2. O reino Protistas, chamado tamén
Protoctistas agrupa aos organismos eucariontes
que non poden situarse nos reinos dos Fungos,
Plantas ou Animais.
Inclúe seres vivos de dificil clasificación que están
emparentados cos anteriores.
Algúns seguen mantendo nomes tradicionais como
algas ou protozoos que non se corresponden coa
clasificación actual.
3. CARACTERISTICAS DOS PROTISTAS
-Acuáticos ou de ambientes húmidos.
-Unicelulares ou pluricelulares.
-Eucariotas, a maioría sen
organización en tecidos.
-Nutrición autótrofa ou heterótrofa.
-Reprodución sexual ou asexual.
6. RHODOFITAS (RODOFÍCEAS) (algas vermellas)
-A maioría son pluricelulares.
-Fotosintéticas, con clorofila a e d, e outros pigmentos
(carotenoides, ficobilinas).
-Vida mariña, máis abundantes en augas profundas.
-Arredor de 6.000 especies.
7. CARRAPUCHOS ou BRIÓN DE IRLANDA (Chondrus
crispus). Forma matos de ata 20 cm de altura nas rochas
do litoral inferior e primeiros metros do infralitoral en
zonas expostas e semiexpostas
11. GLAUCOFITAS
-Formas unicelulares ou coloniais cun só núcleo e dous
flaxelos.
-Conteñen clorofila, beta-carotenos, zeaxantinas e
criptoxantina.
-Viven en augas dóces. Fixas ou libres.
Cyanophora
Gloeochaete
14. ALVEOLATA
Teñen alveolos nas membrana.
Ciliados
-Teñen cilios.
-Dous núcleos
-Moitos teñen citostoma
(semellante a unha boca)
Campanella umbellaria. Protozoo ciliado pedunculado con
forma de copa coa abertura rodeada de cilios. Forma colonias
nas augas dóces ricas en materia orgánica.
15. PARAMECIO
Citoplasma
Núcleo maior
Vacuolos dixestivos: onde os
materiais capturados son
transformados en substancias de
reserva e enerxía.
Núcleo menor
Boca: abertura que se prolonga
no interior do corpo nunha
forma de funil (farinxe)
Membrana cuberta de
cilios que lle
proporcionan movemento.
Vacuolos pulsátiles: de función
excretora e activadora da
circulación dos líquidos do
citoplasma.
16. PARAMECIO (Paramecium caudatum). Ciliado
Vive nas augas estancadas ricas en materia orgánica en
descomposición. En condicións de vida favorables reprodúcese
asexualmente por división transversal. Cando as condicións son
desfavorables ten un xeito de reprodución sexual: dous
paramecios xúntanse e intercambian material nuclear (o núcleo
menor) para seguir dividíndose logo asexualmente.
paramecio
En condicións axeitadas os paramecios divídense 3- 4 veces por día.
Un paramecio que pesase 1 millonésima de gramo ao cabo de 15 días tería
unha descendencia que pesaría unha tonelada.
17. Ophryoscolex. Un protozoo ciliado común no estómago das vacas. Está provisto de cilios que
lle serven para capturar o alimento e desprazarse.
Nun mm3 de contido estomacal dunha vaca pódense atopar 1 millón de protozoos de ata 50
especies diferentes que non lle producen dano ningún, axúdanlle na transformación da materia
vexetal e sérvenlle de fonte de proteínas.
18. Apicomplexa
-Unicelulares, parásitos de animais e
forman esporas.
-Teñen un orgánulo único (complexo
apical)
Plasmodium. Esporozoo
causante da malaria ou
paludismo, unha enfermidade
que afecta a 400-900 millóns de
persoas, especialmente de
países pouco desenvolvidos e
causa 2 -3 millóns de mortes ao
ano.
Trasmítese pola picadura do
mosquito Anopheles e ataca
aos glóbulos vermellos do
sangue.
19. Toxoplamose
Toxoplasma gondii. Produce a
toxoplasmose, enfermidade
infecciosa que se contaxia a través
dos felinos, especialmente os gatos.
Afecta maiormente ás embarazadas
e trasmítese ao feto.
22. Haptophyta
Algas unicelulares con
haptonema (microtúbulos
asociados á membrana do
retículo endoplasmático).
Teñen clorofila (a e c), xantofilas
e b-caroteno.
Gephyrocapsa oceanica
27. Phaeophyceae (Algas pardas)
-265 xéneros con case 2.000 especies, -principalmente
mariñas.
Teñen cloroplastos rodeados de catro membranas
-Teñen fucoxantina
-Pluricelulares, con tecidos diferenciados.
-Reprodúcense por medio de esporas flaxeladas.
29. REPRODUCIÓN
Sexual, con fecundación na auga, ou asexual
(vexetativa, a partir de fragmentos do talo).
conceptáculos
masculinos
conceptáculos
femininos
30. BOCHO. (Fucus vesiculosus).
Común na zona intermareal
das costas protexidas. As
vesículas son máis
abundantes e grandes nas
especies que viven en augas
tranquilas nos esteiros e
marismas.
35. PLANCHÍN (Padina pavonica). O talo ten precipitados de
carbonato cálcico e outros sales que lle dan un aspecto
característico. Vive no infralitoral de augas tranquilas.
36. GOLFOS (Laminaria ochroleuca). Son as algas das
costas galegas que poden acadar máis tamaño (ata 3 m
de lonxitude). Forman bosques submariños nas costas
rochosas expostas.
37. GOLFOS (Saccorhiza
polyschides). As frondes poden
acadar ata 3 m de lonxitude.
O estipe ten unhas ondas
características. Vive no
infralitoral das costas rochosas
expostas e semiexpostas
39. Colpomenia peregrina. Talo oco e globular que se fixa sobre
outras algas. Vive no infralitoral de costas expostas.
40. Correa de mar, fideos (Himanthalia elongata).
Frondes acintadas de ata 2 m de lonxitude.
Vive sobre as rochas do infralitoral de costas
expostas e semiexpostas.
41. Oomycota (Oomycetes) (fungos-ovo)
-Os gametos femininos están nunha estrutura
esférica grande que semella un ovo.
-Membranas celulares sen quitina
-Heterótrofos, con dixestión externa.
-Saprófitos ou parásitos
Mildeu (Plasmopara viticola):
produce danos nas follas das vides.
Phytophthora infestans:
apodrece as patacas
43. EXCAVATA
-Teñen un suco ventral de
alimentación
-Son heterótrofos ou teñen
cloroplastos (resultado de
endosimbiose secundaria
dunha alga verde).
-Inclúe organismos de vida
libre, parásitos e simbiontes.
Malawimonas
Trichomonas Giemsa. Parásito do
aparato uroxenital humano.
45. METAMONADOS
-Catro flaxelos.
-Non teñen mitocondrias
-Anaerobios
-Parásitos ou simbiontes
Giardia lamblia, párasito do
tracto dixestivo do ser humano
e outros mamíferos.
Trichomitopsis. Axuda ás
termitas a dixerir a madeira.
Haplosporidium
Parásito das ostras
46. EUGLENOZOA
-Formas de vida libre ou parásitas.
-A maioría teñen un flaxelo anterior e
algúns teñen cloroplastos.
Euglena. Con cloroplastos que lle permiten realizar a fotosíntese, pero
normalmente aliméntase doutros seres vivos. Vive na auga dóce e
salgada aboiando ou nadando activamente co seu flaxelo.
48. Leishmania mexicana
Tripanosoma . Causa
enfermidades en animais e
humanos. A máis coñecida é a
enfermidade do sono transmitida
pola mosca tse-tse.
49. PERCOLOZOA
-Moitos poden cambiar entre etapas
ameboides, flaxeladas e quistes.
-Viven no solo, na auga ou nas feces.
Naegleria
Percolomonas
50. RHIZARIA
A maior parte son
ameboides con
pseudópodos filiformes,
reticulados ou soportados
por microtúbulos
Cercomonas
Euglypha
CERCOZOA
(CERCOZOOS)
-Ameboides e flaxelados que se
alimentan por medio de
filopodios (pseudópodos
filiformes)
51. FORAMINIFERA
-Extoplasma do que saen
pseudópodos retráctiles que
emprega para a locomoción,
captura de presas e creación
de esqueleto calcário.
Calcarina
Ammonia tepida
55. HELIOZOOS.
-forma esférica con numeroso microtúbulos radiais. -Viven nas augas
dóces e no mar.
paramecio
Actinophrys sol
Raphidiophrys contractilis
56. AMOEBOZOA
-Unicelulares. Algúns son multinucleados
ou forman agrupación de células.
-Teñen pseudópodos en forma de dedo
(lobopodios)
Amoeba proteus
Ameba (Chaos carolinense)
57. A AMEBA é un dos protozoos rizópodos máis coñecidos.
Caracterízase pola capacidade de modificar a forma do seu
corpo tanto para desprazarse como para capturar alimento.
Vive na auga. Algunhas amebas son as causantes de
enfermidades intestinais como a disentería.
paramecio
59. MIXOMICETES
-Chamados fungos
“animais” ou fungos
mucilaxinosos.
-Viven no solo e na auga
formando masas
plasmodiais.
-Son heterótrofos,
xeralmente saprófitos.
Ilustración Ernst Haeckel (s. XIX)
60. Os mixomicetes toman tres formas distintas no transcurso da súa vida:
-aspecto de ameba unicelular con capacidade para desprazarse na auga, mediante
pseudópodos ou flaxelos
-masas xelatinosas que se arrastran lentamente polo chan
-corpo fructífero con esporas semellante ao dos fungos.
En condicións difíciles forman esporanxios que dan lugar a esporas unicelulares ameboides
ou flaxeladas que se funden formando un zigoto do que sae un novo organismo.
64. OPISTOHOKONTA
-Unicelulares. Poden formar colonias.
-Teñen un flaxelo situado na parte oposta ao movemento.
e un colar de microvellosidades arredor do flaxelo.
Colonia de Sphaeroeca
