Isn't it strange, the place that feels like home is your embrace...
10gcbruijn 2.3
1.
2. De hele familie heeft zich verzamelt rond een taart voor de
verjaardag van Joël. Vandaag word Joël namelijk 4
simsdagen. (= 2 jaar. :)) Het knaapje kraait vrolijk en kijkt
om zich heen.
3. En zo zit hij even later als peutertje op zijn slaapkamer met
zijn xylofoontje te spelen. Heldere, soms wat rare klanken
vullen de kamer en Joël kijkt nieuwsgierig om zich heen.
4. Maar Justin vind dat het opgroeien nog niet klaar is. “Mam,
ik wil eigenlijk graag uit huis. Er is een appartement in de
buurt gebouwd en dat is heel mooi.” zegt hij, een beetje
verlegen tegen zijn moeder. Maar Eline laat niets van haar
emoties blijken. “Jongen, je mag.”
5. En dus verzamelt de hele familie zich voor nog een
verjaardag. Nog een taart? Nee, 1 taart als ontbijt is wel
genoeg, heeft Justin besloten.
6. Als volwassene zoekt hij even later zo veel mogelijk informatie
over het appartement op en dan stapt hij de deur uit. Op naar
een heel nieuw leven.
7. Peter loopt een stukje met hem mee en kijkt hem na door
de garage. Een taxi is niet eens nodig. Hij kijkt net zo lang
tot hij Justin niet meer ziet. In de verte is de grote flat waar
zijn zoon nu gaat wonen...
8. Alwin en Monique
Een beetje stil zitten Alwin en Monique naast elkaar op de bank.
De tv staat aan, maar niemand kijkt. Er hangt een gespannen
sfeer in de kamer.
9. Alwin durft er als eerste weer over te beginnen. “Je snapt toch
wel dat ik het anders wel had gedaan? Je overviel me gewoon
een beetje.”
10. Monique vliegt meteen omhoog met een geïrriteerde blik op
haar gezicht. “Dat zou je niet! Je hebt me goed genoeg
duidelijk gemaakt dat je geen kinderen wou!” Alwin schud
zijn hoofd. Een eeuwige kalme uitdrukking rust op zijn
gezicht. “Ik was gewoon geschrokken. Het overviel me.”
“Tuurlijk.” klinkt Monique's cynische antwoord.
11. Zo staan ze een tijdje tegen over elkaar. Geen van beiden
zegt iets. De boze sfeer tussen hen in ebt weg. Ze willen geen
ruzie, het gebeurt gewoon.
12. Bijna tegelijk zeggen ze meteen sorry. Alwin lacht zachtjes.
“En als ik zou zeggen, dat ik nu wel een kind zou willen?”
meld hij. Monique krijgt een grijns op haar gezicht en kust
hem.
13. Later zitten ze samen aan tafel, te genieten van een
tosti. Ookal is het midden in de nacht. Monique had
gewoon zin in een tosti en Alwin kon haar niets
weigeren. “Lekker apart.” had hij gelachen. “Daar houd
ik wel van.”
14. Monique begint met banen zoeken voor hun beiden en
Alwin neemt de telefoon op. “Het is Justin.” meld hij. Hij
houd een lang gesprek en hangt dan op. “Hij is opgegroeit
en hij woont in zijn eigen appartement.” Monique lacht.
“Typisch, Justin, verhuizen zonder iets aan zijn zus te
melden.”
15. Monique is weer doodop en Alwin pakt stiekem de telefoon
weer op. Hij belt het asiel. Ze hebben het vaak over een
puppy gehad om het gezin compleet te maken, en wonder
boven wonder word Alwin's voorstel geaccepteerd.
16. Een hond vonden ze een gezin echt compleet maken. Ook
lekker apart, gezien de hele familie van Monique een kat
hebben.
17. De pup word meteen gebracht en Alwin sluipt naar de
slaapkamer om zich aan te kleden. Monique merkt niets tot
Alwin de kast net iets te hard dichtslaat, want dan schiet ze
toch overeind. “Alwin? Wat doe jij in godsnaam om 2:00 naast
je bed?”
18. Maar het word nog gekker, want er komt een politieagente
de slaapkamer binnen lopen. “Alwin, wat is er aan de hand?”
De agente ziet de situatie plotseling in en bied haar excuses
aan. “Hij staat buiten.” meld ze dan. “Hij heet trouwens
Muffin, maar u kunt hem ook nog anders noemen, hij is nog
niet echt een naam gewend.”
19. Monique loopt de kamer in en ziet tot haar verbazing een
grote hondenmand staan. “Alwin?” vraagt ze nogmaals.
Geen reactie.
20. Met haar handen in haar zij wacht ze hem bij de deur op. Al
snel komt Alwin binnen met een kleine zwarte puppy in zijn
handen. Monique smelt meteen. “Wat is hij lief!” “Hij heet
Muffin.” lacht Alwin.
21. Alwin zet Muffin op de grond en Monique steekt haar hand
naar de hond uit. Voorzichtig snuffelt Muffin aan haar
vinger.
22. Geschrokken van de plotselinge natte neus tegen haar vinger
wil Monique haar hand terug trekken, maar Muffin geeft er
speels een tik tegen.
23. Na een speels gevecht staat Monique plots op. Zooooo'n
buikpijn... Ze kan het wel uitschreeuwen. Net alsof haar
maag de rest van haar lichaam wil opzuigen, maar dat niet
red. Het enige positieve dat ze kan bedenken is dat ze dus
waarschijnlijk zwanger is. Eigenlijk is dat wel een groot
genoeg pluspunt om de pijn te laten verdwijnen....
24. Monique en Alwin besluiten te gaan slapen en ook Muffin zoekt zijn mand op.
25. Justin
Gekras over papier... Een handtekening... “Dan bent u nu
officieel huurder van dit appartement.” Zegt de huisbaas.
26. Het zijn voor Justin een paar drukke dagen geweest, maar
zijn appartement is eindelijk klaar. Maar de drukte is nog
niet over, want nu begint er een housewarmingparty met
zijn buren om die te leren kennen, en daarna is hij van
plan zijn familie uit te nodigen.
27. De hoeveelheid buren, die al snel aangekomen is blijkt iets
minder te zijn dan verwacht, maar ze zijn wel vriendelijk.
Vooral met zijn buurman, Cristiaan, kan hij het goed vinden.
28. De leukste buur, al zegt hij het zelf, is toch wel Michelle. Ze
is een vrolijke, spontane meid en Justin kan het aardig met
haar vinden. Maar hoe hij zijn versierpogingen ook draait,
Michelle lijkt wel een harnas van versier-vrij staal te dragen.
Ze blijft hem telkens afwijzen. Teleurgesteld neemt hij
afscheid van zijn buren.
29. Een tijd zit hij alleen in het donker. Maar plotseling is de
eenzaamheid ondragelijk. Hij besluit een oude schoolvriendin
van hem te bellen. “Hoi Carine! Ik hoop dat je het niet erg vind
dat ik zo laat nog bel, maar heb je zin om langs te komen?”
vraagt hij. “Maak niet uit hoor, ik kom eraan.” vrolijk hangt Justin
op.
30. Even later staat Carine in de kamer. Stil kijken ze naar elkaar.
Ze is knapper. Merkt Justin op. Ze was altijd het lelijke eendje
van de klas, maar nu... prachtige glanzende groene ogen, met
bijpassend ravenzwart haar.
31. Als door magie worden ze naar elkaar toe getrokken en
beginnen ze te zoenen. De vonken vliegen eraf. Echte liefde.
De kus lijkt uren te duren maar is in werkelijkheid niet langer
dan een halve minuut. Plots stopt Carine, verontschuldigt zich
en rent met een vuurrode blos het huis uit.
32. Justin besluit nog even een kookboek te lezen maar hij kan
zijn aandacht er niet bijhouden. Vanbinnen gloeit hij nog, en
nadenken over rijst met kip gaat niet. Hij kan alleen nadenken
over Carine...
