5. Μεταφορές
Ποδηλατόδρομοι
Ποδηλατοστάσια
Τραμ (ή
τροχιόδρομος ή
σιδηρόδρομος
πόλης) Είναι οικολογικό και φιλικό προς το περιβάλλον,
αφού ως ηλεκτροκίνητο μέσο δεν εκπέμπει
ρύπους, ενώ λόγω της κύλισής του στις
σιδηροτροχιές έχει χαμηλότερη ενεργειακή
κατανάλωση από τα υπόλοιπα ελαστικοφόρα
οδικά μέσα
9. Διαχείριση αμιάντου
Ο αμίαντος (asbestos) είναι πυριτικό
υλικό ινώδες, σκληρό και ανθεκτικό στις
υψηλές θερμοκρασίες, απρόσβλητο
από χημικές δράσεις και έχει αντοχή
τετραπλάσια του χάλυβα.
Πολλά κτίρια λοιπόν περιέχουν αμίαντο
στα κατασκευαστικά τους υλικά και η
χρήση τους έχει απαγορευτεί σύμφωνα
με την κοινοτική νομοθεσία που το έχει
κατατάξει στην κατηγορία των
επικίνδυνων υλικών που, σε περίπτωση
εισπνοής ως λεπτή σκόνη , μπορεί να
θέση σε κίνδυνο την υγεία.
11. Εμπλουτισμός Υπόγειων
Υδάτων
Τι θα μπορούσαμε να θεωρήσουμε ως τεχνητό
εμπλουτισμό υδροφόρων στρωμάτων; Ποιος είναι ο
ορισμός του;
Σε μια λεκάνη η περιοχή, υπό φυσικές συνθήκες, χωρίς
παρέμβαση του ανθρώπου, το νερό των
κατακρημνισμάτων που φθάνει στα υδροφόρα στρώματα
και τα τροφοδοτεί, είτε άμεσα με την κατείσδυση, είτε
έμμεσα με τη διήθηση από τις κοίτες του υδρογραφικού
δικτύου, είναι ο φυσικός εμπλουτισμός. Το ύψος του είναι
ορισμένο κάθε υδρολογικό έτος και εξαρτάται από τη
γεωλογική σύσταση, από το βροχομετρικό ύψος και το
βροχομετρικό σύστημα (ετήσια κατανομή της βροχής). Ο
άνθρωπος έχει τη δυνατότητα να αυξήσει την ποσότητα
αυτή του νερού, να προκαλέσει δηλαδή «τεχνητό
εμπλουτισμό». Επομένως ως τεχνητό εμπλουτισμό των
υδροφόρων στρωμάτων θα μπορούσαμε να
χαρακτηρίσουμε την αύξηση των ποσοτήτων μετεωρικού
νερού που εισέρχεται στα υδροφόρα στρώματα με χρήση
διαδικασιών, τεχνικών, εγκαταστάσεων-διατάξεων από τον
άνθρωπο. Στην πιο ευρεία έννοια θα λέγαμε ότι τεχνητός
εμπλουτισμός είναι η εισαγωγή πρόσθετων ποσοτήτων
νερού στο(-α) υδροφόρο(-α) στρώμα(-τα). Το πρόσθετο
αυτό νερό μπορεί να προέρχεται από επιφανειακό νερό ή
από νερό από παρακείμενο(-α) υδροφόρο(-α) στρώμα(-
τα)
wcmaindiagram.jpg
12. Κομποοστοποίηση 6 Τύπων
Θάψιμο σε λάκκο
Σε σωρό
Κομποστοποίηση αυλής με κάδο
ιδιοκατασκευής
Σε κάδο αυλής
Με γεωσκώληκες
Με χρήση Ενεργών
Μικροοργανισμών (ΕΜ)
εμποτισμένων σε πίτoυρο οι
οποίοι προκαλούν αναερόβια
ζύμωση των οργανικών
υλικών(το λεγόμενο bokashi)
15. Εξειδικευμένα Διατροφικά
Τρόφιμα
Ο αρχαίος σίτος ως διατροφική λύση σε
προβλήματα υγείας όπως η κοιλιοκάκη.Το
σιτάρι ή στάρι ή σίτος (Triticum spp), είναι ένα
φυτό που καλλιεργείται σε όλο τον κόσμο. Είναι
το δεύτερο παγκοσμίως σε συγκομιδή
δημητριακό, μετά τον αραβόσιτο, με τρίτο το
ρύζι. Ο καρπός του σίτου είναι μια βασική
τροφή, που χρησιμοποιείται στην παρασκευή
αλευριού, ζωοτροφών και ως πρώτη ύλη στην
παρασκευή αλκοολούχων ποτών και
καυσίμων. Ο φλοιός του μπορεί να αποσπαστεί
από τον καρπό και να αλεστεί, δίνοντας το
λεγόμενο πίτουρο. Ο σίτος καλλιεργείται επίσης
για τη βοσκή των ζώων, καθώς και για το
άχυρο, τον κορμό του φυτού, που
χρησιμοποιείται ως ζωοτροφή ή υλικό
κατασκευών. Το σιτάρι, όπως και τα άλλα
δημητριακά, η βρώμη, η σίκαλη, το κριθάρι,
περιέχουν μία πρωτεΐνη, τη γλουτένη, στην
οποία πολλοί άνθρωποι είναι δυσανεκτικοί
(αλλεργικοί κατά κάποιο τρόπο), εκδηλώνοντας
τη λεγόμενη κοιλιοκάκη, ένα είδος
εντεροπάθειας.
προτείνεται η καλλιέργεια αρχαίων ποικιλιών
σίτου που θα έχουν και αειφόρα σημασία.
Εφαρμόζοντας επαναστατικές καλλιεργητικές
μεθόδους δίνουμε την δυνατότητα να
συμμετέχουν όλοι οι αγρότες και καλλιεργητές,
αυξάνοντας έτσι και τις πιθανότητες να
μεγιστοποιηθεί το παραγωγικό δυναμικό.
Αρχικά αξιολογήθηκαν από την τράπεζα
γενετικού υλικού, οι ποικιλίες που ήταν προς
καλλιέργεια και έγιναν δοκιμές σε αγροτεμάχια
σε διαφορετικές περιοχές της Ιταλίας, όπως η
Σικελία, Μarche και Τοσκάνη. Τα είδη που
δοκιμάστηκαν ήταν από το γένος Triticum
turgidum και ποιο συγκεκριμένα τα είδη durum,
turanicum. Πραγματοποιήθηκαν δύο
επαναλήψεις σε κάθε περιοχή. Το υλικό εκτός
από τα χαρακτηριστικά τα αμιγώς αγρονομικά,
εξετάστηκε εργαστηριακά σχετικά με τους
δευτερογενείς μεταβολίτες που παράγει το
φυτό, όπως είναι οι πολυφαινόλες, τα διαλυτά
και αδιάλυτα φλαβονοειδή, υπεύθυνες για την
αντιοξειδωτική τους δράση, παράγοντας πολύ
σημαντικός για τον ανθρώπινο οργανισμό.
