1. Μήπως η επικοινωνία σας με το παιδί σας
περιορίζεται σε εντολές που εσείς δίνετε…
…αλλά το παιδί δεν «ακούει»;
2. Δείτε πώς μπορείτε να ανατρέψετε αυτή την κατάσταση,
ώστε οι απαιτήσεις σας να πάρουν τη μορφή στόχων που
το ίδιο το παιδί θα θέσει και θα επιτύχει.
3. Ιδού κάποιες από τις συνηθισμένες απαιτήσεις που έχουν οι γονείς
από τα παιδιά τους σε διαφορετικές ηλικίες (νηπιακή-προσχολική
ηλικία, σχολική ηλικία, εφηβική ηλικία):
• Το παιδί να αρχίσει να περιορίζει έστω, αν όχι να εξαλείψει, τη
συνήθεια να πιπιλάει το δάχτυλο
• Το παιδί σας να μοιράζεται τα παιχνίδια του και να μην καταλήγει σε
καβγά κάθε προσπάθεια να παίξει με ένα άλλο παιδί
• Όταν έρχεται Σαββατοκύριακο, το παιδί να μην αφήνει τη μελέτη για
την τελευταία στιγμή
• Το παιδί να βελτιώσει τη βαθμολογία του τριμήνου στην Ιστορία
5. Ποιος είναι ο
• Οι εντολές προς το
«κλασικός» παιδί
δρόμος που
ακολουθούν οι • Οι επιπλήξεις
γονείς, για να
φτάσουν σε
αυτούς τους
• Οι ποινές (ή άλλης
στόχους; μορφής ενίσχυση)
6. Π.χ.:
«Διάβασε Ιστορία!!»
«Αν δεν μου πεις νεράκι την
Ιστορία, ξέχνα το σινεμά με
Ποιος είναι ο
• Οι εντολές προς το τους φίλους σου.»
«κλασικός» παιδί
«Πάλι το χέρι στο στόμα; Δεν
δρόμος που βαρέθηκες να λέμε το ίδιο
ακολουθούν οι • Οι επιπλήξεις πράγμα συνέχεια;»
γονείς, για να
φτάσουν σε «Μη μαλώνεις με τα παιδάκια.
αυτούς τους
• Οι ποινές (ή άλλης Δεν θα ξαναέρθουμε στο σπίτι
στόχους; μορφής ενίσχυση) τους.»
«Ξεκίνα να διαβάζεις! Είναι η
10η φορά που το λέω.»
«Πότε επιτέλους θα αρχίσεις το
διάβασμα;»
7. Εντολές
Επιπλήξεις
Ποινές
Ποιο είναι το σύνηθες
αποτέλεσμα;
8. Εντολές
Επιπλήξεις
Ποινές
Ποιο είναι το σύνηθες
αποτέλεσμα;
• Νεύρα – Ένταση – Κλίμα δυσάρεστο έως εχθρικό
• Προσωρινή ή καμία αλλαγή της συμπεριφοράς του παιδιού
• Επαναλαμβανόμενο σκηνικό που καταλήγει σε παγιωμένη
κατάσταση
9. Με την κλασική μέθοδο των εντολών, στόχος του παιδιού είναι το πώς να
αποφύγει τη δική σας γκρίνια, τις επιπλήξεις σας και γενικώς την
«παρουσία» σας (ενίοτε δε και το πώς θα σας κάνει ακόμα πιο έξαλλο/η).
Γι’ αυτό αντί να βάζετε κόπο και χρόνο στην προσπάθεια το παιδί σας να
σας «υπακούσει» - έχοντας μάλιστα πενιχρά αποτελέσματα -
10. Με την κλασική μέθοδο των εντολών, στόχος του παιδιού είναι το πώς να
αποφύγει τη δική σας γκρίνια, τις επιπλήξεις σας και γενικώς την
«παρουσία» σας (ενίοτε δε και το πώς θα σας κάνει ακόμα πιο έξαλλο/η).
Γι’ αυτό αντί να βάζετε κόπο και χρόνο στην προσπάθεια το παιδί σας να
σας «υπακούσει» - έχοντας μάλιστα πενιχρά αποτελέσματα -
μήπως είναι προτιμότερο να επενδύσετε χρόνο στο
να μάθετε πώς θα βοηθήσετε το παιδί σας να θέτει στόχους και να
διαχειρίζεται τη συμπεριφορά του;
12. Αυτό που σκέφτομαι πλέον
ΔΕΝ είναι…
«Τι θα πω στο παιδί να κάνει και πώς θα το ‘αναγκάσω’ να με υπακούσει»
13. Αυτό που σκέφτομαι πλέον
ΔΕΝ είναι…
«Τι θα πω στο παιδί να κάνει και πώς θα το ‘αναγκάσω’ να με υπακούσει»
Αλλά…
«Πώς θα κάνω το παιδί ‘συμμέτοχο’ στην προσπάθεια
να επιτύχει μια αλλαγή στη συμπεριφορά του»
14. Το κλειδί στην όλη διαδικασία είναι να μάθουμε πρώτα εμείς οι γονείς να
προσδιορίζουμε σωστά τους «στόχους», δηλαδή τι ακριβώς είναι αυτό
που θέλουμε από το παιδί
15. Το κλειδί στην όλη διαδικασία είναι να μάθουμε πρώτα εμείς οι γονείς να
προσδιορίζουμε σωστά τους «στόχους», δηλαδή τι ακριβώς είναι αυτό
που θέλουμε από το παιδί
Στην πράξη αυτό σημαίνει ότι πρέπει να θέτουμε στόχους που είναι:
4. Ρεαλιστικοί
5. Διατυπωμένοι με τη μορφή συγκεκριμένης συμπεριφοράς
6. Βραχυπρόθεσμοι
7. Προϊόν αυτο-παρατήρησης και αυτο-αξιολόγησης του παιδιού
Δείτε στη συνέχεια πώς αναλύονται τα παραπάνω και πώς
εφαρμόζονται σε συνήθεις οικογενειακές καταστάσεις…
16. 1. Ρεαλιστικοί στόχοι
Σκεφθείτε πόσο ρεαλιστικοί είναι οι στόχοι που ακολουθούν:
Π.χ.1: Το παιδί κοιτά το «12» που είναι ο βαθμός του τριμήνου στην Ιστορία και
δηλώνει «Στο επόμενο τρίμηνο θα έχω 20!»
Π.χ. 2: Το παιδί σας είναι 6 ετών και επιμένει να πιπιλά το δάχτυλο όση ώρα βλέπει
τηλεόραση. Ο στόχος σας είναι «από αύριο» να εγκαταλείψει πλήρως αυτή τη
συνήθεια.
17. 1. Ρεαλιστικοί στόχοι
Σκεφθείτε πόσο ρεαλιστικοί είναι οι στόχοι που ακολουθούν:
Π.χ.1: Το παιδί κοιτά το «12» που είναι ο βαθμός του 3μήνου στην Ιστορία και
δηλώνει «Στο επόμενο 3μηνο θα έχω 20!»
Π.χ. 2: Το παιδί σας είναι 6 ετών και επιμένει να πιπιλά το δάχτυλο όση ώρα βλέπει
τηλεόραση. Ο στόχος σας είναι «από αύριο» να εγκαταλείψει πλήρως αυτή τη
συνήθεια.
Αυτοί οι στόχοι στερούνται ρεαλισμού.
Αντιστοιχούν σε πολύ υψηλές προσδοκίες τη
στιγμή που δεν υπάρχουν οι προϋποθέσεις,
για να επιτευχθούν.
18. 1. Ρεαλιστικοί στόχοι
Σκεφθείτε πόσο ρεαλιστικοί είναι οι στόχοι που ακολουθούν:
Π.χ.1: Το παιδί κοιτά το «12» που είναι ο βαθμός του 3μήνου στην Ιστορία και
δηλώνει «Στο επόμενο 3μηνο θα έχω 20!»
Π.χ. 2: Το παιδί σας είναι 6 ετών και επιμένει να πιπιλά το δάχτυλο όση ώρα βλέπει
τηλεόραση. Ο στόχος σας είναι «από αύριο» να εγκαταλείψει πλήρως αυτή τη
συνήθεια.
Αυτοί οι στόχοι στερούνται ρεαλισμού.
Αντιστοιχούν σε πολύ υψηλές προσδοκίες τη
στιγμή που δεν υπάρχουν οι προϋποθέσεις,
για να επιτευχθούν.
Δείτε στη συνέχεια ποιοι θα ήταν ρεαλιστικοί
στόχοι στα προηγούμενα παραδείγματα…
19. Ρεαλιστικοί στόχοι
Π.χ.1: Το παιδί κοιτά το «12» που είναι ο Στόχος είναι στο επόμενο 3μηνο
βαθμός του 3μήνου στην Ιστορία και να έχει μεγαλύτερο βαθμό από 12.
δηλώνει «Στο επόμενο 3μηνο θα έχω 20!» Το 15 ή 16 είναι το επιθυμητό.
Δεδομένου ότι πρόκειται για
Π.χ. 2: Το παιδί σας είναι 6 ετών και
εθισμό, είναι σημαντικό το παιδί
επιμένει να πιπιλά το δάχτυλο όση ώρα
να μπορέσει να εγκαταλείψει τη
βλέπει τηλεόραση. Ο στόχος σας είναι
συνήθεια αρχικά για 1 τέταρτο.
«από αύριο» να εγκαταλείψει πλήρως
αυτή τη συνήθεια.
20. 2. Στόχοι διατυπωμένοι με τη μορφή
συγκεκριμένης συμπεριφοράς
Σκεφθείτε πόσο συγκεκριμένοι είναι οι στόχοι που ακολουθούν:
Π.χ.1: «Αυτό το τρίμηνο θα είμαι ο/η καλύτερος/η μαθητής/ήτρια στο
μάθημα της Ιστορίας»
Π.χ.2: «Δεν θα βάζω το δάχτυλο στο στόμα»
21. 2. Στόχοι διατυπωμένοι με τη μορφή
συγκεκριμένης συμπεριφοράς
Σκεφθείτε πόσο συγκεκριμένοι είναι οι στόχοι που ακολουθούν:
Π.χ.1: «Αυτό το 3μηνο θα είμαι ο/η καλύτερος/η μαθητής/ήτρια στο
μάθημα της Ιστορίας»
Π.χ.2: «Δεν θα βάζω το δάχτυλο στο στόμα»
Ο στόχος πρέπει να περιγράφει μια
συγκεκριμένη συμπεριφορά, δηλαδή να
προσδιορίζει με ακρίβεια αυτό που καλείται
να κάνει το παιδί.
Δείτε στη συνέχεια πώς οι στόχοι στα προηγούμενα
παραδείγματα μπορούν να γίνουν πιο συγκεκριμένοι…
22. Στόχοι διατυπωμένοι με τη μορφή συγκεκριμένης συμπεριφοράς
Αυτό το τρίμηνο στο μάθημα της
Π.χ.1: «Αυτό το τρίμηνο θα είμαι ο/η Ιστορίας δεν θα καθυστερώ να μπω
καλύτερος/η μαθητής/ήτρια στο μάθημα στην τάξη και θα παραδώσω όλες
της Ιστορίας» τις εργασίες, ακόμα και τις
προαιρετικές.
Όταν βλέπω τηλεόραση, δεν θα
Π.χ.2: «Δεν θα βάζω το δάχτυλο στο στόμα»
βάζω το δάχτυλο στο στόμα.
23. 3. Βραχυπρόθεσμοι στόχοι
Για να μπορεί το παιδί να διαχειριστεί εύκολα ένα στόχο, πρέπει ο
μακροπρόθεσμος στόχος να επιμερίζεται σε μικρότερους, βραχυπρόθεσμους
στόχους.
24. 3. Βραχυπρόθεσμοι στόχοι
Για να μπορεί το παιδί να διαχειριστεί εύκολα ένα στόχο, πρέπει ο
μακροπρόθεσμος στόχος να επιμερίζεται σε μικρότερους, βραχυπρόθεσμους
στόχους.
Π.χ. 1: Ξεκινά η σχολική χρονιά και το παιδί θέλει να βελτιώσει τη βαθμολογία του στην
Ιστορία σε σχέση με την προηγούμενη χρονιά.
Μακροπρόθεσμος στόχος: Βραχυπρόθεσμος στόχος: «Θέλω να έχω
«Φέτος θα αποφοιτήσω με καλό βαθμό στο 1ο τρίμηνο, γι’ αυτό θα
18 στην Ιστορία» παραδίδω όλες τις εργασίες και θα πηγαίνω
διαβασμένος/η κάθε φορά.
Π.χ. 2: Το ότι πιπιλά το δάχτυλό του όση ώρα παρακολουθεί τηλεόραση.
Μακροπρόθεσμος στόχος: Βραχυπρόθεσμος στόχος: «Το παιδί να μην
«Το παιδί να μην πιπιλά το πιπιλίσει το δάχτυλό του για όση ώρα διαρκεί
δάχτυλό του όση ώρα βλέπει ένα επεισόδιο του Μπομπ Σφουγγαράκη.»
τηλεόραση»
25. 4. Στόχοι που είναι προϊόν της αυτο-παρατήρησης και
αυτο-αξιολόγησης του παιδιού
Είναι βασικό να βοηθήσουμε το παιδί να αποκτήσει συναίσθηση της
συμπεριφοράς του (π.χ. τι είναι αυτό που κάνει, τι συνέπειες έχει, τι θα
ήθελε να κάνει διαφορετικά).
Επιπλέον είναι βασικό ο στόχος να διαμορφώνεται με βάση τις ικανότητες
και τις επιδόσεις του ίδιου του παιδιού και όχι στη βάση σύγκρισης του
παιδιού με άλλους (π.χ. είναι ορθό να θέσει ως στόχο ότι ‘στο επόμενο τεστ
Ιστορίας θα πάρει μεγαλύτερο βαθμό σε σχέση με τον βαθμό που πήρε στο
προηγούμενο τεστ’ και όχι ότι ‘στο επόμενο τεστ Ιστορίας θα πάρει
μεγαλύτερο βαθμό από τον/την κολλητό/ή του’).
