2. Պապուա-Նոր-Գվինեան, տեղակայված Խաղաղ օվկիանոսի հարավարևմուտքում, զբաղեցնում է Նոր Գվինեայի
կեսը, Սողոմոնյան կղզիների կեսը և Բիսմարկի կղզիների մի խումբը: Երկրի կենտրոնում, արևմուտքից արևելք,
ձգվում են 3000–4000 մ բարձրության (առավելագույնը՝ 4506 մ, Վիլհելմ լեռ) լեռնաշղթաները: Կան բազմաթիվ
գործող և հանգած հրաբուխներ: Հաճախակի են երկրաշարժերը: Ընդերքում կան նավթի ու գազի, պղնձի, ոսկու,
երկաթի հանքավայրեր: Կլիման հասարակածային և մերձհասարակածային է: Գետերը ջրառատ են, հարուստ՝
ջրաէներգետիկ պաշարներով: Կենդանական և բուսական աշխարհները բազմազան են: Աճում է ավելի քան 20 հզ.
բուսատեսակ, որոնց մեծ մասը բնաշխարհիկ է: Տարածված են մշտադալար անտառները: Կենդանիներից կան
գորշուկ, ծառի ագեվազ և կուսկուս պարկավորներ, օձեր, մողեսներ, ջրերում` կոկորդիլոս, կրիա: Բազմաթիվ
ու բազմատեսակ են թռչունները (կազուարներ, դրախտահավեր և այլն):
3. Երկրի հիմնական բնակիչները պապուասներն ու մելանեզացիներն են, որոնք խոսում են ավելի քան 700 լեզվով ու
բարբառով: Խոշոր քաղաքներն են Պորտ Մորսբին, Լաեն, Մադանգը:Մորսբի նավահանգիստը երկրի
մայրաքաղաքն է: Քաղաքը հիմնվել է 1873 թվականին: Ներկայումս այստեղ պահպանվել են գաղութային
դարաշրջանի կառույցներ և ժամանակակից ապակյա-բետոնե սարքավորումներ:
4. Պապուա-Նոր-Գվինեայի մշակույթը չափազանց տարատեսակ է և դժվար է առանձնացնել որևէ ավանդույթ ողջ
քաղաքի համար: Նույնիսկ մեկ տարածաշրջանում բնակվում են տարբեր ցեղերի ներկայացուցիչներ, որոնք
կապված չեն միմյան հետ ոչ ծնունդով, ոչ էլ լեզվով: Եվ այս ցեղերի համախմբման արդյունքում ավանդույթները
ստանում են բարդ կառուցվածք, որն իր մեջ ներառում է մոտ 1000 մշակութային խմբեր:
