1. Mag de GGZ ons
kosten wat het
kost?
Medewerkers in de geestelijke
gezondheidszorg onderschatten
de complexiteit van hun werk.
Daarmee onderschatten zij (of wij?)
ook hun bijdrage aan de samenle-
ving. Het kost de GGZ extra moeite
om zorgzwaarte goed in beeld te
brengen en hun zorgprestaties te
verantwoorden.
Voor mensen zonder ervaring met
psychiatrie is het makkelijker te be-
grijpen en te accepteren dat iemand
in een rolstoel intensieve zorg nodig
heeft om uit bed te komen. De zorg
voor mensen die niet zelfstandig
hun bed uit kunnen komen door
depressieve gevoelens, gebrek aan
interne motivatie of extreme angst
voor wat de dag gaat brengen, kan
echter minstens zo intensief zijn.
Dat dementerende ouderen gedes-
oriënteerd raken is maatschappelijk
erkend. Ook mensen met ernstige
psychische beperkingen vragen
op dit gebied veel ondersteuning.
Veel van deze begeleiding blijft
onzichtbaar voor de buitenwereld.
Voor medewerkers in de GGZ is het
een tweede natuur geworden; zo
natuurlijk en vanzelfsprekend, dat
men zich er weinig bewust van is en
het moeilijk te verwoorden blijkt.
Zeker sinds de invoering zorg-
zwaartebekostiging is de noodzaak
ontstaan dat de GGZ zich bewuster
gaat positioneren; zowel in de
zorgsector als ook in de bredere
samenleving. De ramp in Pakistan
is ver van ons bed, maar de GGZ in
sommige opzichten ook.
Wilt u meer weten over invoering
zorgzwaartebekostiging binnen de
GGZ neem dan contact Martine van
Huuksloot op 06-21816845 of kijk
op www.growwork.nl
advertorial
ZV3610_column grow.indd 1ZV3610_column grow.indd 1 07-09-2010 12:21:5207-09-2010 12:21:52