բուժվեց.
21 Նրանք և բոլոր ներկաները գովաբանեցին Աստծուն. և
ուրախությամբ լցված՝ վերադարձան իրենց քաղաքը և դրա
համար փառաբանեցին Աստծուն։
22 Այն ժամանակ իշխանը, լսելով, որ իր կինը բուժվել է,
տարավ նրան տուն և երկրորդ ամուսնացավ՝
շնորհակալություն հայտնելով Աստծուն իր կնոջ
առողջությունը վերականգնելու համար։
ԳԼՈՒԽ 13
1 Մի աղջիկ էլ կար, որին Սատանան տանջել էր.
2 Որովհետև այդ անիծված ոգին հաճախ էր հայտնվում
նրան վիշապի կերպարանքով և հակված էր կուլ տալու նրան
և այնպես էր ծծում նրա ամբողջ արյունը, որ նա մեռած
դիակի տեսք ուներ։
3 Ամեն անգամ, երբ նա ուշքի էր գալիս, ձեռքերը գլուխը
սեղմած՝ աղաղակում էր և ասում.
4 Նրա հայրն ու մայրը և բոլոր նրանք, ովքեր նրա շուրջն էին
և տեսան նրան, սգացին և լաց եղան նրա վրա.
5 Եվ բոլոր նրանք, ովքեր ներկա էին, հատկապես
տրտմության մեջ և արտասվելու էին, երբ լսում էին նրա ողբը
և ասում.
6 Այնուհետև բորոտությունից բուժված իշխանի դուստրը,
լսելով այդ աղջկա բողոքը, գնաց իր ամրոցի գագաթին և
տեսավ նրան՝ ձեռքերը գլխին ոլորված, արցունքների հեղեղ
թափելով, և բոլորը. մարդիկ, ովքեր վշտի մեջ էին նրա մասին:
7 Հետո նա հարցրեց հարստահարվածի ամուսնուն. Նա
ասաց նրան, որ նրա հայրն ու մայրը երկուսն էլ ողջ են։
8 Այնուհետև նա հրամայեց մորը ուղարկել իր մոտ, և երբ նա
տեսավ, որ նա գալիս է, ասաց. Նա հառաչելով և ողբալով
ասաց. «Այո, տիկին, ես ձանձրացրել եմ նրան»:
9 Իշխանի աղջիկը պատասխանեց. «Բացահայտի՛ր ինձ իր
գործի գաղտնիքը, որովհետև ես խոստովանում եմ քեզ, որ
բորոտ էի, բայց տիկին Մարիամը՝ Հիսուս Քրիստոսի մայրը,
բժշկեց ինձ։
10 Եվ եթե ուզում ես, որ քո աղջիկը վերականգնվի իր
նախկին վիճակին, տար նրան Բեթղեհեմ և հարցրու Հիսուսի
մորը՝ Մարիամին, և մի կասկածիր, բայց քո աղջիկը կբուժվի.
որովհետև ես չեմ կասկածում, բայց դու մեծ ուրախությամբ
տուն կգաս քո դստեր ապաքինման համար:
11 Երբ նա վերջացրեց խոսելը, նա վեր կացավ և գնաց իր
աղջկա հետ նշանակված տեղը և Մարիամի մոտ և պատմեց
նրան իր աղջկա գործը։
12 Երբ Սուրբ Մարիամը լսեց նրա պատմությունը, մի քիչ
ջուր տվեց նրան, որով լվացել էր իր որդու՝ Հիսուսի մարմինը
և պատվիրեց, որ այն լցնի իր աղջկա մարմնի վրա։
13 Նոյնպէս Տէր Յիսուսի խուրձերէն մէկը տուաւ անոր, ու
ըսաւ. և նա խաղաղությամբ ուղարկեց նրանց։
14 Այն բանից հետո, երբ նրանք թողեցին այդ քաղաքը և
վերադարձան տուն, և եկավ ժամանակը, երբ Սատանան
սովորություն ուներ բռնել նրան, նույն պահին այս անիծված
ոգին հայտնվեց նրան հսկայական վիշապի տեսքով, և
աղջիկը, տեսնելով նրան, վախեցավ. .

6. 15 Մայրն ասաց նրան. թող մենակ նրան, մինչև որ նա
մոտենա քեզ: ապա ցույց տվեք նրան բարուրը, որը տիկին
Մերին տվեց մեզ, և մենք կտեսնենք իրադարձությունը:
16 Այնուհետև Սատանան, գալով սարսափելի վիշապի պես,
աղջկա մարմինը դողաց վախից։
17 Բայց հենց որ նա խուրձը դրեց իր գլխին և աչքերի շուրջը
և ցույց տվեց նրան, իսկույն խուրձից բոցեր ու վառվող
ածուխներ դուրս եկան և ընկան վիշապի վրա։
18 Օ՜ որքա՜ն մեծ հրաշք էր սա, որ կատարվեց. հենց որ
վիշապը տեսավ Տեր Հիսուսի բարուրը, կրակ ելավ ու ցրվեց
նրա գլխի ու աչքերի վրա. Այնպէս որ նա բարձր ձայնով
աղաղակեց.
19 Ուստի նա շատ վախեցած հետ քաշվեց և թողեց աղջկան։
20 Եվ նա ազատվեց այս փորձանքից, և երգեց փառք ու
գոհություն Աստծուն և նրա հետ բոլոր նրանց, ովքեր ներկա
էին հրաշքի գործմանը:
ԳԼՈՒԽ 14
1 Այնտեղ մի ուրիշ կին էլ էր ապրում, որի որդուն սատանան
պատեց։
2 Այս տղան, որի անունը Հուդա էր, երբ Սատանան բռնում
էր նրան, հակված էր կծելու բոլոր ներկաներին. և եթե իր
կողքին ուրիշ ոչ ոքի չգտներ, կկծեր իր ձեռքերն ու մյուս
մասերը։
3 Բայց այս թշվառ տղայի մայրը, լսելով Սուրբ Մարիամի և
նրա որդի Հիսուսի մասին, իսկույն վեր կացավ և իր որդուն
իր գրկում առնելով՝ բերեց Մարիամ Աստվածածնի մոտ։
4 Միևնույն ժամանակ, Հակոբոսն ու Հովսեսը տարել էին
մանուկին՝ Տեր Հիսուսին, որպեսզի ճիշտ ժամանակին
խաղան այլ երեխաների հետ. և երբ նրանք դուրս եկան,
նստեցին, և Տեր Հիսուսը նրանց հետ:
5 Այն ժամանակ Յուդան, որ դիւահարուած էր, եկաւ ու
նստեց Յիսուսի աջ կողմը։
6 Երբ սատանան սովորականի պես վարվեց նրա վրա, նա
մոտեցավ կծելու Տեր Հիսուսին։
7 Եվ քանի որ նա չկարողացավ դա անել, նա հարվածեց
Հիսուսի աջ կողմին, այնպես որ նա աղաղակեց.
8 Եվ նույն պահին Սատանան դուրս եկավ տղայի միջից և
փախավ խելագար շան պես։
9 Այս նույն տղան, ով հարվածեց Հիսուսին, և որից
Սատանան դուրս եկավ շան կերպարանքով, Հուդա
Իսկարիովտացին էր, որը մատնեց նրան հրեաներին։
10 Եվ այն կողմը, որին Հուդան հարվածեց նրան, հրեաները
խոցեցին նիզակով։
ԳԼՈՒԽ 15
1Եւ երբ Տէր Յիսուս եօթը տարեկան էր, մի օր իր ընկերակից
տղաների հետ էր՝ մօտաւորապէս նոյն տարիքի։
2 Նրանք, երբ նրանք խաղում էին, կավից պատրաստում էին
մի քանի ձևեր, այսինքն՝ էշեր, եզներ, թռչուններ և այլ
պատկերներ,
3 Յուրաքանչյուրը պարծենում է իր գործով և ջանում է
գերազանցել մնացածը։
4 Այն ժամանակ Տեր Հիսուսն ասաց տղաներին.
5 Եվ նրանք իսկույն շարժվեցին, և երբ նա հրամայեց նրանց
վերադառնալ, նրանք վերադարձան։
6 Նա նաև պատրաստել էր թռչունների և ճնճղուկների
պատկերներ, որոնք, երբ նա հրամայեց թռչել, թռչում էին, և
երբ նա հրամայեց կանգնել, կանգնում էին. եւ եթէ անոնց միս
ու խմեցուց, անոնք կերան ու խմէին։
7 Երբ տղաները երկար ժամանակ գնացին և այս բաները
պատմեցին իրենց ծնողներին, նրանց հայրերն ասացին
նրանց. խուսափեք և խուսափեք նրանից և այսուհետ երբեք
մի խաղացեք նրա հետ:
8 Մի օր էլ, երբ Տեր Հիսուսը խաղում էր տղաների հետ և
վազում էր, անցավ ներկարարի խանութի մոտով, որի
անունը Սալեմ էր։
9 Եվ նրա խանութում կային շատ կտորներ, որոնք
պատկանում էին այդ քաղաքի բնակիչներին, որոնք նրանք
մշակել էին մի քանի գույներով ներկելու համար։
10 Այն ատեն Տէր Յիսուս մտաւ ներկարարի խանութը, առաւ
բոլոր կտորները ու նետեց հնոցը։
11 Երբ Սալեմը տուն եկավ և տեսավ, որ կտորները փչացած
են, սկսեց մեծ աղմուկ բարձրացնել և նախատել Տեր
Հիսուսին՝ ասելով.
12 Ի՞նչ ես արել ինձ, ո՛վ Մարիամի որդի։ Դու վիրավորեցիր
և՛ ինձ, և՛ իմ մերձավորներին. նրանք բոլորն էլ ցանկանում
էին, որ իրենց կտորները համապատասխան գույն ունենան.
բայց դու եկար ու կողոպտեցիր բոլորին։
13 Տեր Հիսուսը պատասխանեց.
14 Եվ հետո նա անմիջապես սկսեց կտորները հանել
վառարանից, և դրանք բոլորը ներկված էին նույն գույներով,
որոնք ցանկանում էր ներկողը:
15 Եվ երբ հրեաները տեսան այս զարմանալի հրաշքը,
փառաբանեցին Աստծուն։
ԳԼՈՒԽ 16
1 Եվ Հովսեփը, ուր էլ որ գնար քաղաքում, տանում էր Տեր
Հիսուսին իր հետ, ուր նրան ուղարկեցին աշխատելու՝
դարպասներ, կամ կաթի արկեր, կամ մաղեր կամ արկղեր
պատրաստելու համար. Տեր Հիսուսը նրա հետ էր, որտեղ էլ
որ նա գնար:
2 Եվ որքան հաճախ Ջոզեֆը ինչ-որ բան ուներ իր
աշխատանքում՝ երկարացնելու կամ կարճացնելու, կամ
լայնացնելու կամ նեղացնելու համար, Տեր Հիսուսն իր ձեռքը
երկարում էր դեպի այն:
3 Եվ հիմա այն դարձավ այնպես, ինչպես կուզեր Ջոզեֆը:
4 Այսպիսով, նա կարիք չուներ որևէ բան ավարտելու իր
ձեռքով, քանի որ նա այնքան էլ հմուտ չէր իր հյուսնի
արհեստում։
5 Որոշ ժամանակ Երուսաղեմի թագավորը մարդ ուղարկեց
նրան և ասաց.
6 Հովսեփը հնազանդվեց, և իսկույն սկսեց գործը և երկու
տարի շարունակեց թագավորի պալատում՝ նախքան այն
ավարտելը։
7 Եվ երբ նա եկավ ամրացնելու այն իր տեղում, նա գտավ, որ
այն պետք է երկու անցք լինի սահմանված չափի
յուրաքանչյուր կողմում։
8 Երբ թագավորը տեսավ, շատ բարկացավ Հովսեփի վրա.
9 Եվ Հովսեփը, վախենալով թագավորի բարկությունից,
առանց ընթրիքի գնաց քնելու՝ ուտելու ոչինչ չվերցնելով։
10 Այն ժամանակ Տեր Հիսուսը հարցրեց նրան. «Ինչի՞ց էր
վախենում։
11 Յովսէփը պատասխանեց.
12 Յիսուս ըսաւ անոր.
13 Դու բռնի՛ր գահի մի կողմը, իսկ ես՝ մյուսը, և մենք այն
կհասցնենք իր արդար չափերին։
14 Եվ երբ Հովսեփն արեց այնպես, ինչպես Տեր Հիսուսն էր
ասել, և նրանցից յուրաքանչյուրը ուժով քաշեց իր կողմը,
գահը հնազանդվեց և բերվեց տեղի համապատասխան
չափերին.
15 Այդ հրաշքը, երբ նրանք, ովքեր այնտեղ էին, տեսան,
զարմացան և փառաբանեցին Աստծուն։
16 Գահը պատրաստված էր նույն փայտից, որը կար
Սողոմոնի ժամանակներում, այսինքն՝ փայտից, որը
զարդարված էր տարբեր ձևերով ու պատկերներով։
ԳԼՈՒԽ 17
1 Մեկ ուրիշ օր Տեր Հիսուսը դուրս եկավ փողոց և տեսնելով
մի քանի տղաների, որոնց հանդիպել էին խաղալու, միացավ
նրանց.
2 Բայց երբ տեսան նրան, թաքնվեցին և թողեցին նրան, որ
որոնեն իրենց։

7. 3 Տեր Հիսուսը եկավ մի տան դարպասի մոտ և այնտեղ
կանգնած մի քանի կանանց հարցրեց. «Ո՞ւր են գնացել
տղաները»։
4 Երբ նրանք պատասխանեցին. «Ոչ ոք այնտեղ չկար. Տեր
Հիսուսն ասաց. «Ովքե՞ր են նրանք, որոնց տեսնում եք հնոցի
մեջ»:
5 Նրանք պատասխանեցին. «Երեք տարեկան երեխաներ
էին»։
6 Այն ժամանակ Յիսուս բարձրաձայն աղաղակեց ու ասաց.
7 Եվ հենց այդ ժամանակ տղաները մանուկների պես դուրս
եկան և ցատկեցին նրա շուրջը. որոնք տեսնելով կանայք՝
չափազանց զարմացան և դողացին։
8 Այն ժամանակ նրանք իսկույն երկրպագեցին Տեր Հիսուսին
և աղաչեցին նրան ու ասացին. ողորմիր քո աղախիններին,
որոնք կանգնած են քո առջև, որոնք չեն կասկածում, այլ որ
դու, Տե՛ր, եկել ես փրկելու և ոչ թե կործանելու։
9 Դրանից հետո, երբ Տեր Հիսուսն ասաց, Իսրայելի որդիները
ժողովրդի մեջ եթովպացիների նման են. Կանայք ասացին.
բայց հիմա մենք աղաչում ենք քեզ և աղաչում ենք քո
ողորմությունը, որ դու վերադարձնես այդ տղաներին իրենց
նախկին վիճակին:
10 Յիսուս ըսաւ. և անմիջապես, այս կանանց
ներկայությամբ, երեխաներին փոխեցին և վերադարձրին
տղաների կերպարանքին:
ԳԼՈՒԽ 18
1 Ադար ամսին Հիսուսը հավաքեց տղաներին և դասեց
նրանց, կարծես ինքը թագավոր լիներ։
2 Որովհետև նրանք իրենց հանդերձները փռեցին գետնին, որ
նա նստի. և ծաղիկներից պսակ շինելով՝ դրեց նրա գլխին և
կանգնեց նրա աջ ու ձախ կողմում՝ որպես թագավորի
պահապան։
3 Եթէ մէկը պատահի, բռնութեամբ բռնեցին նրան ու
ասացին.
4 Մինչ այս բաներն էին անում, եկան ոմանք, որոնք մի տղա
էին տանում բազմոցի վրա.
5 Որովհետև այս տղան իր ընկերների հետ սարը գնաց փայտ
հավաքելու և այնտեղ կաքավի բույն գտավ և ձեռքը դրեց
ձվերը հանելու համար, թունավոր օձը խայթեց, որը դուրս
թռավ բնից. այնպես որ նա ստիպված եղավ աղաղակել իր
ընկերների օգնության համար.
6 Այնուհետև նրա հարևանները եկան և տարան նրան
քաղաք։
7 Բայց երբ նրանք եկան այն տեղը, ուր Տեր Հիսուսը նստած
էր թագավորի նման, իսկ մյուս տղաները կանգնեցին նրա
շուրջը, ինչպես սպասավորները, տղաները շտապեցին
դիմավորել նրան, որին օձը խայթել էր, և ասացին իր
հարևաններին. Արի ու քո հարգանքը մատուցիր թագավորին.
8 Բայց երբ վշտի պատճառով նրանք հրաժարվեցին գալ,
տղաները քաշեցին նրանց և ստիպեցին իրենց կամքին
հակառակ գալ։
9 Եվ երբ նրանք եկան Տեր Հիսուսի մոտ, նա հարցրեց.
10 Երբ նրանք պատասխանեցին, որ օձը կծել է նրան, Տեր
Հիսուսն ասաց տղաներին. «Եկեք գնանք սպանենք այդ
օձին»։
11 Բայց երբ տղայի ծնողները ուզեցին ներել, քանի որ իրենց
որդին մահուան մատնուած էր. տղաները պատասխանեցին
ու ասացին. «Չե՞ք լսել, թե ինչ ասաց թագավորը»։ Եկեք
գնանք սպանենք օձին. և չե՞ք հնազանդվում նրան։
12 Ուստի նրանք նորից հետ բերեցին բազմոցը՝ ուզեն թե
չուզեն։
13 Եվ երբ նրանք եկան բույն, Տեր Հիսուսն ասաց տղաներին.
Նրանք ասացին.
14 Այն ժամանակ Տէր Յիսուս կանչելով օձը, այն իսկոյն ելաւ
ու հնազանդւեց նրան. որին նա ասաց.
15 Ուստի օձը սողաց տղայի մոտ և նորից վերցրեց նրա
ամբողջ թույնը։
16 Այնուհետև Տեր Հիսուսը անիծեց օձին այնպես, որ այն
իսկույն պայթեց և մեռավ։
17 Նա իր ձեռքով դիպավ տղային, որպեսզի վերականգնի իր
նախկին առողջությունը.
18 Երբ նա սկսեց աղաղակել, Տեր Հիսուսն ասաց.
19 Եվ սա այն Սիմոն Քանանացին է, որը հիշատակվում է
Ավետարանում.
ԳԼՈՒԽ 19
1 Մեկ այլ օր Հովսեփն ուղարկեց իր որդի Հակոբոսին փայտ
հավաքելու, և Տեր Հիսուսը գնաց նրա հետ.
2 Եվ երբ նրանք եկան այն տեղը, որտեղ փայտն էր, և
Հակոբոսը սկսեց հավաքել այն, ահա մի թունավոր իժ
խայթեց նրան, այնպես որ նա սկսեց լաց լինել և աղմկել։
3 Տեր Հիսուսը, տեսնելով նրան այս վիճակում, եկավ նրա
մոտ և փչեց այն տեղը, որտեղ իժը կծել էր նրան, և իսկույն
լավացավ։
4 Մի օր Տեր Հիսուսը մի քանի տղաների հետ էր, որոնք
խաղում էին տանիքի վրա, և տղաներից մեկը վայր ընկավ և
անմիջապես մահացավ։
5 Որից հետո բոլոր տղաները փախան, Տեր Հիսուսը մենակ
մնաց տան գագաթին։
6 Տղայի ազգականները մոտեցան նրան և ասացին Տեր
Հիսուսին.
7 Բայց նա ուրանալով, նրանք աղաղակեցին.
8 Տէր Յիսուս պատասխանեց անոնց. «Մի՛ մեղադրէք ինծի
յանցանքի մը մէջ, որուն համար դուք ի վիճակի չէք
դատապարտելու զիս, հապա գնանք տղային հարցնենք, թէ
ո՞վ պիտի ի յայտ բերէ ճշմարտութիւնը։
9 Այն ժամանակ Տեր Հիսուսն իջնելով՝ կանգնեց մեռած
տղայի գլխին և բարձր ձայնով ասաց.
10 Այն ժամանակ մեռած տղան պատասխանեց.
11 Եվ երբ Տեր Հիսուսը պատվիրեց նրանց, ովքեր կանգնած
էին, որ ուշադրություն դարձնեն նրա խոսքերին, բոլոր
ներկաները փառաբանեցին Աստծուն այդ հրաշքի համար:
12 Մի որոշ ժամանակ Սուրբ Մարիամ տիկինը պատվիրել էր
Տեր Հիսուսին, որ ջրհորից ջուր հանի նրան.
13 Եվ երբ նա գնաց ջուրը բերելու, սափորը, երբ այն լցված էր,
կոտրեց։
14 Բայց Յիսուս իր թիկնոցը տարածելով՝ դարձեալ ջուրը
հաւաքեց ու իր մօրը մէջ բերաւ։
15 Նա, զարմանալով այս հրաշալի բանի վրա, դրեց այս և
մնացած բոլոր բաները, որ տեսել էր նրա հիշատակին։
16 Դարձյալ մի օր Տեր Հիսուսը մի քանի տղաների հետ էր
գետի մոտ, և նրանք գետից ջուր հանեցին փոքր առուներով
և ձկան ավազաններ շինեցին։
17 Բայց Տէր Յիսուս տասներկու ճնճղուկ շինեց ու զանոնք
իր աւազանին շուրջը դրեց՝ երեքը՝ մի կողմ։
18 Բայց շաբաթ օր էր, և հրեա Հանանի որդին եկավ և
տեսավ, որ նրանք այս բաներն են անում և ասաց. Եվ նա
վազեց նրանց մոտ և քանդեց նրանց ձկների ավազանները։
19 Բայց երբ Տէր Յիսուս իր ձեռքերը խփեց իր ստեղծած
ճնճղուկների վրայ, նրանք ծլվլելով փախան։
20 Ի վերջո, Հանանի որդին եկավ Հիսուսի ձկան ավազանը
այն քանդելու, ջուրը անհետացավ, և Տեր Հիսուսն ասաց
նրան.
21 Ինչպես այս ջուրն է անհետացել, այնպես էլ քո կյանքը
կվերանա. իսկ տղան այս պահին մահացել է։
22 Մի ուրիշ անգամ, երբ Տեր Հիսուսը երեկոյան տուն էր
գալիս Հովսեփի հետ, հանդիպեց մի տղայի, որն այնքան
ուժգին վազեց նրա դեմ, որ նա ցած նետեց նրան։
23 Որին Տեր Հիսուսն ասաց.
24 Եվ այդ պահին տղան ընկավ ու մահացավ։
ԳԼՈՒԽ 20
1 Երուսաղէմում Զաքէոս անունով մէկը կար, որ դպրաց.
2 Նա ասաց Հովսեփին.
3 Ջոզեֆը համաձայնվեց և ասաց Սուրբ Մարիամին.
4 Ուստի նրան բերեցին այդ տիրոջ մոտ. ով նրան տեսնելուն
պես այբուբեն գրեց նրա համար։

8. 5 Նա պատվիրեց նրան ասել Ալեֆ. և երբ նա ասաց Ալեֆը,
վարպետը պատվիրեց նրան արտասանել Բեթ։
6 Այն ժամանակ Տեր Հիսուսն ասաց նրան.
7 Երբ տերը սպառնաց նրան մտրակել, Տեր Հիսուսը
բացատրեց նրան Ալեֆ և Բեթ տառերի իմաստը.
8 Նաև որո՞նք էին տառերի ուղիղ պատկերները, որոնք թեք,
և որ տառերն ունեին կրկնակի պատկերներ. որոնք ունեին
միավորներ և որոնք չունեին. ինչու մի տառը մյուսից առաջ
անցավ. և շատ այլ բաներ նա սկսեց պատմել նրան և
բացատրել, որոնց մասին ինքը՝ վարպետը, երբեք չէր լսել և ոչ
մի գրքում կարդացել։
9 Տէր Յիսուս աւելի ուշ ըսաւ տիրոջ. հետո նա սկսեց հստակ
և հստակ ասել Ալեֆ, Բեթ, Գիմել, Դալեթ և այլն մինչև
այբուբենի վերջը:
10 Այդ ժամանակ տերն այնքան զարմացավ, որ ասաց.
«Կարծում եմ՝ այս տղան ծնվել է Նոյից առաջ.
11 Եւ դառնալով Յովսէփին՝ ասաց.
12 Նա նաև ասաց սուրբ Մարիամին. «Այս քո որդին ուսման
կարիք չունի։
13 Այն ժամանակ նրան տարան ավելի գիտուն վարպետի
մոտ, որը, տեսնելով նրան, ասաց.
14 Երբ նա ասաց Ալեֆը, տերը պատվիրեց նրան
արտասանել Բեթ. որին Տեր Հիսուսը պատասխանեց.
«Ասացե՛ք ինձ նախ Ալեֆ տառի իմաստը, իսկ հետո ես
կարտասանեմ Բեթ»։
15 Բայց այս վարպետը, երբ ձեռքը բարձրացրեց, որ մտրակի
նրան, իսկույն ձեռքը չորացավ, և նա մահացավ։
16 Այն ժամանակ Հովսեփն ասաց սուրբ Մարիամին.
որովհետեւ ով որ իրեն դուր չի գալիս, սպանւում է։
ԳԼՈՒԽ 21
1 Երբ նա տասներկու տարեկան էր, նրան Երուսաղէմ
տարան տօնին. և երբ խնջույքն ավարտվեց, նրանք
վերադարձան:
2 Բայց Տէր Յիսուս տաճարին մէջ մնաց բժիշկներուն ու
երէցներուն մէջ ու իսրայէլացի ուսուցեալներուն մէջ. ում նա
առաջարկեց ուսուցման մի քանի հարցեր, ինչպես նաև տվեց
դրանց պատասխանները.
3 Որովհետեւ ըսաւ անոնց. «Ո՞ւմ որդին է Մեսիան»։ Նրանք
պատասխանեցին Դավթի որդի.
4 Ուրեմն ինչո՞ւ, - ասաց նա, - հոգով նրան Տեր է կոչում. երբ
նա ասում է. «Տէրն ասաց իմ Տիրոջը. նստի՛ր իմ աջ կողմում,
մինչեւ որ քո թշնամիներին քո ոտքերի պատուանդան դնեմ»։
5 Այն ժամանակ մի տնօրինող ռաբբի հարցրեց նրան.
6 Հիսուսը պատասխանեց.
7 Նա բացատրեց նրանց Օրէնքի գրքերը, պատուիրաններն
ու կանոնները. բաներ, որոնց ոչ մի արարածի միտքը չէր
կարող հասնել:
8 Այնուհետև ասաց, որ Ռաբբի, ես դեռ երբեք չեմ տեսել կամ
լսել նման գիտելիքի մասին: Ի՞նչ եք կարծում, ի՞նչ կլինի այդ
տղան։
9 Երբ մի աստղագետ, որը ներկա էր, հարցրեց Տեր Հիսուսին.
10 Տեր Հիսուսը պատասխանեց և ասաց նրան գնդերի և
երկնային մարմինների թիվը, ինչպես նաև դրանց
եռանկյունաձև, քառակուսի և սեքսուալ տեսքը. նրանց
առաջադեմ և հետընթաց շարժումը. դրանց չափը և մի քանի
կանխատեսումներ. և այլ բաներ, որոնք մարդու
բանականությունը երբեք չէր հայտնաբերել:
11 Նրանց մեջ կար նաև ֆիզիկայի և բնափիլիսոփայության
մեջ լավ հմուտ փիլիսոփա, ով հարցրեց Տեր Հիսուսին, թե
արդյոք նա ֆիզիկա է սովորել։
12 Նա պատասխանեց և բացատրեց նրան ֆիզիկան և
մետաֆիզիկան։
13 Նաև այն բաները, որոնք վեր և ցածր էին բնության
զորությունից.
14 Մարմնի ուժերը, նրա հումորները և դրանց
ազդեցությունը։
15 Նաև նրա անդամների թիվը, ոսկորները, երակները,
զարկերակները և նյարդերը.
16 Մարմնի մի քանի կառուցվածք՝ տաք և չոր, սառը և
խոնավ, և դրանց հակումները.
17 Ինչպե՞ս էր հոգին գործում մարմնի վրա.
18 Ինչպիսի՞ն էին նրա տարբեր զգացողություններն ու
կարողությունները.
19 Խոսելու ունակություն, բարկություն, ցանկություն.
20 Եվ վերջապես դրա կազմության և տարրալուծման ձևը. և
այլ բաներ, որոնց ոչ մի արարածի հասկացողությունը երբևէ
չէր հասել:
21 Այն ժամանակ այդ փիլիսոփան վեր կացավ, երկրպագեց
Տեր Հիսուսին և ասաց.
22 Մինչ նրանք խոսում էին այս և նման բաների մասին, ներս
մտավ Սուրբ Մարիամ Աստվածածինը, որ երեք օր շրջում էր
Հովսեփի հետ և փնտրում էր նրան:
23 Երբ նա տեսավ նրան, որ նստած էր բժիշկների մեջ, և իր
հերթին հարցեր էր տալիս նրանց և պատասխաններ տալիս,
ասաց նրան. Ահա ես և քո հայրը շատ ենք տառապել քեզ
փնտրելիս:
24 Նա պատասխանեց. «Ինչո՞ւ ինձ փնտռեցիք. Մի՞թե
չգիտեիք, որ ես պետք է աշխատեի իմ հոր տանը:
25 Բայց նրանք չհասկացան այն խոսքերը, որ նա ասաց
նրանց։
26 Այն ժամանակ բժիշկները Մարիամին հարցրին. Եվ երբ
նա ասաց. «Նա էր», ասացին.
27 Այնուհետև նա նրանց հետ վերադարձավ Նազարեթ և
ամեն ինչում հնազանդվեց նրանց։
28 Եւ նրա մայրը այս բոլորը պահում էր իր մտքում.
29Եւ Տէր Յիսուս աճեց հասակով ու իմաստութեամբ ու
շնորհքով Աստուծոյ ու մարդկանց առջեւ։
ԳԼՈՒԽ 22
1 Այս ժամանակից ի վեր Հիսուսը սկսեց թաքցնել իր
հրաշքներն ու գաղտնի գործերը,
2 Նա իրեն հանձնեց օրենքի ուսումնասիրությանը, մինչև որ
հասավ իր երեսուներորդ տարվա ավարտին.
3 Այն ժամանակ Հայրը հրապարակայնորեն տիրեց նրան
Հորդանանում՝ այս ձայնն ուղարկելով երկնքից.
4 Սուրբ Հոգին նույնպես ներկա է աղավնու տեսքով:
5 Սա է նա, ում մենք երկրպագում ենք ամենայն
ակնածանքով, որովհետև նա տվեց մեզ մեր կյանքն ու
էությունը և մեզ հանեց մեր մոր արգանդից։
6 Ով, հանուն մեզ, վերցրեց մարդկային մարմին և փրկագնեց
մեզ, որպեսզի նա այդպես ընդունի մեզ հավիտենական
ողորմությամբ և ցույց տա մեզ իր ազատ, մեծ, առատ շնորհն
ու բարությունը:
7 Նրան փառք և փառք, և զորություն և իշխանություն,
այսուհետև հավիտյանս հավիտենից, ամեն։