Como era A Laracha na que medraron as nosas avoas e avós. Para averiguar cara a onde queremos camiñar, resulta imprescindíbel coñecer de onde partimos.
14. Feiras, coma a de Paiosaco, eran o lugar a onde acudían labregos e artesáns para vender os seus produtos e onde se podía atopar todo o necesario para a sinxela vida desa época.
16. Contáronnos dos inicios da mecanización do traballo agrícola; do arado de madeira pasárase ao de ferro e máis tarde aparecen os primeiros tractores.
17.
18. A moenda do gran xa non se realizaba só en muíños de auga, os muíños eléctricos, como da Fontenova foron unha alternativa innovadora.
19. Ademais dos cereais, as repoboacións con piñeiros converteron a madeira nun valioso produto de exportación. Oito serradoiros había no noso concello.
20. Neste tempo, A Laracha constaba aínda dun pequeno núcleo no cal xurdiron xa vivendas de tipoloxía urbana, con pequenos comercios no baixo.
21. Na evolución posterior foi determinante a localización na estrada da Coruña a Fisterra. O trolebús revolucionou as comunicación coas cabeceiras da comarca e da provincia.
22. As mulleres que quedaron tiveron que facerse cargo da familia e das terras. A partires de 1960, comezaron profundas transformacións sociais e económicas, cuxo motor foi esencialmente a emigración.
23. Na Laracha, os emigrantes transformaron a aparencia das rúas erguendo edificios de pisos . Acababa de aterrar a primeira febre do ladrillo, que cambiaría a faciana do noso país e os modos de vida .
24. FIN dunha época As imaxes deste traballo proceden do libro “ UNHA VOLTA POLO PASADO” editado pola AA VV A CUTAREIRA de A LARACHA