2. Θα σε
εκδικηθώ,
Έκτορα!!!!
Οργή κι απελπισία γέμισαν
την καρδιά του Αχιλλέα…
Φόρεσε την πανοπλία του,
έδεσε στο άρμα τ’ αθάνατα
άλογά του και πήγε να
πολεμήσει με τους
Μυρμιδόνες του...
3. Καλή μου, Ανδρομάχη,
μικρέ μου, Αστυάνακτα,
ελάτε να σας αποχαιρετήσω…
Πρέπει να επιστρέψω στο πεδίο της μάχης…
10. Στο τέλος ο Έκτορας σταμάτησε, για να αντιμετωπίσει τον
Αχιλλέα. Πάλεψαν κι οι δυο γενναία!
11. Στο τέλος ο Αχιλλέας με το κοντάρι
του χτύπησε στο λαιμό τον Έκτορα
και τον έριξε στο χώμα. Ο πιο
γενναίος πολεμιστής της Τροίας ήταν
πια νεκρός…
12. Αμέσως ο Αχιλλέας πήρε τα όπλα του Έκτορα, έδεσε τα
πόδια του με δερμάτινα λουριά από το άρμα του κι άφησε το
κεφάλι του να σέρνεται στο χώμα… Έτσι μετέφερε το άψυχο
σώμα του Έκτορα μέχρι τα πλοία.
13.
14. Εγώ, ο Πρίαμος, πέφτω
στα πόδια σου και σε
παρακαλώ, Αχιλλέα, να μου
δώσεις το σώμα του παιδιού
μου να το θάψω. Έντεκα
ημέρες μένει άταφο.
Πλύνετε, στολίστε τον νεκρό και
δώστε το στο γέρο πατέρα του, για
να τον θάψει.
Κι ο πόλεμος να σταματήσει για 11
ημέρες, ώστε να μπορέσουν οι
Τρώες να θρηνήσουν και να κάψουν
τον νεκρό.
