2. Η ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ ΣΤΟ ΒΕΛΓΙΟ
Η οικονομία της χώρας βασίζεται στον τριτογενή παραγωγικό τομέα (υπηρεσίες).
Σύμφωνα με στοιχεία του 2007, 2% του ενεργού πληθυσμού απασχολείται στην
γεωργία, 25% στην βιομηχανία και 73% στον τομέα των υπηρεσιών. Η ανεργία
βρίσκεται στο επίπεδο του 7%, ενώ το ποσοστό του πληθυσμού που βρίσκεται κάτω
από το όριο της φτώχειας φθάνει το 15,2%. Ετήσιο μέσο κατά κεφαλήν εισόδημα
περίπου 35.000 $ ΗΠΑ.
4. ο Βέλγιο πήρε το όνομά του από τους πρώτους κατοίκους του, τους Βέλγους
(Belgae), μια ομάδα κυρίως Κελτικών φυλών, που έδωσαν το όνομά τους και
στην ρωμαϊκή επαρχία Gallia Belgica (Βελγική Γαλατία). Ιστορικά, το Βέλγιο
είναι μέρος των λεγόμενων «Κάτω Χωρών», στις οποίες περιλαμβάνονται
επίσης η Ολλανδία και το Λουξεμβούργο. Από το τέλος του Μεσαίωνα μέχρι
τον δέκατο έβδομο αιώνα ήταν ακμάζον κέντρο εμπορίου και πολιτισμού. Από
τον δέκατο έκτο αιώνα μέχρι την ανεξαρτησία του το 1830, το Βέλγιο,
αποκαλούμενο την εποχή εκείνη Νότιες Κάτω Χώρες, υπήρξε το πεδίο πολλών
μαχών μεταξύ ευρωπαϊκών δυνάμεων. Τα πρόσφατα χρόνια, το Βέλγιο
υπήρξε ιδρυτικό μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης, φιλοξενώντας τα αρχηγεία
της, καθώς και τα αρχηγεία άλλων μεγάλων διεθνών οργανισμών, όπως του
ΝΑΤΟ. Η χώρα κατείχε την Προεδρία του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου το β'
εξάμηνο του 2010.
5. Η ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ ΤΟΥ ΒΕΛΓΙΟΥ
Η εκπαίδευση είναι υποχρεωτική στο Βέλγιο για τις ηλικίες από 7 έως 18 ετών.
Το ποσοστό των νέων που συνεχίζουν στην τριτοβάθμια εκπαίδευση είναι
υψηλό, ανερχόμενο περίπου στο 42% (στοιχεία του 2002).[8] Η Ευρωπαϊκή
ένωση κατατάσσει την εκπαίδευση του Βελγίου στη 19η θέση παγκοσμίως,
θέση σημαντικά υψηλότερη από τον μέσο όρο στις χώρες-μέλη της Ε.Ε. Tο
ποσοστό αναλφαβητισμού στη χώρα είναι ιδιαίτερα χαμηλό, ανερχόμενο μόνο
στο 1% του συνολικού πληθυσμού.
6. Ο ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ
Η Βελγική πολιτιστική ζωή έχει την τάση να συγκεντρώνεται εντός της κάθε
κοινότητας. Το κοινό στοιχείο είναι λιγότερο σημαντικό, καθώς δεν υπάρχουν
δίγλωσσα πανεπιστήμια, εκτός από την βασιλική στρατιωτική ακαδημία, κανένα κοινό
μέσο ενημέρωσης και καμία κοινή, μεγάλη πολιτιστική ή επιστημονική οργάνωση
όπου να εκπροσωπούνται και οι δύο βασικές κοινότητες. Πέρα από τις διαφορές αυτές
το Βέλγιο είναι γνωστό για τις καλές τέχνες και την αρχιτεκτονική του.
7. ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΕΣ
Καλλιτέχνες
(Αναφέρονται μόνον οι περισσότερο γνωστοί)
Πίτερ Μπρίγκελ ο πρεσβύτερος (Pieter Bruegel) Ζωγράφος
Ρενέ Μαγκρίτ (René Magritte) Ζωγράφος
Πέτερ Πάουλ Ρούμπενς (Pieter Paul Rubens) Ζωγράφος
Φερνάντ Φερχέγκεν (Fernand Verhaegen) Ζωγράφος
Κονσταντέν Μενιέ (Constantin Meunier), Ζωγράφος και γλύπτης