1. 2014-2015
Α2 ΑΓΙΑΣΟΥ
ΥΠΕΥΘΥΝΗ ΚΑΘΗΓΗΤΡΙΑ:
ΑΝΔΡΟΝΙΚΗ ΣΑΒΒΕΛΗ (ΠΕ02)
ΛΟΥΙΣ ΣΕΠΟΥΛΒΕΔΑ
ΤΟ ΜΑΥΡΟ ΚΥΜΑ
Η ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ
ΜΙΑ ΕΝΑΛΛΑΚΤΙΚΗ ΠΡΟΤΑΣΗ

2. Τις φτερούγες της δεν μπορούσε πια ούτε να τις κουνήσει……
Έτσι, η Κενγκά έπεσε κάτω. Τα άλλα πουλιά την έβλεπαν να
υποφέρει, όμως κανένα δεν πήγαινε να την βοηθήσει. Έτσι ήταν ο
νόμος!
Τότε τη βρήκε ένας γάτος, ο Οδυσσέας. Ήταν έτοιμος να την
κατασπαράξει, αλλά όταν πλησίασε πιο κοντά και την είδε καλύτερα,
όχι μόνο δε θέλησε να τη φάει, αλλά θες γιατί τη σιχάθηκε, θες γιατί
τη λυπήθηκε, τη ρώτησε:
-Τι έχεις πάθει;
-Έπεσα μέσα σε μια πετρελαιοκηλίδα. Δε θα ζήσω για πολύ ακόμα.
Το σώμα μου καίει, δεν μπορώ να αναπνεύσω, τα μάτια μου
τσούζουν, δεν μπορώ να πετάξω… Δε με νοιάζει για μένα, αλλά …… τι
θα απογίνει το αυγό μου…. Πρέπει να βρω κάποιον να το βοηθήσει.
Ο Οδυσσέας τη λυπήθηκε. Είχε περάσει και κείνος πολλά στη ζωή
του. Δεν ήθελε ούτε να τα θυμάται. Και τώρα θα βρισκόταν άλλος
2

3. ένας στη θέση του. Έπρεπε να γίνει γι΄ αυτό το πλάσμα η μητέρα και
ο πατέρας που και ο ίδιος δε γνώρισε στο ίδρυμα.
-Μην ανησυχείς θα φροντίσω εγώ το παιδί σου, είπε αυθόρμητα.
- Μα εσύ δεν ξέρεις να πετάς. Πώς θα μάθεις στο παιδί μου να
πετάει;
-Μην ανησυχείς, θα του μάθω ό,τι χρειαστεί, αρκεί να μου πεις πού
είναι.
-Μου δίνεις τον λόγο σου;
-Σου δίνω τον λόγο μου, είπε με σιγουριά ο Οδυσσέας.
Η Κεγκά με δυσκολία πρόλαβε να του εξηγήσει και αμέσως πέθανε.
Ο Οδυσσέας, που δεν ήταν βέβαια ούτε χαζός ούτε χασομέρης,
είχε πια δεσμευτεί. Έπρεπε να κάνει κάτι γι΄ αυτό το αυγό.
Χρειάστηκε, λοιπόν να περπατήσει πολύ, να ρωτήσει πολλούς, να
πάει σε γειτονιές που δεν είχε ξαναπάει, να κινδυνέψει ακόμα και η
ζωή του, ώσπου κατάφερε να εντοπίσει το αυγό της Κεγκά στην
3

4. ταράτσα μιας πολυκατοικίας. Ένα τεράστιο πρόβλημα είχε λυθεί και
ξεκινούσε ένα άλλο. Πώς θα το κλωσούσε χωρίς να σπάσει. Πώς θα
έμενε τόσες μέρες νηστικός χωρίς να κουνηθεί; Τι θα το τάιζε όταν
θα έβγαινε από το αυγό;
Όλα αυτά ήταν ερωτήματα που του τριβέλιζαν το μυαλό, μέχρι που
του ήρθε μια φαεινή ιδέα. Θα απευθυνόταν για συμβουλές στο
Χαμόγελο Του Πουλιού. Να το εμπιστευτεί σ΄ αυτούς βέβαια, ούτε
λόγος. Είχε δώσει το λόγο του και θα τον κρατούσε. Θα γινόταν μάνα
και πατέρας γι΄ αυτό το πουλί. Λίγες συμβουλές, όμως, θα του ήταν
απαραίτητες.
Ο Οδυσσέας, σύμφωνα με τις οδηγίες, βρήκε ένα απάνεμο και
ζεστό μέρος, πήρε αγκαλιά το αυγό και άρχισε να διαβάζει με μανία
τα βιβλία που του δάνεισε το Χαμόγελο Του Πουλιού. Όσα έπρεπε
να μάθει ήταν όλα εκεί.
4

5. Οι μέρες περνούσαν και ο Οδυσσέας δεν το κουνούσε από κει.
Πεινούσε πολύ, διψούσε πολύ, αλλά είχε δώσει το λόγο του και αυτό
δεν το έπαιρνε πίσω… Άλλωστε λίγα τρόφιμα είχε συγκεντρώσει από
πριν.
Επιτέλους, μετά από πέντε ολόκληρες μέρες βαρεμάρας αλλά και
εξάντλησης, το αυγό έσπασε και βγήκε ο μικρός γλάρος. Ο Οδυσσέας
τον βάφτισε Ελπήνορα και έβαλε όλες του τις δυνάμεις να τον
μεγαλώσει. ΄Αλλωστε είχε μάθει τόσα πολλά από τα βιβλία.
Ο πρώτος καιρός ήταν, βέβαια, δύσκολος, όμως του Οδυσσέα δεν
του έλειπε ούτε η υπομονή ούτε η εξυπνάδα. Έβρισκε λύσεις για τα
προβλήματα τους. Αυτό το πουλί είχε γίνει γι΄ αυτόν σκοπός ζωής.
Έπρεπε να σταθεί στα πόδια του. Μόνο τότε θα είχε ήσυχη τη
συνείδησή του. Όμως η αλήθεια ήταν πως ο Ελπήνορας δεν ήταν και
το εξυπνότερο πλάσμα του κόσμου!
5

6. Το πέταγμα, αν και αρχικά του φαινόταν πως θα ήταν το
δυσκολότερο απ΄ όλα τα προβλήματά τους, τελικά λύθηκε εύκολα. Ο
Ελπήνορας τα κατάφερνε από ένστικτο και ήταν πραγματικά πολύ
καλός στο πέταγμα. Το μεγαλύτερο πρόβλημα με τον Ελπήνορα ήταν
ο χαρακτήρας του. Ήταν και ξεροκέφαλος και επιπόλαιος και
βιαστικός στις αποφάσεις του και πάνω απ΄ όλα πεισματάρης. Κι
αυτό δημιουργούσε κατά καιρούς διάφορα μπλεξίματα.
Βέβαια, τώρα άλλο έκαιγε τον Οδυσσέα. Καθώς περνούσε ο καιρός
ο Ελπήνορας ήθελε να εκδικηθεί τους ανθρώπους που του στέρησαν
τη μητέρα του. Ο Οδυσσέας κατά βάθος συμφωνούσε μαζί του, γιατί
ήταν και αυτός ομοιοπαθής, αλλά τον φοβόταν λίγο τον Ελπήνορα
γιατί δεν ήταν και κανένας Αϊνστάιν και όλο και καμιά γκάφα θα
έκανε πάλι. Αλλά μετά από πολλή μουρμούρα δέχτηκε να καλέσει σε
συνέλευση το συμβούλιο των πουλιών για να πάρουν μια απόφαση
πώς θα εκδικηθούν τους ανθρώπους. Έτσι κι έγινε!
Ο Ελπήνορας έστειλε sms (Συζητάμε Μαζί Σύντομα) σε όλους τους
γλάρους και την επόμενη μέρα κιόλας το πρωί συνεδρίαζαν.
6

7. Το σχέδιο είχε ως εξής: Θα χωρίζονταν σε ομάδες και κάθε ομάδα
θα αναλάμβανε μια αποστολή. Η πρώτη ομάδα έπρεπε να πετάξει
πάνω από τους ανθρώπους και να τους αποσπάσει την προσοχή. Η
δεύτερη θα έκραζε τόσο δυνατό ώστε να τους πάρει τ΄ αυτιά και να
σπάσει όλα τα τζάμια του πλοίου και η Τρίτη να κάνει επίθεση στο
πλοίο και να τους τσιμπήσει όλους. Τέλος, όλοι μαζί αποφάσισαν να
χιμήξουν καταπάνω τους και να τους κουτσουλήσουν.
Το σχέδιο εφαρμόστηκε την επόμενη μέρα με μεγάλη επιτυχία. Οι
άνθρωποι όχι μόνο πανικοβλήθηκαν, αλλά και υποσχέθηκαν ότι δεν
θα ξαναβλάψουν ούτε τα πουλιά ούτε κανένα άλλο πλάσμα στον
πλανήτη, αλλά θα τα σέβονται και θα τα τιμούν όπως τους αξίζει.
Κάποιοι απ΄ αυτούς κράτησαν το λόγο τους και μέχρι και σήμερα
διηγούνται την ιστορία του Οδυσσέα και του Ελπήνορα στα παιδιά και
στα εγγόνια τους. Κάποιοι άλλοι όμως ακόμα αντιστέκονται. Αλλά δε
7

8. θ΄ αργήσει και γι΄ αυτούς η ώρα που η φύση θα τους εκδικηθεί για
τα λάθη τους…
ΤΕΛΟΣ
8